Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 31 mei:
Werkdag vandaag. Extra. En nog op de werkplek ook. Ik merk dat mijn hoofd nog wat vol is, er zit af en toe ook druk op. Op de werkplek is redelijk veel te doen. Tussen de middag wandel ik niet, maar ik ga wat eerder weg. Kwart over vier thuis. Lezen op het balkon. De Zoon is er kwart voor zes en De Vrouw serveert bamisoep. Afwas. Ik fiets naar Peter-Jan voor de toneelrepetitie. Aad is erbij, om regieaanwijzingen te geven. Die gaan zeker iets toevoegen. Die gaan veel toevoegen. Dinsdagavond is hij er weer. Kwart voor elf thuis. Even bijpraten en dan slapen.
Muziek vandaag: geen

–

Donderdag 30 mei:
Het is nog niet goed in het hoofd. Op de werkplek is gelukkig veel te doen. Heel veel. Geen gelegenheid om tussen de middag te wandelen. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een schotel van rijst en groenten, met ernaast een salade van komkommer en wortel. Natafelen. Afwasje. Kranten op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Live In Japan (21st Century Schizoid Band), Under An Endless Sky (Dorothy Moskowitz & The United States Of Alchemy)

–

Woensdag 29 mei:
Kwart over zes pas wakker. Ik loop een ronde hard door lichte regen die nog aardig lukt ook. Koffie met De Vrouw. Huishoudelijks. Dan naar de super. Vanmorgen heb ik de (laatste) repetitie (van dit seizoen) van Wirwar afgezegd; De Vrouw moet voor een consult naar een kaakchirurg in het ziekenhuis en ik ga graag even mee. Gezien de regen kiezen we ervoor met de bus te gaan. Eind van de ochtend ziet de kaakchirurg haar en blijkt er gelukkig niets ernstigs aan de hand; wel een behandeling met een spoelmiddel nodig. Thuis lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje langs kanaal en door park. Uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten: een stoemp van aardappel, ui en wortel met kerrie. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten er goed van. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: de drie plaatjes uit de uitgebreide heruitgave van It’ll All Work Out In Boomland (T2), One Size Fits All (Frank Zappa)

–

Dinsdag 28 mei:
Als ik bij de bushalte sta, overvalt me een angstvlaag en ervaar ik druk op en pijn in de kop. Dit gaat niet goed. Zaak om afleiding te vinden. Dat lukt niet helemaal op de werkplek, ondanks het vele werk dat er is. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag ben ik vooral vermoeid en niet zo productief. Ook nog wat hoofdpijn en angstig, maar het lukt. Kwart over zes thuis. Krant. De Vrouw serveert het restant preisoep en quiche en salade van gisteren. Natafelen. Afwasje. Restant krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Double Cream (DeWolff & Dawn Brothers), Under An Endless Sky (Dorothy Moskowitz & The United States Of Alchemy), To Another Horizon (Gandalf)

–

Maandag 27 mei:
Slapen lukt. Opgewekt. Op tijd op de werkplek. Veel. Tussen de middag verplaatst het hele team zich naar een brasserie in Park Sonsbeek. Daar lunchen we gezamenlijk. Aansluitend maken we een wandeling door het park, onder aanvoering van een tweetal gidsen. Na afloop een drankje in de brasserie. Half zeven thuis. De Vrouw heeft eten bereid, maar gaat zelf de deur uit naar de algemene ledenvergadering van onze vereniging van eigenaren. Ik ben te vermoeid. Ik eet preisoep en quiche. Afwasje. Webstek. Krant. Negen uur is De Vrouw weer terug. Even bijpraten, dan slapen.
Muziek vandaag: Somos Viento (Amparanoia), Heaven And Hell (Vangelis)

–

Zondag 26 mei: De verjaardag van Anja
Half zes. Ik loop een ronde hard langs kanaal en buiten centrum. Het lukt vrij redelijk. Koffie met De Vrouw. Ik bereid me voor op vanmiddag. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half elf voor brunch. Afwas en stofzuigen. Dan op de fiets naar Gigant. Aad en ik hebben zaal De Walvis zeer vlot ingericht. Niet veel later zijn Willem, Reinier en Ernst er ook. Doorspreken programma loopt heel soepel. Dan komen ook de podiumgasten binnen en met hen testen we licht en zaal. Die zaal loopt vanaf kwart over twee mooi vol. Het programma is wederom mooi afwisselend. We lezen wat korte stukken uit eigen werk; daarna is het aan de podiumgasten: Resi zingt en speelt, Pier vertelt over zijn werkzaamheden en Angela en Robert spelen (met Reinier) akoestische songs. Helemaal aan het eind draagt Aad een gedicht voor over eenzaamheid. Dat doet hij in het donker. Ter voorbereiding steek ik tijdens de voordracht van Pier twee kleine lantaarntjes aan. Ik zit te pielen in het donker verscholen achter de piano. Iemand ziet een steekvlam, een ander ruikt een doordringende brandlucht. Gelukkig gaat het goed en merkt niemand dat ik mijn haar deels in de fik heb gestoken. De voordracht van Aad is stemmig en indrukwekkend én geestig. En dan is De verjaardag van Anja afgelopen. Even snel als we de zaal hebben ingericht is hij ook weer opgeruimd. In de foyer houden we de afterparty en praten en drinken we met bezoekers nog wat na. Zes uur thuis. Ik maak avondeten: risotto met kastanjechampignon, krulandijvie en groene asperge. Ernaast watermeloen en voor De Vrouw bak ik steak bavette. Natafelen. Afwasje. Kort lezen op het balkon.
Muziek vandaag: The Turning Year (Roger Eno), the skies, they shift like chords (Roger Eno)

