De steiger (5): Een tweede vergrijp
‘Wat is dat toch dat iedereen werk wil hebben?’ vroeg Jurgen Lambal zich hardop af. ‘Kijk naar Maikel, die heeft ook geen werk, maar poen en tijd genoeg voor belangrijke dingen. Moet je maar ’s kijken.’ Grinnikend wees hij naar het eind van de steiger. Daar stonden Mariska en Maikel met elkaar te zoenen. Maikel had zijn hand achter in Mariska’s joggingbroek gewurmd en kneedde haar billen.
‘Whoehoe!’ gierde Anoek.
Ze lachten en dronken en rookten.
Jurgen Lambal werd wakker. Hij opende zijn ogen en stond op. In de kale slaapkamer hing een nare geur. Jurgen raapte zijn kleren van de grond en trok die aan. In de grauwe badkamer pieste en poepte hij. Zich wassen of zijn tanden poetsen deed hij niet. Wat had het voor zin? Bovendien: er was geen tandpasta in huis en schone handdoeken had Jurgen ook niet meer.
Toen hij in de woonkamer kwam, zag hij dat de bank leeg was. Maikel was ook niet in de keuken. Dan was hij zeker al de hort op. Hoe laat was het dan? Jurgen liep naar het raam van zijn flat en keek naar buiten. Op de kerktoren was het half twee. De lucht was lichtbewolkt.
Jurgen draaide zich om en uit de koelkast in de keuken haalde hij een laatste blikje energydrank, dat hij openklikte en in twee grote teugen leegdronk. Terug in de woonkamer plofte hij op de bank. Hij draaide een joint, stak die aan en keek de kamer rond. Op de lage salontafel lag nog wat wit poeder. Toen viel zijn oog op zijn tv. Of nee, op de plek waar gisterenavond de tv nog had gestaan. Wacht, hoe zat het ook weer? Hij was stuk, had Maikel verteld. Zijn logé zou hem meenemen om te verpatsen, zodat hij een nieuwere op de kop kon tikken. Het zal, dacht Jurgen. Hij keek toch niet veel. Er was wel wat anders aan zijn hoofd.
Jurgen stond op en verliet zijn flat. Niet veel later liep hij over het winkelcentrum naar de snackbar. Kijk, daar had je Mariska. Ze zat buiten op een stoeltje te roken. Vandaag droeg ze sportschoenen en een wijde grijze joggingbroek, een zwart kort jasje en haar lange donkerblonde haren in een paardenstaart.
‘Hoi,’ zei Jurgen en hij ging naast haar zitten.
‘Zo!’ zei ze.
‘Wat is er?’
‘Heb je het zelf niet door?’
‘Wat?’
‘Jeetje man, je stinkt naar wiet en zweet en zaad! En je mag je haren wel eens wassen. Het vet druipt eruit!’
Jurgen haalde zijn schouders op. Hij pakte zijn shag en het kleine zakje uit zijn jas en draaide een joint. Toen die klaar was, stak hij hem aan en nam een fikse hijs. ‘Jij ook?’ bood hij Mariska aan.
‘Graag.’ Ze gooide haar sigaret op de stoeptegels en nam de joint gretig aan. ‘Jos is boos op jou.’
‘Goh. Vertel eens wat nieuws.’
‘Je hebt zijn scooter beschadigd.’
‘Jos is een eikel, Mariska.’
‘Wie niet?’
‘Daar heb je gelijk in,’ grinnikte Jurgen. ‘Soms ben jij nog niet zo dom als dat wij er allemaal uitzien.’ Ze lachten allebei. ‘Waarom blijf je bij hem?’
‘Hij neukt lekker.’
‘En verder?’
Mariska zweeg.
‘Is Jos echt de ware voor jou?’
‘De ware. Laat me niet lachen, Jurgen.’
‘Vandaar dat je je ook door anderen laat pakken. En die stomme Jos vindt het nog goed, ook!’
Nu haalde Mariska haar schouders op.
‘Hij verkoopt je bijna! Hij gedraagt zich als een pooier. En hij heeft een tattoo in zijn nek.’
‘Ik krijg er geen geld voor.’
‘Dan ben je nog dommer dan een hoer, Mariska.’
‘Ik ga met wie ik wil. Daar moet jij je niet mee bemoeien. Ik wil gewoon seks. En ik hoop dat ik die nieuwe jongen nog eens krijg.’
‘Wie? Welke nieuwe jongen?’
