Bas Langereis leest u voor!

‘Helemaal stuk, een voorstelling van zaken’: Aad van der Waal, Peter-Jan de Wilde en Bas Langereis presenteren een nieuwe reeks theatervoorstellingen vol poëzie, muziek, verhalen en ongemakkelijke scènes, in zaal De Walvis in Gigant te Apeldoorn.

Datum: zondag 15 maart vanaf 14.30 uur
Plaats: zaal De Walvis in Gigant te Apeldoorn

–

CAST
Verrassing

–

PROGRAMMA
Verrassing

–

Foto’s van voorbereidingen en repetities:
die volgen nog, want ook nog even een verrassing!

–

Lees hier mijn avonturen, fouten, misstappen, paniekbuien, angstaanvallen en ander engs.

Bas
maart 2024

–

Maandag 15 december:
Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis.
Muziek vandaag: Live In Moscow (Keith Emerson Band), nog wat bonusspul van Fragile (Yes)

–

Zondag 14 december:
Half zeven. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en het gaat redelijk soepel. Thuis nog terug in bed. Half tien staan we op. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er half een voor lunch. Afwas en stofzuigen. Spul naar de berging in het souterrain. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Colosseum II). Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer en kaki. Dan een risotto met shiitake, ui, een restant bindsla en postelein. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op, want smakelijk. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Love And Affection (StipsGoulding), Bonfires Of São João (Forro In The Dark), Close To The Edge (Yes), Planets + Persona (Richard Barbieri)

–

Zaterdag 13 december:
Kwart voor zeven. Koffie, ontbijt. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Meer koffie. Dan nogmaals het centrum in voor een bezoek aan de Syrische winkel. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje door parken. Thuis uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik vul een restant salade aan met kaki. Dan leg ik zoete bataat en aardappel in de oven. Vervolgens bak ik groenlof met honing en peer; die doe ik met walnoten en feta in een ovenschaal en dat gaat het laatste kwartier naast de groenten in de oven. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen. Iets voor tien uur loop ik naar een café in het centrum. Daar spelen Marco en Wan oud en nieuw materiaal van hun project Zappa Talks. Het café is redelijk vol en zeer rumoerig. Ik zie her en der vele bekenden, maar ik spreek ze niet, want er is veel omgevingslawaai. De muziek staat op redelijk volume, maar het geroezemoes van de bezoekers komen erbovenuit. Er zijn momenten dat ik op het punt sta om weer te gaan, maar later is het beter. De muziek lijkt synthetischer te zijn geworden en ik vind niet alles even interessant. Na een uurtje is het klaar en ik ga gelijk naar huis. Het heeft me zeer vermoeid. Thuis naar bed.
Muziek vandaag: het tweede plaatje uit The MOFO Project/Object – Fazedooh (Frank Zappa), Live From California (Boys Club), het eerste plaatje (het album Freak Out!) uit The MOFO Project/Object – Fazedooh (Frank Zappa), The Yes Album (Yes), Fragile (Yes), Who Is The Sky? (David Byrne)

–

Vrijdag 12 december:
Onrustig en weinig geslapen. Op tijd op de werkplek en dat (weer) op vrijdag. Volle dag. Geen gelegenheid om buiten te wandelen. Kwart over vijf thuis. De Zoon is er een half uurtje later en De Vrouw serveert de rest van de pompoensoep van gisteren met gebakken champignon en paprika. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Buena Vista Social Club presents (Ibrahim Ferrer), Time And A Word (Yes)

–

Donderdag 11 december:
En weer op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een pompoensoep met börek. We eten er fiks van. Natafelen. Afwasje. Ik fiets naar Ugchelen voor een bijeenkomst van het toneelgezelschap waarbij ik me aansluit. We zijn slechts met twee, later met drie. Toch goed om wat zaken door te spreken (ik heb de bijeenkomst van een week geleden gemist). Iets voor tien thuis.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 10 december:
Half zeven. Ik loop een ronde hard om het centrum. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Na afloop vertel ik Marsha dat volgende week de laatste keer is dat ik erbij ben. De woensdagmiddag is me te veel gestress; er ontstaat veel nieuw moois, ik zie ook dat ik niet meer zo nodig ben bij de repetities en ik kan na zes jaar met een gerust hart voorlopig met mijn vrijwilligerswerk stoppen. Aansluitend fiets ik naar Onze Vader om de was te wisselen. Weer thuis maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, rode kool, kaki en blauwe bes. Dan leg ik paprika, courgette en zoete aardappel in een braadslede die ik de oven in schuif. Later gaan daar witte bonen en met feta gevulde kastanjechampignons bij in. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: Yes (Yes), Stranger Inside (Richard Barbieri)

