Bas Langereis leest u voor!

–

bazbo 0752: Caterina Valente – Tschau Tschau Bambina
Dit is dan weer een afknapper van jewelste. Het liedje is niet zo mooi als Ganz Paris, vind ik. Het kan ermee door. Maar het allerergste is dat er een hap uit het plaatje is. We moeten dus zo’n halve minuut in het liedje instappen. Gelukkig is het pakkende refrein dan nog niet geweest. Ook gelukkig is dat Caterina (ik zocht me ongans en ontdekte toen dat er geen h tussen de t en e moet staan) niet in het Duitsch zingt, maar in het Italiaans. Op de B-kant staat het lied Liebe Kommt Und Liebe Geht en heb je het ooit zo Salz gevreten? We hebben hier een Nederlandsche productie op Decca uit 1959. Wat die stickertjes op het etiket doen, weet ik niet. Wie van mijn ouders zou er zo creatief zijn geweest in die tijd?

–

bazbo 0751: Caterina Valente – Ganz Paris Träumt Von Der Liebe
Dit is voor mij ook een klassieker. Ik moet zeggen dat nu ik hem voor het eerst sinds bijna veertig jaar weer hoor, ik een beetje kriebels in mijn buik krijg. Kun je verliefd worden op basis van een stem en een liedje? Caterina Valente was een Italiaanse zangeres, geboren in Parijs, lees ik. Dat snap ik niet. Dat ze werd geboren op 14 januari 1931 snap ik dan weer wel. Zou ze nog leven? Even googlen. Ja, ze leeft nog. Dit liedje is een vertaling van Cole Porter’s I Love Paris en er gingen bijna een miljoen exemplaren van over de toonbank. In 1954 welteverstaan. We hebben een Duitsche versie, met op de B-kant Wenn Es Nacht Wird In Paris. Ook mooi, maar lang niet zo mooi als het lied waar het allemaal om gaat en waardoor ik een beetje verliefd werd op een vrouw van bijna 89.

–

bazbo 0750: Jo Stafford – Thank You For Calling
Klassiekertje. 1954! Ik krijg een beetje kippenvel. Mooi liedje. Ga ik mijn Zoon van 27 proberen uit te leggen hoe toen een telefoon werkte? Op de B-kant staat Where Are You?, dat me niet zo veel doet.

–

bazbo 0749: Alberto Semprini – Nel Blu, Dipinto Di Blu
Ik kon me dit plaatje niet herinneren, maar nu ik hem draai weer wel. Ook De Vrouw zingt hem zo mee. Het liedje op de A-kant staat dan ook beter bekend als Volare. Wat we hier hebben, is een Italiaans product uit 1958, met op de B-zijde het lied Lazzarella, uitgevoerd door Domenico Modugno. Er is ook een versie op blauw vinyl, maar wij hebben hier gewoon dat oude vertrouwde en ietwat saaie zwarte. Alberto Semprini werd geboren op 27 maart 1908 in Bath, als zoon van Italiaanse ouders. Hij ging muziek studeren in Milaan, startte in 1934 een carrière als pop- en jazzmuzikant en overleed op 19 januari 1990 in Brixham. Dat u het even weet. Ik weet wel dat ik dit nog altijd een leuk plaatje vind.

–

bazbo 0748: Chris Scheffer – The Holy City
Chris Scheffer. Zou hij nog leven? Dit plaatje zat altijd in de verzameling van mijn ouders, maar we draaiden hem nooit. Nu ik hem draai, weet ik dat ik niet veel heb gemist. Scheffer zingt samen met het Henk van de Velde’s Meisjeskoor en krijgt begeleiding van Piet van Egmond op orgel. Op het repertoire staat behalve het titelnummer ook Ave Maria (Schubert), Panis Angelicus (Franck) en Agnus Dei (Bizet). Niet de minsten. Toch vind ik het niks. Dit is een Nederlandsch fabrikaat uit een onbekend jaar; zowel Discogs als 45cat weten het niet. YouTube bevat niets van deze Chris Scheffer. Laten we het op eind jaren vijftig houden en snel doorgaan met het volgende plaatje.