‘Hoe heet hij ook weer? Mike of zo.’
‘Maikel?’ Jurgen was verbaasd. ‘Maar hem vond je toch vreselijk? Laatst op de steiger ging je heel erg tegen hem tekeer.’
‘Klopt, maar ik ben van gedachten veranderd. Hij is een slimme knul en hij komt makkelijk aan goed spul.’
‘Je bent niet gewoon een hoer; je bent een dopehoer.’
‘En? Is dat erg? Ik vind het wel een gave bijnaam voor mij. Mariska, de dopehoer.’
‘Je bent er nog trots op ook? Dan ben je echt retegek.’
‘Een hoer, een dopehoer, nu weer retegek.’ Ze stak een tong uit haar mondhoek en keek Jurgen aan met een geile blik in haar ogen.
Ze lachten.
‘Kom,’ zei Mariska. ‘Laten we naar de steiger gaan. Maikel is daar vast.’
Eerst kochten ze nog een paar blikken energydrank bij Marcel in de cafetaria. Toen verlieten ze het winkelcentrum, staken de grote weg over, gingen voor de brug over het kanaal linksaf en liepen langs het water naar de steiger.
Inderdaad, Maikel was er. Hij was niet alleen. Anoek stond er ook. Jurgen zag dat ze gauw een stap bij Maikel vandaan deed, alsof ze betrapt was. Wat deed Anoek hier met Maikel?
‘Hoi daar,’ deed Jurgen alsof er niets aan de hand was.
‘Hé Jurgen,’ zei Maikel. ‘Beetje wakker?’ Hij grijnsde. ‘Heb je een vriendinnetje? Hoe heet jij ook weer?’
Mariska deed een stap naar voren en noemde haar naam. Ze gaven elkaar allemaal een boks.
‘Goed dat we er allemaal zijn,’ zei Maikel.
‘Hoe bedoel je?’ vroeg Jurgen. Wat was Maikel van plan? Wie weet zat er vandaag nog een sekspartij in, hoopte hij. Anoek had hem nog wat beloofd, herinnerde hij zich. Ook dacht hij even terug aan gisterenavond, toen hij had gemasturbeerd met het beeld van Anoek en de kont van Mariska in zijn gedachten.
‘Maikel heeft een plan,’ zei Anoek. ‘Hoe we snel aan wiet en geld kunnen komen.’
‘Ik heb de afgelopen dagen eens goed bekeken hoe het werkt in de coffeeshop. We kunnen vrij makkelijk aan veel wiet komen. Een groot deel daarvan kunnen we doorverkopen.’
‘Het is best een spannend plan,’ vulde Anoek aan. ‘We spelen er alle vier een rol in.’
Jurgen keek naar Mariska. Wat wist die? Wist zij dat Anoek en Maikel met een plan op de steiger zaten? En Maikel, die wilde toch geen wijven bij zijn plannen betrekken? Wat ging hier allemaal langs hem heen?
‘Vertel,’ zei Mariska.
Het plan was o zo simpel. Maikel stond op de uitkijk. Jurgen ging als eerste de coffeeshop in, kocht een kleine hoeveelheid en ging ergens verdekt in een hoekje van de donkere winkel staan. Toen kwamen Anoek en Mariska binnen. Verder was er niemand. De twee meisjes gingen over de toonbank heen hangen. Anoeks decolleté mocht er zijn en de geile blik van Mariska deed de rest. De eigenaar van de coffeeshop was volledig afgeleid. Toen hij bijna met zijn neus in de tietgleuf van Anoek hing, sloeg Jurgen de slag. Hij deed snel een stap achter de toonbank en verdween in de ruimte achter de winkel. Handig lepelde hij een grote hoeveelheid zakjes en zakken in de sporttas die hij van Maikel had gekregen. Toen die vol was, hing hij de tas over zijn schouder en keek hij voorzichtig naar de toonbank. De man was nog altijd gebiologeerd door Anoek en Mariska. Jurgen gebruikte de vluchtroute van de winkel. Hij duwde de beugel van de achterdeur omlaag en stond buiten aan de achterkant van de coffeeshop in een steeg. Terug bij de ingang stond Maikel nog steeds op de uitkijk. Jurgen knikte naar hem en samen liepen ze vlot naar het winkelcentrum. Binnen in de snackbar gingen ze aan een tafeltje zitten.
‘Zo heren, wat mag het zijn?’ vroeg Marcel van achter de toonbank.
‘Voor mij een frietje met, een broodje hamburger en een energydrank,’ zei Maikel.
