Bas Langereis leest u voor!

–

bazbo 0664: Cornelis Vreeswijk – Cornelis Vreeswijk
Wat zal ik eens zeggen over deze bard cq. troubadour danwel liedjessmid. Dat de Zwöden hem op handen dragen, ook nu nog, ver na zijn dood op 12 november 1987? Mijn Zwödse vriend Petter speelt vandaag de dag nog graag zijn liedjes op akoestische gitaar en niet alleen tijdens het Midsommarfesten. In Stockholm is zijn geboortedag, 8 augustus, een feestdag: de Cornelis Vreeswijkdag. Dit album komt uit 1972. De Vrouw vraagt zich af waarom ze het ooit heeft gekocht. ‘Omdat je het mooi vond?’ zeg ik. ‘Waarschijnlijk,’ is haar antwoord. Zij vindt het nu niet zo leuk meer; ik wel. Het is het eerste Nederlandse album van zijn hand en het enige succesvolle. Er staat dan ook ‘klassiek’ werk van hem op. Ik zie dat er maar één enkele versie van bestaat, op het Fontana label. Toch is-ie niet heel bijzonder. Wel bijzonder aangenaam.

–

bazbo 0663: Brigitte Kaandorp – 1
Uiterst vermakelijke eerste plaat van madammeke Kaandorp uit 1986. Ik kocht ‘m op 27 december 1988. Is nog een bijzondere plaat ook. Er is maar een versie op vinyl en eentje op cd. Plaat verscheen aan het begin van de carrière van De Kaan. Ze was toen net doorgebroken als dat hakkelende vrouwtje in de bloemetjesjurk met de ukelele. Op deze plaat zes studio-opnames en vier livestukken. Hoogtepunt is het heerlijke Annelies de Vries, maar de livestukken zijn ook zeer vermakelijk: Jodeln, Protestlied (waarin ze tussen de regels door de maatschappelijke thema’s benoemt), Lellebel en haar grote hit Blijf Altijd Bij Mij. Het laatste couplet van Robert-Jan krijgt van mij de prijs voor de beste weltschmerztekst aller tijden: ‘Robert-Jan, jij bent de man / ik weet dat ik je toch niet krijgen kan / jij verlooft je met een del / ‘k maak me van kant, Robert dank je wel’.

–

0662: Freek de Jonge – Een Verademing
Oudejaarsavondshow van 1984. Deze elpee verscheen in het jaar erop: 1985. Ik kocht hem op 20 mei 1985. Er is maar één versie op vinyl. Bijzonder onderhoudende show, moet ik zeggen. Vooral de Oudejaarsavondconference waarin Freek in moordend tempo de ene na de andere zeer ingenieuze grap eruit slingert, maakt diepe indruk. Daarna is het wat fragmentarisch, maar dat komt natuurlijk omdat we er geen beelden bij hebben. De sterilisatie vind ik niet leuk. Te herkenbaar, vrees ik. Gelukkig is het niet te vinden op YouTube.

–

bazbo 0661: Freek de Jonge – De Tragiek
Over klassiekers gesproken. Dit was de tweede show die Freek de Jonge deed nadat Neerlands Hoop was gestopt. Ik weet nog goed dat hij in 1981 op televisie kwam (ik was vijftien jaar) en dat mijn moeder halverwege de televisie op een andere zender zette, omdat meneer De Jonge plots een keer vloekte. Ik begreep dat niet goed. Normaal gesproken mochten wij alles zeggen; wij waren katholiek thuis. Een jaar later kwam de show nog een keer op televisie en we keken weer. Mama had niet door dat het dezelfde show was. Toen meneer De Jonge vloekte, lag mijn vader dubbel van het lachen en mijn moeder lachte vrolijk mee. Ik begreep dat niet goed. Waren de tijden zó veranderd in zó korte tijd? Na de tweede keer op tv vroeg ik de dubbelelpee voor mijn verjaardag en ik kreeg hem op 17 mei 1982. Al snel had ik hem zo vaak gedraaid, dat ik hem helemaal uit mijn hoofd kende. Dat kwam goed uit, want met schoolgenoot Vincent had ik malle weddenschappen. Tijdens een lunchpauze waar een tussenuur achteraan zat, droeg ik in de kantine van school de complete tekst van De Tragiek voor. Nu ik hem na vijfendertig jaar weer terug hoor, kan ik hem zo mee vertellen. Er is maar een vinylversie uit 1981 en die draai ik nu. Nog altijd fijn.

