bazbo – de wereld van Bas Langereis

Bas Langereis leest u voor!

30-03-2023

Lentekriebels

Filed under: Publicaties voor FOK! - 2023 — bazbo @ 01:00

Ik hou wel van kinderen, maar niet om ze aan te raken. Lang, heel lang geleden, het zal in 1985 zijn geweest, ging ik naar de wat toen nog Sociale Academie heette. Met mijn geitenwollensokken en sandalen liep ik op de eerste lesdag een lokaal in en toen een lange baard mij vroeg wat mijn motivatie was om Kultureel Werk (met een K) te komen studeren, zei ik: ‘Ik wil het liefst de hele dag met kinderen spelen.’ Dat was toen nog een heel onschuldige opmerking. Daar dacht niemand wat van. Dat is tegenwoordig wel anders.

Tegenwoordig wil ik ook niet meer de hele dag met kinderen spelen. Ik moet er niet aan denken. Dat geschreeuw aan mijn kop, de hele dag. Iemand uit mijn schoonfamilie is enkele jaren geleden aan een gezin begonnen en regelmatig komt hij met dat jengelende janhagel bij ons over de vloer. Die vloer kunnen we na afloop van het bezoek leegruimen, stofzuigen en dweilen. Je biedt ze iets te drinken aan en ze gieten het over de tafel en de vloer, driekwart van een koek belandt in kruimels in het tapijt en trappen ze er vervolgens volledig in, op de ramen staan de afdrukken van handjes en neusjes en alle bloemstukken, kranten, koffiekopjes en wat er maar voorhanden kan zijn, liggen ordeloos over tafels, op kasten of de grond. Gewoon praten is er niet bij; ze schreeuwen en gillen onophoudelijk op zulk volume dat hoortoestellen geheel overbodig zijn. Of juist hard nodig worden, gezien de gehoorbeschadiging die ze met hun gekrijs veroorzaken. Na het bezoek zetten we ook alle ramen en deuren tegen elkaar open, want ze ruiken ook heel onprettig, naar zure zinkzalf, Liga, geprakte banaan en poep en pies en kots. Had ik het al over snotsporen gehad?

Met mijn eigen kind – ik heb er maar eentje, ja. Meer dan genoeg. Nee, je hoeft me niet te herinneren aan wat ik vroeger riep. Toen wilde ik er zeven. De Vrouw wilde er liefst geen, dus met eentje hebben we uiteindelijk een redelijk compromis gesloten. – maar waar zat ik? O ja, met mijn eigen kind heb ik ook het nodige gedoe gehad, maar niet op het niveau van het huis volledig restaureren nadat hij een uurtje had gespeeld.
Gelukkig hadden wij een joch met een stoornis in het autistisch spectrum, was hij zeer introvert en kon hij zich concentreren op slechts één speeltje tegelijk. Dat scheelde een hoop rotzooi en lawaai. Heel soms stond hij toe dat we hem aanraakten. Soms trok ik hem op schoot en drukte ik hem tegen me aan. Dat deed ik dan vooral om mijn eigen angst even te vergeten. We lieten hem merken dat elkaar aanraken niet per definitie fout was, dat het zelfs aangenaam of hard nodig kon zijn. We gaven het goede voorbeeld. (Nee, niet door seksuele handelingen met elkaar te verrichten in zijn bijzijn. Maar bloot zijn onder de douche, in bed, als je je omkleedt, dat is de normaalste zaak van de wereld. Ja, we liepen zonder kleren door het huis, van de slaapkamer naar de badkamer of als we ’s morgens vroeg voor het douchen even iets nodig hadden beneden uit de woonkamer of keuken.) Als hij vragen had – of als we het idee hadden of wisten dat hij vragen had – dan gingen we in gesprek en legden we het in heldere kindertaal uit hoe het zat. Dat lesprogramma op zijn jenaplanschool, dat kwam aardig overeen met wat de Rutgersstichting tegenwoordig ter ondersteuning aanbiedt en daar was toen nog geen landelijke commotie over. Er waren toen trouwens ook geen lui die er geen reet verstand van hadden en de desinformatie die ze online ergens vonden luidkeels napraatten en verspreidden. Sterker nog: toen had je ook nog helemaal geen ‘online’.
Die autismestoornis heeft ons kind overigens nog steeds, maar we hebben er tegenwoordig weinig mee van doen. Zeven jaar geleden konden we hem het huis uit schoppen en veel van zijn begeleiding mogen we overlaten aan professionals. Laatst hadden we weer een keer een gesprek met een van die professionals en tijdens dat gesprek keek ik haar aan en dacht ik: ‘Och mijn lieve kind, ik had je vader kunnen zijn. Als je moeder maar gewild had.’ Toen zag ik haar slobbersportbroek, de mobiel in haar hand, de onleesbare tattoo op de binnenzijde van haar arm en de alwetende blik in haar ogen en onmiddellijk daarna schoot die andere gedachte door mijn hoofd. Ik hou wel van kinderen, maar niet om ze aan te raken.

Terwijl ik de laatste woorden intyp, kijk ik op van mijn toetsenbord. De eerste zonnestralen van de dag vallen naar binnen. Buiten zie ik nieuwe knoppen aan de paar bomen voor het raam. Er komt een friszoete geur van ontluikende bloemen door het half geopende raam naar binnen. De kwetterende vogels begroeten de ochtend. Het is eind maart. Niet verder vertellen, maar diep binnenin mij krijg ik trek om mijn vrouw naar me toe te sleuren en haar eens stevig aan te raken op een manier die niet passend zou zijn in een lesprogramma voor het basisonderwijs. Ze is echter even niet voor handen. Mijn vrouw, bedoel ik. Zuchtend haal ik mijn schouders op en ik vraag me af waarom ik dit allemaal opschrijf. Tegelijkertijd weet ik het antwoord op die vraag ook: het leven is zo heerlijk zinloos en ik heb lentekriebels.


Apeldoorn, maart 2023

Hier lees je ‘m op FOK!.

• • •
 

24-03-2023

B-log: 25 t/m 31 maart 2023

Filed under: B-log 2023 — bazbo @ 15:06



Vrijdag 31 maart:
Zowaar, goed geslapen. Zeer vroeg weer op de werkplek. Daar in alle rust allerlei gepland werk afhandelen. Tussen de middag wandel ik door veld en bos en lichte regen. Ook in de middag is het heel stil en handel ik kalm allerlei gepland werk af. Kwart over drie is het mooi. Op de terugweg koop ik in de plaatselijke platenwinkel de bestelde Mudd Club / Munich 1980 (Frank Zappa). Kwart over vijf thuis. Even bijpraten met De Vrouw. Dan maak ik avondeten. Gemakkelijk: eerst ui, paprika en courgette een kwartier in de oven. Ondertussen monteer ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en mais. Dan gaat er nog kerstomaat en kikkererwt bij de groente in de braadslede en nogmaals een kwartier in de oven. Voor De Vrouw bak ik lamsschnitzel. We eten – met uitzondering van de salade – alles op. Afwasje. Webstek. Krant. En weer zeer vroeg slapen, want erg vermoeid door allerlei prikkels, vooral visueel vandaag (televisiegeflits enz).
Muziek vandaag: het eerste plaatje (het concert uit de Mudd Club) uit de set Mudd Club / Munich 1980 (Frank Zappa), Beyond The Missouri Sky (Pat Metheny & Charlie Haden)