–

bazbo 0747: Trio Los Paraguayos – Malagueña
Hoor ons meezingen! Dit was een zeer favoriet plaatje in mijn jongensslaapkamer. Grijsgedraaid, dit. Toch klinkt-ie nog heel goed. Dat kunnen we van de B-zijde Serenata niet zeggen, daar staan de krassen diep in. Die slaat ook nogal over. Goh. Plaatje komt uit 1956 en we hebben hier een Nederlandsche versie uit dat jaar. Ik zing weer even mee:

–

bazbo 0746: Mitch Miller en zijn orkest en koor – The Bridge On The River Kwai
Jaaaaaa! Deze was zeer favoriet in de jongenskamer van bazbo! Wie kent niet dat deuntje van Schele, zie jij dat vliegtuig niet? Nou, dit is de klapper die we keihard meefloten op die zolderkamer. Het is The River Kwai March, ook wel bekend als Colonel Bogey. Op de B-kant horen we The Bowery Grenadiers, ook al zo’n stamper van jewelste. We hebben een originele Nederlandse single uit 1958 en hij klinkt nog prima. En ik maar denken en tegen iedereen zeggen dat we hem grijs hebben gedraaid. Weet je wat? Ik draai hem nog een keer! Jaaaa!

–

bazbo 0745: Melina Mercouri – Les Enfants Du Pirée
Dit is zo’n plaatje waarvan de naam van de artiest en de titel van het lied me helemaal niets zegt, maar nu ik hem draai, herken ik hem als geen ander. Leuk dit weer terug te horen, na bijna vijfenveertig jaar. Ik zoek me klem op Discogs, maar vind hem met een paar klikjes op 45cat.com. Het betreft hier een Nederlandsche plaat uit 1961, het jaar dat mijn ouders huwden. Melina Mercouri was een Griekse zangeres. Op de B-kant staat de instrumentale kitschknaller Hassapico Nostalgique door het Manos Hadjidakis Orchestra. Ideaal bij uw etentje. U gaat er geheid borden van kapot gooien.

–

bazbo 0744: Mantovani and his Orchestra – Mantovani plays Tangos
Deze herinner ik me ook niet van vroeger. Onze Vader was wel een liefhebber van Mantovani, maar deze zat zeker niet in zijn verzameling. Moet dus op een andere manier de stapel zijn binnengekomen. Op deze EP staan vier tango’s, waaronder Jealous en Besame Mucho. Plaatje komt waarschijnlijk uit 1955 en ik heb een Britse versie. Blijft wel heel veel hangen. Wat een kutplaat.

–

bazbo 0743: Artie Malvin & Jimmy Leyden – Bye Bye Love
Beetje vreemde single, dit. Op de A-zijde staat de A-zijde, op de B-kant vinden we Around The World door het Michael Stewart Quartet. Toen ik klein was en met de plaatjes van mijn ouders op de koffergrammofoon speelde, dacht ik altijd dat het de echte Everly Brothers single was. Dat bleek later dus niet zo te zijn. En barst: nu ik hem op Discogs opzoek, blijkt het andersom te zijn! De A-kant is dus Michael Stewart en Bye Bye Love de B-zijde. Schiet mij maar lek. Het plaatje komt uit 1957, dat staat dan weer wel vast.

–

bazbo 0742: Danny Kaye – Extraits de la bande sonore orriginale du film The Five Pennies
Volgens mij was deze niet van mijn ouders en volgens De Vrouw komt hij ook niet van haar kant. Maakt niet uit. Dit is een EP uit 1960, van Franse origine. Er staan vijf stukjes op uit de film The Five Pennies. Ik kan me niet herinneren de film ooit te hebben gezien. Mijn moeder was wel een liefhebber van de films van Danny Kaye, maar dat was De Vrouw vroeger ook. Alleraardigst, maar niet wereldschokkend.

–

bazbo 741: Kamahl – The Elephant Song
Sjonge, we maken ineens een enorme sprong in de tijd. In 1975 hoorde mijn moeder dit op de radio en riep dat ze het een heel mooi lied vond. Als ik het mij goed herinner, heeft Onze Vader het singletje toen gekocht. Ze heeft het een paar keer gedraaid; toen belandde het in de stapel met overige singles en speelden wij het aan gort op de koffergrammofoon. Wist u dat de zanger eigenlijk Kandiah Kamalesvaran heet? Op kant twee staat het liedje A Daisy A Day, dat bekend werd in een Nederlandschtalige versie door mevrouw Conny van den Bosch of hoe heette dat mensch. Ik heb hier de Nederlandsche uitgave van de single uit 1975 en op Discogs durven mensen er gerust een tientje voor te vragen. Wilt u het clipje hieronder allen meezingen? Ik tel af, daar gaat-ie: één, twéé, DRIE!:

–

bazbo 0740: Mahalia Jackson – Silent Night
Ook deze draaiden we nooit, ook niet rond Kerstmis. Pas veel later begreep ik dat Mahalia wel degelijk een naam was in de soul- en gospelhoek. Ook nu begeef ik me nooit in de soul- en gospelhoek. Volgens 45cat.com komt mijn versie (TROS 1400) uit 1960. Op de B-kant staat Go Tell It On The Mountain (dat op andere versies van deze single de A-kant is) en die zal ik na vandaag ook nooit meer draaien.

