Op (3)
Ze lachte. Ik vond haar mooi en leuk. Nu hoefde ik er alleen nog even achter te komen of ze ook lief en lekker en warm en geil was en mij dat allemaal óók vond. Seks met haar. Dat leek me wel wat. Zou het haar ook iets lijken? Ik hoopte het. Dan was het een hete troel. Ik probeerde me voor de geest te halen hoe het zou zijn om haar langzaam uit te kleden en de piemel in de gleuf te steken. Haar prachtige lichaam, daar kon ik van alles bij verzinnen. Of zou d’r iets mankeren?
Op naar café ‘De paffende snol’. Ik had zin in seks en waar pik je nou nóg makkelijker een hete troel op dan in de kroeg? Laat ik vooraf weer vertellen dat onderstaand verhaal gecategoriseerd dient te worden onder ‘Fikse portie fictie’. Wat niet wegneemt dat ik alles heb verzonnen. Mij beticht je niet van leugens, neem dat van mij aan. Of dat ik informatie achterhoud. Zo zit ik niet in elkaar. Maar dat wist u al. Bovendien vertel ik niet alles. Voor je het weet vraagt men of het allemaal echt waar is en dan moet ik weer uitleggen dat de ware autobiografie niet bestaat. Zo, genoeg voor een introductie. Nu eerst een witregel en dan gaan we echt beginnen.
Welkom in deze nieuwe alinea. Hebben we het een beetje naar onze zin? Ik voelde me ook welkom in café ‘De paffende snol’. Daar had ik het ook naar mijn zin. Het enige dat nog ontbrak, was een hete troel. Ja, natuurlijk was daar wel Samantha, de serveerster met de grote tieten. Van haar werd ik wel heet, maar zij niet zo van mij. Ik had al een keer een blauwtje bij haar gelopen en sindsdien keek ze me met de nek aan. Daar baalde ik stevig van, want ik zag liever haar grote tieten dan haar nek. Bovendien had ze een reet om op te schieten en had ik mijn luchtbuks niet bij me.
Desalniettemin, het was een gezellige boel in het café ‘De paffende snol’. Kroegbaas Volle Fred had een stemmig moppie muziek opgezet, iets van het groepje Children of Bodom, geloof ik. Samantha schudde haar grote tieten in het rond. En niet onbelangrijk voor de feestvreugde: Luide Theo zong of sprak niet. Waarom dat de feestvreugde verhoogde, leg ik uit in de volgende alinea. Voor we daar zijn moet ik eerst een keer of twee op enter drukken.
Luide Theo had een luide stem. Een heel luide stem en dan bedoel ik écht luid. Daarnaast had hij de vervelende gewoonte veel te praten en iedere gelegenheid aan te grijpen om zijn favoriete lied te zingen. Dat laatste deed hij altijd onder muzikale begeleiding van een gitaar. Nu had kroegbaas Volle Fred alle gitaren goed verstopt, maar soms zwierf er nog wel eens eentje rond. Met name als optredende muzikanten net pauze hielden. Gelukkig had Volle Fred vanavond goed in de gaten wanneer de muzikanten toe waren aan pauze. De laatste toon van hun lied ‘Step out of your bodybag and suck me off’ had nog niet geklonken of de kroegbaas had de cd van het groepje Children of Bodom al aangezet.
“Gave plaat,” zei iemand op een nieuwe regel.
Ik keek naar de toog. Daar stond een mooi meisje. Goed zo. Zou het mijn hete troel van vanavond zijn? Ik besloot het uit te zoeken door contact met haar te maken. Hoe ik dat deed, lees je na deze witregel.
“Deze stoel is nog vrij,” zei ik tegen het mooie meisje.
“Dank je wel,” zei ze. Ze ging tegenover mij zitten.
“Dit is de stamtafel,” vertelde ik.
“O.”
“Verder zijn er geen tafeltjes in dit café, dus dan wordt deze tafel automatisch de stamtafel voor iedereen,” legde ik uit zonder dat ze om verduidelijking had gevraagd.
“Had ik om verduidelijking gevraagd?” vroeg ze met een plagerige glimlach.
Ik geloof dat ik haar wel mocht. Niet dat het echt belangrijk is bij seks, dat je iemand mag. Bij seks steek je de piemel in de gleuf en rag je heen en weer. Heen en weer, op en neer, erin en eruit, een doos en een fluit. Op dat basisprincipe kun je vrijelijk variëren. Belangrijk is wel dat je te doen hebt met een hete troel. Dat was mij nog niet duidelijk, of dit meisje een hete troel was. Ik was nog bezig het uit te zoeken. Zou ze iets willen drinken?