–

Dinsdag 9 december:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Er zijn foto’s van Ernst. Vanmorgen heb ik een bus later. Kwart over acht sta ik voor het Openluchtmuseum. Vandaag is er een kerstevenement voor de medewerkers van het werk en ik help met uitdelen van (delen van het) kerstpakket op verschillende plekken. Eerst loop ik zelf een rondje met mijn naaste collega’s door het park. De rest van de ochtend sta ik in de tramremise en de middag bij de stroopkokerij. Het is zacht weer, dus zeer aangenaam, en ik ontmoet en spreek veel collega’s van allerlei locaties. Kwart over zes thuis. De Vrouw serveert een ovenschotel van aardappel en andere groenten met het restant salade ernaast. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Keith Emerson Band featuring Marc Bonilla (Keith Emerson Band), Yellow String Quartet (Yellow String Quartet)

–

Maandag 8 december:
Op tijd op de werkplek. Onrustig geslapen. Hele dag wat vol in het hoofd. Tussen de middag wandel ik door bos. Tussendoor bericht van De Vrouw: ze is door de huisarts naar het ziekenhuis doorverwezen, want mogelijk trombose in de benen en nu bloed prikken. Och jee. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een schotel van oesterzwam, kikkererwten en meer groenten. Ernaast salade. Hoogst smakelijk. Natafelen. De trombose blijkt gelukkig niet aan de orde, wel kan een teveel aan pijnstilling de oorzaak van verminderde leverfunctie zijn. Er volgt een tijdje van experimenteren met minderen. Afwasje. Kranten. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: In Elven Lands (The Fellowship), Zappn’ (Yellow Snow Crystals), Isaak’s Marble (Heath)

–

Zondag 7 december:
Half zeven. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en het lukt redelijk. Thuis nog terug in bed. Pas even voor tien staan we op. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om kwart voor een voor de lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal en haal kerstspullen uit de berging in het souterrain. Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Anika Nilles & Nevell). Erna maak ik avondeten: eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, rode kool en kaki. Vervolgens een risotto met shiitake, bosui, een restje bindsla en babyspinazie. Ten slotte bak ik voor De Vrouw steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwas en afval. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Faker Holic – YMO World Tour Live (Yellow Magic Orchestra), Things Buried (Richard Barbieri)

–

Zaterdag 6 december:
Pas om zeven uur wakker en op. Wel redelijk geslapen, dat dan weer wel. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Daarna opnieuw het centrum in voor een bezoek aan een andere super en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw en met De Zwager die langskomt. Meer koffie met De Vrouw en De Zwager. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje door park en regen. Uitrusten. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Niet moeilijk: ik warm het restant soep van gisteren op. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Lateral (Brian Eno & Beatie Wolfe), het eerste plaatje van Faker Holic – YMO World Tour Live (Yellow Magic Orchestra), het vierde en vijfde plaatje (het bonusconcert) uit de doos Halloween 78 – Live At The Palladium, New York (Frank Zappa), From The Shelf (Keith Emerson)

‘Can I ask you a question?’ vraag ik in mijn allerbeste Spaans. Mijn allerbeste Spaans klinkt overigens als redelijk goed Engels. ‘Can I ask you a question?’
Ja, dat kan ik. De jongeman achter de toonbank draagt een zwart T-shirt met daarop de naam en de afbeelding van een band die ik niet ken.
‘Dit is een weird item,’ zeg ik, terwijl ik de elpeehoes op de toonbank leg. ‘Klopt het dat deze grammofoonplaat begin jaren zeventig werd verspreid onder de abonnees van een Spaans muziektijdschrift?’
‘Si.’ Zijn grijns is grandioos.
‘Dan blijkt mijn Spaans toch niet zo heel erg slecht.’