–

Zaterdag 25 mei:
Zes uur. Webstek. Begin van de ochtend loop ik gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan gaan we naar beneden. In het entree ontmoeten we verscheidene medebewoners en gezamenlijk maken we veel gezamenlijke ruimtes schoon en ruimen we op. Na vijf minuten al bots ik tegen een metalen balk en loopt het bloed me uit het hoofd. Oeps. Even schoonmaken en opfrissen en weer verder. We zijn met nog geen anderhalf uur klaar, drinken koffie en nemen afscheid. Even uitblazen op het balkon. Dan lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik ben vermoeid en rust uit op het balkon. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten: groenten uit de oven, een salade van bosui, koolrabi, komkommer, kerstomaat en meloen, en voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Webstek. Muziekfilm.
Muziek vandaag: Live At Royal Theatre Carre (DeWolff & Metropole Orkest), Visions (Gandalf), de eerste bluray (het eerste concert) uit de set Morsefest 2022 – The Ultimate Whirlwind (Transatlantic)

(Het eerste gedicht maakte ik twee jaar geleden al en het tweede was zo slecht dat ik ’t heb weggegooid.)

–

Als we de Dom binnenlopen, is er zowaar een mis aan de gang. En dat am Samstag.
Althans, er lopen twee rijen mensen door het middenpad naar het altaar.
Daar deelt een man met een lang gewaad en een mijter hosties uit.
De orgelmuziek is sloom en nauwelijks hoorbaar door alle geschuifel en ander geluid.

We zijn in de stad voor de jaarlijkse ontmoeting met verre vrienden.
Op zoek naar een plek die voor niemand heel ver was kwamen we uit op Münster.
Een van hen heeft hier gewoond en gestudeerd en weet hier de weg. Zegt-ie.
Da’s mooi, want op het programma van de oude muziekhippies staat: Schallplattenladen.

Warme zon valt door glas-in-loodramen; de orgelmuziek is nu echt niet meer te horen.
Langs de zijpaden lopen de hordes toeristen in hemdjes, korte rokjes en op teenslippers.
Ze praten hardop, wijzen en maken foto’s. Hun kinderen rennen gillend rond.
Te midden van alle tumult schuifelen de rijen onverstoorbaar ter communie.

Ik ben ook een toerist weet ik, maar wil zo stil mogelijk doen.
Hoe zeer ik ook afstand heb gedaan van de katholieke levensles van mijn ouders,
het heeft me geleerd de overtuiging van een ander te respecteren en gepast stil te zijn.
Ondanks dat: ook ik maak een foto en glip ongelovig op mijn Teva’s naar buiten.

Daar brandt de zon; het is een zomerse dag in mei. Tijd voor Holunderschorle mit Minz.
Aan het eind van de dag zijn we twee Schallplattenladen en vijf terrassen verder.
De verre vriend kijkt op van zijn Latte en vraagt: ‘Nichts gekauft?’
‘Nö,’ zeg ik in mijn Steinkohlendeutsch. ‘Hab schon ein Schallplatt.’

–
Apeldoorn, mei 2024

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

0925: Trevor Rabin – 90124
Ook deze vind ik op Tweede Pinksterdag 20 mei 2024 tijdens de platenbeurs in de straten van ons zo majestueuze Apeldoorn. Het is een dubbelelpee, oorspronkelijk verschenen in 2003, maar heruitgebracht in 2023 op transparant vinyl. Mijn exemplaar van de dubbelelpee is gesealed, dus splinternieuw. Het verhaal van Trevor Rabin is inmiddels legendarisch. In 1981 stuurt hij een cassettebandje met enkele demo’s naar verschillende platenmaatschappijen. Niemand reageert, totdat iemand hem in contact brengt met Chris Squire en Alan White van Yes. Die zijn als enigen over van hun band, worden enthousiast van wat ze van Rabin horen en via hun manager en platenmaatschappij vinden ze Trevor Horn om met ze aan het werk te gaan. Squire regelt (zeer) oud-Yeslid Tony Kaye. De eerste opnamen zijn veelbelovend en omdat het geluid echt anders is dan de ouwe Yes wil de band aan de slag onder de nieuwe naam Cinema. Toch mist er nog iets. Squire laat de opnamen horen aan oud-Yeszanger Jon Anderson en die is zo enthousiast dat hij besluit om te komen zingen. Resultaat: Yes is terug. Op deze dubbelelpee staan die eerste demo’s van Trevor Rabin: Hold On, Changes en natuurlijk Owner Of A Lonely Heart, dé hit die Yes terug op het trommelvlies van de muziekliefhebbers bracht. Die drie stukken kwamen in 1983 terecht op het legendarische comebackalbum 90125, vernoemd naar het catalogusnummer. Naast deze drie stukken krijgen we demo’s en thuisopnamen van stukken die later terechtkwamen op Big Generator (1986), Union (1991) en Talk (1994), waaronder een demo van Walls dat hij in 1991 samen schreef met Roger Hodgson, plus nog wat spul. Sommige stukken zijn nog ruwe schetsen en staan duidelijk in de steigers; andere klinken al bijna zoals de uiteindelijke versies. Niet alles is even high fidelity, maar het geeft een grandioos inkijkje in de totstandkoming van enkele klassieke Yeswerken.

