Regensburg aflevering V – ‘De radio-uitzending 1’
Een vorige keer in Regensburg:
Het Grand Café ‘Il Giornale Copertura’ is feestelijk heropend. Tijdens het feest is er een live radio-uitzending gemaakt.
Voor de lezer die het allemaal niet goed kon volgen, volgt hier de integrale weergave van die radio-uitzending.
Hier is Regensburg V
“Dan schakelen we nu rechtstreeks over naar Grand Café ‘Il Giornale Copertura’, waar onze verslaggever Willy van de Berg kond doet van de gebeurtenissen op het heropeningsfeest.”
“Kond doen? Wat een vreemde uitdrukking is dat toch. Maar goed, luisteraars. Hier is Willy van de Berg met uw vaste rubriek ‘Jikkel aan mijn sneuk’, voor Regensburg Radio 1, deze keer vanuit Grand Café ‘Il Giornale Copertura’. Het is hier een gezellige bende. Een trappist zou er best ingaan.”
(Openingsjingle)
“Een gezellige bende was het ook vanochtend, toen ik wakker werd. Even keek ik om me heen en ik herkende de woonkamer van een vorige ex. Ik lag op de bank. Dit gebeurt me wel vaker. U ook, luisteraar? Even had ik zin om mijn deel ter hand te nemen en mij even flink te verlichten, maar ik voelde dat de plicht riep. Snel ging ik naar hier ter plaatse.
We zijn hier in het sfeervolle Grand Café ‘Il Giornale Copertura’, waar vanavond de feestelijke heropening plaatsvindt. Alle plaatselijke notabelen zijn aanwezig en later op deze avond zullen enkele van deze plaatselijke notabelen naast mij aan de microfoon plaatsnemen. Maar laten we eerst een schets van de couleur locale geven.
Ik zie hier een donkerbruin Grand Café met in het midden een soort scheidslijn. Waarvoor die dient is mij onduidelijk! En naast de tafeltjes met damasten tafelkleedjes is er ook een podium, waar we zojuist een heuse buikdanseres hebben mogen aanschouwen. Als de berichten ons niet bedriegen, krijgen we straks nog een optreden van ‘Boze Baz en de Botte Bijlen’ en aansluitend een performance van een slangenbezwerende degenslikster.
Hier vlak voor mij zit Falco Mela Aspra, en met hem doen we iets later in de show een interview. Ook zie ik Romana van der Stang, en die krijg ik zeker wel hier voor wat woordjes en andere flauwekul. En wie weet lukt het ons om de grote Johnny Il Linguetta voor de microfoon te krijgen!
Kortom: het belooft een hete avond te worden, dunkt mij. Maar nu eerst: MUZIEK! Een plaat van de grootste kutgroep aller tijden, en ik kan het weten, want ik heb dit wetenschappelijk uitgezocht. Hier is ‘Norwegian Wood’ van de Bietels.
(Plaat. ‘Norwegian Wood’ van de Bietels.)
“Welkom terug, luisteraars. Ik zit hier opgescheept met mevrouw Romana van der Stang. Romana, welkom.”
“Hallootjes.”
“Wat is uw positie hier? Waarom bent u hier eigenlijk?”
“Ik ben hier namens de DJMO.”
“De wat?”
“De Jonge Meiden Organisatie.”
“Maar u bent zelf de vijftig ver voorbij!”
“Ja, maar nog altijd de groupie-bang-bang voor al die lekkere jonge knullen van de bandjes hier in het Café.”
“Fijn, en wat zijn de bezigheden van DJMO eigenlijk?”
“Wij zorgen ervoor dat de bandleden een fijne tijd hebben als ze niets te doen hebben.”
“En wat doet u dan zoal met die jongens?”
“We nemen ze mee naar de mooie plekjes van de stad. Of we laten ze andere lekkere plekjes leren kennen.”
“Fijn. Maar dan luisteren we nu even naar een recent rap-hitje. Hier is Francesco Zappo met ‘Tengo Na Minchia Tanta’!”
“Toepasselijk.”
“Hoe bedoelt u, mevrouw van der Stang?”
“Jouw Italiaans is niet geweldig, hè?”
“Kop dicht. Niet door een plaat heen praten.”
(‘Tengo Na Minchia Tanta’ door Francesco Zappo)
“Fijn. Welkom terug, luisteraars. Dit is Willy van de Berg van Regensburg Radio 1. We zijn hier op het openingsfeest van Grand Café ‘Il Giornale Corpertura’ en het wordt een heerlijk zatte zooi, ondertussen. Tijd om een van de belangrijke figuren van het Grand Café aan de tand te voelen. Het woord is aan Falco Mela Aspra.”
“Huh? Wat?”
“Goedenavond, meneer Falco.”
“O pardon. Even mijn tong uit de mond van deze deerne halen. Zo.”