Drie dagen ervoor liepen we ook al door de Amor de Dios. Het is een heerlijk smal straatje met allerlei kleine winkels en boetieken, met leuke gevels en vooral met fijn veel schaduw. We vinden er ook de eerste platenwinkels die we tegenkomen. Ik koop tegenwoordig nauwelijks nog vinyl, vind cd’s veel praktischer in het gebruik en ze ook beter klinken dan grammofoonplaten, maar vind het nog altijd mooi om wat te snuffelen in de bakken. Ja, voor een muziekgek als ik heeft een fysiek product de voorkeur boven iets digitaals en gedownloads. We waren al in een klein zaakje vol obscure jazzplaten. Zoals altijd koop ik niks, maar kijk ik mijn ogen uit. Bijna ertegenover ligt Sevilla Records en die is meer pop- en rockgeoriënteerd. Daar kan ik uren, bijna dagen in rondneuzen. Zonder wat aan te schaffen. Want mijn platenkast is vol en ik ga het toch niet draaien. Hoewel…
‘Wat is dit nou?’ riep ik bijna hardop uit. Een elpee van Emerson Lake & Palmer. Jeugdhelden. Op 11 juli 1980, toen ik vijftien was, hoorde ik Peter Gunn op de radio en ik wist niet wat me overkwam. Die dag kocht ik het singletje en een half jaar later had ik alle op dat moment verschenen elpees van het trio. Tot op de dag beluister ik het graag, zij het vanaf een cd. Maar wat had ik nu in handen? De hoes kwam me totaal onbekend voor. Op de achterzijde controleerde ik de nummers die op de elpee stonden. Ach, het was de debuutplaat uit 1970. Die heb ik natuurlijk, in meerdere versies zelfs. Maar deze versie hier had ik nog nooit gezien. Er stond van alles in het Spaans. Ik pakte mijn leesbril en probeer het te ontcijferen. Iets met ‘subscribo’, las ik. Met mijn telefoon maakte ik een foto van de voorkant van de hoes. Ik kocht ‘m niet, dus ik kon later eens kijken wat ik had gevonden en weer terug gezet.
De Vrouw stond buiten in de schaduw te wachten en we zetten onze wandeling voort, langs de Metropol Parasol en door de verschroeiende hitte.

Niet heel lang. Want het werd echt veel te heet. Een bus bracht ons terug naar ons vakantieappartement, net buiten het oude centrum. Daar hielden we siësta. Mijn nieuwsgierigheid naar de elpee zorgde ervoor dat ik mijn boek even liet liggen en in plaats daarvan mijn telefoon pakte.
Discogs is je vriend als je een beetje een muziekverzamelaar bent. Ik zocht bij de debuutplaat van Emerson Lake & Palmer, maar daar vond ik ‘m niet. Onder het kopje ‘miscelleneous’ ook niet. Hm. Google Lens eens proberen. Helaas. Wat was het voor uitgave? Wacht, er stond iets met ‘subcribo’. In het Engels is een subscription een lidmaatschap of abonnement. Zou deze elpee ooit meegestuurd zijn met een muziektijdschrift? Het leek me heel onwaarschijnlijk. Nou ja, ik had de plaat in de bak laten staan.

Drie dagen later was het dinsdag en het was onze laatste dag in Sevilla.
‘Wat zou je nog willen doen vandaag?’ vroeg ik De Vrouw bij het ontbijt.
‘Zo min mogelijk,’ zei ze. ‘Het gaat vandaag meer dan veertig graden worden.’
‘Is er nog iets wat je zou willen zien?’
‘Nee, we hebben al zó veel gezien. En jij?’

‘Als dat zo is, dan koop ik ‘m graag,’ zeg ik. ‘This is a rare item. Even Discogs doesn’t recognize it.’
De prijs is keurig. Twintig euro’s voor iets wat waarschijnlijk een zeldzaamheid is. De groeven zien er ongeschonden uit. Ongekend voor een elpee van bijna vijfenvijftig jaar oud.
‘Hope you will enjoy this record,’ zegt de knul. Hij geeft me een tas in handen met daarop het logo van zijn prachtwinkel en daarin de begeerde elpee.
‘I already do,’ zeg ik. Nu is het mijn beurt voor een grandioze geluksgrijns.
De kinderhand van een jochie van zestig is gauw gevuld.

Buiten zien we een digitaal bord met de tijd. We hebben gewacht tot het heetst van de dag voorbij was en zijn toen naar het oude centrum gegaan. Het is nu 19.50 uur.
Eronder zien we de huidige temperatuur: 43°C. Als dat vinyl maar goed blijft.

Wat een avonturen toch weer.