–

0924: The Billy Cobham Band & George Duke – Live – On Tour In Europe
Ik had me nog zo voorgenomen geen grammofoonplaten meer te kopen. Maar ja, op maandag 20 mei 2024 (Tweede Pinksterdag) is er in de straten in het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn een heuse platenbeurs gaande. Ik snuffel wat rond, vind leuke dingen, ga thuis lunchen en in de middag wandel ik nogmaals een rondje. En ik kan het niet laten. Een van de platen die ik vind is dit livealbum uit 1976. Billy Cobham en George Duke zijn in dat en het voorafgaande jaar volop op tournee. Duke is in 1975 gestopt bij Frank Zappa en heeft in de drie jaar dat hij bij hem in de band heeft gespeeld veel geleerd: zo bespeelt hij ondertussen naast de piano ook allerlei synthesizers en is hij zelfs gaan zingen. Cobham heeft The Mahavishnu Orchestra achtergelaten en een paar schitterende soloplaten afgeleverd. Wat Cobham en Duke nu samen brengen, is een aanstekelijke vorm van fusionjazzrock. Avontuurlijk en toch leuk. In Cobhams bandje zitten meesterbassist Alphonso Johnson en een jonge John Scofield. Op de plaat slechts een samenvatting van wat de band tijdens de tour in Europa op het podium bracht. Van Al Johnson en John Scofield staan er ieder een compositie op het album; Cobham en Duke brengen er ieder drie in. Zeer lekker, wel. Smaakt naar meer.

–

Oorspronkelijk kochten we de kaarten voor de uitvoering van het album Relayer in Tivoli Vredenburg, Utrecht in juni 2020. Door een pandemie drie keer uitgesteld. Geen Relayer, toch een aardige setlijst met her en der wat verrassingen: opener Machine Messiah, wat van The Ladder, het instrumentale deel uit America, Cut From The Stars (van het laatste album van vorig jaar) en uiteindelijk een lange samenvatting van de hele elpee Tales From Topographic Oceans. Steve Howe is goed te pas, hij lijkt er plezier in te hebben en zijn spel zit weer vol vuur. De rest van de band zit er ook uitstekend in, maar Howe is de gastheer en de songkeuzes verraden dat hij ook daar een dikke vinger in de pap heeft gehad, waardoor het af en toe lijkt of we luisteren naar Steve Howe speelt Yes met begeleidingsband. Niet erg. Want het is goed. Het geluid is aanvankelijk wat rommelig, maar na tien minuten is het stukken beter en uitgebalanceerd. De eeuwige toegiften blijven Roundabout en Starship Trooper en ook die klinken fris.

–

Setlijst:

Machine Messiah
It Will Be A Good Day (The River)
Going For The One
I’ve Seen All Good People
America (instrumental)
Time And A Word
Don’t Kill The Whale
Turn Of The Century

South Side Of The Sky
Cut From The Stars
The Revealing Science Of God (Dance Of The Dawn) / The Remembering (High The Memory) / The Ancient (Giants Under The Sun) / Ritual (Nous Sommes Du Soleil)

Roundabout
Starship Trooper

–

Vrijdag 24 mei:
Wekker op gebruikelijke tijd. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en het lukt goed. Zeven uur ben ik aan het werk. Koffie met De Vrouw. Die Vrouw gaat de deur uit. Ik loop naar een supermarkt. Meer koffie. Dan lunch. Afwasje. De Vrouw is alweer terug. Ik wandel een rondje langs het kanaal en door regen. Half vijf is het werk klaar. Ik maak avondeten. Een goedgevulde chili. Ernaast salade van bosui, radijs, komkommer en een klein restant van de salade van gisteren. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik runderschnitzel. De Zoon is er om half zes. We eten alles op. Afwasje. Krant. Rond half acht verplaatsen we naar de buren. Daar praten we bij. Ik verlaat het gezelschap om half elf en ga slapen.
Muziek vandaag: Trio 99->00 (Pat Metheny), When In Rome… (Penguin Cafe Orchestra), Raum (Tangerine Dream), One Size Fits All (Frank Zappa), Junction Seven (Steve Winwood), Heaven And Hell (Vangelis), 12 (Ryuichi Sakamoto)

