Bas Langereis leest u voor!

–

bazbo 0482: Tom Waits – Bounced Checks
Hier ontbreken er wat in de Waitschronologie. Small Change heb ik niet op vinyl; het was mijn eerste Waitscd. Ook Heartattack And Vine en Foreign Affairs kocht ik veel later pas op cd. Bounced Checks is een bijzonder verzamelaartje uit 1981 en ik kocht een Europese herdruk op 16 november 1989. Er staan niet alleen grote ‘hits’ op, maar ook wat alternatieve en live-versies. Small Change was nog zeer jazz, daarna ging het meer de Beefheartachtige weird-kant op. Jersey Girl, later gecovered door meneer Springsteen, kent bijvoorbeeld al die maniakale whiskyraspstem die vanaf halverwege de jaren tachtig zo kenmerkend waren voor Waits. Leuk plaatje dit, al was het maar vanwege de vermakelijke livedronkenmansuitvoering van The Piano Has Been Drinking.

–

bazbo 0481: Tom Waits – Nighthawks At The Diner
Legendarisch album, live opgenomen in een studio met een uitgenodigd publiek, ergens in 1975. De plaat verscheen ergens later dat jaar en ik kocht een Europese heruitgave op 7 juli 1988. We horen hier Waits in een wat melige, zogenaamd halfdronken bui. De aankondigingen van de jazzy nieuwe liedjes zijn bij vlagen hilarisch, met als hoogtepunt Better Off Without A Wife. Maar er staat verder ook verschrikkelijk goed spul op. De band is lekker op dreef en dit is dus gewoon anderhalf uur genieten geblazen.

–

bazbo 0480: Tom Waits – The Heart Of Saturday Night
Opvolger uit 1974 van Closing Time. Ik kocht mijn Europese heruitgave op 12 januari 1989. Nog steeds fantastische ambachtsliederen, zij het hier nu een heel stuk jazzier. Aardig om te weten is dat Waits in dat jaar nogal eens het voorprogramma verzorgde van de concerten rond LA van een meneer Frank Zappa. Zappa’s manager, Herb Cohen, was betrokken bij deze eerste twee platen van Waits. Fijn luisterpul hier.

–

bazbo 0479: Tom Waits – Closing Time
Aha, weer een interessante en uitgebreide sectie. Dit is de debuutplaat van meneer Waits uit 1973. Ik kocht een Europese heruitgave op 20 november 1989. Twaalf prachtige melodieuze ambachtsliederen, stuk voor stuk pakkend. Instrumentale afsluiter is de enige vreemde eend in de bijt en vreemd genoeg daarmee voor mij het absolute hoogtepunt. Vele klassiekers op dit album.

–

bazbo 0478: Andreas Vollenweider – Down To The Moon
14 augustus 1986 kocht ik de opvolger van White Winds. Net zo wonderschoon, de ploeg muzikanten lijkt wat uitgebreider en geluid is kamerbreder. Verder een beetje meer van hetzelfde. Heerlijk voortkabbelende sfeerklanken. Soms swingend, soms dreigend en uiteindelijk positief stemmend. Of zo. Mijn versie is een Nederlandse uit 1986.

–

bazbo 0477: Andreas Vollenweider – White Winds (Seeker’s Journey)
De eerste twee (bekende) soloplaten van Vollenweider heb ik niet (op elpee). Dit was mijn eerste en ik kreeg hem op 5 december 1984. Hij ligt erg in het verlengde van de twee beroemde platen. Sfeervolle, instrumentale muziek, met een hoofdrol voor de (soms elektrische) harp van Vollenweider. Mooi, ruimtelijk. Hoog niveau. Ik heb een Duitse versie uit het jaar van verschijnen 1984.

–

bazbo 0476: Vollenweider, Bardet & Valentini – Heinrich Heine: Ich Kann Nicht Mehr Die Auge Schliessen
Een soortgelijke plaat als hierboven, maar dit keer uit 1977 en met teksten van Heinrich Heine. Da’s een Duitscher, dus klinken de teksten ook wat natuurlijker. In het Duits. Muziek is ook wat afwisselender, omdat er naast akoestische bas, gitaar en harp ook mondharmonica, fluit en saxofoon klinken. Ook hier: muziek wonderschoon, dat Duitse gedrein wat op de zenuwen werkend. Ik kocht deze ook op 4 maart 1987 en deze is een originele Zwitserse uitgave.

–

bazbo 0475: Vollenweider, Bardet & Valentini – Poesie und Musik – Francois Villon
Op 4 maart 1987 kocht ik deze plaat, in de veronderstelling dat ik van die typische Andreas Vollenweidermuziek zou horen. Het is een folkplaat, waarop René Bardet de gedichten van Francois Villon voordraagt. In het Duits. Dit album verscheen in 1976, dus nog voordat Vollenweider beroemd werd met zijn sfeermuziek. Ik heb een Zwitserse herdruk. De muziek is akoestisch: gitaar, harp en wat percussie. Mooie muziek, maar het Duitse gedreutel komt me snel de keel uit.