–

bazbo 0660: Fons Jansen – Luister Naar … Fons Jansen
Verzamelplaat uit 1979. Deze is van De Vrouw. Zelf zie ik het controversiële van Jansen wel, zeker zijn verhalen over de kerk, maar ik vind het verder niet zo heel veel aan. Nooit echt gevonden ook. Sommige uitspraken wel. ‘Ik vínd het stupide,’ bijvoorbeeld. Maar die staat hier niet op. Wel De Schooljongen. Klassieker.

–

bazbo 0659: Frank Zappa – The Guitar World According To Frank Zappa
Ja, potjandikkie! Kom ik vanmiddag mijn niet-lokale platenwinkel binnen, stuit ik op de vinylbak en wat zie ik? ‘Waarom zeggen jullie dat dan niet even?’ roep ik nog, terwijl ik dertig ballen afreken. Dit is de RSD 2019 uitgave, verschenen op 13 april 2019. Ik heb nummer 4969. Oorspronkelijk verscheen in 1987 bij het blad Guitar Player een cassette, met vier gitaarsolo’s van Zappa. Die cassette is sindsdien nogal een verzamelding. Zeven van de acht stukken kwamen in de jaren daarop ook uit op cd, eentje niet: daarvoor moesten we wachten tot de cd-versie van Läther. Kortom: eigenlijk helemaal niets nieuws onder de zon op deze elpee, maar ja, de verzamelaar, hè? Leuke hoes, interessante aantekeningen, de acht stukken lopen op een bijzondere manier in elkaar over en geinig doorzichtig vinyl. Dertig ballen .Vooruit. Op Discogs zijn er al gasten die er meer dan zestig dollar en vijfenveertig Britse ponden voor vragen.

–

bazbo 0658: Youp van ’t Hek & Onno Molenkamp – Tunnel Zonder Vluchtstrook
Een theatershow uit 1986/1987. Deze elpee komt uit 1987. Er is maar een versie van en ik kocht ‘m op 23 november 1987. Ik zag het programma op 19 maart 1987. Dat weet ik zo precies, omdat het kaartje van die avond (met CJP-korting) in de hoes van de elpee zit. Ik weet nog heel goed dat toen ik de elpee voor het eerst draaide, ik erg teleurgesteld was. Het is namelijk niet de complete registratie van de show; er zijn hele stukken uit en de verhaallijn is helemaal anders geworden. Op zich knap gedaan met enkel wat stukken eruit knippen, maar de volledige vertelling was bijzonder mooi. Het is het logische vervolg op het vorige programma Verlopen en verlaten, het grote vraagstuk of je je idealen moet nastreven of je moet neerleggen bij de onhaalbaarheid ervan en genieten van de dag. Onno Molenkamp was een schitterende tegenspeler in deze show. Het programmaboekje (dat ik ook in de hoes van de elpee vind) was een soort krant. Als je hem uitvouwde bleek de achterzijde de enorme promotieposter van de show; ik kan me voorstellen dat er in het publiek wat problemen zijn ontstaan als twee buren ieder het programma uitvouwden om de tekst te lezen. Ondanks de incompleetheid van de show op deze elpee: toch aardig om weer eens terug te horen, zo na dertig jaar.