–

Donderdag 23 mei:
Tja. Weer op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. Tja. De Vrouw serveert een flammkuchen met diverse groente erop en een salade van komkommer, kerstomaat en perzik. Toe is er mascarpone met kletskop en fruit. Smakelijk. Natafelen. Afwas. Kranten. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het derde, vierde en vijfde plaatje (het tweede concert) uit de set Morsefest 2022 – The Ultimate Whirlwind (Transatlantic)

–

Woensdag 22 mei:
Kwart voor zes. Ik loop een ronde hard. Wederom: niet gemakkelijk, maar het lukt. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke woensdagmorgenronde naar de super. Koffie met De Vrouw. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Opnieuw nieuwe teksten die inspireren tot mogelijk nieuwe scènes. Het einde van het seizoen komt in zicht. Kwart over twaalf thuis. Koffie en lunch met De Vrouw. Afwasje en huishoudelijks. De Vrouw gaat de deur uit. Ik doe allerlei. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten: een stoemp van aardappel, ui, witte boon en eikenbladsla. Ernaast staat het restant fruitsalade van gisteren. Voor De Vrouw bak ik kippendijfilet. We eten (bijna) alles op. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Wolffpack (DeWolff), Bomba Pop (Amsterdam Klezmer Band), de eerste twee plaatjes (het eerste concert) uit de set Morsefest 2022 – The Ultimate Whirlwind (Transatlantic), Swaken (Bab L’Bluz)

–

Dinsdag 21 mei:
Op tijd op de werkplek. Veel. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Veel. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een ovenschotel van bataat, courgette, paprika, bloemkool en kaas. Ernaast een fruitsalade van abrikoos, mango en meloen. Smakelijk. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Swaken (Bab L’Bluz), 80/81 (Pat Metheny)

–

Maandag 20 mei: Tweede Pinksterdag
Zes uur. Ik loop een ronde hard langs kanaal. Het gaat moeizaam, maar het lukt. Thuis nog terug in bed. Na negen uur staan we op. Koffie. Ik wandel het centrum in. Vandaag is de traditionele grote platenbeurs in enkele straten en ik snuffel er rond en doe ideeën op. Thuis koffie en lunch. Afwasje. Dan wandelen De Vrouw en ik opnieuw het centrum in. Bij een paar kramen doe ik boodschappen: 90124 (Trevor Rabin) en Live – On Tour In Europe (Billy Cobham & The George Duke Band). Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten: een risotto met kastanjechampignon, krulandijvie en paarse asperge. Ernaast het restant salade van gisteren. Voor De Vrouw bak ik steak d’Avignon. Afwasje. Dan op de fiets naar Peter-Jan voor de toneelrepetitie. Tekstueel staat het ondertussen als een huis; we maken ons nu druk om er meer beweging in te krijgen. Volgende twee repetities kijkt regisseur Aad mee. Half elf thuis. Even bijpraten en een half uur later lig ik in bed.
Muziek vandaag: geen

–

Zondag 19 mei:
Zes uur op. Koffie. Allerlei. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lezen. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een klein rondje langs het kanaal en om het centrum. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten: het voorgerecht is het kleine restant van de wortel-linzensoep van gisteren, ondertussen gaart de aardappel, bataat, paprika en oesterzwam uit de oven, met ernaast een salade van radijs, komkommer, kerstomaat, veldsla en rucola. Voor De Vrouw bak ik steak d’Avignon. Afwas. Krant op het balkon. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: City – Works Of Fiction (Jon Hassell), Changing Hands (Jansen Barbieri Takemura), _ism (Jansen Barbieri Karn), Tascam Tapes (DeWolff), Bomba Pop (Amsterdam Klezmer Band), Bloom (Bill Laurance & The Untold Orchestra)

–

Zaterdag 18 mei:
Kwart voor zes toch wakker en op. Koffie en ontbijt. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie op het balkon. Dan opnieuw het centrum in naar andere super en de Syrische winkel. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje. We bereiden van alles voor vanmiddag voor. Na half drie mogen we de gasten verwelkomen. Heel blij met de komst van de buren, de vrienden, de toneelclub, de familie en de schoonfamilie. Bij vlagen is het me wat te vol en lawaaierig, maar we hebben een balkon en een keuken. Zeven uur zijn we weer alleen en een uur later is het huis weer op orde. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Roxy & Elsewhere (Frank Zappa), Trio 99->00 (Pat Metheny), Anam Cara (Oliver Wakeman), Heaven And Hell (Vangelis)

