Bas Langereis leest u voor!

Lees hier mijn avonturen, fouten, misstappen, paniekbuien, angstaanvallen en ander engs.

Bas
maart 2024

–
Zaterdag 17 mei:
Tekst volgt.

–

Vrijdag 16 mei: Rick Wakeman in PHIL Haarlem
De wekker getest. Hij doet het. Een half uurtje later sta ik op. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en het lukt weer bijzonder goed. Thuis allerlei. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super, ondanks dat het geen zaterdag is.
Muziek vandaag: Night Airs (Rick Wakeman), Yessonata (Rick Wakeman)

–

Donderdag 15 mei:
Ik word iets voor half zes wakker. De wekker stond op de gebruikelijke tijd gezet, maar is niet afgegaan. Vreemd. Wel op tijd op de werkplek. Daar veel. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag veel. Eind van de middag rijd ik met een collega mee naar een locatie in Milligen aan de Rijn, waar we met de gehele afdeling een wandeling maken, vervolgens eten en afscheid vieren van weer een andere collega. Pas om half negen rijd ik met nog weer een andere collega naar Apeldoorn die me vlak bij huis afzet. Thuis even bijpraten en dan slapen, want zeer, zeer vermoeid.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 14 mei:
Kwart over vijf. Ik loop een ronde hard om het centrum en ook deze gaat bijzonder goed. Vanmorgen geen repetitie van Wirwar, dus doe ik het rustig aan. Ik wandel naar de super. Thuis koffie. Wat huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Ik loop nogmaals het centrum in, regel nog een en ander bij Gigant voor zondagmiddag en zoek in kledingwinkels. Thuis lunch. Afwasje en huishoudelijks. Tegen twee uur fiets ik naar Onze Vader om was te brengen en te halen. Het gaat redelijk goed met hem, z’n gangetje lijkt het. Op de terugweg nog langs een super. Thuis lezen op het balkon. Webstek. Eind van de middag maak ik avondeten. Een curryachtige schotel van paksoi en spinazie. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. Ernaast een salade van witte kool, mandarijn en rozijn. We eten alles op. Afwasje. Half zeven fiets ik naar Peter-Jan. Daar zijn Ingrid en Bertus ook en gevieren rijden we naar Caroline voor een toneelrepetitie. De tekst zit er goed in, de logistiek behoeft nog wat oefening; over twee weken de volgende repetitie. Pas iets voor elven thuis. Even bijpraten en slapen.
Muziek vandaag: Through Shaded Woods (Lunatic Soul)

–

Dinsdag 13 mei:
Beter geslapen. Op tijd op de werkplek. Van alles. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. In de middag van alles. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert bamisoep. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Toneeltekst lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Of Time & Stars: The Singles (Hawkwind), Ramshackled (Alan White), Sea Airs (Rick Wakeman)

–

Maandag 12 mei:
Niet zo goed geslapen. Volle maan. Ach zo. Op tijd op de werkplek. Daar veel en ik krijg veel af. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. In de middag veel en ik krijg veel af. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. Er is goed bericht: het pakket met daarin de deluxe edition van het nieuwe Steven Wilson album dat een Brits bedrijf drie maanden geleden naar ons stuurde, is boven water en komt binnen niet al te lange tijd alsnog bij ons in huis. De Vrouw serveert een ovenschaal van ui, witte kool, paprika, kastanjechampignon en aardappelpuree, met ernaast een salade van koolrabi, tomaat, komkommer en blauwe bes. We eten alles op. Afwasje. Toe is er nog wat baklava en moederdagbonbon. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Buena Vista Social Club (Buena Vista Social Club), The Road To Two (Kenny Wheeler & John Taylor), Country Airs (Rick Wakeman)