–

bazbo 0657: Youp van ’t Hek – Verlopen En Verlaten
Tweede, maar eigenlijk de eerste echte soloshow van Van ’t Hek uit 1985. De elpee verscheen in 1986 en ik heb de enige echte versie op vinyl. Ik kreeg hem op 17 mei 1987, de dag dat ik tweeëntwintig jaar jong werd. Dit is wat mij betreft nog altijd de allerbeste show van Van ’t Hek. Alles klopt: verhaal, tekst, decor, muziek, samenhang. Het enig wat niet klopt is dat wat ik op de elpee hoor afwijkt van hoe ik het zelf op zaterdag 15 november 1985 in het theater Orpheus heb beleefd. In de hoes van de elpee vind ik het kaartje van die dag, plus een programmaboekje. Hier zit een leuk verhaal aan. Op 1 februari van 1985 was ik ook in Orpheus, maar nu had ik een kaart voor Flairck. Ik was met mijn vriendje Ruurd en we waren nogal vroeg, dus zonder dat onze kaart was gecontroleerd, liepen we door de gangen van het theater. We kwamen uiteindelijk uit op een balkon van de kleine zaal, waar Flairck op dat moment het geluid zat te testen. In de grote zaal zou Van ’t Hek komen spelen. Ik zei nog tegen Ruurd: ‘We kunnen ook naar Van ’t Hek, want onze kaarten zijn niet gecontroleerd.’ We gingen toch maar naar Flairck. Na afloop van het concert dronken we nog iets in de foyer. Daar kocht ik toen het programmaboekje. In het café van het theater wilden we gaan zitten, maar er was geen plek. Wel zag ik een bekende aan een tafeltje zitten. Ik keek Ruurd aan. ‘Durf jij? Ik niet.’ Hij wel. Hij liet mijn programmaboekje signeren. Met zijn naam erop. De lul. Meneer Van ’t Hek vroeg: ‘En jongens, hoe vonden jullie de voorstelling?’ ‘Heel mooi,’ zei ik. Ik bedankte hem en we gingen heel snel naar huis. Ook deze show is nog altijd relevant …

–

bazbo 0656: Youp van ’t Hek – Niet Verbaasd
Een plaat uit 1985 vol liedjes, die ik kocht op 20 maart 1987. Er is maar één versie van op vinyl. Bekendste lied is Flappie, zij het dat hier niet de ‘klassieke’ pianoversie is te horen, maar een opnieuw ingespeelde waarin de strijkers uit de elektronische toetsendoos komen. Muziek is veelal van de heer Ton Scherpenzeel (u weet wel). Sleutels en het titelnummer komen uit het programma Verlopen en verlaten en Dronken Door De Stad was te horen in Man vermist. De plaat opent fenomenaal met het brute Margot, maar voor mij is het hoogtepunt Frikadellen, dat ik jarenlang vertolkte met een eenvoudig casio-keyboardje tijdens allerlei gelegenheden, vooral vakantieweken (voor kinderen en tieners) die ik begeleidde. Het is helaas nergens online te vinden.

–

bazbo 0655: Youp van ’t Hek – De Eerste Officiële Nederlandse Echtscheidingselpee
19 december 1986 kocht ik deze elpee. Heerlijk conceptalbum uit 1983 over hét maatschappelijke thema van begin jaren tachtig. Humoristisch, serieus, venijnig. Met hit Pijn Suzanne. Er is maar één versie op vinyl. Het leuke van het afsluitende lied Ga Toch Uit Elkaar is dat het refrein ‘Ga toch uit elkaar, ga toch uit elkaar’ doorloopt tot en met de uitloopgroef, zodat het tot in het oneindige doorklonk. Tenminste, als de arm van je platenspeler niet automatisch omhoog gaat, zoals die van mij nu. Amusante plaat en tot op de dag van vandaag actueel. Hoogtepunt van de plaat vind ik het lied Eerlijk Delen, met meesterlijke tekst van jawel: Ivo de Wijs.

–

bazbo 0654: Youp van ’t Hek & Hans van Gelder – Man Vermist
In 1984 zag ik deze eerste (bijna-)soloshow van Van ’t Hek op televisie en als achttienjarige was ik enorm onder de indruk. Op 20 december van dat jaar kreeg ik de dubbelelpee cadeau, van het team van de openbare bibliotheek in Epe, als bedankje dat ik er vier maanden vrijwillig had stage gelopen in het kader van een of ander werklozejongerenproject. Er waren tijden dat ik het gehele programma Man Vermist van voor naar achteren uit mijn hoofd kende. Nu ik de plaat zo terug hoor, vind ik hem weer zeer mooi. Opzet van de show, de overgang van grijs naar kleurrijk, de boodschap: nog altijd relevant. Het stukje Lenen Lenen, Betalen Betalen is denk ik wel bekend. Eén versie slechts van deze elpee en die heb ik. Deze show heb ik nooit in levenden lijve gezien, de volgende vijf of zes wel. Daarna ben ik de verbinding met Van ’t Hek wat kwijtgeraakt. Maar deze show blijft mooi.