Donderdag 30 maart:
Slapen gaat redelijk. Zeer op tijd weer op en naar de werkplek. Daar schrik ik. In het hele gebouw gaat het licht automatisch aan en het blijft aan. Het is hard licht, het doet me pijn aan de ogen en ik kan het niet uitzetten. Even ben ik in paniek en overweeg ik om naar huis te gaan en zo min mogelijk in kantoor te gaan werken. Even. Dan zucht ik en laat ik het voor wat is het vandaag is. (Bij gewoon daglicht hoeft de verlichting helemaal niet aan; ik vind het belachelijk om in deze tijden alle lampen in het hele gebouw te laten branden.) Er is nogal wat werk en overleg en – ondanks de storende collega’s die tegen de afspraken in luid pratend of bellend het kantoor binnen komen – ik red het redelijk. Toch komen er klussen bij en ik voel lichte druk. Tussen de middag wandel ik kort door bos en veld. Kwart voor vier is het gedaan en ga ik naar huis. Daar bel ik Ank. Ik heb wat acties uitgezet voor de afsluitende bijeenkomst over twee weken, maar heb ook moeten vaststellen dat ik er zelf niet bij zal kunnen zijn. Dat vinden we beiden natuurlijk jammer, maar voor ons is Kunst-Zinnig-Brein nog niet klaar; er komen nog een paar acties die we willen ondernemen en incidenteel zal er heus nog wel wat gaan gebeuren. Binnen afzienbare tijd gaan we elkaar ook weer ontmoeten. De Vrouw serveert witlof met kaas en een aardappelpuree uit de oven; daarnaast staat er een (aangevuld) restant salade op tafel. Smakelijk. Natafelen. Afwas. Krant. De Vrouw heeft wat hulp nodig bij wat administratieve aangelegenheden, maar het lukt me niet goed; ik ben te vermoeid. Heel op tijd ga ik slapen.
Muziek vandaag: Debut Live (Björk)



Woensdag 29 maart:
Wisselend geslapen. Eerst twee uur wel, dan lange tijd niet en de laatste uren weer zo vast, dat wekker van De Vrouw me om zeven uur wekt. Koffie. Ik wandel naar de super. Voel me opgewekt en met energie. Thuis koffie. Half tien naar de repetitie van Wirwar. De groep speelt de oude voorstelling De hoofdzaak nog eens helemaal door ter voorbereiding op een geboekte voorstelling in mei. Het gaat al heel aardig. De komende vijf keren nog even de punten op de i en dan zit het er mooi in. Iets na twaalf uur thuis. Koffie en lunch met De Vrouw. Afwasje. We nemen een trein naar Deventer en om drie uur spreken we onze financiële adviseur voor allerlei zaken en de belastingaangifte. Het is snel klaar. We wandelen een rondje door het centrum en snuffelen in een paar winkeltjes. Thee in een etablissement op de Brink en vervolgens naar een Indiaas restaurant waar we een spinazie-kaas-curry en een gemengde grillschotel en peshawarinan eten. Thee toe. Acht uur zijn we weer thuis. Even uitblazen, webstek, krant en dan zeer op tijd slapen. Het ging goed vandaag, pas tegen het avonduur sloeg de vermoeidheid toe.
Muziek vandaag: At First Light (Ralph Towner), Ends (Giancarlo Erra), Oxygène (Jean-Michel Jarre)



Dinsdag 28 maart:
Gebruikelijke tijd op. Om zes uur ben ik aan het werk. Anderhalf uur later stap ik op een bus. Ergens in Arnhem voer ik een gesprek met een bedrijfsmaatschappelijk werkende. Eerst nogal aftasten, later toch vruchtbaar met hopelijk goed vervolg. Kwart voor elf ben ik weer thuis. Koffie en even aan het werk. Lunch met De Vrouw. Afwasje. We stappen op de fiets en rijden naar de huisartsenpraktijk. In de wachtkamer val ik in slaap. Beetje vermoeid. Bloedwaarden blijken uitstekend, daar niets aan de hand. Ik wil graag ondersteuning in het psychische stuk, hoe ik kan omgaan met de druk die ik mezelf blijf opleggen, dus op zoek naar een passende behandeling. Over twee weken weer terug, dan hebben we uitgezocht welke praktijken in aanmerking komen, zodat de huisarts de verwijzing kan doen. Voelt goed. Thuis nog wat spoedklusjes doen en om vijf uur is de pijp goed leeg. De Zoon komt voor avondeten en De Vrouw serveert pilav met salade. Afwasje. Opnieuw op de fiets. Bij Peter-Jan repeteren we in klein verband teksten van het theaterstuk en om kwart voor tien ben ik thuis. Heel even bijpraten en dan weer slapen.
Muziek vandaag: The Sinking Of The Titanic (Gavin Bryars), My Life In The Bush Of Ghosts (Brian Eno & David Byrne), Before And After Science (Brian Eno)



Maandag 27 maart:
Ik slaap niet goed. Aan het eind wel en dus wekt de wekker me ruw. Eenmaal op gaat het. Zeer op tijd ben ik op de werkplek en de eerste twee uur kan ik veel doen. Halverwege de ochtend is er groot overleg met de gehele afdeling. Het vraagt veel van me en na afloop ben ik gesloopt. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag ben ik zeer vermoeid, maar in alle rust handel ik nog wat af. Kwart over vijf thuis stort ik in. De Vrouw serveert een flammkuchen met groente en een schotel van ui, biet, courgette en kikkererwt. Smakelijk. Natafelen. Afwasje. Afval. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Vespertine (Björk), “Quartet” (Pat Metheny Group)



Zondag 26 maart: De verjaardag van Anja
Kwart voor zes ben ik wakker. Ik ga een ronde hardlopen. Die gaat zeer aardig. Thuis terug in bed. Rond negen uur staan we op. Koffie, restje krant en meer koffie. Ondertussen heb ik alle spullen voor vanmiddag op orde. We lunchen met z’n tweeën na elven. Afwasje. Om half een ben ik in Gigant met nogal wat spullen. De zaal is vrij snel ingericht. Het English Theater Apeldoorn stormt met acht man binnen en we repeteren nog wat dingetjes. Met de techniek gaat het niet zo vlot; het duurt even voordat we verbinding hebben tussen een laptob en een beamer. En dan is het kwart over twee en gaat de zaal open. Olivier helpt ons met het controleren van de kaarten. We zijn uitverkocht, dus moeten we streng zijn. Gelukkig is dat niet nodig. Het programma zit propvol. Naast het English Theater Apeldoorn komt Caroline zingen (onder begeleiding van Aad), draagt Olivier een paar stukjes voor, is er een bijzonder leuke samenwerking tussen ETA en onszelf (Lewis Caroll’s Jabberwocky) en lezen we zelf wat stukjes. Aan het eind declameert Aad in vol ornAad het vollige The Raven (Edgar Allan Poe) uit zijn hoofd. Allemensen. Na afloop krijgen we louter mooie reacties. Opnieuw: afwisselend, heel anders dan de vorige verjaardagen, misschien wel de beste tot nu toe, volle zaal en het succes groeit. We lopen wat uit. Na afloop is er een korte afterparty in de foyer (met Ank en Bob erbij). Ik fiets snel naar huis om alle spullen weg te brengen en loop dan naar een nabijgelegen restaurant, alwaar Willem, Aad, Reinier, Anne Marie en De Vrouw al zitten. Ik had gereserveerd in een rustige hoek, maar door het hele restaurant klinkt oorverdovende muziek van een feest en de keuze is gelukkig al gemaakt: we gaan hier niet eten. In een tegenovergelegen pastatent vieren we dan alsnog de heuglijke verjaardag van Willem. We praten na, wisselen goede grappen uit, spreken over van alles en alles bijeen is het een mooie dag en avond. Negen uur zijn we weer thuis. Heel even uitblazen en op tijd ga ik proberen te slapen.
Muziek vandaag: Music For Airports (Brian Eno), Bells Boots & Shambles (Spirogyra)