–

Zondag 11 mei:
Zes uur. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en door de zon en het gaat weer uitstekend. Wat is dat toch? Vorige week vroeg ik me af waarom het de laatste weken en maanden niet meer zo goed lukt en of ik niet beter een andere vorm van bewegen en hoofd leeg maken kan zoeken en nu dit. Thuis nog terug in bed. Negen uur staan we op. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. We plannen onze zomervakantiereis in een app. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half een voor de moederdaglunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs kanaal en door zon. Lezen op de galerij, later op het balkon. Tegen vier uur is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Old Man’s Will). Erna maak ik avondeten: een risotto met ui, kastanjechampignon en spinazie. Voorts een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Er is ook een nagerecht: verschillende soorten ijs en baklava. Afwas en afval. Krant op het balkon. Webstek. Restant krant op het balkon.
Muziek vandaag: Under The Fragmented Sky (Lunatic Soul), Where Do We Go From Here? (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Zaterdag 10 mei:
Kwart voor zes. Koffie. Allerlei. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Dan opnieuw het centrum in voor een bezoek aan de markt en de Syrische winkel. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Later lunch. Afwasje en huishoudelijks. We bestellen taart voor zondag 18 mei. Dan wandelen we een rondje langs Gigant, plantenwinkel en ijszaak. Uitrusten op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en artisjokhart. Dan een rode curry van ui, paksoi en bruine boon. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Lezen in de zon op het balkon. Webstek. Meer lezen op het balkon.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de doos Music For Installations (Brian Eno), The 1999 Party (Hawkwind), Love (The Flower Kings)

–

Setlist
Mexico
Never in a 100.000.000 Dreams
Memories Are New
Out Of The Darkness And Into The Moving Light
Anywhere The Wind
A Girl Named You
Hope To See You There Again
Bass Solo
She Was Naked
Something In Return
60s Medley (Seven Ways to Die, French Key to Britain, Sweet Dakota)
I Am You Are Me / Transmitter

Encore
No Tree Will Grow (On Too High a Mountain)
Radio

Lotgenoten,

‘Mag ik u wat vragen?’
Nee hè, denk ik, als ik de zachte stem achter mij hoor. Het zal weer eens niet. Ik kan geen stap zetten buiten de deur of ik word aangesproken door allerlei zwerfvolk of thuisloos of zonder dak boven het hoofd, kan mij het schelen. Met heel veel plezier woon ik in het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn, echt waar. Maar de bedelende daklozen, de opdringerige relifanaten en het draaiorgel kan ik missen als kiespijn. Wíl ik missen.
‘Pardon, meneer?’ De stem achter mij klinkt gehaaster, ietwat dringender. ‘Mag ik u wat vragen?’

‘Mag ik u wat vragen?’ Ik herken de zin onmiddellijk. Heel netjes en beleefd, klinkt hij altijd. Hij is ook altijd op de fiets, komt naast je rijden en stelt dan zijn vraag. Zo gauw hij je aandacht heeft, begint hij zijn verhaal. ‘Ik heb een enorm probleem.’ Dan komt de uitleg dat hij dakloos is en voor een overnachting in het slaaphuis een bepaald bedrag aan geld nodig heeft en dat bedrag aan geld heeft hij nu niet in zijn bezit.
Ik vertel vervolgens dat ik nooit geld geef. Niet omdat ik het hem niet gun of zijn probleem niet erken, maar ik wil niet dat het geld op de verkeerde plek terecht komt. Als ik in de gelegenheid zou zijn, zou ik met hem meegaan naar het slaaphuis om daar zijn onderdak voor die nacht te betalen. Dat wil hij dan vaak weer niet.
Het allerbelangrijkste vind ik dat ik laat merken dat ik hem als mens niet afkeur. Hij mag er zijn; ik zie hem en daarom blijf ik ook altijd zo vriendelijk mogelijk. Ook al spreekt hij me bijna dagelijks aan. En hij niet alleen; er zijn er ik-weet-niet-hoeveel vandaag de dag. Echt áltijd vriendelijk blijven probeer ik, maar het lukt me niet altijd. Soms maakt hij het bont: dan klampt hij me meerdere keren per dag aan en steevast met die ene vraag: ‘Mag ik u wat vragen?’

Ik kijk geërgerd om. Krijg nou wat. Dit is hem niet. Dit is een vrouwspersoon. Maar ze spreekt op dezelfde zachte manier en met een stem die op de zijne lijkt. Zo op het eerste gezicht ziet ze er niet echt uit als iemand die op straat leeft. Hoewel, nu ik haar wat beter bekijk – altijd voorzichtig zijn, voor je het weet ben je een perverseling en heb je een proces aan je broek – zie ik een vale jeans, afgetrapte sportschoenen en sprieterige halflange haren die door de war zitten. Het kan er toch eentje zijn. En deze is óók op de fiets.
‘Mag ik wat vragen?’ herhaalt ze.