–

bazbo 0653: Seth Gaaikema – Seth!
Dit zijn de ‘Hoogepunten uit zijn TV-show’, dat wil zeggen de oudejaars- of kerstshow uit 1980 van de Koning Van De Voorspelbare Woordspelingen Die Ik Niet Leuk Vind. Geproduceerd door Han Peekel. U begrijpt: dit album is van De Vrouw en nu weten we de oorzaak dat het niet goed ging met Philips.

–

bazbo 0652: Henk Elsink – De Beste Van Henk Elsink
Opgenomen in De Koopermolen te Amsterdam, staat er op de hoes. Doet vermoeden dat het een complete show is, maar het is een verzameling. Uit 1970. Deze dubbelelpee is van De Vrouw. Er staan ‘klassieke’ Elsink-stukken op: Harm met het harpje, De bom en het heerlijke Johanna. Ik herinner me dat mijn vader begin jaren zeventig een opname van Johanna op cassette had en dat ik als achtjarig jongetje de cassette kapot draaide, de tekst luid meezingend en meepratend. Tientallen jaren niet gehoord. Nu weer wel. Leuk. ‘Ja, lacht u maar!’

–

bazbo 0651: André van Duin – 16 Gouden Successen
Verzameling uit 1978 van wat ouder werk van Van Duin. Ik kocht deze ergens in de zomer van 1980. Wat me opvalt is hoe briljant sommige teksten zijn, zeker in combinatie met de muziek, af en toe zelfs wat gewaagd. De Ome-Joopliedjes hebben wat mij betreft de tand des tijds minder goed doorstaan.Op deze plaat ook de geweldige persiflages File, Doorgaan, De zenuwpees, Het bananenlied en De Tamme Boerenzoon. Wat mij betreft zijn de ‘oudjes’ Angelique en Wonderkind (ook persiflages) hoogtepunten, maar absolute topper vind ik het bizarre Ik wil met jou wel dansen, maar m’n voeten doen zo zeer.

–

bazbo 0650: André van Duin – Solo
Heerlijk gedateerde registratie van een theatershow uit 1976. Er is maar één versie van deze elpee. Ik kreeg deze elpee in dat jaar of het jaar erna van Sinterklaas. Hij kocht hem bij Muziekhuis Jeths (later onderdeel van Expert). Aan de binnenkant van de hoes zit een stempel van het bedrijf, met een adres: Hoek Hoofdstraat – Hofstraat. Laat ik nu sinds twee jaar nog geen honderdvijftig meter verderop wonen! Heel lang niet gehoord, misschien wel veertig jaar. Toch leuk. Het liedje over de lucifer blijf ik amusant vinden.

–

bazbo 0649: Margeet Dolman – De Laatste Ronde (Heeft Geklonken)
Nog een plaat (uit 1983) die ik volgens mij kreeg toen ik lid werd van het tijdschrift Mens & Gevoelens, op 19 januari 1991. Opnieuw drie hoorspelen en dit keer zes liederen, waaronder haar versie van Milord (door George Moustaki). Ook van deze plaat is maar één versie. Clous van Mechelen heeft de meeste muziek geschreven, net als voor de vorige plaat. Heerlijke gniffelverhalen en liedjes.

–

bazbo 0648: Margreet Dolman – Volg De Weg Van Je Hart
Margreet in topvorm! Drie hoorspelen en vijf liederen. Elpee uit 1982, die ik kocht op 19 januari 1991. Volgens mij kreeg ik ‘m toen ik lid werd van het tijdschrift Mens & Gevoelens, het blad van Paul Haenen en Dammie van Geest, waaraan ik af en toe iets bijdroeg in die tijd. Slechts één versie van deze in eigen beheer uitgebrachte plaat. Hoogtepunt is Margreets versie van Dokter Bernard, waarvan ze de tekst enigszins heeft herschreven in haar eigen voordeel.

–

bazbo 0647: Billy Connolly – Anthology
Dit staat in het hoekje ‘cabaret’. Connolly is eigenlijk niet in een hoekje te duwen. Slechts een paar van zijn (folk)liedjes op deze verzamelaar uit 1978. Ik heb de eerste (en enige) Britse versie. Verder een paar van zijn ‘conferences’, voor zover je daar bij hem van mag spreken. Ik vind het lastig om te beoordelen, want ik kan zijn Glasgowiaans nauwelijks verstaan en zijn verhalen dus eigenlijk niet volgen. Maar de mensen in de zaal lachen, dus het zal wel leuk zijn. Lieve help, hoe komen we aan deze plaat? Ik denk dat ik hem heb gekregen voor mijn vijftigste verjaardag, die ik samen met een vriend in zijn achtertuin vierde in Gatley, bij Stockport, bij Manchester. Van twee andere Britse vrienden kreeg ik een stapeltje vinyl en dit was er volgens mij eentje van.

