Echt geen seks
De meeste mensen die mij kennen, weten wel een beetje hoe ik in elkaar steek. Ik wil onafhankelijk zijn in alles wat ik doe, en niet gebonden zijn aan welke verplichting dan ook. Die carrière van mij, die gaat dan ook voor alles. Wat niet wegneemt dat ik af en toe grote behoefte heb aan een flinke portie buitenissige seks.
Zo ook die donderdagmorgen. Ik was ’s morgens het kantoor binnengekomen en hij viel me onmiddellijk op. Een nieuwe jongen op het bureau en ik wist van niets? Tijdens het werkoverleg liet ik niets van mijn belangstelling merken, maar ik nam hem goed op. Hij deed zijn best slim over te komen. Soms maakte hij een opmerking die inhoudsloos genoeg was om niemand voor het hoofd te stoten, maar die liet blijken dat hij wist waar het over ging. Een beetje vragen naar de bekende weg, zeg maar. Hij zag er verzorgd uit. Zijn haren waren kort geknipt en hij was glad geschoren. Hij droeg een pak, maar had het jasje uitgedaan. Alleen dat groene overhemd vond ik wat overdreven. Gelukkig droeg hij geen stropdas. Je zag hem staan voor de spiegel vanmorgen, twijfelend in zijn ongemakkelijk zittende plooibroek.
Toen de meeting afgelopen was, zag ik dat hij de vergaderkamer verliet. Ik pakte snel mijn spullen en liep achter hem aan. Hij liep langs de kopieermachine en verdween toen in het herentoilet. Ik bedacht me niet en deed hetzelfde. Hij stond bij een urinoir. Ik liep naar de wastafel en begon mijn handen te wassen. In de spiegel zag ik dat hij verbaasd omkeek.
“Eh, sorry…”, begon hij hakkelend, “maar heb je door dat je in het herentoilet terecht bent gekomen?”
“O, is dat zo?”, deed ik net alsof ik verbaasd was. “Stom. Ik dacht er niet bij na.”
Hij had zijn gulp dichtgeritst en draaide zich om. Ik droogde mijn handen af. Hij kwam naar de wastafel en begon zijn handen te wassen.
“Ben je nieuw hier?”, vroeg ik naar de bekende weg. Dat kan ik namelijk ook.
“Ja. Gisteren begonnen.”
“Welke afdeling?”
“Development. Of, eh, Software Engineering, zoals het officieel heet. Ik zit in het team van Hans de Bok.”
“Is het wat?” Hans was zo’n uitgerangeerde, overspannen stresskip die ze manager hadden gemaakt omdat hij niks kon.
“Dat kan ik nog niet zeggen na een dag. Maar er liggen volgens mij genoeg kansen en uitdagingen.”
Kansen en uitdagingen, als iemand dat in een serieus gesprek zegt, moet ik altijd heel erg kotsen. Dus ik besloot er geen gras overheen te laten groeien. Ik ging dichter naar hem toe en legde mijn hand op zijn schouder.
“Over kansen en uitdagingen gesproken. Is er een kans dat wij een uitdaging aangaan?”
“Wat bedoel je?” vroeg hij verbaasd.
“Ach, gewoon. Ik wil onafhankelijk zijn in alles wat ik doe, en niet gebonden zijn aan welke verplichting dan ook. Die carrière van mij, die gaat dan ook voor alles. Wat niet wegneemt dat ik af en toe grote behoefte heb aan een flinke portie buitenissige seks.”
De jongeman begon zwaar te ademen. Hij draaide zich naar mij toe, maar bleef wat aarzelend staan.
“Kom, niet zo terughoudend”, zei ik. Ik pakte zijn handen en legde die op mijn borsten. Zelf pakte ik zijn kont lekker vast en begon ik zijn broek los te maken. Mijn initiatief viel in goede aarde. Hij drukte zijn lippen in mijn hals. Ik had zijn broek open en die zakte op zijn enkels. Toen pakte ik zijn overhemd met twee handen bij het bovenste knoopje beet en rukte het open. De knoopjes stuiterden over de tegels. Mijn handen streken over zijn blote torso. Ik werd er zowaar heet van. Hij had inmiddels mijn korte rok omhooggetrokken en zat met zijn hand in mijn string. Zelf had ik al zijn boxershort bij het boord vastgepakt. Handig deed ik die naar beneden. Ik wierp een blik naar zijn in oprichting zijnde orgaan. Hij mocht er zijn. Maar wat was dat? In zijn witte onderbroek zat een knoert van een bruine streep.
Kijk, dan haak ik af. Ik deed een stap naar achteren. Zijn handen verdwenen uit mijn kleren.
“Viezerik”, zei ik. “Dacht je werkelijk dat ik met zó iemand een flinke portie buitenissige seks zou willen hebben?”
“Huh? Wat bedoel je?” vroeg hij niet-begrijpend.
Ik antwoordde niet, maar draaide me om en liep naar de deur van de toiletruimte. Hij bleef achter met zijn overhemd opengescheurd, en met zijn broek en boxershort op zijn enkels.
Toen ik de deur opengooide, botste ik bijna tegen de manager van de afdeling Development op.
“Sorry Hans”, zei ik. “Ik had me vergist.” Zonder verder nog aandacht te besteden aan zijn verbaasde blik liep ik naar mijn kantoor. Wél zag ik vanuit een ooghoek dat hij hoofdschuddend de toiletruimte betrad.