“Wil je iets drinken?” vroeg ik.
“Graag.”
“Natuurlijk. Wie gaat er nou naar de kroeg om niets te drinken? Vergeef me mijn overbodige vraag.”
“Ben jij altijd zo?”
“Hoezo?”
“Of je altijd zo bent.”
“Ik zou niet weten hoe ik anders moest zijn.”
“Jij bent een malle.”
“Dat zeggen ze wel vaker. Het zal door mijn bezigheden komen.”
“Wat doe je dan?”
Ze kende me niet. Dat viel dan weer tegen. “Ach, niets bijzonders. Ik schrijf wel eens een stukje en geef af en toe een boekje uit.”
“Interessant.”
Samantha kwam bij het tafeltje staan. Ik keek niet naar haar, maar naar het meisje dat tegenover me was gaan zitten. “Wat willen jullie drinken?” vroeg Samantha.
“Doe mij maar een Korenwolf,” zei ik, nog steeds zonder naar de grote tieten te gluren. Het andere meisje had een wat wijd tuniekje aan, waardoor ik niet goed kon vaststellen hoe groot of klein háár tieten waren.
“Voor mij een jillz,” zei het meisje.
“Een wát?” vroeg ik.
“Een jillz.”
“Voor haar een jillz,” zei ik tegen Samantha. Die liep weg om de bestellingen te halen.
“Leuke kroeg hier,” zei het meisje.
“Leuk, ja.” Ik keek café ‘De paffende snol’ eens rond. Er was geen reet aan. Het enige leuke was dit meisje. En de grote tieten van Samantha. Je zou ze haast vergeten. Ik grinnikte. Daar waren ze. Met de drank.
“Een Korenwolf voor meneer en een jillz,” zei Samantha koud.
Ik gooide een tientje op tafel en zei: “Bedankt. Houd de rest maar.”
Zonder iets te zeggen ging het serveerstertje weg.
“Hoe heet jij?” vroeg ik aan het meisje.
“Op.” Ze nam een slokje van haar jillz.
“Op?”
“Ja: Op.”
“Wat een rare naam.”
“Het komt van Ophelia, maar dát vind ik pas een rare naam.”
“Je hebt helemaal gelijk.”
“Wat zei je?” vroeg Op met een grote grijns op haar mooie mond.
“Ja ja,” deed ik net alsof ik geprikkeld was. “Ik zeg het niet graag.”
“Dat ik gelijk heb?”
“Dat Ophelia een rare naam is.”
Ze lachte. Ik vond haar mooi en leuk. Nu hoefde ik er alleen nog even achter te komen of ze ook lief en lekker en warm en geil was en mij dat allemaal óók vond. Seks met Op. Dat leek me wel wat. Zou het haar ook iets lijken? Ik hoopte het. Dan was het een hete troel. Ik probeerde me voor de geest te halen hoe het zou zijn om haar langzaam uit te kleden en de piemel in de gleuf te steken. Haar prachtige lichaam, daar kon ik van alles bij verzinnen. Of zou d’r iets mankeren? Een enorme moedervlek op haar navel? Zwangerschapsstriemen rond haar borsten? Putten in d’r reet? Of misschien kon ze wel heel niet een orgasme krijgen. Stel je voor: lig je uren bovenop d’r heen en weer te raggen, heb je zelf al drie keer de testikels uit je scrotum gespoten en ja, dan kun je wel eens wat ongeduldig uitroepen: “Kom, Op!” Ik sloeg met de vlakke hand op het tafelblad van het lachen. Daar viel mijn Korenwolf van om. Precies in haar richting. Heel d’r kruis nat. Dat was alvast een eerste stap. Maar moest je eens kijken hoe hysterisch dat wijf werd. Dat had ik weer. Ondertussen was het ook hoog tijd om wat rust in de tekst aan te brengen en een regeltje over te slaan.
Tegelijkertijd was ik opgestaan en naar de andere kant van de stamtafel gelopen. Daar zat Op te gillen. Met dezelfde vlakke hand sloeg ik op haar wang. Ze kalmeerde gelijk. Gelukkig. Ik had niet graag nóg zo’n klap gegeven. Mijn hand deed pijn.
“Sorry,” zei ze. “Ik had mezelf even niet in de hand.”