–
Apeldoorn, september 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 28 november:

–

Zaterdag 29 november:

–

Zondag 30 november:

–

Vrijdag 5 december:
Vandaag op tijd op de werkplek. Klus daar. Kwart over vier thuis. Lezen. De Zoon is er om zes uur en De Vrouw serveert een puike Turkse linzensoep. We eten er fiks van. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: A Trace Of Memory (Sanguin Hum), Ai Ga Nakucha Ne (Akiko Yano), BGM (Yellow Magic Orchestra)

–

Donderdag 4 december:
Weer op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert het restant groentecurry van eergisteren met een salade ernaast. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: One By One, Raindog en Go … Live From Paris (het vierde, vijfde en zevende plaatje uit de box Seasons – The Islands Albums 1972-1976) (2022)

–

Woensdag 3 december:
Half zes. Ik loop een ronde hard om het centrum. Lukt goed. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Erna fiets ik door naar Onze Vader om de was te wisselen. Krant. Eind van de middag maak ik avondeten: romanesco, knolselderij, courgette en rozijn uit de oven met een knolflooktahindressing. Een klein restant salade van gisteren vul ik aan met kaki. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Melancholia (Rick Wakeman), Isaak’s Marble (Heath), The Man From The East en Freedom Is Frightening (het tweede en derde plaatje uit de box Seasons – The Islands Albums 1972-1976) (Stomu Yamashta)

–

Dinsdag 2 december:
Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert rijst met een curry van allerlei groenten en ernaast salade. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: At Home [Live In Marciac] (Fatoumata Diawara & Roberto Fonseca), Go (het zesde plaatje uit de box Seasons – The Island Albums 1972-1976) (Stomu Yamashta), het derde plaatje uit Keith Emerson At The Movies (Keith Emerson)

–

Maandag 1 december:
Kwart over zeven wakker en op. Koffie. Krant. Meer koffie met De Vrouw. Ik wandel naar de super. Nog meer koffie met De Vrouw. We puzzelen wat op treinreizen tijdens de zomervakantie. Lunch. Afwasje. Ik wandel een klein rondje langs kanaal. We puzzelen verder op onze mogelijke reis in de zomervakantie en besluiten dat het met de bus net zo avontuurlijk is én goedkoper. We stippelen een mooie route uit. Eind van de middag maak ik avondeten: eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kaki; vervolgens een curry van ui, bosui, paprika en zuckerhut (groenlof). Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Corridor (Steve Jansen), de eerste twee plaatjes uit Keith Emerson At The Movies (Keith Emerson), Alas Salvation (Yak), Isaak’s Marble (Heath), Floating Music (het eerste plaatje uit de box Seasons – The Island Albums 1972-1976) (Stomu Yamashta)

–

Zondag 30 november: Helemaal stuk
De wekker gaat om zes uur, maar ik hoor hem pas om tien over. Half acht ontbijt, net zo uitgebreid. We nemen wat mee voor onderweg. Kwart voor negen trein naar Eindhoven. De overstappen gaan voorspoedig en om kwart over twaalf staan we op het station in Apeldoorn. Thuis omkleden en gelijk door naar Gigant. Ik heb de generale van gisteren gemist en hoop op de mogelijkheid van korte doorloop. Die lukt niet goed. Er is stroomuitval, maar gelukkig alles weer op orde als om twee uur de deur van de zaal open gaat. Ik probeer me te concentreren en het lukt, ondanks dat het achter de coulissen vol is. De voorstelling verloopt zeer vloeiend. Ik zit goed in mijn spel en timing, ben zeer geconcentreerd, alleen helemaal aan het eind ben ik er niet zo goed bij, al maak ik geen fouten. Muzikale gasten Sisters in Sync dwingen vocaal respect af, de tango van Sabine en Peter-Jan blijkt indrukwekkend en alles bij elkaar zetten we opnieuw iets zeer moois neer. Na afloop hoor ik zelfs: ‘Van ongekend professioneel niveau.’ Wel lopen we gruwelijk uit en het opruimen na de voorstelling kost zo veel tijd en energie, dat er daarna nauwelijks nog mensen in de foyer zijn. Half zeven ben ik thuis. We wandelen naar het Italiaanse restaurant iets verderop in de straat. De zaak is gesloten wegens drukte, maar men rekent op ons. We eten een mooie en zeer smakelijke pizza (mandorle). Kwart over acht zijn we thuis. Even op adem komen en rond half tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: A Trace Of Memory (Sanguin Hum)