Zaterdag 25 maart:
Iets voor zes uur wakker en op. Nog goed geslapen ook. Koffie en wat voorbereidingen voor De verjaardag van Anja. Twee uur later maak ik mijn gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Af en toe regent het. Meer koffie. Krant. Meer koffie. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwasje, was, stofzuig. De Vrouw en De Zoon buigen zich over belastingaangifte van De Zoon. Ik breng afval weg en wandel een rondje om het centrum. Als ik weer terug ben, gaat het regenen. Iets met bakken en hemel. Meer krant. Eind van de middag maak ik avondeten. Parten van een halve pompoen gaan in een braadslede en die gaat weer vijfentwintig minuten de oven in. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, radijs, komkommer, peer en blauwe bes. Na de vijfentwintig minuten leg ik oesterzwam, ui en courgette bij de pompoen in de braadslede en die gaat weer tien minuten de oven in. Na de tien minuten voeg ik mais en kaas toe. En nog eens vijftien minuten in de oven. Ten slotte bak ik voor De Vrouw kalfschnitzel. We eten de braadslede leeg; van de salade blijft de helft over voor later. Natafelen. Afwasje. Wat doornemen voor De verjaardag van Anja morgen. Webstek. Restantkrant. Zeer op tijd weer slapen.
Muziek vandaag: On Land (Brian Eno), The Plateaux Of Mirror (Brian Eno & Harold Budd), Music For Films (Brian Eno), St. Radigunds (Spirogyra), Old Boot Wine (Spirogyra), Dance Me This (Frank Zappa), The Fox Lies Down – A Tribute To Genesis (allerlei)

• • •
 

18-03-2023

B-log: 18 t/m 24 maart 2023

Filed under: B-log 2023 — bazbo @ 11:06



Vrijdag 24 maart:
Slapen gaat beter. Om zeven uur ben ik op de werkplek. De eerste vier uur kan ik in alle rust – ik ben helemaal alleen in kantoor – erg veel werk wegwerken. Dan is er overleg; aansluitend wandel ik een rondje door bos, veld en bakken uit de hemel. Vervolgens nog een paar zaken afhandelen en dan is het klaar. Net voor vijf thuis. Zeer vermoeid zak ik in een zetel. De Vrouw gaat het groentepakket ophalen; daarna bakt ze uitsmijters en die serveert ze met rauwkost. Eenvoudig doch smakelijk. Afwasje. Krant. Webstek. Iets lezen, heel vroeg slapen.
Muziek vandaag: We Live Here (Pat Metheny Group), At First Light (Ralph Towner)



Donderdag 23 maart:
Slapen gaat wisselend. De eerste twee uur slaap ik goed, daarna weer een tijd niet en uiteindelijk wekt de wekker me genadeloos, maar ach daar is een wekker voor. Ik neem het hem niet kwalijk. Om zeven uur ben ik op de werkplek. Ik handel er allerlei zaken af, heb nog een uitgebreid overleg en om twaalf uur zit ik in een bus terug naar huis, alwaar ik om kwart over een arriveer. Nog weer drie kwartier later fiets ik naar een nabijgelegen priklocatie voor bloedafname. Snel weer thuis. Daar werk ik nog anderhalf uur en half vijf is het klaar. Krant. Het ging deze dag aardig met de energie, maar nu ben ik zeer vermoeid. De Vrouw serveert een plaatpizza met tomaat, paprika, ui, champignon en pompoen, met ernaast een salade van koolrabi, ui, komkommer en tomaat. Zeer smakelijk. Natafelen. Afwasje. Ik ben Onze Vader en we praten wat bij; alles nog goed, hoor. Webstek. Lezen. Op tijd weer slapen of althans een poging daartoe.
Muziek vandaag: Homogenic (Björk), Lightwork (Devin Townsend)



Woensdag 22 maart:
Half zes op. Mijn ronde hardlopen gaat zowaar heel aardig. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Thuis koffie. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Klein gezelschap dit keer, dus kunnen we intensiever de scènes inoefenen. Aan het eind spreek ik Aad; de voorbereidingen voor De verjaardag van Anja van zondag zijn bijna klaar en: we zijn uitverkocht! Als ik naar huis loop, merk ik dat de energie sterk verminderd is. Thuis koffie en lunch met De Vrouw. Afwasje, huishoudelijks en uitrusten. De Vrouw gaat de deur uit. Ik doe nog wat kleine dingen voor De verjaardag van Anja en wil om half vier op de fiets stappen om bloed te laten prikken. De sleutel van de schuur is weg en ik ben bang dat De Vrouw die per ongeluk bij zich heeft. Hoe gaan we dit doen? Niet, dus. De Vrouw is even na vieren terug. We maken een nieuwe afspraak voor morgenmiddag. Niet ideaal, maar de beste oplossing voor nu. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik bak plakken knolselderij en roer daar vervolgens knoflook, ui, tomatenpuree en water doorheen. Voor De Vrouw zet ik een schaaltje met het restant kipvleugel in de oven. Aan het eind roer ik nog gekookte broccoli door de tomatensaus. Samen met het restant kikkererwtenpastasalade van gisteren eten we nu alles op. Natafelen. Afwasje. Webstek. Lezen. (De PROG die zaterdag binnenkwam is uit.) En ja, weer heel op tijd slapen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Apollo – Atmospheres & Soundtracks (Brian Eno with Daniel Lanois & Roger Eno)



Dinsdag 21 maart:
Lente. Zeven uur ben ik aan het werk. Er is plots allerlei urgents. Maar om kwart voor elf fiets ik naar de huisartsenpraktijk. Daar tref ik De Vrouw. Aan de huisarts leg ik de situatie van de afgelopen weken (en natuurlijk ook van de afgelopen jaren) uit. Eerst maar eens uitsluiten of er iets lichamelijks gaande is: morgen bloedprikken. Voor de rest (op werk): kijken wat ik aankan, eventueel in overleg met bedrijfsarts een plan maken. Volgende week terug. We gaan naar huis. Daar koffie en lunch. Afwasje. Meer urgents. Half vijf is het klaar. Krant. De Vrouw legt kipvleugels in de oven; ik leg daar een braadslede met groene kool en tomaat naast. Een restant salade vul ik aan met een restant gekookte kikkererwtenpasta, komkommer en mayo. De Zoon is er om half zes. We eten zo goed als alles op. Afwasje. Half zeven fiets ik naar Peter-Jan en vervolgens rijden we met Bertus en Ingrid naar Wilp, alwaar we in huize Caroline verder gaan met de repetitie van het theaterstuk. De eerste scènes gaan steeds beter en vloeiender; net als vorige week heb ik de tekst op papier al niet meer nodig. Dat gaat lekker. De komende weken zijn we met kleiner gezelschap en gaan we nieuwe scènes uitproberen. Half elf thuis. Heel even napraten, dan slapen.
Muziek vandaag: At First Light (Ralph Towner), More Music For Films (Brian Eno), het eerste plaatje van Apollo – Atmospheres & Soundtracks (Brian Eno with Daniel Lanois & Roger Eno)



