Nudes – Lotgenoten (0032)
Lotgenoten,
‘Hi’.
Een persoonlijk bericht! Ik had gisteren bij de notificaties al wel gezien dat deze Jennifer12354 was begonnen om me te volgen. Toen ik op haar profiel klikte, zag ik een foto van een jonge meid, leuk om te zien, fris gezicht, mooi lang blond haar, paars topje, veelbelovend begin van een decolleté. Oh, ze was pas sinds gisteren geregistreerd op dit medium, zag ik. En wie volgt ze? Een stuk of vijftig mensen. Ze had nu twaalf volgers. Ik kende er twee of drie van, want die volgde ik zelf ook.
Even wachten. Niet te begerig. Een uurtje later typte ik: ‘Hello. Welcome to Twitter :)’
Nog geen minuut erna plopte er een nieuw bericht op. ‘How are you doing today’. Erbij stond een emoticon: een lachend gezicht. Zo, was die even blij om mij te zien.
‘Doing fine, thanks,’ antwoordde ik. ‘Ik ben nu thuis aan het werk. Met jou ook alles oké?’
‘Same here,’ zei ze. Werkte ze ook thuis? Of was ze ook doing fine? ‘Thank you.’ Weer dat lachende gezicht. ‘Where are you located’ was haar volgende vraag.
‘In ons zo majestueuze Apeldoorn,’ zei ik traditiegetrouw. ‘In The Netherlands,’ tikte ik erachteraan. ‘En jij?’
‘The US, New York Brooklyn.’ Kijk aan. ‘Do you care for chat and get to know each other more better’.
More better? Wat was dat voor stonecoalenglish? En of ik wilde chatten? Wat waren we hier nu aan het doen dan? En ze wilde me beter leren kennen. Haha, daar geloofde ik geen fuck van. Stel dat zij inderdaad de persoon was voor wie ze zich uitgaf – een leuke jonge blonde meid -, wat zocht ze dan bij mij? Ik neem toch aan dat ze even in mijn postgeschiedenis had gekeken.
Ja, ik ben actief op Twitter. Ik promoot er mijn schrijversactiviteiten en deel er mijn liefde voor muziek. Zo volg ik schrijvers, muzikanten, theatermakers, fotografen, muziekliefhebbers en een paar persoonlijke vrienden en kennissen. Verder gebruik ik het medium om op de hoogte te blijven van maatschappelijke ontwikkelingen. Zo lees ik bijvoorbeeld Teletekst (ja, dat bestaat nog) en volg ik enkele politici. Meer eigenlijk niet.
Soms plaats ik een foto van mezelf als ik een boek zit te lezen of met een nieuw aangeschafte muziekaankoop wil pronken. Dan zie je mijn oude kop met de groeven erin en mijn lange grijze haren in verwilderde staat.
Deze Jennifer12354 was sinds gisteren geregistreerd en zocht nu toenadering. Goh. Ik besloot het spel eens mee te spelen.
‘Well, I’m at work right now,’ zei ik na een tijdje. ‘Maar ga je gang, dan zal ik antwoorden als ik in de gelegenheid ben.’
‘Okay no problem’.
Echt enthousiast leek ze me niet. En waarom typte ze geen punt achter haar zinnen? Weer iets nieuws hips? Eens kijken of ik haar wat uit de tent kon lokken. Voorzichtig beginnen: ‘Jij houdt ook van muziek? Welk genre? Zijn er specifieke artiesten die je veel luistert?’
‘Country side,’ was het antwoord. ‘And hip hop.’
Dat was het moment dat ik de hoorn op de haak had moeten gooien. Blokkeren, die trut. Ik haalde diep adem en – tolerant en vergevingsgezind als ik ben – besloot ik om even wijselijk mijn mond dicht te houden.
‘Don’t like much artist that much’.
Daar begreep ik geen zak van, maar dat wilde ik haar niet laten merken. Ik wachtte weer een uurtje of wat. ‘What brought you to Twitter?’ vroeg ik. ‘Ben je op zoek naar iets speciaals, heb je een bepaald doel of laat je je gewoon meeslepen door wat er voorbij komt?’
‘Something special indede’, was haar antwoord. Ze corrigeerde zichzelf: ‘Indeed*’.