–

bazbo 0739: Jongenskoor St. Gregorius o.l.v. Herman Souren – Vrede Op Aarde
Juist. Ik heb dit maar bij de G van Gregorius neergezet. De orgelbegeleiding is van Jan Vroomans en de solisten zijn Marcel Jans en Loek Bekkers. Hun foto staat op de achterzijde van de hoes. Ik zal die foto hier niet plaatsen, want ik wil op geen enkele wijze in verband gebracht met de pedopartij. Op de achterzijde van de hoes ook een foto van het hele jongenskoor. Boven hun hoofd is een vlag te zien met daarop het toenmalige logo van de AVRO. Iemand die nog weet wat dat is? Plaatje is niet te vinden op webstekken en jaar is onbekend. In mijn jongensslaapkamer draaide ik dit nooit, ook niet rond Kerstmis.

–

bazbo 0738: Quartetto Enzo Gallo – Conversazione Con La Chitarra
Laat ik toch altijd gedacht hebben dat dit de B-kant van het plaatje was. Niet dat het titelnummer slecht is, maar ik vind het typisch zo’n luchtig stukje dat je op de achterzijde zou plakken. Het lied Oho, Oha! vind ik namelijk nogal wat pakkender en meer hitpotentie hebben. Maar ik klaag niet. Dit singletje komt uit november 1957 en is een Nederlandsche uitgave. Ik zing het zo weer mee, ook al ken ik geen woord Italiaans.

–

bazbo 0737: Quartetto Enzo Gallo – Napolitana
Maar liefst acht Napolitaanse liederen, verspreid over twee plaatkantjes. Op Discogs is mijn versie niet te vinden, wél op 45cat.com. Dit komt uit 1957. Enzo Gallo was een Italiaanse jazzgitarist. Dit plaatje is een beetje erg. Vroeger draaiden we hem niet zo veel. We vonden het gewoon niet zo spetterend, in tegenstelling tot het andere plaatje van Quartetto Enzo Gallo dat we tot onze beschikking hadden. De muziek op dit plaatje is niet op YouTube te vinden.

–

bazbo 0736: Franco El ‘G.5’ – Casanova
Het titelnummer was een heel grote favoriet in onze kinderslaapkamer. Deze 7″ EP is niet op Discogs te vinden, wat verder googlen levert een Italiaanse site op die de EP wel noemt met de juiste tracklist van vier liedjes, maar het catalogusnummer klopt dan weer niet, dus dat doet me dan vermoeden dat er meerdere versies van verschenen zijn. De versie die ik hier heb is in ieder geval een Nederlansdse ’45 toeren langspeel’. Op YouTube is wel wat van de man te vinden, maar helaas niet dat titelnummer of twee van de andere drie liedjes, La Macarena (nee, niet dé) en Zambezi (nee, niet dé). Franco maakte heerlijk verkeerde mambo, calypso en dansmeuk. Samba Fantastico komt uit 1956!

–

bazbo 0735: The Everly Brothers – Wake Up Little Susie
Jaja, deze hadden we in huis! Het is misschien wel de grootste jaren vijftig hit die we in de verzameling hebben staan. We draaiden hem veel en zongen het luidkeels mee tijdens de radioshows die we verzonnen als we met de koffergrammofoon speelden. Het is een hit uit 1957; op de B-kant staat Maybe Tomorrow en dat is beduidend mindere shit. Wij hebben hier een Nederlandsche uitgave van de single die op Discogs toch maar mooi zo’n vier euro kan opbrengen!

–

bazbo 0734: The Dave Brubeck Quartet – Don’t Worry ‘Bout Me
Even wat different cook. Onlangs vertelde Onze Vader dat hij in het begin van zijn huwelijk, toen mijn ouders nog in Amsterdam woonden, wel eens de muziekwinkel in ging en dan wat plaatjes kocht, die vooral mijn moeder leuk vond. Ik verdenk Onze Vader ervan dat dit singletje voor zichzelf heeft gekocht. Of hij had ‘m al, want dit plaatje verscheen in 1956. Toen kende hij mijn moeder nog niet. Op de B-kant staat Gone With The Wind. De A-kant en de B-kant duren ieder dik acht minuten! Het lijkt dus meer een soort EP. Toen ik klein was, draaide ik dit plaatje niet en ik weet niet waarom. Later, toen ik deze singlesverzameling van mijn ouders had ingepikt en ik meer van muziek wist, associeerde ik Brubeck natuurlijk vooral met Take Five, dus toen ik deze op de draaitafel legde en afspeelde was ik nogal teleurgesteld. Dit is wat saaie, brave en slome jazz. Brubeck’s Quartet werd pas een paar jaar later veel avontuurlijker …

