Bas Langereis leest u voor!

–

bazbo 0603: OST – Xanadu
7 juli 1980. Ik logeer bij mijn neef Sjoerd in Nijmegen. We fietsen de stad rond en komen uiteindelijk in het centrum bij een platenwinkel. Deze elpee is net uit. Ik ben bezig om alle elpees van Electric Light Orchestra te kopen en de gehele tweede plaatkant is volgespeeld door Jeff Lynne en zijn (nog weinige) bandmaatjes. Dat Olivia Newton-John de eerste plaatkant vult, neem ik voor lief. Op die eerste plaatkant zijn alle liedjes geschreven door ene John Farrar, nogal een begrip in die tijd. Twee liedjes zingt Olijfje in haar eentje; de andere drie zijn duetten. Met Cliff Richard, Gene Kelly en The Tubes (!). Maar het ging om die tweede plaatkant. Van de vijf liedjes zijn er drie singles: I’m Alive, All Over The World en het titelnummer. In dat titelnummer neemt Olijfje de zang voor haar rekening. Onlangs nog zei Jeff Lynne dat Xanadu zijn eigen favoriete lied aller tijden is, vanwege de akkoorden en het arrangement. De plaat die ik heb, is een Nederlandse versie uit het jaar van verschijnen: 1980. Neef Sjoerd heeft nu een hoge functie in de hofhouding bij Koning Willem-Alexander. En de film heb ik nooit gezien.

–

bazbo 0602: OST – Saturday Night Fever
Dit was de tweede elpee die ik ooit kocht. Op 9 juli 1979 was dat. Heb ik de film ooit gezien? Volgens mij wel, ergens halverwege de jaren tachtig op televisie. Veel is me er niet van bijgebleven. Op deze dubbelelpee zes stukken van the Bee Gees, waar ik in 1979 nogal gek van was. Grote klappers Stayin’ Alive en How Deep Is Your Love staan erop, maar ook de wat oudere nummers Jive Talkin’ en You Should Be Dancing. Daarnaast nummers van allerlei andere artiesten, die ik toen helemaal niet kende. Het lange Disco Inferno van The Trammps is een klassieker. Ik vond destijds de bewerkingen van de klassieke stukken het mooist: A Fifth Of Beethoven (Walter Murphy) en Night On Disco Mountain (David Shire); Beethoven en Moussorgski draaien zich om in hun graf nu ik het zo terughoor. De typisch Amerikaanse bigbandstukken Manhattan Skyline, Calypso Breakdown, Salsation en K-Jee blijven verrassend sterk overeind. Ook is er ruimte voor Tavares, Kool & The Gang en K.C. & The Sunshine Band. De Vrouw heeft ook een exemplaar van deze soundtrack. Het is dezelfde versie, een Nederlandsche uit 1977, zij het dat haar exemplaar wél het dikkartonnen inlegvel met informatie heeft en die van mij niet. Meer dan dertig jaar niet gehoord, dit. Leuk!