Maandag 20 maart:
Vroeg op. Het lukt goed. Redelijk geslapen ook. Ook vroeg op de werkplek. Daar kan ik vanmorgen veel doen en met de energie gaat het heel aardig. Als ik om twaalf uur ga wandelen door bos en lichte regen, merk ik dat het is gedaan met de energie. In de middag hoef ik gelukkig niet veel en in rustig tempo doe ik dat niet vele. Kwart voor vijf thuis. Zeer vermoeid. Uitrusten. De Vrouw serveert kikkererwtenpasta met een saus van ui, tomaat en mais met daarnaast een salade van bosui, komkommer en paprika. Zeer smakelijk. Afwasje. Webstek. Lezen. Op tijd weer slapen.
Muziek vandaag: Telegram (Björk), At First Light (Ralph Towner), Amazônia (Jean-Michel Jarre)



Zondag 19 maart:
Pas om kwart voor zeven wakker en op. Koffie. Allerlei. Lezen. Meer koffie. Nog meer allerlei. Meer koffie met De Vrouw. Vast wat voorbereiden voor avondeten. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuig. Ik wandel een klein rondje langs het kanaal (want onvast op de benen). Dan tijd voor de zondagmiddagluistersessie met Duitsche vrienden (Esbjorn Svensson Trio). Avondeten maken. Eerst leg ik pompoen in een braadslede en die gaat zeker twintig minuten de oven in. Dan gaat er nog gekookte broccoli bij in en dat schuif ik nog weer twintig minuten in de oven. Ondertussen maak ik een saus van yoghurt, tahin, citroensap en knoflook. Ten slotte bak ik biefstuk voor De Vrouw. We eten de groente met de saus en met geitenkaas en noten. Zeer smakelijk. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Sinking Of The Titanic (Gavin Bryars), Where You Wish You Were (Bill Laurance & Michael League), New Frontier (The Steve Howe Trio), Chemsi (Hijaz), Kimono My House (Sparks), het vierde plaatje uit de set Archive 1967-75 (Genesis), The Concerts In China (Jean-Michel Jarre)



Zaterdag 18 maart:
Slapen gaat redelijk. Ik ben om zes uur wakker en op. Mijn ronde hardlopen lukt, maar het gaat wel moeizaam. Daarna wandel ik mijn gebruikelijke zaterdagmorgenrondje langs slager en super. Lopen gaat langzaam, ik moet veel moeite doen om in evenwicht te blijven. Hoofd vol, verwarde gedachten. Uit balans. Thuis koffie. Drie kwartier later ga ik opnieuw even de deur uit, langs een andere super en de Syrische winkel. Thuis meer koffie. Alle energie is al op. Niet goed. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik loop naar een restaurant iets verderop en reserveer voor zes personen over acht dagen. Dat u het vast weet. (Er lezen mensen mee, weet ik.) Verder wandelen zit er niet in, want nog altijd onvast op de benen. Krant. En ja, ik val in slaap. Zegt dat iets? Eind van de middag maak ik avondeten. Ik doe aardappelen in een braadslede en zet die in de oven. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, radijs, komkommer en peer. Ook snijd ik rode ui, kastanjechampignon, paprika en courgette en die gaan bij de aardappel in de braadslede. Voor De Vrouw bak ik biefstuk. We eten er goed van. Natafelen. We besluiten vanavond niet naar een licht evenement hier in het centrum te gaan, want beiden zeer vermoeid. Afwasje. Dan wil ik afval wegbrengen, maar we kunnen de vuilstortpas om de container mee te openen niet vinden. Na een hele lade overhoop te hebben getrokken, bedenk ik me iets. In de klerenkast ligt de broek die ik vorig weekend aan had, gewassen en gestreken en al en in de kontzak bevindt zich de vuilstortpas. Oké. Webstek. Beetje lezen. Vroeg slapen. Goh.
Muziek vandaag: het derde plaatje uit de set Archive 1967-75 (Genesis), Roxy By Proxy (Frank Zappa), Solace (Held By Trees)

• • •
 

16-03-2023

Zorgen – Lotgenoten (0049)

Filed under: Publicaties voor FOK! - 2023 — bazbo @ 01:00

Lotgenoten,

‘Och jee. De buurvrouw van Kees.’
Ik pak het bord uit het afdruiprek. Of nee, dat klopt niet. Ik heb geen afdruiprek. Als ik het servies of het bestek met de borstel heb schoongemaakt, zet ik het in de kleine spoelbak. Op de bodem ervan ligt een vaatdoek. Ik was met de hand af. Onze keuken is klein en bij het inrichten ervan was de vaatwasser het eerste dat we van de wensenlijst af streepten. Nu we weer met z’n tweetjes zijn is de hoeveelheid afwas niet groot en daarnaast vind ik het niet erg om het met de hand te doen. Het is een mooi moment voor mijzelf, waarin ik mijn gedachten alle kanten op kan laten gaan. De laatste tijd gebruik ik het moment om toneelteksten uit mijn kop te leren. Terwijl ik een bord afdroog murmel de zinnen voor mij uit.
‘De buurvrouw van Kees kejje buitenspel ook niet uitleggen. Snapt ze niet.’

Bijna een jaar geleden vroeg een bevriende theaterregisseur of ik een kleine rol wilde spelen in een grootse productie. Het stuk handelde over een rechtszaak die in 1625 plaatsvond op Het Herenhul nabij Beekbergen. Met zo’n vijftien mensen hebben we in het een laatste weekend van augustus 2022 vijf maal opgevoerd. In de open lucht. Bij de eerste grote repetitie maakte ik kennis met de andere acteurs en ik stelde mijzelf voor: ‘Ik heet Bas en ik ben helemaal geen acteur. Toen de regisseur mij vroeg benoemde ik de twee dingen die ik niet kan: tekst onthouden en ‘nee’ zeggen.’ Gelukkig had ik in het stuk weinig tekst. Maar wat was het gaaf. Ik ben in dat weekend heel erg verliefd geworden: op het stuk, op de geschiedenis van de rechtszaak en op die tijd in 1625 én op Didewij, die mijn personage in het stuk aan de haak slaat. Het is niet zozeer de actrice van wie ik helemaal hoteldebotel raakte, maar haar personage en de wijze waarop zij dat personage tot leven wekte. Ze speelde het niet, ze wás het.
Twee maanden terug kreeg ik een nieuwe vraag. Of ik mee wilde doen met een kleine theatergroep. Mijn hart zei me onmiddellijk: ‘Ja!’, maar mijn hoofd zei me: ‘Nee!’ Het ging namelijk even niet zo heel goed met mij. Mijn psychische klachten stonden weer op de voorgrond: ik bevond mij in een zeer neerslachtige bui, ik had niet goed geluisterd naar de signalen die mijn lijf mij geeft, moest weer van alles, het dagelijks leven kostte me veel moeite, naast het werk kwam ik tot niets, ik was prikkelbaar, raakte in paniek om de kleinste dingen, voor alles ontbrak me de energie en kortom: ik was volkomen uit balans. Toch zei ik: ‘Ja.’ Dat ik de vraag kreeg, vond ik een fijn compliment en ik wist dat deze klus – ook al kostte het me wekelijks een avond en veel tijd en moeite om tekst te leren – zeer veel positieve energie ging geven.