–

Zaterdag 29 november: Mosae Zappa festival, Heerlen
Half acht wakker en op. Negen uur ontbijt. Goed en uitgebreid ontbijt. Half elf wandelen we het centrum in. In het Betahuis spreekt Michel Deville, geïnterviewd door Tim, over gitaarwerk van Zappa. Erna naar de tostibar. Daar koffie met taart. Het loopt er bomvol. Fred Händl speelt er wat Zappa, maar na een kwartiertje gaan we terug naar de kamer om wat te rusten. Half vijf weer naar het centrum. We treffen Peter en Inge en in het Indiase restaurant eten we (ik: veg samosa en veg paneer curry). Zeven uur in de Nieuwe Nor. Kleine zaal. Zeer energiek half uur van het Japanse duo Enjako Yoyo. De eerste helft van Orange Claw Hammer is rommelig en niet goed, daarna maken ze het goed. Heath? Heath! Waanzinnige psychedelische rock met malle maatsoorten, snijdende harmonica en gierende gitaren. En heel lange stukken. Tegen elven Uncle Meat. Puik optreden, veel lol, strakke blazerssectie (bedankt, Joop), hilarische Nederlandse teksten (Kees!) en de toegift is een zootje, maar dat doet niets af aan het plezier. Iets na twaalf is het afgelopen en gaan we terug naar de kamer.

–

Vrijdag 28 november: Mosae Zappa festival
Zes uur wakker en op. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Op de terugweg fiks wind tegen, dus rustig aan. Het lukt heel goed. Koffie met De Vrouw. Koffer en tas inpakken en om kwart voor elf lopen we naar het station. We hebben de trein van kwart over elf. Drie uur en een voorspoedige reis later komen we aan in Heerlen. Eerst eten we iets in de tostibar en om half vier zijn we bij onze Bed & Breakfast. Leuk project. We wandelen het centrum in en ontmoeten al snel Peter en Inge. We eten gevieren in het Indonesisch restaurant (bami, aubergine en pittige spruiten). Dan naar Café Bluff. Veel ontmoetingen, een documentaire en een Zappaquiz. Ik win, maar uiteindelijk gaat de hoofdprijs naar een ander groepje. Half twaalf terug in onze kamer. Even zitten en dan slapen.

–

Donderdag 27 november:
Redelijk geslapen. Toch merk ik dat het vele werk en de drukte rondom Helemaal stuk een effect heeft: ik voel me wat opgejaagd en vermoeid. Op tijd op de werkplek. Daar heel erg veel te doen; de agenda voor de rest van het jaar is bomvol en er komt steeds meer. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. Krant. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert een schotel van rodelinzenpasta met een tomaten-groentesaus en ernaast salade. We eten er fiks van. Afwas en afval. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: The Extinct Suite (Steve Jansen), Hammer It Out (Keith Emerson)

–

Woensdag 26 november:
Zes uur wakker en op. Ik loop een ronde hard om het centrum. Beetje moeizaam, maar het lukt goed. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Dan loop ik naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. De groep is enthousiast, het lijkt erop dat de spelers de harmonie en de spelvreugde weer heeft gevonden. Na afloop spreek ik Marsha en maken we afspraken. Half vier thuis, maar snel door naar Onze Vader voor de wisseling van de was. Thuis maak ik avondeten. Niet moeilijk: ik warm het restant soep van gisteren op en voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Afwasje. Vervolgens fiets ik naar een school in een buitenwijk voor de repetitie van Helemaal stuk. Het zangkwartet is er weer bij, evenals de dirigente en Marten en gitarist Hans. Vanavond vallen alle stukjes mooi in elkaar en het spel verloopt vloeiender. Ik kan zaterdag niet bij de generale doorloop zijn, maar heb er nu veel vertrouwen in dat alles er lekker in zit. Kwart voor tien ben ik thuis.
Muziek vandaag: geen

–

Dinsdag 25 maart:
Vertraging met de bus. Op de werkplek veel te doen. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een fikse groentensoep met ui, wortel, knolselderij, doperwt en linzen. Natafelen. Afwasje. Krant. Dan op de fiets naar Peter-Jan voor een repetitie van Helemaal stuk. Ook lichtman Marten is er. We spreken de hele voorstelling door en uiteindelijk oefenen we nog een paar stukjes. Het wordt zeer mooi. Tien uur weer thuis.
Muziek vandaag: geen

–

Maandag 24 november:
Nog aardig geslapen ook. Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een stoemp van aardappel en wortel met kastanjechampignon uit de oven met ernaast een salade. We eten alles op, want smakelijk. Natafelen. Afwas. Kranten. Webstek. Toneeltekst. Lezen.
Muziek vandaag: Touch (Tortoise), Mary Casio: Journey To Casiopeia (Hannah Peel), het tweede deel van het derde plaatje uit Halloween 78 – Live At The Palladium, New York (Frank Zappa), Melancholia (Rick Wakeman)

