Carlo Piemol en het huwelijk
Carlo Piemol viert feest.
Hij is bij een bruiloft.
Carlo Piemol mag spreken.
Dat doet hij graag.
Een leerzaam verhaal over het huwelijk.
“Zo Dirk,” spreekt Carlo Piemol.
Alle mensen in de zaal luisteren aandachtig.
“Is het je dan eindelijk gelukt?
Hoeveel wijn heb je bij haar naar binnen moeten gieten
voordat ze uiteindelijk ‘ja’ zei?
Vandaag is het dan zover
en ik zie aan je kop
dat je er nú al spijt van hebt.
‘Het voelt zo goed,’ zei je
toen je haar net had ontmoet
en een dag later een trouwafspraak had gemaakt.
Ik kon toen nog niet weten
dat je het over de binnenzijde van haar aars had.
De beste kant van een vrouw
is tenslotte haar achterkant.
Als ze van je wegloopt.
‘Ware schoonheid zit van binnen,’
roept altijd iedereen.
Moet je ’s een vrouw opensnijden!
Nee, dát ziet er fraai uit!
Kijk nou eens naast je
en zeg eerlijk en hardop tegen jezelf:
‘Ze kunnen me van veel betichten,
maar niet dat ik smaak heb.’
En jij, Sonja, die straks ‘ja’ tegen Dirk gaat zeggen,
weet jij wel tegen wíé je ‘ja’ zegt?
Zal ik eens een boekje over hem open doen?
Ik heb Dirk leren kennen in de kroeg.
Die gast zoop er niet naast, zeg.
En maar geld lenen voor nieuwe consumpties!
Eerder had hij ook wel eens een vriendinnetje,
maar daar was hij na een week of wat wel bij uitgeneukt.
Dan dumpte hij haar
– zei hij, volgens mij was het eerder andersom:
wilde het meidje niet verder met die rode bril –
en zette hij het weer op een zuipen.
Zoals het hóórt!
Sinds hij jou kent,
ben ik de oorspronkelijke Dirk kwijt.
Niks geen zuipgelagen meer;
tegenwoordig zit hij ’s avonds thuis netjes te schrijven!
Jongedame,” gaat Carlo Piemol verder,
“ik wil dat je de keuze zorgvuldig overweegt.
Het huwelijk lijkt zo leuk.
Toegegeven, de dag op zich kan lollig zijn.
Totdat je de rekening van de zaaleigenaar krijgt.
Een relatie begint met die malle vlinders in je buik.
En zie je alles door je rode bril.
Aanvankelijk is het reuze spannend
en wil je niets liever dan samen zijn.
Zit je echter een tijdje bij elkaar,
dan zoek je naar uitwegen.
Zie Dirk.
Die heeft heel wat bestuursfuncties
voor ’s avonds door de week.
En gelukkig werkt hij voltijds.
De grote ellende is een weekend thuis.
Hij heeft geen auto die hij op zaterdag uit kan zuigen.
En je weet hoe het gaat:
als je eenmaal een vaste relatie hebt,
gaat het met de andere relaties,
vrienden en zo, bergafwaarts.
Kijk naar Dirk.
Hoe vaak heb ik díé nou gezien sinds jij in beeld bent?
Tsja, in het begin vliegen de vonken ervan af
en ben je niet te blussen in bed.
Na een tijdje ben je ’s avonds gewoon moe
en wil je slapen.
Dan zoek je standjes
waarbij je niet in elkaars gezicht hoeft te kijken.
Kun je lekker over een ander fantaseren.
Denk jij trouwens wel eens aan mij
als je met hem in je nest ligt?
Word je dan vochtig? Vast wel.
Voor een potje overspel meld ik me graag aan,
op voorwaarde dat je het licht uit laat.
Of dat we een standje doen
waarbij ik niet in je gezicht hoef te kijken.
Zoals ik al eerder zei:
de beste kant van een vrouw
is tenslotte haar achterkant:
als ze van je wegloopt.
Of als ze op handen en knieën voor je zit,
terwijl ze je haar blote gat aanbiedt.
Pitsepetsepatse!
Wat een mooie billetjes!
Wat zei één van mijn grote helden,
Freek Torso, ook weer over het huwelijk?
‘Op zich is het leuk dat als een man thuis komt,
dat er dan een vrouw op de bank op hem zit te wachten.
Minder leuk is het
dat het altijd dezelfde vrouw is.’
Toen ik het las, leek het onzin.
Maar stiekem weet iedere man dat het zo werkt.
Die eerste verliefdheid
noem je later diplomatiek ‘houden van’.
Sonja, je zou trouwens wel eens wat beter je best kunnen doen
om ervoor te zorgen dat die kerel
je nog een tijdje aantrekkelijk vindt.
Er is voor iedereen een geschikt dieet dat wél werkt.
En ik weet ook dat sexy kleding niet bij iedere vrouw staat,
maar het soort aardappelzakken waarin jij je doorgaans hult
zijn wel van een héél andere orde.
En kom niet aan met ‘modieus’.
Als je zó’n kerel uitzoekt, ben je verre van dat.
Beste Dirk,” sluit Carlo Piemol zo langzamerhand af,
“we weten allemaal dat in dit universum
de domheid allesoverheersend is.
Waarom willen zo veel mensen dan tóch
in het huwelijksbootje stappen?
Het was de Britse auteur Julian Barnes die schreef:
‘Liefde is een soort systeem
dat ervoor zorgt dat mensen
na het neuken ‘schat’ tegen je zeggen.’
Dirk, alsjeblieft. Zeg ‘nee’, nu het nog kan!
Veel sterkte de komende tijd.”
Carlo Piemol vouwt zijn briefje dicht.
Dan loopt hij van het podium af.
Goede poging, Carlo Piemol!
We zijn benieuwd of het werkt!
“Waar is het gratis bier?”
Apeldoorn, mei 2009
Dit is deeltje 19 in de Carlo Piemolserie.
Meer deeltjes zijn in voorbereiding.
Ter gelegenheid van het huwelijk van Rikus en Trudy
– Amsterdam, 8 mei 2009