‘Gaat het goed met je?’ vraagt De Vrouw. Ze heeft haar hoofd om de deur gestoken en bekijkt me met wat angstige ogen.
‘Ja, hoor.’ Ik zet het droge bord op het aanrecht. ‘Hoezo?’
‘Nou, ik maak me zorgen.’
‘Zorgen? Hoezo?’
‘Ja, vorige keer dat je zo deed, ging het écht niet goed met je.’
‘Ik begrijp niet waarover je het hebt.’
‘Ik ga net naar de wc en terwijl ik daar zit, hoor ik een stem. Ik schrik. Als jij in jezelf praat dan gaat het meestal niet goed en ben je jezelf door je somberheid heen aan het praten.’
‘Nu niet, hoor. Niks geen somberheid.’
‘Wat sta jij dan de hele tijd hardop te praten over de buurvrouw?’
Ik lach.
‘En wat sta je nou te lachen?’ Ze klinkt zelfs wat paniekerig. ‘Je gaat toch niet vreemd, hè?’
De buurvrouw is bijna tachtig.
‘Nee,’ zeg ik. ‘Ik ben tekst uit m’n kop aan het leren. Morgen weer repetitie.’

Wat een avonturen weer.


Apeldoorn, maart 2023

Hier lees je ‘m op FOK!.

• • •
 

11-03-2023

Orzo met dille, tomaten, canellinibonen en feta

Filed under: Gastronomie - Gastronomy — bazbo @ 20:29

Benodigdheden (voor ca. 1 l):
1 grote ui
3 tenen knoflook
2 tomaten
olie om in te bakken
pul biber (rode pepervlokken)
1tl komijn
1tl dille
1tl paprikapoeder
500ml passata
500ml bouillon
sap van 1/2 citroen
150g orzo
400g canellibonen
isot (zwarte pepervlokken)
feta (verkruimeld)

Bereidingswijze:
1 Snijd de ui, het knoflook en de tomaat in blokjes.
2 Verhit olie in een soeppan en bak de ui glazig.
3 Voeg dan het knoflook en de tomaten en specerijen toe en bak mee.
4 Als alles mooi zacht is, doe dan de passata, bouillon en het citroensap erbij in.
5 Doe vervolgens de orzo erbij en breng al roerende aan de kook.
6 Als de orzo bijna gaar is, doe dan de canellibonen erbij in en blijf roeren.
7 Schep de soep op, bestrooi met isot en de verkruimelde feta.

• • •
 

B-log: 11 t/m 17 maart 2023

Filed under: B-log 2023 — bazbo @ 07:32



Vrijdag 17 maart:
Vroeg op. Zeven uur ben ik op de werkplek. De eerste paar uren kan ik veel werk verzetten. Halverwege de ochtend sluit ik aan bij een groot en lang eerste overleg van een nieuw project rondom een nieuw documentbeheerssysteem en hoe interessant ook, na een paar uur merk ik dat ik vermoeid ben en niet zo veel meer opneem. Geen tijd om tussen de middag buiten te wandelen en om twee uur is het klaar. Ik sluit af en pak de bus. Aansluitingen allemaal heel fijn en om kwart voor vier ben ik thuis. Daar doe ik nog een paar spoedklusjes die binnenkwamen en om kwart voor vijf zit ik klaar voor mijn online intakegesprek met de bedrijfsmaatschappelijk werkende. Als ze na twintig minuten er nog niet is, stuur ik een bericht dat ik het jammer vind dat het niet is gelukt en ik geef wat opties voor nieuwe afspraak volgende week. Vervolgens sluit ik af. Ik ben doodmoe en rust uit. De Vrouw maakt avondeten: gebakken groenten (ui, paprika) met ei en een salade van bosui, koolrabi en tomaat. Smakelijk. Klein afwasje. Webstek. Lezen en om half tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: I Can See Your House From Here (Pat Metheny & John Scofield), The Turning Year (Roger Eno)



Donderdag 16 maart:
Slapen lukt aardig. Weer vroeg op en een ronde hardlopen, die ook aardig gaat. Zeven uur ben ik aan het werk. Vandaag thuis, want vanavond op tijd de deur uit. Voor elf uur heb ik al veel geplande werkzaamheden klaar. De Vrouw gaat de rest van de dag weg. Ik lunch tegen half een. Afwasje. Ik neem geen gelegenheid om een rondje te lopen en ga in alle rust weer verder met werk. Kwart over vier heb ik heel veel afgerond en dat is mooi. Nog wat kleine regeldingen voor Wirwar en De verjaardag van Anja en dan ga ik avondeten maken. Eerst bak ik kastanjechampignon, dan gaat daar ui, zoete aardappel en risottorijst bij. Ook roer ik er veel veldsla doorheen. Vervolgens bouillon eroverheen en dat pruttelt een half uurtje. De Vrouw laat weten dat het nog even duurt voor ze thuis is, dus eet ik alleen. Er is ook een restant salade van gisteren. Als ik al een fiks deel heb afgewassen, is De Vrouw er weer. Ik maak het restant van de risotto weer warm en bak voor haar kalfschnitzel. Dan stap ik op de fiets en rijd naar Peter-Jan. Met Ingrid en Bertus rijden we naar Wilp en in het koetshuis bij Caroline doen we een vierde repetitie. We krijgen steeds meer in beeld hoe het er allemaal uit gaat zien, de eerste zes à zeven scènes verlopen al heel aardig en ik heb mijn tekst op papier geeneens meer nodig voor mijn twee scènes tot nu toe. Tussendoor nog goed gesprek ook. Kwart voor tien is het weer mooi geweest en om half elf ben ik thuis. Nog even napraten met De Vrouw en dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: Thursday Afternoon (Brian Eno), The Pearl (Harold Budd & Brian Eno), Visions Of The Emerald Beyond (Mahavishnu Orchestra), de eerste twee plaatjes uit de set Archive 1967-75 (Genesis), Dig? (Bill Bruford’s Earthworks)



Woensdag 15 maart:
Redelijk geslapen en om zes uur op. Koffie, ontbijt en wat dingen voor Wirwar en De verjaardag van Anja. Ik wandel door de koude en de zon naar de super. Thuis koffie. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Na afloop kijk ik met Aad naar een paar bijzondere programmaonderdelen van de voorstelling van De verjaardag van Anja over anderhalve week. Tegen een uur thuis. Koffie. Dan lunch met De Vrouw. Afwasje en wat huishoudelijks. Ik wandel een klein rondje langs het kanaal en ga stemmen (Provinciale Staten en Waterschap) in het stadhuis. Voor natuur, milieu, sociaal, compassie en felgroen, natuurlijk. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst leg ik zoete aardappel in een braadslede en die gaat de oven in. Een kwartier later gaat er kastanjechampignon, courgette en rode ui bij in. Na nog een kwartier gaat er ook nog een pot linzen bij in. Ondertussen maak ik een salade van witlof, paprika en blauwe kaas. Ten slotte bak ik voor De Vrouw runderschnitzel. We eten alles op. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Shutov Assembly (Brian Eno), We Can’t Dance (Genesis), Post (Björk), Departure Tapes (Giancarlo Erra)