–

Zondag 23 november: Meet Your World festival
Zes uur. Het sneeuwt. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en het lukt uitstekend. Thuis nog terug in bed. Pas om half tien staan we op. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om twaalf uur voor lunch. Afwasje. Dan wandelen we naar Gigant, alwaar het Meet Your World-festival plaatsvindt. We bezoeken slechts het cafépodium en de popzaal; van de activiteiten in de theater- en danszaal maken we niets mee. In het café trapt Mandinkabi af: griotmuziek uit Senegal en Gambia, uitgevoerd door twee Afrikanen en een witte gitarist. Aardig, aardig. Dan naar de popzaal, waar Mo & Kush Band net is begonnen. De frontman komt uit Sudan en de rest van de groep uit Utrecht en brengt een mooie mix van desert blues, afrobeats en reggae. Journey To Jam in het café valt tegen: de Afrikaan Omer en zijn zelfgemaakt instrument (dat op een kleine kora lijkt) speelt mooi, maar de Nederlandse bandleider maakt er een ellenlang zweverig verhaal bij waardoor het ragfijne getokkel ondersneeuwt. De andere muzikanten die na een tijdje mee komen jammen kunnen het niet meer redden. Nee, dan het Ámàl Ensemble dat in de popzaal speelt. Dit zevental maakt bijna orkestrale muziek uit allerlei windstreken: ik hoor Syrisch, Balkan en klassiek. Vier van de muzikanten komen oorspronkelijk uit Syrië, de (afwezige – hij wordt vervangen door een violist) trompettist uit Frankrijk, de pianist uit Mexico en de contrabassiste uit Siberië. Het is melodieus, ritmisch en vol emotie. Als in het tweede stuk de contrabssiste zingt, krijg ik tranen in de ogen van zo veel muzikale schoonheid. We missen de laatste tien minuten, want in het café sluit Samira’s Blues het festival af en dat wil ik meemaken. Twee jaar geleden speelde de groep puike desert blues in de popzaal; nu krijgen we Samira Daiman en gitarist Bas Gaakeer in akoestische setting. De zang is zacht en bijna verstild. Ik vind het met de elektrische band sterker, maar ook dit is mooi. Fijn festival. Kwart over vijf glibberen we door de natte sneeuw terug naar huis. Ik maak avondeten: een risotto met shiitake, postelein en feta. Het kleine restant salade van gisteren vul ik aan met kaki. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Krant. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: Tender Extinction (Steve Jansen), Fatou (Fatoumata Diawara)

–

Zaterdag 22 november:
Kwart voor zes. Koffie, ontbijt, voorbereidingen voor Helemaal stuk van volgend weekend. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Erna opnieuw het centrum in voor een bezoek aan een andere super en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Even uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten: aardappel, bataat en knolselderij in een braadslede in de oven en later gaan daar met feta gevulde kastanjechampignons bij in. Een restant salade van gisteren vul ik aan met bosui, witte kool, komkommer en kaki. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Toneeltekst. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Lateral (Brian Eno & Beatie Wolfe), Liminal (Brian Eno & Beatie Wolfe), Vermilion Hours (Melaine Dalibert & David Sylvian), de eerste twee plaatjes en een stukje van het derde plaatje uit Halloween 78 – Live At The Palladium, New York (Frank Zappa)

‘Er is helemaal niets gebeurd in al die tijd, Willem.’
‘Helemaal niets? Dat kan niet!’
‘Ik ben op vakantie gegaan, maar kwam ook weer terug. Eigenlijk slaat het dus helemaal nergens op dat je weggaat als je ook weer terug komt. Zinloos is het. En jij?’
‘Ik?’
‘Ja, de vorige keer dat ik je zag, zat je hier ook. Ik ging eerder weg, toen zat je er nog. Nu kom ik iets later binnen en zit je er weer. Of nog. Jij bent niet weggeweest.’
‘Betrapt,’ grinnikte hij. ‘Ik heb hier al die maanden gezeten.’

