B-log: 9 t/m 15 augustus 2014
Vrijdag 15 augustus:
Vroeg op, maar weer. Vijf minuten later ben ik goed wakker en monter. Nog weer een uur later ben ik onderweg naar het werk. In de bus lees ik Alles wordt anders uit en begin ik aan Tolstoj’s Anna Karenina.
Op het werk is het bijna doodstil (ik ben er) en ik doe weer allerlei werkzaamheden. Echt druk kan ik het niet noemen, maar er is volop werk te doen. Kwart over twaalf ga ik weer naar huis. Daar ben ik om twee uur.
Eerst maak ik een rondje week(end)boodschappen bij de supermarkt en Turkse winkel. Dan kan ik wat verder lezen. Ook maak ik courgettesoep en De Vrouw kookt een schotel van linzen, chorizo, rode ui en paprika. Zeer goed, allemaal. Erbij komt La Vida Te Da (Amparanoia). Later lees ik verder aan de keukentafel met Loveblows and Lovesighs (no-man) en Rare Episondes (het FZ-verzamelalbum van het Cordelia-label). Nóg later zie ik de dvd The Way Up (Pat Metheny Group) en dan ga ik naar bed.
–
Donderdag 14 augustus:
Opnieuw haalt de wekker me uit diepe slaap. Eenmaal uit bed, is het geen probleem.
Onderweg naar het werk is het nog droog. Op het werk zelf handel ik een flink stapeltje werk af. Het gaat me goed af. Om twaalf uur rijd ik met Mirka mee terug naar Apeldoorn; ze zet me voor de deur af, dus iets na half een ben ik al thuis.
Mijn boterhammen haal ik door de grill heen en zo worden het tosti’s. Ondertussen Led Zeppelin III, de vaatwasser uitruimen en een klein handwasje door de centrifuge sleuren. Daarna Rejoicing (Pat Metheny, Charlie Haden, Billy Higgins), Deep (Stick Men), Mark Hollis (Mark Hollis), Lovesighs (No-Man), From The Witchwood (Strawbs), Momentum (Steve Morse) en The Slide Area (Ry Cooder).
De Vrouw is dan ook al een tijdje binnen en zo tegen vijf uur ga ik eens eten maken. Groentetorentjes van courgette, aubergine en tomaat met daarnaast een schotel van zoete aardappel en prei in kokos-mosterdsaus, plus rundersaucijzen en salade van komkommer, paprika, rode ui en geitenkaas. Zo.
Na het eten lees ik de PROG uit en begin ik in Planeet Literatuur! (Ronald Giphart). Het boek staat boven in de kast en is lekker stoffig en het papier is goed vergeeld. Ik krijg er bijna tranen in mijn ogen van. (Van het stof, niet van de emotie. Of wacht, toch wel.) Ondertussen hoor ik Cover Version (Steven Wilson) en The Octopus (Amplifier).
–
Woensdag 13 augustus:
Ik slaap nog of weer diep als de wekker gaat. Opstaan lukt en ik doe de gebruikelijke ochtenddingen. Onderweg naar de carpoolplek is er nog volop zon. Die zon zal de hele dag nog blijven.
Op het werk ligt een stapel werk en ik handel er een flinke hoeveelheid van af. Mooi om te merken dat ik ook nog steeds allerlei ‘plotse’ klussen gelijk kan oppakken zonder half in paniek te raken of dat ik allerlei fauten maak.
Onderweg in de bus terug naar huis lees ik Vestdijks De kellner en de levenden uit en begin ik in Alles wordt anders van Jürgen Brakel.
Ik ben vlot thuis, zo rond twee uur. In de tuin is het heerlijk, dus daar neem ik plaats en lees ik. Ook maai ik het gras; da’s wel even handig nu het zo droog is. De rest van de middag breng ik lezende door en Beefheart: Through the eyes of magic komt uit! (Daar heb ik bijna drie weken over gedaan…)
De Vrouw is naar haar werk gegaan en ik ga aan het eten beginnen. Moeilijk is het niet: de taart van gisteren warm ik op in de oven, ik maak salade van komkommer, bosui, tomaten en avocado, en daarnaast bak ik tartaar. Led Zeppelin III (Led Zeppelin, goh) knalt door de keuken, vervolgens de cd die bij de PROG kwam.