Dinsdag 14 maart:
De ronde hardlopen gaat weer prima. Het is buiten niet zo heel koud. Ik ben om zeven uur aan het werk. Vandaag wederom geplande staking in het openbaar vervoer, vandaar dat ik thuis aan de slag ben. Voor half tien heb ik weer heel veel kunnen doen. Dan wat overleg en daar komen weer klussen voor de rest van de ochtend uit voort. De Vrouw is de deur uit. Eind van de ochtend is de monteur er met de rode deuren van de oven! Mooi. Daardoor loopt mijn middagplanning in de soep, maar het is niet erg. Na een uur is alles klaar en ziet de oven er weer uit als vanouds. Ik heb nog overleg en daarna lunch ik snel. Afwasje. Ik wandel een kort rondje buiten het centrum. Als ik terugkom ligt er een spoedoverleg klaar en dat maakt dat ik pas na kwart over vijf klaar ben. Ik maak avondeten. Eerst monteer ik een salde van bosui, koolrabi, komkommer en blauwe bes. Dan bak ik kastanjechampignon, ui, knoflook, courgette, restje bindsla en Chinese kool en uiteindelijk roer ik daar rode bonen doorheen. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik kalfschnitzel. Die Vrouw en Die Zoon zijn er om zes uur en we eten zo goed als alles op. Natafelen. Afwas. Dan belt Ank. We bespreken een heleboel; het belangrijkste is dat het doek voor Kunst-Zinnig-Brein gaat vallen en ondanks dat het jammer is kijken we terug op iets heel moois. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Drop (Brian Eno), Neroli (Brian Eno), The Road To You (Pat Metheny Group), Apocalypse (Mahavishnu Orchestra)



Maandag 13 maart:
Opnieuw heel aardig geslapen. Zeer op tijd op de werkplek. Daar al vroeg overvallen door allerlei nare geluiden van een soort bouwfuckers die ontzettend felle verlichting installeren in de kantoren. Doet pijn aan de ogen. Ik wil de huisarts bellen en moet uitwijken naar een kantoor verderop. Morgen kan ik nog niet terecht, maar als ik morgenvroeg bel, dan is er wellicht een open plek ergens. In ieder geval maak ik een afspraak voor morgen over een week. Het telefoongesprek met een bedrijfsmaatschappelijk werkende verloopt raar. Ik ben met haar in contact omdat de balans tussen werk en privé momenteel te wensen overlaat en haar voorstellen voor overleg zijn morgenavond, vrijdagmiddag laat en zaterdagmorgen. Als ik probeer uit te leggen dat het voor mij niet ideaal is, krijg ik te horen dat het investeren in mijzelf is. Nou ja, vrijdag laat in de middag dan maar, maar dan wel online. De rest van de dag verloopt redelijk voorspoedig. Ik kan een overleg zowaar bijna in z’n geheel volgen, ik krijg allerlei urgent werk af en meer, plus ik bereid me voor op allerlei komende overleggen. Tussen de middag wandel ik door veld, bos en zon en het is zacht en om kwart voor vier ga ik weer naar huis. Door een uitgevallen bus ben ik daar pas om kwart voor zes. Ik zet de pan orzo zachtjes aan. Dit keer eten we alles op. Natafelen. Afwasje. Webstek. Lezen. Weer zeer op tijd slapen.
Muziek vandaag: Small Craft On A Milk Sea (Brian Eno with Jon Hopkins & Leo Abrahams), Big Time Sensuality (cd single) (Björk), The Best Mixes From The Album Debut For All The People Who Don’t Buy White Labels (Björk), IANAI (IANAI)



Zondag 12 maart:
En nog weer beter geslapen. Toch net na zes uur uit bed. Mijn ronde hardlopen gaat uitstekend. Thuis terug in bed. Koffie en het laatste restje krant. Meer koffie met De Vrouw. Tussendoor wat kleine huishoudelijke dingen. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuig. Dan wandel ik – met de inmiddels gebruikelijke onvaste stappen – een rondje langs het kanaal en door lichte regen. Thuis even rusten en dan is het tijd voor de wekelijkse zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden, van wie er vanmiddag slechts één aanwezig is. Geen ramp, mijn beurt (Snarky Puppy). Erna maak ik avondeten. Ik bak kastanjechampignon, ui, knoflook, paprika en postelein en roer daar groene pesto doorheen. Voor De Vrouw bak ik kalfschnitzel. Het restant salade van vrijdag zet ik ook op tafel. We eten alles op. Afwasje. Toneellezen. Webstek. Lezen. Heel vroeg naar bed, want toch gewoon weer zeer moede.
Muziek vandaag: A Gallery Of The Imagination (Rick Wakeman), Emerson Plays Emerson (Keith Emerson), Sylva (Snarky Puppy & Metropole Orkest), Duke (Genesis), Between Nothingness & Eternity (Mahavishnu Orchestra), Neither Use Nor Ornament (Regal Worm)



Zaterdag 11 maart:
Veel beter geslapen. Half zeven op. Ik wandel mijn gebruikelijke zaterdagmorgenrondje langs slager en super. Het is ook superzonnig, maar door de sneeuwresten wel wat lastig lopen. Koffie met De Vrouw. Ik loop het centrum weer in, bezoek nog een super en de Syrische winkel. Op de terugweg ga ik de boekhandel hiertegenover in en in het kader van de boekenweek koop ik De grens over – Alle reisverhalen (Cees Nootenboom), Pé & Rinus – De biografie (Herman Sandman) en het boekenweekessay Boto Banja (Raoul de Jong). Daar krijg ik dan het boekenweekgeschenk De eerlijke vinder (Lize Spit) bij. Thuis nog koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik loop een rondje om het centrum. Dat lopen van mij, dat gaat in de middag niet meer zo soepel. Ik ben letterlijk ook uit balans. Daar moet ik iets mee. Krant. Ik maak avondeten: orzo met dille, tomaten, canellinibonen en feta. Voor De Vrouw bak ik er kippendijfilet bij. We eten er fiks van want erg lekkâh, maar toch houden we voldoende over voor morgen. Afwas en afval. Webstek. Lezen en weer zeer op tijd slapen.
Muziek vandaag: Reflection (Brian Eno), Rams (Brian Eno), Beyond The Stars (Keith Emerson), Agusa (Agusa), What Comes After (Terje Rypdal), Birds Of Fire (Mahavishnu Orchestra), Joe’s Camouflage (Frank Zappa), Tumbling Through The Floativerse (Ed Wynne & Gre Vanderloo), Ends (Giancarlo Erra)

• • •
 

09-03-2023

Netjes (#zkv)

Filed under: Publicaties voor FOK! - 2023 — bazbo @ 01:00

‘Gaat u die huisvuilzakken nou in de plasticcontainer gooien?’
‘Ja?’ Ik vroeg me af waar het ouwe mens zich mee bemoeide.
‘Zou u uw afval niet scheiden? In deze container moet plastic.’
‘Mijn afvalzak ís plastic.’
‘Maar restafval hoort in de restafvalbak daarginds.’
‘Geen tijd voor dit gedoe.’ Ik duwde haar opzij en ze viel van achter haar rollator. ‘Hier betaal ik geen belasting voor.’ Ik pakte het ouwe lijk op en propte haar in de restafvalcontainer. Opgeruimd staat netjes.