–

bazbo 0646: Herman Brusselmans – Liefde En Blijven Of Weggaan
Zijn we nu in het hoekje ‘Nederlands en cabaret’ aangekomen en we starten met deze elpee, die ik kocht op 20 januari 2016. Het is de eerste keer dat ik deze plaat draai en hoor. Vlaams schrijver Herman Brusselmans leest tien columns voor. Dik vijftig minuten de stem van mijn schrijversheld. De plaat verscheen in 2015 en er is maar een versie van. Stil. Praat er niet doorheen.

^^^ Deze column staat niet op de plaat.

–

bazbo 0645: various – Africa Roots volume 4
Eveneens meegenomen uit de collectie van iemand die al z’n vinyl in de container wilde mikken. Nederlandsche verzamelaar uit 1985 en er is maar een enkele versie van. ‘Recorded live at the Africa Roots Festival, 1986, Melkweg, Amsterdam – Holland.’ We horen Salif Keita et Les Ambassadeurs, Baba Maal et l’Orchestre Daande Lenol, Cheb Mami, Bonga en A.B. Crentsil. Behalve Keita en Maal zeggen mij die namen allemaal niets, maar het gebodene is hoogst prettig en dansbaar. Soukou-achtig spul, jazzy, accordeon, trommeltjes, gitaren, saxofoons, heupende wiegen en schuddende billen. Afrikaans ook. Ik vermoed een boel negerts.

–

bazbo 0644: various – Africa Roots volume 3
Meegenomen uit de collectie van iemand die al z’n vinyl in de container wilde mikken. Nederlandsche verzamelaar uit 1985 en er is maar een enkele versie van. ‘This album is recorded live during the Africa Roots Festival at the Melkweg, Amsterdam from 10th – 14th July 1985.’ We horen Les Officeiers Of African Music, Tabu Ley Rochereau, Somo Somo, Bembeya Jazz en Kumbi Saleh. Mij zeggen die namen allemaal niets, maar het gebodene is hoogst prettig en dansbaar. Soukou-achtig spul, jazzy, accordeon, trommeltjes, gitaren, saxofoons, heupende wiegen en schuddende billen. Afrikaans ook. Ik vermoed een boel negerts.

–

bazbo 0643: The Whistlebinkies – The Whistlebinkies
Meer typisch Schotse folk. Whistle, gitaar, bagpipes, fiddle, harp en wat zang. Lekker, wel. De Vrouw heeft de enige versie van dit album uit 1977. Het betere folkwerk. Fijne jigs en reels en dan komt die spaarzame ballad ook prettig uit.

–

bazbo 0642: Tuna Universitaria De Barcelona – Tuna Universitaria De Barcelona
Lieve help, wat is dit nu weer? Er is een tijdje geweest dat mijn ouders van allerlei kennissen en vrienden oude elpees kregen, want ‘jullie zoon is toch zo’n muziekliefhebber?’ Het resultaat was karrenvrachten meuk in een klein kamertje in ons vorige huis. Bij de laatste verhuizing dik twee jaar geleden heb ik een enorme schifting gedaan. Deze moet die schifting hebben overleefd. Maar waarom? Deze plaat komt uit 1967 en ik heb een van de twee enige versies uit dat jaar. Verschenen op een Spaans label. Het zijn traditionele Spaanse liederen, uitgevoerd door een groot ensemble. Hoogst vermakelijk, ware het niet dat de plaat om de haverklap blijft hangen …

–

bazbo 0641: The Tannahill Weavers – The Tannahill Weavers
De titel van dit album uit 1979 doet vermoeden dat het hun eerste was of een verzamelplaat. Mis. Het is het derde studioalbum van deze traditionele Schotse folkband. Ook deze band bestaat nog steeds. We hebben ze ergens begin jaren negentig nog hier in theater Orpheus zien optreden en onlangs kwam opnieuw een aankondiging van een concert voorbij. We hebben het concert voorbij laten gaan. In de jaren negentig was het al zoetsappige meuk. Deze plaat opent sterk met het instrumentale The Geese In The Bog en The Jig Of Slurs, daarna komen de wagonladingen slomeduikelaarsongs. Niks an, wat mij betreft. Maar de instrumentaaltjes zijn fraai. De Vrouw heeft de originele Britse versie.