‘Voor mij ook,’ glunderde Jurgen. ‘Laat ik eens genieten.’
‘Zo?’ zei Marcel. ‘Je ziet eruit of je wat te vieren hebt?’
‘Dat is ook zo. En ik heb trek. Straks komen Mariska en Anoek ook. Vandaag zul je leuk aan ons verdienen.’
‘Ha, over verdienen heb ik niet te klagen. De zaken gaan uitstekend hier.’ Marcel begon baldadig te schreeuwen. ‘Geen crisis voor de snackbar!’
Jurgen lachte. Marcel lachte mee. Maikel bekeek het rustig.
‘Jullie eten komt er zo aan,’ zei Marcel, nog nagrinnikend.
Het wachten was nu op de twee meisjes. Nog geen tien minuten later kwamen ze binnen.
‘Wat een vieze vent,’ zei Anoek, terwijl ze aan het tafeltje aanschoof. ‘Hij kwijlde zowat over m’n borsten.’
‘Die ouwe lul geilt wel op een paar jonge meiden,’ gniffelde Mariska. ‘Maar verder heeft hij niets gemerkt. Nog niet.’
‘Kom,’ zei Maikel. ‘Bestel wat. Laat het je goed smaken. Vanaf nu vieren we de goede afloop.’
Twee uur later stonden ze op de steiger. Ze hadden een paar zakjes wiet gelijk door kunnen verkopen aan wat jongeren die op het winkelcentrum hingen. Van het geld konden ze boodschappen doen in de supermarkt. Ze kochten blikken bier en energydrank, wat breezers en een fles zoete witte wijn.
‘Geef eens door,’ zei Mariska. Jurgen gaf haar de joint.
‘Volgens mij roken en drinken we van alles door elkaar,’ grinnikte Anoek.
‘Het is feest,’ zei Maikel.
Het begon donker te worden. Ze hoorden een fiets boven op de weg. Even later kwam er iemand het paadje naar de steiger afgelopen.
‘Ricardo!’ zei Anoek. Ze sprong op en rende op hem af. Hij nam haar in zijn armen en ze zoenden langdurig. ‘Je hebt iets gemist,’ vertelde Anoek.
‘Mondje dicht,’ zei Maikel streng.
‘Waarom?’ vroeg Mariska. ‘Het is nu toch al voorbij?’
‘Niet iedereen hoeft het te weten. Ik ben al niet zo blij dat ik jullie twee erbij heb moeten betrekken, maar in dit geval was het even nodig.’
‘Waar het op neerkomt, Ricardo,’ zei Anoek, ‘is dat we lekker spul om te roken en te drinken hebben.’
‘Mooi, mag ik ook wat?’
‘Natuurlijk,’ zei Jurgen. Ze gaven elkaar een boks. ‘Moest je werken?’
‘Yep.’
‘Jij liever dan ik.’ Jurgen nam een slok uit een bierflesje en een hijs van de joint.
‘Dat kan ik begrijpen, op dit moment,’ lachte Ricardo. ‘Aan de andere kant: met mijn baan in de supermarkt verdien ik een paar centen zodat ik wat behoorlijks te eten kan kopen, soms iets te roken heb en af en toe mijn meisje ergens mee naartoe kan nemen.’
‘Wat is dat toch dat iedereen werk wil hebben?’ vroeg Jurgen Lambal zich hardop af. ‘Kijk naar Maikel, die heeft ook geen werk, maar poen en tijd genoeg voor belangrijke dingen. Moet je maar ’s kijken.’ Grinnikend wees hij naar het eind van de steiger. Daar stonden Mariska en Maikel met elkaar te zoenen. Maikel had zijn hand achter in Mariska’s joggingbroek gewurmd en kneedde haar billen.
‘Whoehoe!’ gierde Anoek.
Ze lachten en dronken en rookten.
‘Ik moet pissen,’ zei Ricardo en hij liep de steiger af naar boven.
‘Anoek?’ zei Jurgen.
‘Wat is er?’ Ze kwam dicht tegen hem aan op het bankje zitten en legde haar hand op zijn dijbeen.
‘Wat ik me afvroeg: vanmiddag kwamen Mariska en ik hier aan bij de steiger. Toen stond jij hier al met Maikel.’
‘Ja. En?’ Anoek haalde haar hand weg.
‘Wisten jullie al dat Maikel iets had gepland?’
‘Hij heeft ons vanmiddag allebei gebeld. Jou niet?’
