Carlo Piemol lost het op
Carlo Piemol loopt op straat.
Maar wat gebeurt daar?
Een groep jongens bij de bushalte.
Ze schoppen het bushokje in elkaar.
Een spannend en leerzaam verhaal over jeugdvandalisme.
Vandaag is het mooi weer.
De zon schijnt.
Het is vroeg zomer dit jaar.
Carlo Piemol loopt op straat.
Hij heeft geen haast.
Het is een leuke wandeling.
Van de Apenlaan door de Zweetsokkensteeg.
En dan het Indigestieplein over.
Tot hij bij de Wormkuurweg komt.
Maar wat gebeurt daar?
Even verderop staat een groep jongens.
Bij de bushalte.
De jongens staan niet te wachten op de bus.
Of wel, maar dan zijn ze ongeduldig.
Een jongen slaat met een tak tegen het bushokje.
Een ruit breekt.
Rinkeldekinkel.
Een andere jongen schopt met zijn grote schoen tegen een andere ruit.
Die ruit breekt ook.
Rinkeldekinkel.
Overal liggen scherven.
Op de stoep en op de straat.
Alle jongens lachen en joelen.
Dat kan toch niet!
Voorzichtig komt Carlo Piemol dichterbij.
Hij kijkt goed naar de jongens.
Dan herkent hij twee van de jongens.
Een van hen is Mik, het neefje van Buurman Barman.
De andere is Mak, het andere neefje van Buurman Barman.
Wat kan Carlo Piemol doen?
Even denkt Carlo Piemol na.
Hij vindt dat hij iets moet doen.
Je kunt die jongens toch niet laten gaan?
Straks vernielen ze het hele bushokje.
Kijk, daar ligt het dak er al bijna af.
Carlo Piemol kent twee van de jongens.
Misschien dat ze naar hem willen luisteren.
“Hee daar!” roept Carlo Piemol.
“Hou daar mee op!
Dat is jullie eigendom niet!
Vandalisme is zó kinderachtig!”
Een grote jongen komt op Carlo Piemol af.
“Wat moet je nou, eikel?
Kijk uit, of we rammen jou ook in elkaar!”
Carlo Piemol schrikt toch wel een beetje.
Kom op, Carlo Piemol! Houd moed!
“Hee, Mik en Mak!” roept Carlo Piemol.
De neefjes van Buurman Barman schrikken.
Iemand kent hun namen!
De neefjes willen weg rennen.
Maar Carlo Piemol is ze voor.
Hij roept: “Waarom doen jullie zo ondeugend?
Dingen kapot maken is verkeerd.
Er zijn zoveel andere leuke dingen.
Leuke dingen om te doen!”
“O ja?” vragen de neefjes Mik en Mak.
“Welke dingen dan?”
Carlo Piemol weet wel wat leuke dingen.
“Nou, je zou bijvoorbeeld kunnen gaan rolschaatsen!”
De hele groep jongens moet lachen.
“Rolschaatsen?
Laat ons niet lachen!”
Behalve de neefjes Mik en Mak.
“Dat is helemaal zo’n gek idee nog niet!”
De andere jongens zijn ineens stil.
“Maar ik kan niet rolschaatsen,” zegt er een.
“Ik ook niet,” zegt een ander.
Maar de neefjes Mik en Mak weten een oplossing.
“Kom, wij leren jullie het wel,” zeggen ze.
“Goed zo,” zegt Carlo Piemol.
“Dank u wel, meneer,” zeggen alle jongens.
“Graag gedaan,” zegt Carlo Piemol.
“Ga maar fijn rolschaatsen.
Dat is goed voor jullie conditie.
Niemand heeft er last van.
En alle spullen blijven heel.
Doe de groeten aan Buurman Barman!”
“Dat zullen we doen,” zeggen Mik en Mak.
Snel rennen ze de bocht om.
Carlo Piemol gaat weer terug naar huis.
Hij voelt zich opgelucht en tevreden.
Met een glimlach loopt hij de Wormkuurweg uit.
Terug het Indigestieplein over.
Door de Zweetsokkensteeg naar de Apenlaan.
Apeldoorn, september 2007
Dit is deeltje 5 uit de Carlo Piemol serie.
Meer deeltjes zijn in voorbereiding.