Apeldoorn, maart 2023

Hier lees je ‘m op FOK!.

• • •
 

08-03-2023

Draai al je vinyl uit je platenkast – zondag 8 maart 2023

Filed under: Muziek - Draai al je vinyl — bazbo @ 07:28



0906: Terje Rypdal – What Comes After
Deze Noorse gitarist timmert al 12.354 jaar aan de bak. Dat doet hij in samenwerking met allerlei andere muzikanten, ensembles en orkesten; daarnaast maakte hij ook 12.354 soloplaten. Ik kende hem van naam, maar hoorde begin jaren negentig voor het eerst iets van zijn muziek. Jazzy, ijl, orkestraal en bij vlagen vaag en atonaal. Volgens mij was het Whenever I Seem To Be Far Away, maar ik weet het niet zeker meer; het cassettebandje waarop ik die elpee had opgenomen is met een verhuizing zesenhalf jaar geleden uit mijn collectie geraakt. Die plaat kwam uit 1974 en onlangs – op 4 maart 2023 – vond ik op een platenbeursje in het ACEC-gebouw hier in ons zo majestueuze Apeldoorn een andere plaat van Rypdal uit dat jaar. Ook op What Comes After staat vage, atmosferische en af en toe onsamenhangende atonale jazzmuziek. Bijzonder gaaf wel. Rypdal speelt hier samen met drummer Jon Christensen, hoboïst/hoornist Erik Niord Larsen en bassisten Barre Phillips en Sveinung Hovensjø, met wie hij de compositiekredieten deelt. Het resultaat is een grotendeels geïmproviseerde prachtplaat die me doet verlangen naar meer, maar ik heb niet meer. Nog niet.



0905: Carla Bley & Paul Haines – Escalator Over The Hill
Deze van origine driedubbelelpee uit 1971 heb ik sinds 1991 als dubbelcd in de kast staan en ik ruk ‘m er regelmatig uit. Deze bizarre monsterproductie – die de ondertitel A Chronotransduction heeft – is een lijvig werkstuk van componiste en toetseniste Carla Bley en tekstmaker Paul Haines. Voor deze bevreemdende jazzopera maakten zij gebruik van de inzet van vele gastmuzikanten uit de wereld van jazz en rock: Jack Bruce, Don Preston, Michael Mantler, Don Cherry, Dewey Redman, John McLaughlin, Linda Ronstadt en vele, vele anderen. De muziek springt heen en weer tussen avantgarde, big band jazz, rock en ambient en is bij vlagen warm en lieflijk, dan weer agressief en hard, soms magistraal bombastisch, atonaal en melodieus. Een waar luisteravontuur. Vraag me niet waar het allemaal over gaat, want er gebeurt zo veel, dat je eigenlijk aan twee oren niet genoeg hebt. Op 8 maart 2023 vond er een platenbeursje plaats in het ACEC-gebouw in ons zo majestueuze Apeldoorn en aldaar vond ik deze heruitgave uit 1974. Ik had altijd al eens een vinylversie van dit meesterwerk willen hebben, dus greep ik mijn kans.

• • •
 

05-03-2023

Draai al je vinyl uit je platenkast – zondag 8 januari 2023

Filed under: Muziek - Draai al je vinyl — bazbo @ 16:02



bazbo 0907: George Duke – Feel
In 1974 speelt George Duke in het ensemble van Frank Zappa en Zappa helpt met Dukes soloplaat Feel, maar doet dat vanwege ingewikkelde rechtenregels onder de schuilnaam Obdewl’l X. Zappa speelt gitaar op de stukken Love en Old Slippers en net als de rest van het album zijn het fijne fusionjazzprogrockstukken. Hoogst aangenaam. Het is pas later dat Duke meer de funkjazzpopkant opgaat. Hier horen we zijn heerlijke pianootjes, lekkere Moogloopjes en die zoetgevooisde stem. Met dank aan Zappa die Duke een jaar ervoor overhaalde om te gaan zingen. ‘No. I don’t sing,’ was Dukes antwoord en niet veel later deed hij wat zijn werkgever hem vroeg. Zo ging het ook met de synth. ‘No. I’m a pianist. I don’t wanna use any modern crap.’ Zappa plaatste een synthesizer op Dukes piano en zei: ‘Hier. Speel er maar op als je zin hebt.’ Schoorvoetend probeerde Duke het en toen was hij om. Een jaar later, in 1975, maakt Duke nog The Aura Will Prevail, waarop hij nog een stapje verder gaat en waarop Zappa ook betrokken is als componist. Hier niet. Feel hoorde ik voor het eerst begin jaren negentig, samen met The Aura Will Prevail, toen ik ze te leen kreeg van een oudere collega en ik ze opnam op een cassettebandje. Het cassettebandje is verloren gegaan bij de verhuizing zeven jaar geleden, dus ik was blij toen ik Feel vond op 8 januari 2023 tijdens een platenbeursje in het ACEC-gebouw hier in ons zo majestueuze Apeldoorn. Het is overigens een Duitsche heruitgave uit 1978.

• • •
 

03-03-2023

B-log: 4 t/m 10 maart 2023

Filed under: B-log 2023 — bazbo @ 20:37



Vrijdag 10 maart:
Slecht geslapen. Heb ik de wekker gezet? Ik word pas om zeven uur wakker. Dan sla ik de ronde hardlopen over. Een half uur later ben ik aan het werk. Ik probeer mijn aandacht te richten op de grote klus waarvoor ik vandaag (extra) werk, maar merk dat het me nauwelijks lukt. Er is weer zó veel, dat ik overzicht kwijt dreig te raken en af en toe fikse fauten maak. Gelukkig corrigeer ik het ook snel. Koffie met De Vrouw. De Vrouw gaat de deur uit. Meer koffie. Later lunch. Ik wandel een rondje door regen en haal het groentepakket op. De regen gaat later over in een ferme sneeuwstorm. Verder werken. Kwart over vier is het gedaan en ben ik doodop. Krant. Dan maak ik avondeten. Het is koud in de keuken en ik prepareer allerlei groenten (zoete aardappel, rode ui, paprika en courgette) uit de oven. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en peer. Ten slotte zet ik voor De Vrouw een kabeljauwpakketje in elkaar en zet dat de laatste vijftien minuten ook in de oven. We eten alles op, behalve de salade. Natafelen. Afwasje. Webstek. Lezen. Heel op tijd weer slapen. Het is wat met die vermoeidheid van mij.
Muziek vandaag: het vierde, vijfde en zesde plaatje uit de box Music For Installations (Brian Eno), Green Onions (Booker T. & The M.G.’s), Where You Wish You Were (Bill Laurance & Michael League), The Inner Mounting Flame (Mahavishnu Orchestra), Secret Story (Pat Metheny), Juno To Jupiter (Vangelis)



Donderdag 9 maart:
Iets beter geslapen. Zeer op tijd weer op en ook zeer op tijd ben ik op de werkplek. Vanmorgen veel en van alles en ook van alles door elkaar. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag enkele zeer veel van mijzelf vragende overleggen. Kwart voor vier ren ik weg, maar het wachten blijft op een bus. Kwart voor zes pas thuis. Zeer vermoeid. De Vrouw serveert een oveneierschotel met ui, bataat, koolraap en boon. Ernaast het restant salade van gisteren. Smakelijk. Natafelen. Afwasje. Webstek. Heel even lezen en zeer vroeg naar bed want ik val om.
Muziek vandaag: A Gallery Of The Imagination (Rick Wakeman), Live At WOMAD 1982 (allerlei)