Aha. Even het spelletje meespelen. ‘Ik hoop dat je het vindt. Twitter can be a nasty place, maar over het algemeen merk ik daar zelf weinig van. Ik heb hier contact met goede mensen en beleef veel plezier aan berichten en gesprekken over muziek, kunst, geschiedenis en natuur.’
‘Are you married and how about kid’, schreef Jennifer12354. ‘Same’.
Die stelt persoonlijke vragen om me uit de tent te lokken of zo. Alleen begreep ik niet waarom ze ‘Same’ had getypt.
‘Yep, gelukkig getrouwd, al meer dan dertig jaar. En er is De Zoon, die is ondertussen achtentwintig. Dus ik ben een dinosaurus, maar wel eentje die jong van hart en geest is.’ ’s Kijken hoe ze hier op zou reageren.
Het bleef stil. Het bleef lang stil. Barst, ik werd ongeduldig.
‘En jij? Als ik naar je profielfoto kijk, dan zie ik een jongedame.’
‘Sure I am’, zei ze snel. ‘Am single never married with no kids, but I have been in a bad relationship before and I don’t want that to happen to me anymore.’
‘Life can be a tough road.’ Ik ken m’n clichés. ‘Ik wens je van harte dat je gelukkig wordt en dat je ooit de ware zult vinden. Keep safe and strong.’ Ik zocht de emoticon van de aangespannen biceps en vond ‘m.
En toch verraste haar reactie me. ‘So are you happy with your marriage or you wanna try something new’. Erachteraan stond de emoticon van het knipogende gezicht.
Daar kwam de aap uit de mouw. Ondertussen was het voor mij bedtijd. Morgen zagen we wel weer verder.
‘Haha, still very happy,’ typte ik de volgende dag. ‘I’m too old for new trouble.’ Ik zette er een lachend gezicht achter.
‘Lol you’re funny’, zag ik na twee minuten. ‘Are you scare of something?’
Die Jennifer12354 kwam helemaal niet uit de Verenigde Staten of ze was zo dyslectisch als een douchekop. En plots kon ze het vraagteken vinden. Wat zou ik eens antwoorden? Ik had zin om te vertellen van de angstaanvallen die me nu al dik zeven jaar bij vlagen teisterden. Ik had ook zin om die paniekbuien lekker te overdrijven, inclusief de meest afgrijselijke details, en te verzwijgen dat ik tegenwoordig eigenlijk best redelijk kon leven met die wisselende stemmingen en neerslachtige buien. Maar nee, dat ging ik niet doen. Beetje kortaf en mysterieus blijven; met gelijke munt terugbetalen, dus. ‘Scared? Nee, gewoon tevreden met hoe het leven nu is.’
Het bleef een uur stil.
‘En jij?’ ging ik dus maar verder. ‘Waarom zou je willen weten of ik iets nieuws wil proberen? Is dat het something special dat je zoekt op Twitter?’
‘What do you think’ werd gevolgd door de emoticon van het lachende gezicht.
Bam. Raak.
‘Nou ja, aangezien jij in Brooklyn zit en ik in het zo majestueuze Apeldoorn en omdat reizen momenteel niet mogelijk is, plus omdat jij een jonge meid bent en ik een ouwe man that is not interested in new trouble, gaat dát dus niet werken of gebeuren, hè? Maar bedankt voor je belangstelling. Je maakt een oude man vrolijk.’
‘Hmm really. The distance is not a problem trust me am okay with it’.
Dat zou vast dure telefoonseks worden en ik had geen zin om regelmatig het beeldscherm te moeten schoonmaken. ‘Ik bewonder je vastberadenheid en je doorzettingsvermogen… lol. Nice try, but no thanks.’ Ik zette er maar weer een lachend gezicht achter. En: ‘Je kent me helemaal niet. What is it you’re looking for?’
Het was lang stil.
Anderhalve dag later knipperde het lampje op mijn smartphone weer. Ik had opnieuw een privébericht van Jennifer12354.
‘I guess am beginning to know you a bit or what do you think’.
‘You’re funny,’ typte ik. Erachteraan plakte ik een tweet die ze de vorige dag in het openbaar had geplaatst. Die tweet zei: ‘Am uplifted…wanna see my nudes?’ En daaronder schreef ik: ‘Ik ga nu afwassen.’
Het waren slechts twee borden, twee glazen, een koffiemok en wat bestek, maar het was tot dan toe de meest zinvolle activiteit van die dag.
Wat een avonturen weer.
–
Apeldoorn, april 2021