–

Vrijdag 17 mei: Yes in Musis Sacrum in Arnhem
Vijf uur op. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Het lukt. Thuis nog terug in bed. Even na negen staan we op. Koffie en cadeau. De Vrouw gaat de deur uit voor boodschappen en ik haal het groentepakket op. Meer koffie met De Vrouw en dan lunch. Even ontspannen op het balkon. Half vier nemen we een bus naar Arnhem. Daar wandelen we een klein rondje door het centrum, drinken we thee op een terras en kwart over vijf zitten we in een Indiaas restaurant voor curry. Na anderhalf uur wandelen we naar het Musis Sacrum. In de (dan nog korte) rij wachtenden voor de deuren ontmoeten we al enkele bekenden. Half acht kunnen we de zaal in; De Vrouw gaat naar boven en weet daar een zitplaats te bemachtigen. Ik sta vlot vrij vooraan. Klokslag half negen gaat het zaallicht uit. Wat volgt is een alleraardigst concert van Yes. Ik hield vooraf mijn hart vast, maar dat blijkt niet nodig. Geen Relayer (balen), maar een afwisselende setlijst met her en der wat verrassingen: opener Machine Messiah, wat van The Ladder, het instrumentale deel uit America, Cut From The Stars (van het laatste album van vorig jaar) en uiteindelijk een lange samenvatting van de hele elpee Tales From Topographic Oceans. Steve Howe is goed te pas, hij lijkt er plezier in te hebben en zijn spel zit weer vol vuur. De rest van de band zit er ook uitstekend in, maar Howe is de gastheer en de songkeuzes verraden dat hij ook daar een dikke vinger in de pap heeft gehad, waardoor het af en toe lijkt of we luisteren naar Steve Howe speelt Yes met begeleidingsband. Niet erg. Want het is goed. Het geluid is aanvankelijk wat rommelig, maar na tien minuten is het stukken beter en uitgebalanceerd. De eeuwige toegiften blijven Roundabout en Starship Trooper en ook die klinken fris. Kwart voor elf is het klaar. We wandelen naar het Willemsplein, zien de bus wegrijden. Op het station hebben we uiteindelijk de bus van half twaalf. Die zit propvol met jongeren. Het is nogal een lawaaierige boel en kwart over twaalf zijn we doodmoe thuis.
Muziek vandaag: In Between (Erik Truffaz), 80/81 (Pat Metheny), Junction Seven (Steve Winwood)

–

Donderdag 16 mei:
Op tijd op de werkplek. Veel. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag veel. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert het restant van de schotels van dinsdag en woensdag. We eten alles op. Toe is er ijs. Afwasje en afval. Nog een krant. Webstek. Lezen. Slapen.
Muziek vandaag: Anam Cara (Oliver Wakeman), When In Rome (Penguin Cafe Orchestra)

–

Woensdag 15 mei:
Rond vijf uur op. Ik loop een ronde hard. Redelijk soepel. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Er zijn volop ideeën voor nieuwe scènes. Na afloop nog een ronde boodschappen. Koffie met De Vrouw op het balkon. Dan lunch. Afwasje. Ik bereid een deel van het avondeten voor. Om half drie ontmoet ik Ank en we bezoeken Max, die de website van Kunst-Zinnig-Brein ter beschikking heeft gesteld. Nu het project is gestopt, is de website niet meer nodig. We bedanken hem en zijn team met taart en de keus uit een aantal schilderijen. Het is een mooie afsluiting. Nu is het voor Ank en mij ook echt klaar. (Hoewel: de Instagram blijft bestaan en mocht er nog een vraag komen, dan kunnen we bekijken of we die beantwoorden.) Erna komen Ank en Bob bij ons op bezoek. We praten mooi bij en we serveren een uitgebreide dis (bieten-frambozen-mascarpone-pecannotentorentje, de beruchte bloemkool-paprika-kerstomaat-mango-sultana-linzenovenschotel en ijs met gebakken appel). Mooie middag en avond. Negen uur zijn we weer alleen en doen we het laatste beetje afwas.
Muziek vandaag: Live & Outta Sight II (DeWolff)

–

Dinsdag 14 mei:
Met zonder jas. Op tijd weer op de werkplek. Veel. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Veel. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert een ovenschotel van groenten en ei met ernaast salade. We eten er fiks van. Afwasje. Dan naar Peter-Jan voor de toneelrepetitie. Hans en Margit die geluid en licht gaan doen, zijn er. We spelen het hele stuk door. Tekstueel gaat het vloeiend. Binnenkort kijkt de regisseur mee. Kwart over tien thuis. Even bijpraten, dan slapen.
Muziek vandaag: geen

–

Maandag 13 mei:
En weer op tijd op de werkplek. Veel. Tussen de middag wandel ik door bos en veld en zon. Veel. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een kliekenmaaltijd. Een soep en een schotel van pompoen en boerenkool. Wie weet hoe lang het al in de vriezer lag. Het smaakt, dat wel. Ernaast een verse salade van koolrabi, komkommer, bleekselderij en kerstomaat. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Raum (Tangerine Dream), Trio 99->00 (Pat Metheny)

–

Zondag 12 mei: Moederdag
Vijf uur op. Allerlei. Webstek. Dan terug in bed. Half tien staan we op. Koffie op de galerij in de zon. We kijken beneden in het souterrain en gelukkig ligt er (bijna) geen water. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half een voor moederdaglunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Daarna lopen De Vrouw en ik naar de goede ijszaak even verderop. Eind van de middag maak ik avondeten. Een risotto van oesterzwam, groene asperge en andijvie. Ernaast een salade van bosui, komkommer, bleekselderij en kerstomaat. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Seed (Jansen Barbieri & Karn), Stone To Flesh (Steve Jansen & Richard Barbieri), Other Worlds In A Small Room (Steve Jansen & Richard Barbieri), Thrust (DeWolff), City – Works Of Fiction (Jon Hassell), Heaven And Hell (Vangelis)