Wat had ik nou laatst? Nog eentje die vroeg: ‘Mag ik u wat vragen?’
Ik zei niet: ‘Dat heb je al gedaan.’ Nee, dat leek me ongepast. De meneer zag er trouwens helemaal niet uit als iemand die geen dak boven zijn hoofd had. Hij was helemaal in het zwart gekleed, inclusief een zwarte baseballpet op zijn hoofd. Zijn kroeshaar en zelfs zijn huidskleur waren zo donker dat het zwart leek. Alleen zijn bril glom goudkleurig. Hij begon een heel verhaal over dat hij het moeilijk had en een nacht daklozenopvang zelf moest betalen en of ik iets kon missen.
Ik zei dat ik geen kleingeld bij me had.
Hij wees achter me.
Ik draaide me om.
‘Dat hoeft geen probleem te zijn,’ zei hij. ‘Daar is de pinautomaat.’
Ik keek hem aan met open mond. ‘Haha, nee,’ kon ik uitbrengen. ‘Ik wil met je mee gaan naar de daklozenopvang en daar het bedrag voor een nacht voor je betalen. Of ik koop iets te eten voor je. Maar ik geef je geen geld, want ik ben bang dat je het aan andere dingen uitgeeft.’
‘Dan hoeft het niet,’ zei hij en hij liep door.

Wat moet deze tante van mij? Ik heb geen kleingeld op zak. Ja, een muntje voor een boodschappenkarretje, een paar dubbeltjes en een Duitse cent, maar daar houdt het wel mee op.
‘Bent u hier bekend?’ vraagt ze.
Ze herkent de schrijver niet. ‘Redelijk,’ zeg ik. Bijna zestig jaar woon ik in ons zo majestueuze Apeldoorn.
‘Ik ben op zoek naar paperclips. Weet u waar ik die hier ergens in de buurt kan kopen?’
Lachend wijs ik haar de route langs de HEMA en de Action. Vlakbij.

Wat een avonturen toch weer.

–
Apeldoorn, april 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 9 mei:
Zes uur wakker en op. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en door zon. Het is fris, maar lopen lukt zeer goed. Half acht ben ik aan het werk. Twee uur later koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. En weer verder. Eind van de ochtend wandel ik een rondje en haal ik het groentepakket op. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Wat later lunch. Afwasje. Ik wandel nogmaals een klein rondje, dit keer langs het kanaal. En verder werken. Vier uur is het klaar. Krant van gisteren op het balkon. Ik maak avondeten: eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Dan een stoemp van aardappel, bataat, ui en andijvie. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik hamburger. De Zoon is er na half zes en we eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant van vandaag op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: London Symphony Orchestra Vol. I & II (Frank Zappa), Live Magic At Trading Boundaries (Steve Hackett), Love (The Flower Kings), We Care (Whale), I’ll Do Ya (cd single) (Whale)

–

Donderdag 8 mei:
Kwart over vijf. Koffie. Zes uur ben ik aan het (thuis)werken. Tussendoor koffie met De Vrouw. Die gaat dan de deur uit. Ik werk verder en handel veel af. Meer koffie met De Vrouw op de galerij, deels in de zon. Dan lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum. Voorts met werken. Half vier is het klaar. Niet veel later pakken we een bus en rijden naar Arnhem. We eten dal, paneer en curry’s in een Indiaas-Nepalees restaurant. Zeven uur staan we voor de deur bij Luxor Live en drie kwartier later start daar een superconcert van Supersister. Veel werk van het nieuwe album, maar ook een mooie selectie van stukken van de eerste drie albums uit de jaren zeventig. Wat een energie kent dit trio nog. Vooral drummer Leon Klaasse moet zichtbaar keihard werken, maar heeft er heel veel plezier in. En Robert Jan Stips doet waar hij heel goed in is: onnavolgbare loopjes en af en toe een werkelijk grandioze pianosolo spelen. Schitterend concert. Het is nog licht als we buiten komen! We hebben een bus van even over half tien en dik een half uur later zijn we thuis. Nog even bijpraten en dan slapen.
Muziek vandaag: Rams (Brian Eno), Reflection (Brian Eno), What’s It All About (Pat Metheny), One Quiet Night (Pat Metheny), On An Island (David Gilmour), Fractured (Lunatic Soul)