Echt leuk is het niet in café De kringspier. Toch spreken we er altijd af. ‘Op het gesloten terras van café De kringspier,’ stel ik immer voor als Willem vraagt waar we elkaar zullen ontmoeten. En áls we elkaar dan voor de deur van het café treffen, zeg ik steevast: ‘Barst. Het terras is open, dus laten we binnen gaan zitten.’
Het is er donker en lawaaierig en aantrekkelijk volk is er niet te ontwaren. Zelf zijn we ook niet moeders mooiste en ja, ook de serveerster is geen schoonheid.
‘Een koffie en een water, liefst uit de kraan, geen schoonheid.’
Ze had me vreemd aangekeken.
‘Wat kijk je me vreemd aan,’ zei ik haar.
‘Ik vraag me af wat u bedoelt,’ reageerde ze.
‘Een koffie, zaksel van koffiebonen, plus een glas vol vocht dat je uit de kraan tapt. Hoe heet je ook weer?’
‘Sandinista.’
‘Je verzint het niet.’
‘Ik niet,’ zei ze.
‘Hij wel,’ zei Willem gevat. ‘Hij is tenslotte de schrijver.’
‘O, is hij dat?’ vroeg ze.
‘Iemand moet het doen,’ legde ik uit. ‘Feest is het niet. Althans niet altijd. Vaak krijg ik te horen dat ik een andere hobby moet zoeken of dat het zonde is van de tijd die lezers eraan moeten besteden. Of ze zeggen dat ze beter van me gewend zijn.’
‘En wat doet dat nou met jou?’ vroeg Willem.
‘Niets,’ haalde ik mijn schouders op. ‘Het zegt meer over de lezers dan over mij.’
‘Precies. Jij legt alleen maar vast en daarna is het een kwestie van smaak.’
‘Of ik mijzelf hoor praten.’
‘Dus: één koffie en een kraanwater?’
‘Je hoortoestellen werken uitstekend, Sandy,’ zei ik. Gut, dat mens stond nog altijd aan onze tafel. ‘Mag ik Sandy zeggen?’
‘De kwestie is niet dat je het niet verzint,’ ging Willem verder, ‘maar hoe je het blijft volhouden.’
‘In volhouden zit al een element van blijven. Beetje dubbelop, dus. Maar in essentie heb je gelijk. Altijd fijn om met een medeauteur te kunnen praten.’
‘De laatste tijd komt me dusdanig weinig uit de vingers dat ik me afvraag of ik mijzelf nog wel schrijver mag noemen.’
‘Van mij mag het.’
‘Ik ben u zeer erkentelijk.’
‘En heb ik dan uw akkoord?’
We keken op. Daar stond die Sandalia of hoe heette ze ook weer.
‘Akkoord?’ vroegen we in koor. ‘Akkoord voor of over wat?’
‘Eén koffie en een kraanwater.’
Lieve help. Wat een kwakbol. Die was niet weggeweest.
‘Van mij mag het,’ zei ik.
‘Ik heb geen bezwaar,’ vulde Willem aan.
‘Dan kun je het nu gaan halen,’ spoorde ik haar aan.
Ze ging.

‘Wat een kwakbol,’ zei ik.
‘U zegt het.’
‘Dat klopt.’
‘Houdt u het bij? Legt u het vast?’
‘Zeker en vast. Het past allemaal uitstekend.’
‘Waarin?’
‘In deze reeks,’ legde ik uit. ‘Het sluit mooi aan bij de vele buitenissige personages, ontsporende dialogen en onwaarschijnlijke gebeurtenissen.’
‘Zo onwaarschijnlijk zijn de gebeurtenissen tot dusver niet.’
‘Ik zeg het niet graag, maar: je hebt gelijk. Het tafereel ontrolt hier aan onze ogen. Daar zijn wij beiden getuige van. Dat is niet onwaarschijnlijk, maar de bittere werkelijkheid.’
‘En nu?’ vroeg Willem. ‘Wat nu?’
‘Tja,’ zei ik. ‘Toch is het hoog tijd.’

–
Apeldoorn, juli 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 21 november:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en door koude. Het gaat wonderwel zeer soepel. Er is nog wel wat in de rug, maar tijdens het lopen heb ik daar geen last van. Iets na zeven uur aan het werk. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje en haal het groentepakket op. Verder met werk. Tussendoor arriveert een pakketje. Pardon: een pakket. Toch verder met werk. Half vijf is het klaar. Krant. Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, witte kool, komkommer en kaki. Vervolgens kook ik rijst en warm ik het restant curry van gisteren op. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik hamburger. De Zoon is er na half zes en we eten alles op. Afwas. Lezen. Webstek. Toneeltekst. Lezen.
Muziek vandaag: Melancholia (Rick Wakeman), Emerson Plays Emerson (Keith Emerson), het derde en vierde plaatje uit Freak Out! – The MOFO Project/Object (Frank Zappa), A Danger To Ourselves (Lucrecia Dalt), The World Under Unsun (Lunatic Soul)