–

Zaterdag 11 mei: Münster
Vijf uur op. Ik loop een ronde hard door park, langs Grift en kanaal. Lopen gaat redelijk soepel. We pakken wat spullen en hebben een trein van kwart over acht. De reis via Enschede verloopt voorspoedig en we zijn volgens dienstregeling om kwart voor elf in Münster. In de stationshal ontmoeten we Sascha, Nona en Michael. Die zijn hier gisterenavond al aangekomen. We wandelen een stukje door het centrum en belanden in de eerste platenwinkel van vandaag. Goede zaak, veel (goed) tweedehands spul en ik sla er gelijk mijn slag. Dan via de Domplatz naar een ander pleintje, waar we wat drinken en Kuchen nuttigen. Het is zonnig en warm. Vervolgens via smalle straatjes naar een tweede platenwinkel. Ondertussen praten we veel bij. We belanden op een volgend pleintje, alwaar drinken en Kuchen. Uiteindelijk vinden we een Nepalees restaurant, alwaar we ons te goed doen aan een avondmaal. Iets voor zeven uur staan we weer voor het station en nemen we afscheid. De terugreis via Rheine verloopt eveneens zeer soepel en even na negen zijn we thuis. Heel even lezen op het balkon, dan slapen.
Muziek vandaag: Beginning To Melt (Jansen Barbieri & Karn)

‘Prettige Hemelvaart.’ Het klinkt wat raar. Toch wens ik het u allen toe. Dat is best lief van mij, niet? Ik maakte al twee keer eerder een stukje met deze titel en met deze openingszinnen. Zoek ze maar op. Ze staan vast nog wel ergens online. En als u ze niet kunt vinden, dan klikt u hier en hier.
Wat heeft de hemel in hemelsnaam met een vaart te maken? Bitter weinig, ben ik bang. ‘Vaart’ komt van het Oudnederlandse woord ‘opvaren’, wat omhoogvliegen betekent. Op Hemelvaartsdag vieren we of wacht dat is misschien niet zo’n gepast woord herdenken we dat Jezus is opgevaren naar de hemel en Zijn plaats heeft ingenomen naast God. Het is de veertigste dag na Zijn wederopstanding. Ergens in de negentiende eeuw gingen mensen ‘hemelvaren’: ze stonden op de veertigste dag na Pasen al om drie uur ’s nachts op om zingend en blootsvoets op het gras te dansen. Hier zou de term ‘dauwtrappen’ vandaan komen. De mensen stonden zo vroeg op, omdat de mis om negen uur ’s morgens begon en dan moesten ze weer terug zijn. Maar waarschijnlijk gaat de oorsprong van het dauwtrappen nog verder terug in de geschiedenis: in de eerste eeuw na Christus (alias Jezus) ontstond het dansen in het gras in de vroege morgen als onderdeel van de meifeesten waarin de Germanen de opkomst van het nieuwe leven in de natuur vierden. In de vorige eeuw werd het dauwtrappen een wandeltocht en later weer een fietstocht. Tegenwoordig is er geen trappen meer bij, want zo goed als iedereen rijdt elektrisch of op benzine. Zelf woon ik in een appartement op twee hoog en ik heb nog wel degelijk te maken met trappen. Bij mij op de verdieping is dan weer geen gras. Zo is het ook altijd gezeik. Dat is dan ook de enige les die we van de geschiedenis zouden kunnen leren. (Dat het altijd gezeik is.)
In een grijs verleden ben ik zelf vaak op Hemelvaartsdag in alle vroegte op de fiets gestapt. Was het niet in verenigingsverband, dan was het wel later met fanatieke vrienden. Al waren die vrienden ook weer niet zo héél fanatiek. Vaak verzamelden we bij een van ons thuis, dronken uitgebreid koffie en hadden een uur onenigheid over de te nemen route. Eind van de ochtend waren we goed en wel onderweg en toen was het natuurlijk tijd om uit te kijken naar een lunchgelegenheid. Heel laat thuis moesten we ook niet zijn, want de traditie wilde dat we nog eten gingen halen bij een lokale Chinees. En de discussie over de te bestellen gerechten nam (ook traditiegetrouw) een uur of langer in beslag, dus uiteindelijk betekende onze actieve Hemelvaartsdag dat we een rondje om de kerk reden. Qua menu waren overigens slechts de loempia’s en het bananentoetje in beslag bereid.
Al een jaar of tien sta ik op Hemelvaartsdag niet meer voor dag en dauw op. Althans, niet vroeger dan anders. Doorgaans is het rond een uur of zes. Dan is het – sinds een tijdje – al licht. Ik zou kunnen gaan dansen in het gras van het kleine stadspark hier op de hoek van de straat, maar ik ben bang dat ik struikel over de laveloze lichamen van de dak- en thuislozen en de vele verslaafden die er bivakkeren. Niet dat ik bang ben om in het park te zijn. Ik lach om die halfgare lui die daar een beetje tegen elkaar aan staan te schreeuwen. Vervelender vind ik het voor omwonenden en vooral de ouderen die het stadspark niet durven te betreden omdat ze zich er niet veilig voelen.
Bang ben ik dan weer voor andere dingen. Angst adem ik ieder moment in én uit. Ik ben altijd al een bangerik geweest, maar sinds die jaar of tien is de angst nadrukkelijker aanwezig. Soms krijg ik heel plots een vlaag van paniek. Zo’n angstaanval gaat heel diep. Er komen vaak lichamelijke verschijnselen bij. Ik kan bijna letterlijk verlamd zijn. Zweet, trillen, schokken, onvast op de benen, pijn, krachteloos, dood- en doodmoe. Gelukkig weet ik dat het – even onverwacht als het komt – ook weer voorbij gaat zijn. Soms duurt zo’n aanval een paar minuten, maar vaker neemt het veel meer tijd tot aan uren, dagen, weken aan toe. Waar ik op zo’n moment of in zo’n aanval dan precies bang voor ben, dat kan ik niet te zeggen. Het hier en nu, het daar en in het verleden, de toekomst en de dood. Dood, dood. Bang om te verliezen wie ik zo lief heb. Mijn dierbare vrouw, ons zo mooie kind, de oude vader. Och ja, de oude vader. Een paar maanden terug vierden we zijn negentigste verjaardag. Eerder riep ik dat hij op zijn oude dag nog zo sterk en vitaal is. Nu zie ik een broze man, die het gelukkig nog heel aardig redt in de Grote Boze Wereld, maar die steeds trager en fragieler wordt. Eerder riep ik dat hij wel alleen is, maar niet eenzaam. Nu zie ik een man die steeds meer generatiegenoten om zich heen ziet wegvallen. Hij is veel alleen, zit net als zijn bange zoon veel in zijn eigen hoofd, vol met gedachtestromen en piekercirkels en alles wordt erger en beangstigender. Had ik al gezegd dat ik steeds meer op hem lijk? Dat ik ook bang ben dat ik net zo eenzaam word als hij? Misschien zoek ik hem vandaag op, drink ik zijn lauwe thee en luister ik naar zijn geklaag, zijn overpeinzingen en naar dezelfde verhalen die hij altijd vertelt. Misschien neem ik contact op met De Zoon, vertel ik hem wat een fantastisch mens hij is en dat ik er altijd voor hem ben. Misschien blijf ik in bed, De Vrouw heel dicht tegen me aan houdend en luid biddend dat ik haar nooit mag verliezen.
Ik ben bang dat ik nog niet precies weet wat ik vandaag op deze bijzondere dag ga doen. Of wacht. In ieder geval schrijf ik dit stukje en wens ik u allen een prettige Hemelvaart.