–

Woensdag 7 mei:
Half zes. Iets beter geslapen. Iets. Ik loop een ronde hard om het centrum en het lukt weer zeer goed; geen wandelpauzes nodig. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Thuis koffie. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Het is de laatste bijeenkomst voor de zomer, dus traditioneel is er de ‘bonte ochtend’, waarin iedereen iets kan laten zien en/of horen. Het is een bonte ochtend. Erna nog wat overleg over komende zaken. Pas rond een uur thuis. Koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwas en huishoudelijks. Ik fiets naar Onze Vader, breng en haal was. Thuis uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik prepareer de groentetorens van aubergine, courgette en tomaat, die de oven in gaan. Later zet ik er met feta gevulde kastanjechampignons bij. Er is nog een restant salade van gisteren. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Heat Of The Rising Sun (John Wetton & Geoffrey Downes), Hobo Humping Slobo Babe (cd single) (Whale), Pay For Me (mini album) (Whale), Nancy Never Knew (Supersister)

–

Dinsdag 6 mei:
Niet goed geslapen. Toch sta ik goed op. Op tijd op de werkplek. Daar van alles. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. In de middag van alles. Kwart over vijf thuis. Er is een pakket aangekomen. Een week of wat geleden had ik (online) contact met een man die op zoek was naar mensen die ooit (begin jaren tachtig) een tape hebben ingestuurd naar Willem de Ridders radioprogramma Radiola Improvisatie Salon. Ik kon hem niet heel veel verder helpen (ik heb samen met vriend van toen Marc wat ingestuurd; we staan vier keer in de aantekeningen van De Ridder), maar vorige week berichtte hij over een elpee die verschijnt. Die elpee is nu binnen. De Vrouw serveert een schotel met mijn dis van gisteren als basis, aangevuld met aardappel en spinazie. Ernaast mijn salade, aangevuld met paprika en rode biet. We eten alles op, want smakelijk. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Luisteren.
Muziek vandaag: Love (The Flower Kings), Playing The Fool – The Complete Live Experience (Gentle Giant)

–

Maandag 5 mei:
Zes uur. Koffie. Ik lees Vleugelman (Gé Vaartjes), de biografie van Bomans, uit. Wat een complexe man was het; er is veel wat ik nog niet wist en dat is veel wat me ook niet verbaast en er is ook veel wat me raakt en waarin ik mijzelf herken. Koffie met De Vrouw. Allerlei. Later meer koffie met De Vrouw. En lunch. Afwasje. We lopen het centrum in. Op het Marktplein is een Bevrijdingsfestival en we zien en horen een optreden van Yellow Pearl. Aardig. Dan winkelen we nog iets en via een ijszaak lopen we terug naar huis. Eind van de middag maak ik avondeten: eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Vervolgens kook ik spliterwtenpasta. Dan bak ik kastanjechampignon, rode ui en knoflook, doe ik wilde spinazie erbij en kruidenroomkaas en plantaardige spekjes. Voor De Vrouw bak ik een stroganoffhamburger. We eten er fiks van. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Skrifum (Jon Balke), After The Last Sky (Anouar Brahem), Rubicon – Icon II (John Wetton & Geoffrey Downes), Hall Of The Mountain Grill (Hawkwind), Raised In Captivity (John Wetton), Hinterland (Held By Trees)

–

Zondag 4 mei:
Zes uur. Ik loop een ronde hard (in zomertenue en het is fris en het regent licht) langs kanaal en buiten het centrum. Het lukt nog uitstekend ook. Thuis weer terug in bed. Half tien staan we op. Koffie. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Halverwege de middag is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Electric Light Orchestra 1973/1974). Daarna maak ik avondeten: eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, kerstomaat en blauwe bes. Vervolgens een risotto met shiitake en paarse asperge. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Never In A Million Years – Icon Live (John Wetton & Geoffrey Downes), Walking On A Flashlight Beam (Lunatic Soul)

–

Zaterdag 3 mei:
Pas om half zeven wakker en op. Koffie. Lezen. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Ik loop opnieuw het centrum in en bezoek een andere super, de Syrische winkel en de markt, die vandaag in de straat staat. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Lunch. Afwas en huishoudelijks. We wandelen het centrum in en zoeken een plek langs de route waar vanmiddag een defilé plaatsvindt met historische automobielen, doedelzakfanfares en Canadese oorlogsveteranen. Aardig om te zien. Op de terugweg komen we een ijswinkel tegen. Thuis maak ik avondeten: aardappel en bataat en met feta gevulde kastanjechampignon uit de oven, met ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer en een klein restant salade van gisteren. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Cenotaph (Bass Communion), Space Ritual (Hawkwind), Acoustic TV Broadcast (John Wetton & Geoffrey Downes)