De Vrouw is weer thuis en we gaan eten. Alles gaat er goed in en het is op voor we het weten. Daarna de boel opruimen en dan kan ik de rest van de avond in de keukentafel in de PROG lezen. (Het schijnt dat we het nieuwe album van Opeth moeten gaan beluisteren!) Ondertussen klinkt Question And Answer (Pat Metheny, Dave Holland & Roy Haynes) en Octane Twisted (Porcupine Tree) en als die afgelopen zijn, is het weer elf uur.
–
Dinsdag 12 augustus:
Het is nog redelijk kalm als ik voor zeven uur de deur uitwandel. Echt lekker warm is het niet meer, maar de zon schijnt en ik houd het goed droog.
Op het werk vanmorgen allerlei taken en klussen. Ik spreek mijn leidinggevende over de voortgang van re-integratie en ik zij meldt mij per 28 juli voor zestien uur beter; als deze week nog goed gaat, komt er nog vier uur hersteld bij per 18 augustus. Ook heb ik een overleg met Peter, de man voor wie ik veel ga doen; ergens zegt hij dat zijn collega’s het jammer vinden ‘dat ze mij niet hebben’, want ze hadden ‘mij graag gehad’. Dat is een mooi compliment. Ik vertel van mijn ambities en hoop dat ik in oktober voor zesendertig uur aan de slag kan en mag blijven. Wie weet wat er allemaal op mijn pad komt.
Onderweg naar huis belt de huisarts met de uitslag van het bloedonderzoek. Alles is helemaal goed, vooral ook mijn leverwaarden. Die waren zeer uit balans en konden grote problemen gaan veroorzaken. Nu is dat prima hersteld. Dit is goed bericht. Mijn lijf is dus op orde en ik ben lichamelijk gezond, ondanks dat ik vijfentwintig kilo ben afgevallen sinds 16 november.
Om twee uur ben ik thuis. De Vrouw is er ook. En de PROG. Ik wandel langs het kanaal naar de supermarkt en haal wat laatste dingetjes. Dan begin ik aan eten. Ik heb kippenvleugeltjes van onder de grill en maak een taart van ui, paksoi, peper, kerrie, ei en slagroom. Daarnaast een salade van komkommer, bosui, tomaat en aardbei. In de keuken klinkt Xapomelon (La Pegatina), Velkom Plèchti (La Caravane Passe), Gentlemen Take Polaroids (Japan) en Borderline (Ry Cooder). Om half zeven eten we en het is een smakelijke maaltijd.
De rest van de avond kan ik lezen in de keuken. Ik ben wel erg moe en vind prikkels lastig; ik schrik weer veel. Led Zeppelin II, Reflections – An Act Of Stars – The Music of Andrew Gorczyck (diversen, waaronder Belew, Keneally, D’Virgilio, Beller), Side Two (Adrian Belew) en Apollo (Brian Eno) houden me rustig. Kwart voor elf is de dag voorbij.
Robin Williams is dood. Hij leed aan depressies en heeft hoogstwaarschijnlijk zelf een eind aan zijn leven gemaakt. Waarom begrijp ik dit zo goed?
–
Maandag 11 augustus:
Ik sta goed op. Voel me uitgerust en opgewekt. Hm, ik had het kennelijk echt nodig.
Op het werk ben ik alleen op de afdeling. Het is niet eens heel erg druk. Er is wel van alles te doen. Dat doe ik. Om twee uur ben ik weer thuis.