–
Apeldoorn, mei 2024

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 10 mei:
Kwart over vijf op. Drie kwartier later ben ik aan het werk. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. En dat terwijl het vrijdag is. Dan weer aan het werk. Elf uur haalt De Zoon me op. We rijden naar Ulft. Afgelopen zondagmiddag heb ik er mijn werktelefoon laten liggen. Ik bedank De Zoon voor zijn lift met een lunch in het restaurant van het theater. Twee uur zijn we weer terug. Dan nog aan het werk. Half vijf is het klaar. Ik maak avondeten. Eerst kook ik verse tortellini. Vervolgens bak ik ui en broccoli en voeg daar wat bouillon aan toe. Na een kwartier pureer ik het. Wat kookroom erbij en zo ontstaat een broccolisaus. Aan het eind meng ik er nog zwarte bonen en de gekookte pasta doorheen. Ondertussen heb ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat gemonteerd. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik steak d’Avignon. De Zoon is er om half zes. We eten alles op. Afwas en afval. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Slope (Steve Jansen), Tender Extinction (Steve Jansen), Stories Across Borders (Steve Jansen & Richard Barbieri), Dimanche à Bamako (Amadou & Mariam), Apostrophe (‘) (Frank Zappa), The New Normal (Trifecta), Face-À-Face (Erik Truffaz)

–

Donderdag 9 mei: Hemelvaartsdag
Zes uur op. Ik loop een ronde hard. In zomertenue. Het is fris, maar lopen gaat zeer goed. Thuis nog terug in bed. Pas om half tien staan we op. Koffie. Ik schilder een derde laag op het plafond van het balkon. Daarna stofzuig ik de vloer van het balkon en was ik ramen. Ten slotte ruim ik alles weer op. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Lunch. Afwasje. Ik fiets naar Onze Vader. We drinken thee, kijken oude foto’s en praten mooi bij. Half vijf weer thuis. Ik maak avondeten: allerlei groenten uit de oven met ernaast een salade van bosui, koolrabi en komkommer en voor De Vrouw een vispakketje uit de oven. We eten alles op. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Rain Before Seven (Penguin Cafe), Journey To An Imaginary Land (Gandalf), Maxinquaye (Tricky), Fragments (Trifecta)