–

bazbo 0640: Steeleye Span – Live At Last!
Zeg je folk of folkrock, dan hoor je Steeleye Span al snel. Dit is een liveplaat uit 1982, opgenomen vijf dagen voordat de band uit elkaar spatte. We horen mevrouw Prior en haar vier mannen op het hoogtepunt van hun kunnen. Twee jaar later was de band weer bijeen tot en met vandaag de dag, in allerlei wisselende bezettingen, maar altijd met Prior en Rick Kemp, totdat laatstgenoemde in 2016 overleed. Dit concert begint met een tweetal lekker oubollige accordeondeuntjes (terwijl de accordeon op eerdere albums helemaal niet aanwezig was) en vervolgens komen allerlei grote stukken uit het Spanoeuvre voorbij, waaronder het almachtige Montrose. De Vrouw heeft een Amerikaanse versie van dit album.

–

bazbo 0639: Sonerien Du – Ten Years!!
Kijk, nu zijn we waar we wezen willen! Dit is geweldig. Sonerien Du is een Bretonse folkband, de naam betekent ‘zangers in het donker’, maar het materiaal is verre van dat. Allerlei traditionele instrumenten: bombardes, crumhorn, pipes, fiddle, fluit, gitaar, bodhran en af en toe zang. Deze plaat komt uit 1982 en viert het tienjarig bestaan van de vijfkoppige band. Niet dat een verzamelaar met grootste hits is; op de plaat staan stukken die de band de tien jaar ervoor in de studio opnam maar nooit op plaat verschenen. Het is heerlijke authentieke muziek vol bijzondere arrangementen en melodieën. Er is maar een versie van dit album en die heeft De Vrouw dus. Ze zingt alles zo weer mee, zij het dat ze geen woord Frans of Bretons kent. Band bestaat nog steeds en treedt volop op. Live is het tegenwoordig meer elektrisch, maar nog altijd goed voor een fijn feestje.

–

bazbo 0638: Silly Wizard – So Many Partings
We komen nu bij de betere folk. Silly Wizard maakte in 1979 dit album en het neemt een hoogstgewaardeerde plaats in de collectie van De Vrouw in. Mooie band, met gitaren, whistles, fiddles, bodhran en wat eigentijdsere instrumenten als synthesizer en elektrische bas. Fijne reels, airs, liederen en vanalleswatjes. Bijna een feestje en toch stemmig.

–

bazbo 0637: Alan Roberts & Dougie Maclean – Caledonia
Er zijn twee versies van deze plaat. De ene is een Spaanse heruitgave uit 1981, maar De Vrouw heeft de originele Britse uit 1978. Jammer dat het nogal slaapverwekkende dertienineendozijnfolk is. Mooi gedaan hoor, met die akoestische gitaren en de samenzang en de liedjes, maar het ontbreekt vuur en passie en wat kan mij het ook verrotten.

–

bazbo 0636: Kate & Anne McGarrigle – French Record
Deze plaat komt uit 1980 en De Vrouw heeft een Nederlandsche versie uit 1981. Aanstekelijke Franstalige folkpop, dit. Leuke liedskes door leuke vrouwkes met prettige stemmekes. Opzwepende deuntjes en vrolijke dansjes. Veel accordeon en harmonica, ook. U begrijpt: leuke moederdag voor De Vrouw.

–

bazbo 0635: Magna Carta – Lord Of The Ages
Legendarisch album van Magna Carta uit 1973. De Vrouw heeft hier een Nederlandsche heruitgave uit 1978. Mooi gearrangeerde progfolk. Magna Carta bestaat uit twee (akoestisch) gitaristen en een zangert, maar op deze plaat doen meerdere muzikanten mee, waaronder Danny Thompson. Titelnummer is natuurlijk het prijsstuk, maar de gehele plaat is van hoog niveau. Met hoes door Roger Dean, u weet wel.