Woensdag 8 maart:
Niet heel goed geslapen. Heel niet goed geslapen. Was het volle maan? Zes uur op en een ronde hardlopen. Die gaat ondanks snijdende koude wel goed. Erna wandel ik naar de super. Thuis koffie met De Vrouw. Vervolgens loop ik naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. De spelers zijn allerlei scènes aan het verfijnen en krijgen volop regieaanwijzingen. Twaalf uur thuis. Koffie. Lunch met De Vrouw. Afwasje en huishoudelijks. Ik stap op de fiets en rijd naar een zaak om mijn gehoor wat uitgebreider te laten testen; ik had het idee dat het ’t afgelopen jaar erg achteruit is gegaan. Gelukkig bleek het slechts een fractie minder te zijn en niets om me zorgen over te maken. Jammer, doe ik namelijk toch wel. Thuis even uitrusten en wat mail afhandelen. Kwart over vijf ga ik avondeten maken. Ik monteer een salade van bosui, koolrabi en komkommer en deponeer daar een kant-en-klare salade bij in. Dan bak ik ui, knoflook, prei, currypoeder, paprika, courgette en zoete aardappel. Daar roer ik water en amandelmelk doorheen en dat laat ik goed doorpruttelen en inkoken. Ten slotte bak ik voor De Vrouw runderschnitzel. We eten – met uitzondering van de salade – alles op. Natafelen. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Civilisation (Southern Empire), Wind And Wuthering (Genesis), Space For The Earth (Ozric Tentacles), The Turning Year (Roger Eno)



Dinsdag 7 maart:
Nog voor zeven uur ben ik aan het werk. Er ligt weer van allerlei. Tussendoor koffie. Veel van allerlei. Meer koffie met De Vrouw. Diezelfde Vrouw regelt kaarten voor het concert van Jon Anderson in Zoetermeer op 12 juli. Nou ja. Pas om half twee lunch. Afwasje. Ik wandel een klein rondje langs het kanaal en buiten het centrum. En meer van allerlei. Half vijf is het klaar. De Zoon is er om half zes. De Vrouw serveert een schotel. Afwasje. Half zeven zit ik op de fiets en rijd door sneeuw naar Peter-Jan voor de repetitie van ons theatergezelschap. Ik heb weinig gelegenheid gehad en genomen om meer tekst uit mijn hoofd te leren, maar die van de eerste van vijf scènes lukt me nu heel aardig.
Muziek vandaag: de eerste drie plaatjes uit de doos Music For Installations (Brian Eno), Southern Empire (Southern Empire), Festival (Flutatious)



Maandag 6 maart: De Vrouw is jarig
Vroeg op. Ik ga naar het werk. Vandaag zijn er opnieuw geplande stakingen in het openbaar vervoer. Oei. Mijn gebruikelijke bus van even over zes rijdt niet, maar die van een half uur later wel. Op het station in Arnhem ontdek ik dat de komende anderhalf uur er geen bus naar Schaarsbergen rijdt. Ook oei. Dan loop ik. Ondertussen app ik een collega met de vraag of ze – als ze toevallig met de auto naar het werk gaat en mij achterop rijdt – niet overhoop wil rijden, maar even wil stoppen om mij in te laten stappen. Ik tref haar op het werk; ze is inderdaad met de auto maar zag mijn appje pas net. Niet erg. Het is half negen. Er is veel te doen en dat doe ik. Geen gelegenheid om even naar buiten te gaan tussen de middag. In de middag een heidag, maar dan in een vergaderzaal. Na anderhalf uur ben ik al zo vermoeid, dat ik alle energie nodig heb om alles te kunnen volgen, laat staan dat ik inhoudelijk ook maar iets kan bijdragen. Nou ja, maar ik ben er wel bij geweest. Gelukkig kan ik om vijf uur met een andere collega mee terug rijden naar Apeldoorn en iets na zes uur ben ik thuis. Van harte, Vrouw. Ze serveert aardappel en witlof met kaas uit de oven en ernaast rauwkost. Toe is er nog lemoncheesecake. Afwasje. Webstek. Lezen. Zeer op tijd slapen, want zeer vermoeid.
Muziek vandaag: Debut (Björk), Question & Answer (Pat Metheny with Dave Holland & Roy Haines)



Zondag 5 maart: vervroegd verjaardagsfeestje van De Vrouw
We zijn pas om kwart voor negen uit bed. Koffie. Ik bereid de hummus voor vanmiddag voor. Meer koffie met De Vrouw, plus lemon-cheesecake. Nog meer koffie. Kleine lunch. Afwasje en stofzuigen. Het eerste bezoek is er even na twee uur. We verwelkomen Heidi, Auke, Henk, Christine, Ineke, Hendrie, Geraldine, Dante, Kian, Luuk, Robert en Marja. Fijn gezelschap en er is volop eten, drinken en gezelligheid. Na half zes is iedereen weer vertrokken en de boel is snel opgeruimd. Ik maak eenvoudige avondhap: een risotto van shiitake, kastanjechampignons en restjes bind- en veldsla. Er is nog een restant salade van vrijdagavond en voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Afwasje. Webstek. Niet veel tijd meer om te lezen, want weer op tijd naar bed.
Muziek vandaag: Classical Variations (Rick Wakeman), From The Lions Mouth (The Sound), … Por El Tango (Sexteto Canyengue), A Trick Of The Tail (Genesis), Terry Riley: Sun Rings (Kronos Quartet)



Zaterdag 4 maart:
Iets na zes uur wakker en op. Ik loop een ronde hard. Het gaat niet heel soepel, maar het lukt goed, want het is ook niet zo heel koud. Daarna wandel ik mijn gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs de slager en super. De Vrouw gaat de deur uit. Koffie. Ik loop naar een nabijgelegen cultureel centrum alwaar een kleine platenbeurs plaatsvindt. Tussen alle woekerprijzen vind ik twee mooie items: Escalator Over The Hill (Carla Bley & Paul Haines) en What Comes After (Terje Rypdal). Dan wandel ik door naar een andere super en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en ander huishoudelijks. Ik loop nog een keer naar een super voor De Vrouw. De Vrouw gaat naar de buren (die gaan een maandje op vakantie) en ik wacht op de keukenboer die de ovendeuren komt monteren. Het duurt. Krant. Het duurt. Half vijf bel ik ‘s. De dame in kwestie weet van niets en kan niets in het systeem vinden. Zucht. Dan beantwoord ik de mail met de datumbevestiging maar. Wordt weer eens vervolgd. Half zes is De Zoon er weer en we wandelen naar een Italiaans restaurant. De Zoon trakteert vandaag ter gelegenheid van de verjaardag van De Vrouw (maandag pas) op pizza en ijs en tiramisu. Zeer smakelijk. Half acht zijn we ook weer thuis. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Irrisistable Bliss (Soul Coughing), El Oso (Soul Coughing), Use And Ornament (Regal Worm), Mixing Colours (Roger Eno & Brian Eno)

• • •
 
Volgende pagina »