–

Donderdag 20 november:
En weer op tijd op de werkplek. Koud onderweg (nachtvorst). Fijne samenwerking met de nieuwe leidinggevende; we gaan elkaar wel vinden. Het vraagt wel even veel aandacht en concentratie, dus ik raak vermoeid. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een curry van wortelpeterselie en paprika met rijst en het restant salade van gisteren. We eten er fiks van. Afwasje. Krant. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: Slope (Steve Jansen), Surfin’ USSR (Farmer’s Market), het tweede plaatje uit Freak Out! – The MOFO Project/Object (Frank Zappa)

–

Woensdag 19 november:
Zes uur wakker en op. Ik loop een ronde hard om het centrum. Het lukt niet: ik heb beginnende rugpijn en merk kramp in mijn benen, waardoor ik te gespannen loop en al na een kwartier moet ik mijn route inkorten. Bovendien regent het. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwas en huishoudelijks. Half drie fiets ik naar Onze Vader om de was te wisselen. Hij is onverwacht monter. Heel lang blijf ik echter niet. Krant. Eind van de middag maak ik avondeten: pompoen, knolselderij en paprika in een braadslede en halverwege de oventijd gaan daar kastanjechampignons bij in. Ondertussen monteer ik een salade van bosui, koolrabi, witte kool, komkommer en kaki. Voor De Vrouw bak ik kalfschnitzel. We eten alles op. Afwasje. Ik fiets naar een basisschool in een buitenwijk. Daar ontmoeten Aad en Peter-Jan en ik het zangkwartet waarmee we samenwerken tijdens de voorstelling van Helemaal stuk op 30 november. We repeteren wat onderdelen waarin de zangeressen een (hoofd)rol hebben en ook een door mij geselecteerde dialoog tussen één zangeres en mij. Die gaat fantastisch. Ik fiets om kwart over negen weer terug, want morgenvroeg weer aan de slag. Tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: geen

–

Dinsdag 18 november:
Op tijd op de werkplek. Veel, want nieuwe leidinggevende. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert het restant pompoensoep van gisteren. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Dan fiets ik naar Peter-Jan. Met Aad nemen we het hele programma van Helemaal stuk van 30 november door en bepalen we overgangen tussen de verschillende onderdelen. Ook oefenen we een paar onderdelen. Half elf thuis.
Muziek vandaag: geen

–

Maandag 17 november:
Nog goed geslapen ook. Op tijd op de werkplek. De nieuwe leidinggevende start. In de middag een grote bijeenkomst met meerdere afdelingen en op de terugweg valt een bus uit, daardoor kwart over zes thuis. De Vrouw serveert een stevige pompoensoep, waarvan we ferme eten. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Meer krant.
Muziek vandaag: veel materiaal van de bluray die mee kwam met Skylarking (XTC)

–

Zondag 16 november:
Twaalf jaar. Zowat een vijfde van mijn leven. Niet te lang bij stilstaan. Zes uur op. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en buiten het centrum en het gaat heel fijn. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. Wat tekst ordenen voor Helemaal stuk. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er half een voor lunch. Afwas en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden. Ik kies Bruford-Borstlap. Erna maak ik avondeten: een risotto met shiitake, wat restjes sla en bindsla, pastinaak, wortelpeterselie, zwarte boon en feta. Ernaast zet ik het kleine restant salade van gisteren. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op, want zeer smakelijk. Afwasje. Lezen. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: Liquid Glass (Yoshihiro Hanno meets Mick Karn), Nemako (Farafina), LSD (Cardiacs)

–

Zaterdag 15 november:
Pas om zeven uur wakker en op. Koffie, ontbijt. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Erna nog een keer het centrum in voor een bezoek aan een andere super en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs kanaal en door park en lichte regen. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, tomaat en kaki. Dan zet ik de ovenschaal met het restant aardappel-wittekoolstoemp van donderdag, plus met feta gevulde kastanjechampignons erbij in, in de oven. Dan warm ik een restant butter chicken van gisterenavond op voor De Vrouw. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Toneeltekst. Lezen.
Muziek vandaag: Touch (Tortoise), Drums And Wires (XTC), Changing States (Keith Emerson), heel veel materiaal van de bluray die mee kwam met Black Sea (XTC),