‘Nee,’ zei Jurgen. ‘Ik ben mijn mobiel al een tijdje kwijt. Bovendien zou ik geen geld voor beltegoed hebben.’
‘Zoiets zei Maikel ook al. Vandaar dat hij Mariska naar het winkelcentrum had gestuurd. Zelf bleven we hier wachten.’
‘Ben ik zo voorspelbaar?’
Anoek lachte. ‘Ja. Je bent of op het winkelcentrum of op de steiger. En anders ben je wiet aan het kopen in de coffeeshop.’
‘Kopen? Jatten!’
Nu lachten ze allebei.
‘Maak je geen zorgen, Jurgen.’ Ze legde haar hand terug op zijn dijbeen. ‘Ik ben niet meer geïnteresseerd in Maikel. Vanmiddag nog wel. We hebben even staan zoenen. Toen betrapten jullie ons.’
‘Aha. Vandaar.’
‘Maar nu hij met Mariska aanpapt, heb ik er geen zin meer in. Bovendien heb ik Ricardo. En heb jij nog iets tegoed.’
Jurgen glimlachte bij de gedachte aan een mogelijke vrijpartij met Anoek. Anoek was oké. Toen keek hij naar het eind van de steiger. Daar stonden Maikel en Mariska nog steeds. ‘Aanpappen is wat zwak uitgedrukt,’ wees Jurgen. Mariska stond voorovergebogen met haar rug naar Maikel toe en met haar handen op de reling. Maikel had haar joggingbroek en string naar beneden gestroopt. Zijn eigen broek en boxer hingen op zijn knieën.
‘Sjesus,’ zei Ricardo, die weer aan kwam lopen. ‘Pakt hij haar nou in d’r kont?’
‘Woehoe!’ gierde Anoek.
Het duurde nog lang tot alle drank op was. Ricardo, Anoek en Jurgen haalden herinneringen op. Anoek hield van de beide jongens ieder de hand vast. Ricardo scheen het goed te vinden. Maikel en Mariska hadden hun kleren weer gefatsoeneerd en stonden nog een tijdje na te vrijen. Later kwamen ze erbij zitten en staan. Ze boksten. Ze lachten.
‘Het leven is zo slecht nog niet,’ zei Jurgen.
‘Kan wel wezen, maar ik moet morgen vroeg op om te werken,’ zei Ricardo. ‘Kom, Anoek.’ Ze stonden op.
‘Dag Jurgen,’ zei Anoek. Ze gaf hem een kus op zijn wang. ‘Enne,’ fluisterde ze in zijn oor. ‘Denk je er nog aan? Als je echt nog een herkansing wil: eerst douchen.’
Jurgen glimlachte flauwtjes. Anoek liep achter Ricardo aan. ‘Ik moet kotsen,’ zei ze tegen Ricardo. Even later hoorden ze braakgeluiden boven langs de weg. Iedereen moest lachen.
‘Kom, wij gaan ook,’ zei Maikel.
Jurgen wilde de grote sporttas pakken.
‘Laat dat,’ zei Maikel. ‘Die houd ik wel in de gaten. Neem jij die laatste paar blikken bier maar mee.’
‘O. Oké.’
‘Ga mee,’ zei Maikel kortaf tegen Mariska. Dat deed ze.
Met z’n drietjes liepen ze naar de flat van Jurgen. Toen ze in het halletje stonden, vroeg Maikel: ‘Jurgen, nog zin om mee te doen?’
‘Nee, sorry. Ik heb genoeg gedronken voor vandaag.’
‘Dat bedoelde ik niet, slome,’ fluisterde Maikel en hij knikte in de richting van Mariska. ‘Dan krijg je van mij ook wat cocaïne. Zodat je het lekker lang volhoudt.’
‘Dank je. Ik ben moe. Ik ga slapen.’
Jurgen ging naar de badkamer en pieste. Toen hij naar zijn slaapkamer liep, zag hij dat Mariska naakt in de woonkamer stond. Maikel zat achterover op de bank en bekeek haar. Jurgen deed de slaapkamerdeur achter zich dicht. Hij trok zijn kleren uit, liet die op de grond vallen en stapte in bed. Pas na anderhalf uur waren de wilde geluiden uit de woonkamer voorbij en was het stil. Slapen kon Jurgen Lambal evengoed niet.
–
Wordt vervolgd.
Een volgende keer: De steiger (6): Een confrontatie
–
Apeldoorn, juni 2013