“Geeft niks,” antwoordde ik. Zou ze willen wippen? Zou ik het durven vragen? Even wachten nog maar. “Laten we nieuwe drankjes bestellen.”
“Goed plan.”
Ik zwaaide naar de twee grote tieten en nog geen twee minuten later stond er een verse Korenwolf voor mijn neus en een sprankelende jillz voor die van Op.
“Nou,” zei ik. “Op je gezondheid dan maar.”
Ze keek me aan alsof ik een grap had verteld die niet grappig was. En toen gebeurde het. Het werd stil. De cd van het groepje Children of Bodom was afgelopen.
Na deze witregel was Luide Theo vlug opgestaan en had een gitaar gepakt. Hij zag zijn kans rijp. Voor iemand hem had kunnen vloeren en een nieuw muziekje had kunnen opzetten, begon hij te zingen in zijn inmiddels beruchte stijl: “Déééééér zwom ’s een hoer in’t Noordzeekanaal: hoezee!”
Tot mijn stomme verbazing schoof Op haar stoel naar achteren en liep lachend naar de brullende Luide Theo. Met haar jillz in haar hand zong ze de resterende regels mee. “Ze zwom als een aal en d’r poes was kaal: hoezee! Ze zei tot een vis: zeg neuk me ‘s. ‘k Heb jeuk amme kut dat niet mooi meer is. Hoezee, hoezee, hoezee! Hoezee, hoezee, hoezee!”
“Nu weten we het wel,” dacht ik. Ik stond ook op en ging naar het toilet.
Toevallig kwam net Volle Fred de wc-ruimte uit. “Ik heb gekakt!” riep hij luid door zijn café. Dat was te merken. Zelden zo’n gierlucht meegemaakt. Ik zou het hier niet lang uithouden. Snel opende ik mijn broek en haalde ik mijn slang tevoorschijn. Ik richtte op het urinoir en zowaar: een fiere sproeistraal met zeik liep erin. Het duurde en het duurde. Ik had dan ook al een boel Korenwolf op. De straal werd zwakker en zwakker totdat het bij wat nadruppelen bleef. Ik schudde mijn slang en schoof de voorhuid een paar keer naar achteren en weer naar voren. Toen deponeerde ik hem weer in mijn onderbroek en ritste ik mijn gulp dicht. Bij de wastafel waste ik mijn handen en gewoontegetrouw droogde ik die niet af. Vervolgens verloste ik mijzelf van de megameur en liep terug naar het café. Wat daar gebeurde lees je in de volgende alinea. Om die aan te maken druk ik twee keer op enter.
Ik was de plee uitgekomen en botste bijna op tegen de grote tieten van Samantha.
“Kijk uit, lul,” zei ze.
“Laat die grote tieten dan niet overal rondzwabberen,” zei ik. “Iedereen botst ertegenaan.”
Het serveerstertje begon te huilen. “Ik háát ze! Ik háát ze!” riep ze uit.
“Ik niet,” zei ik. “Kan ik je helpen?”
“Hoe wou je dat doen?”
“Ik zou kunnen kijken of ik er wat uit kan knijpen?” wilde ik zeggen. “Wil je erover praten?” vroeg ik.
“Nee. Althans niet met jou.” Wist ik dat ook weer.
“Wat ging je trouwens doen in de herenplee?”
“Dat gaat je niets aan.”
“Je bent toch geen man?”
“Met déze tieten? Man, hou op!”
“Op. Eens kijken hoe het met haar is,” zei ik en ik liep door naar de stamtafel. Ondertussen kunt u even genieten van de komende witregel.
Ik ging weer zitten. Mijn glas Korenwolf was nog half vol. Of half leeg. Het lag eraan hoe je het bekeek. Mijn doel was om hem leeg te drinken, dus was het glas nog half vol. Of al half leeg. Met één teug maakte ik hem helemaal leeg. Waar was Samantha met de grote tieten? Ik wilde nog wel een volle. En waar was Op? Nu pas viel het me op. Het was helemaal stil in het café ‘De paffende snol’. Luide Theo zong niet meer. Vond je het gek? In deze positie kón hij helemaal niet zingen. Gelukkig is dit alles maar verzonnen. Sterker nog, het was een forse portie fictie. Kijk maar, Luide Theo had zijn tong in de mond van Op gestoken. Zij wreef met haar hand over de bobbel in zijn broek. Wat was ze een hete troel. Ik keek er niet eens van op.
Apeldoorn, juli 2011