–

Woensdag 8 mei:
Half zes op. Koffie en ontbijt. Beetje werken. Begin van de ochtend loop ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. We bespreken de voorstelling van afgelopen zondag en vervolgens gaan we ons buigen over een nieuwe theaterproductie. Althans, de spelers hebben allemaal ideeën en teksten meegenomen en die delen zij aan elkaar. Twaalf uur thuis. Koffie en lunch met De Vrouw. Afwasje en huishoudelijks. Even klussen: er is een hardnekkige plek op het plafond op het balkon en die schilder ik iedere paar jaar. Zo ook nu. Eerst schoonmaken, tussendoor even een boodschap doen en dan echt bijschilderen. Eind van de middag maak ik avondeten: ik warm het laatste restant broccolisoep en het restant van de schotel van gisteren op. Ernaast een salade van bosui, komkommer en koolrabi. We eten nu alles echt op. Afwas. Nog een keer schilderen. Krant. Ank en ik hebben telefonisch contact over onze ontmoeting vandaag over een week. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Extinction Suite (Steve Jansen), Corridor (Steve Jansen), het vierde plaatje uit de box Trees (Trees), Roux-Ga-Roux (DeWolff), The Circus And The Nightwhale (Steve Hackett), Billion Dollar Babies (Alice Cooper)

–

Dinsdag 7 mei:
Redelijk geslapen. Zeer op tijd weer op de werkplek. Veel. Heel veel. Bericht van het theater in Ulft: mijn telefoon is gevonden. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Veel. Heel veel. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een mooie schotel met allerlei peulvruchten. Afwasje. Dan op de fiets naar Peter-Jan voor de toneelrepetitie. Margit, de dame die licht en geluid gaat doen, is erbij. Tekstueel gaat het stuk zeer vloeiend. Half elf thuis. Even napraten. Dan slapen.
Muziek vandaag: geen

–

Maandag 6 mei:
Niet heel goed geslapen. Zeg het maar. Op tijd op de werkplek. Veel. Contact met het theater in Ulft; mijn telefoon is niet gevonden. Tussen de middag wandel ik door bos. Veel. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert broccolisoep en daarna rijst met een saus van paksoi en paprika. Ernaast salade van bosui, komkommer, kerstomaat en feta. Smakelijk. Afwas. Meer krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Motif Volume 2 (Steve Howe), Rejoice (Tony Allen & Hugh Masekela), het tweede (het album On The Shore) en derde plaatje uit de set Trees (Trees)

–

Zondag 5 mei: Theater Wirwar speelt Ik pas! in het DRU Industriepark Theater in Ulft
Half zes op. Ik loop een ronde hard langs kanaal en buiten het centrum. Koffie. Kwart over negen loop ik naar een afgesproken punt achter het station. Daar komen Peter-Jan en Aad met een rolstoelbus. We laden alle personen in en rijden naar het DRU Industriepark Theater in Ulft. We zijn er ruim op tijd; de technicus moet nog komen. We richten het podium in en bespreken de techniek. Er is een lunch. Dan komen de andere spelers. We controleren het geluid en lopen nog een paar laatste zaken door. Kwart voor drie gaat de zaal open. Een kwartier later speelt Wirwar de voorstelling Ik pas!. De zaal zit mooi vol. De technicus is jong, enthousiast en meewerkend. Hij heeft echter het geluid niet helemaal goed uitgetest; in het begin is de balans niet helemaal goed en sommige bezoekers schrikken van het geluid, hetgeen wat onrust in het publiek veroorzaakt. Maar na vijf minuten heeft hij het op orde. Alles verloopt bijzonder vloeiend en tijdens het nagesprek komen er zowaar nog wat vragen ook. Ik leid dat nagesprek en weet het publiek nog wat meer bevindingen te ontfutselen. We praten even na in de foyer. Dan ruimen we alle spullen bij elkaar. Niet alles. Waar is mijn telefoon? Erg lang blijven zoeken kan niet, dus dan gaan we maar op weg, in de hoop dat ik hem toch in de laptoptas heb gestopt (al weet ik dat het niet zo is). We zetten spelers thuis af en bergen alle attributen weer op in Gigant. Kwart voor acht thuis. Ik maak avondeten voor mijzelf: het restant van de schotel van vrijdag. Bijpraten met De Vrouw. Afwasje. Webstek. Slapen.
Muziek vandaag: the skies, they shift like chords (Roger Eno)

–

Zaterdag 4 mei:
Zes uur. Koffie. Allerlei. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan nogmaals het centrum in voor een andere super. Meer koffie met De Vrouw. Begin van de middag fietsen we naar Heidi en Auke. Daar is Annemarieke ook. Leuk, want die hebben we een jaar of wat niet meer gezien. Ze is een paar dagen in Nederland en we lunchen gezamenlijk en praten fijn bij. Goede middag. Rond half vier zijn we weer thuis. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Groenten uit de oven en ernaast een salade van bosui, radijs en komkommer. Voor De Vrouw bak ik Provencaalse lamsfilet. We eten – met uitzondering van de salade – alles op. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Bloom (Bill Laurance & The Untold Orchestra), The Turning Year (Roger Eno), Hasheeda (The Treble Spankers), het derde en vierde plaatje uit de set Live At The Palladium London 2023 (Rick Wakeman), het eerste plaatje (het album The Garden Of Jane Delawney) (Trees)