“Wat een mooie deerne, meneer Falco. Ze ziet er mooi uit, met die rode netkousen en dat zwarte leren corset. Hoe heet zij?”
“Hoe heet jij?”
(Van ietwat verder weg:) “Bertha.”
“Ze heet Bertha, Willy.”
“Bertha 12 of Bertha 13?”
“Huh? Wat?”
“Grapje, Falco, grapje. Iets waar jij duidelijk niet mee opgevoed bent.”
“Ik ben heel goed opgevoed. Zoals mijn vader Padre Fragola altijd zei…”
“Hou toch eens op over je vader, Falco! Je vader, die is dood! Daar hebben we het maanden geleden al over gehad, toen ik je interviewde in dat vegetarisch restaurant ‘Lust Je Nog Peultjes?’, weet je nog wel?”
“Al sla je me dood.”
“Jou doodslaan? Heb je vijanden dan?”
“Vast wel. Als mede-eigenaar van een Grand Café en als directeur van de BefMij, toevallig de grootste werkgever in dit stadje, haal je je wellicht de haat van illustere figuren op de hals.”
“Over uw hals gesproken, meneer Falco. Wat is dat toch voor tatoeage die u daarop heeft?”
“Nou, dat is best een verhaal. Heeft u even?”
“Sorry, maar we moeten weer naar een plaat. Dank u wel, meneer Falco, voor uw bijdrage. Is er nog trappist? Hier zijn de Ramones met ‘Hey Ho Let’s Go!’.”
(‘Hey Ho Let’s Go’ door The Ramones)
“Zo. Een verse trappist. Fijn. Dan gaan we nu naar de volgende gast. En wie bent u nu weer? ”
“Ik ben Johnny Il Linguetta.”
“En wat doet u hier zoal?”
“Ik ben de bedrijfsleider van dit Grand Café.”
“Vreemd, dat zei de vorige spreker ook.”
“O? Is dat zo? Nou, volgens mij ben ik de enige eigenaar van dit café.”
“Als u de eigenaar bent, mag u de boel wel eens laten schoonmaken.”
“Hoezo?”
“Het stinkt hier naar poep.”
“Shit. Is die vieze zwerver nu alweer binnen?”
“Dat zei mijn zeventiende ex ook toen ik vanmorgen op haar bank wakker werd. Maar pardon, waar hadden we het ook weer over?”
“Rahmi! Ik dacht dat je die vagebond eruit had gegooid!”
(Van ver weg:) “Die is buiten gesmeten hoor, pa! Alleen zijn lucht hangt hier nog!”
“Dank u wel, Johnny Il Linguetta.”
“Graag gedaan, meneer Willy op de Berg. Mag ik u ook nog even wat vragen?”
“Hee, wat leuk, een gast die een vraag heeft. Gaat uw gang, meneer Il Linguetta.”
“Wanneer komt uw boek met verzamelde columns uit?”
“Over twee maanden. Maar om even terug te komen op dit café. Wat zijn uw ideeën over de toekomst?”
“We gaan dit Grand Café een chique uitstraling geven. Dat doen we door middel van hoge prijzen en elitaire bijeenkomsten en lezingen.”
“Er gaan geruchten over een obscuur kerkgenootschap dat zich hier in dit gebouw gevestigd zou hebben.”
“Gaan we praten over geruchten?”
“U wordt anders wel rood, meneer Il Linguetta.”
“Ik? Nee, hoor. Ik heb niets te verbergen.”
“Jawel! U wordt wel rood! Zelfs de tatoeage op uw adamsappel kleurt mee!”
“Ik weet van geen kerkgenootschap. Wat ik wel weet, is dat u een pijn in de kont bent. Ik heb mijn contacten. Een telefoontje naar de directie van Radio Regensburg en …”
“Plaat!”
(‘Eenzame Kerst’ door André Hazes)
(Door de plaat heen:) “Van de Berg, vuile mediageile kutpresentator! Ik maak je helemaal dood! Ik zorg ervoor dat het nooit iets wordt met die radio- en schrijfcarrière! Ik heb zo mijn contacten!”
“Kut! Die microfoon had jouw grote muil moeten raken, Il Linguetta! Zelfmoord is ook een optie, stuk Italiaans schorem!”
“Paparazzihoer!”
“Shit, de microfoon staat nog aan. Is er nog trappist?”
Wat staat er nog meer op de band van Willy?
Wie weet nog wat Jaques deed, volgende week zijn interview!
Snapt u het nog een beetje?
Wij niet, maar volgende week wordt het vast allemaal duidelijk, of niet?
De rest van de radio uitzending volgt!
Lees het volgende week in ‘Regensburg’!
(tuvokki en bazbo)
Deze aflevering werd oorspronkelijk geplaatst op FOK! op zondag 8 juli. Kijk ook hier hier.