–

bazbo 0733: Corry Brokken – Milord
Onze eigen Corry, mag ik wel zeggen. Wat een draak van een versie ook, mag ik wel zeggen. Dan is die van Margreet Dolman toch beter. En vervolgens de B-kant: Mustapha, zou zo’n liedje vandaag de dag nog kunnen? Mijn vader of moeder moet deze single in 1960 hebben gekocht bij Gregory, Erkende Radio Televisie Service aan de Sloterkade 151, Tel 88471 – A’dam. Althans, dat staat op de sticker in de linkerbovenhoek van het hoesje. Het hoesje is een papieren niemendalletje met een gat in het midden.

–

bazbo 0732: Pat Boone – Don’t Forbid Me
Hoor, dit was andere koek! Dit was het lied dat ik keer na keer kon horen en dus ook draaien. Vind het nog steeds een ijzersterk stuk. Wat een stem! Nu hoor ik de B-kant, Anastasia, en dat is waarlijk een zeikstuk eerste klas. Zo’n met veel te veel violen behangen kwijllied. Ik zoek mijn singletje op Discogs op en ontdek dat ik hier een Nederlandse versie uit 1957 heb op het London label, maar dat daarop Don’t Forbid Me de B-kant is en Anastasia de A-zijde. Raar. Ondertussen zit ik met wat ik vind dat de A-kant moet zijn wel mee te brullen!

–

bazbo 0731: Pat Boone – I’ll Be Home
Was dit ook een hit? Geen idee, eigenlijk. We draaiden deze vroeger thuis niet zo veel; de andere single die we hadden vond ik veel beter. Ook uit 1956, dit. Met I Almost Lost My Mind op de tweede kant. Niet blijven hangen, in ieder geval. Het is alsof ik ‘m voor het eerst hoor.

–

bazbo 0730: Harry Belafonte – Banana Boat
Kijk aan, de grote bekende hit van Harry. Lied stamt oorspronkelijk uit 1956 en het is op verschillende singles uitgebracht. Ik heb een Duitsche variant uit een onbekend jaar. Op de B-kant staat Will His Love Be Like His Rum?, een liedje met een tekst van een geheel ander kaliber, lijkt me.

–

bazbo 0729: Harry Belafonte – Mama Look At Bubu
Harry! Hier was mijn moeder helemaal weg van, herinner ik mij. Ik moet zeggen dat de stijl wel aanstekelijk is: beetje calypso, beetje Caribisch, beetje zonovergoten. Dit is een single uit 1957 en op de B-kant staat Don’t Ever Love Me. Lang niet zo leuk als de A-zijde.

–

bazbo 0728: Paul Anka – Diana
Klassieke klapper van meneer Anka. Keihard meebrullen, weer. Mijn ouders hadden een Nederlandsche uitgave op Columbia, uit 1957. Op het tweede kantje staat Don’t Gamble With Love. Ook fijn. Het was me toch allemaal wat met de liefde in die tijd, zeg.

–

bazbo 0727: Bob Azzam und sein Orchester – Luna Caprese
Kijk. Deze herinner ik me wel. Op de goede weg, dus. Heerlijk faute Italiaans gezongen hit van dit Duitsche ensemble. Op de achterzijde horen we Al Chiar Di Luna, soortgelijke shit. Ik heb hier de Duitsche uitgave, mono, uit 1959. Kan ik volgens Discogs zo €5,20 voor vragen. Doe hem niet weg, hoor.

–

bazbo 0726: Adamo – Dolce Paola
En we beginnen met een plaatje dat volgens mij niet eens van mijn ouders is (geweest). Tenminste, ik kan me niet herinneren dat het in hun stapeltje zat, vroeger. Nou ja, maakt het uit. Adamo mogen we als bekend veronderstellen. Volgens het hoesje behoort hij tot ‘uw TOP artiesten op Decca’. Ik (her)ken het liedje niet als hit of zo. B-kant A Vot’ Bon Coeur ook niet. Ik heb hier een Nederlandse persing uit 1965 (mijn geboortejaar, dus we beginnen gelijk goed), die op Discogs toch wel drie euro kan opbrengen.

–

O gut, ik vind hier nog een plank vol oude 45-toerenplaatjes … Laat ik eerst beginnen met de verzameling van mijn ouders. Eerst de ‘pop’ (van die tijd, die mijn moeder en vader kochten), dan wat cabaret, vervolgens enkele ‘verzamel’dingen (voornamelijk uit de Margriet-discotheek – niet lachen) en ten slotte klassiek werk.