Ik fiets een rondje voor wat boodschappen langs een supermarkt en de Turkse winkel. Daarna begin ik aan het eten. De bedoeling was om andijvie uit de oven te maken, maar de krop die ik heb, blijkt helemaal geen andijvie te zijn. ’s Zien of het met bataviasla ook wil. De krop gehalveerd blancheren, dan uit laten lekken, in rolletjes snijden en die in ontbijtspek rollen. Ondertussen maak ik een kaassaus. Erbij bak ik aardappelschijfjes en varkensfiletlapjes en maak ik een salade van bladsla, tomaten, komkommer en bosui. De Vrouw is inmiddels weer werken.
Ik merk dat ik me toch weer zeer moe en vol in het hoofd voel, alsof ik van alles moet. Waarom dit zo is, weet ik niet, maar ik wil niets moeten. Misschien als ik Led Zeppelin II (Led Zeppelin) nogal hard door de kamer draai, dat het helpt. Het helpt niet, maar het is wel prettig. Ook Distant Satellites (Anathema) erna is aangenaam, net als Bop Til You Drop (Ry Cooder).
Om zeven uur is De Vrouw weer terug en kunnen we aan tafel.
Na het eten ruim ik op en dan ga ik aan de keukentafel zitten lezen. Ik hoor The Incident (Porcupine Tree) en With Us Until You’re Dead (Archive) totdat het half elf is. Er is weer wat rust in mijn hoofd en ik ga naar bed.
–
Zondag 10 augustus:
Ik ben dan ook pas om half tien uit bed. Het is oké, maar m’n hoofd zit vol of zo. Beneden ruim ik de vaatwasser uit en maak ik koffie. Even achter de pc, mail kijken en een enkel forum zien. Dan ga ik naar buiten voor mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is nog droog.
Als ik weer terug ben, is mijn hoofd nog altijd vol. Om een of andere reden heb ik het idee dat ik heel veel moet; ik doe moeite om de rust in mijn kop terug te vinden, maar het lukt niet goed. Alles voelt spannend en ik heb zelfs het idee dat er een huilbui aankomt. Die komt er gelukkig niet. Ik maak lunch, maar veel zin in eten heb ik niet. Erna ga ik in de tuin zitten lezen, maar veel neem ik niet op. Het begint te regenen en ik ga weer naar binnen.
Marja is er iets na vier uur; ze krijgt haar verjaardagscadeau. We gaan naar De Stadsakkers. Daar krijgen we een korte rondleiding en aansluitend is er eten voor een hele ploeg mensen. Er is courgettesoep, sla, curry en monchoutaart. De rondleiding vindt plaats in de stralende zon; tijdens het eten in de grote tent komt de regen met grote bakken naar beneden. Als we weer naar huis gaan, is het weer droog en zonnig; we hebben geluk. Een zeer geslaagd evenementje. Ik ben blij dat ik ben gegaan; het heeft me wat afgeleid.
Om kwart over negen zijn we weer thuis. Ik stort er geheel in van vermoeidheid en ik ga naar bed. Het is kwart voor tien.
–
Zaterdag 9 augustus:
Het regent als ik om negen uur uit bed ga. Een uurtje later schijnt de zon; ik kan naar buiten.
Even naar de markt, dus. De kruidenman is er niet: stik. Harinkje meenemen en op de terugweg langs de supermarkt en de Turkse winkel. Nog wat koffie thuis. Inmiddels is het nog steeds zonnig en aangenaam in de tuin, dus neem ik daar de kranten tot mij. Begin van de middag is er lunch. Daarna is de zon nog altijd in de tuin, een mooie gelegenheid om verder te lezen in French’ enorme boek. Echter, zo tegen zes uur begint het flink te regenen. We maken eten: De Vrouw zorgt voor snijbonensalade met kokos, nectarines en cashewnoten; ik regel steaks en een pittige prut van spitskool en prei. Ik draai Jazz (Ry Cooder) en Mallard en In A Different Climate (Mallard). Na het eten nog wat natafelen en dan zie ik de rest van de Doors-documentaire-dvd. Ik vouw de was die uit de droger komt en dan ben ik uitermate moe en is het klaar voor deze zaterdag. Achtendertig weken.