B-log: 4 t/m 10 april 2015
Vrijdag 10 april:
Hoe ik toch weer iedere dag op weet te staan en mezelf op gang te brengen, het blijft een vreemd fenomeen. Maar ondertussen ben ik wel om half acht al op de werkplek. Een uur eerder ging ik de deur uit zonder winterjas aan (wel met het favoriete rode jasje, een enorm dik vest eronder en een sjaal om de nek) en ik ben zonder rillingen overgekomen. Fijn. Ik kan weer veel oppakken en uitvoeren vandaag. Tussen de middag is het fantastisch in de zon.
Halverwege de middag belt de jater. We spreken af dat ik de komende week 25mg sertraline slik (da’s een kwart van de dosering van afgelopen maanden) en de week erna helemaal niets. Mocht het niet goed gaan, dan mag ik mijn voorraad oxazepam aanspreken, maar ik moet ervoor zorgen dat ik niet verslaafd raak (dus niet langdurig gebruiken; een weekje om de dag is geen probleem). Over twee weken spreken we elkaar in levenden lijve, bekijken we hoe het is gegaan en welk vervangende antidepressiva ik kan opstarten. Oei, dat wordt twee weken afzien, ben ik bang. Vandaag heb ik extra veel moeite om me te concentreren en ik bega ook een paar fikse fauten. Tuurlijk. Ik kan ook een half uur eerder weg en ben dus om half zes thuis. De Vrouw heeft rijst met zelfgefabriceerde ragout. Best goed. Nog voor zeven uur lopen De Zoon en ik door het zonnetje ons rondje hard. De Zoon heeft nog last van zijn spieren, dus die maakt een half rondje; ik loop de volle tien plus vijf minuten uit. Gelukt! Vanaf komende week … een kwartier onafgebroken lopen! Dan heb ik mijn eerste én mijn tweede doel behaald. Eerste doel was drie keer per week hardlopen en het tweede doel was het eerste opbouwschema voltooien. Als ik thuiskom, is De Vrouw weg voor een avondje uit. Ik doe het rustig aan met de krant, wat muziek en dan eindelijk een keer de docu én de surroundversie van het album Hand.Cannot.Erase. (Steven Wilson) vanaf de bluray (wauw!).
Muziek vandaag: The Return Of The Manticore (Emerson Lake & Palmer), Hand.Cannot.Erase. (Steven Wilson)
–
Donderdag 9 april:
Op gang komen lukt, maar het lijkt erop dat het steeds moeilijker wordt. Morgen de jater maar eens voorleggen. Eenmaal op gang gaat het best goed. Vanmorgen op de werkplek weer in een aparte kamer, alwaar het me lukt om meer geconcentreerd met een klus aan het werk te gaan. Tussendoor weer even een rondje buiten door het bos en de zon.
De rest van de middag red ik het ook. Gewoon flink bezig blijven. En dan door het zonnetje naar huis, alwaar ik om zes uur ben. De Schoonzus is er met De Nieuwe Neef. Als ze vertrokken zijn, maakt De Vrouw het eten af: een stamppot van pastinaak, boerenkool, courgette en chorizo, met salade ernaast. Ook zijn er hamburgers, maar die sla ik over. Ik ben wat lusteloos en bovenal zeer moe. Na het eten lees ik The show that never ends … encore uit en ik luister iets. Half tien is mijn dag voorbij.
Muziek vandaag: What’s It All About (Pat Metheny)
–
Woensdag 8 april:
Opnieuw niet zo’n goede nacht. Het lukt om uit bed te gaan en op te starten. Als ik naar de bushalte loop, voel ik druk op mijn hoofd, heb ik een angstig gevoel en giert de genadeloze pieptoon door de kop. Op de werkplek ga ik in een rustige kamer zitten in m’n eentje. Ik kan wel veel doen, maar merk dat ik me niet goed kan concentreren en me toch veel laat afleiden door van alles. Warrig ben ik, in handelen én in denken. We gaan door. Begin van de middag loop ik een rondje buiten.
Als ik terugga, schijnt de zon volop. Het is zelfs warm. Zes uur weer thuis. Heel even zitten en dan eten maken: een pruttelpot van kip, ui, knoflook, peper, prei en een witlofschotel met ham en kaas uit de oven. Ernaast natuurlijk sla, deze keer van rucola, komkommer, bosui en aardbeien. Plots is De Vrouw wel vroeg thuis, dus gaan we eerder aan tafel. De kost is goed gelukt en op voordat we het weten. Het is acht uur als De Zoon en ik buiten de eerste stappen van onze ronde hardlopen zetten. De Zoon heeft wat moeite met de eerste tien minuten, omdat hij op het werk al lichamelijk belastend bezig is geweest; mij lijkt het erg makkelijk af te gaan. En die grietjes van een jaar of zeventien maar spottend kijken vanaf de bank langs de kant van de weg. Thuis ligt de krant en nog meer te lezen en te luisteren. Ik haal kwart voor tien net.
Muziek vandaag: The Diary (cd2 The Storm) (The Gentle Storm), Hot Rats (Frank Zappa), Orchestrion (Pat Metheny)
–
Dinsdag 7 april:
En we gaan weer, ook al heb ik nauwelijks geslapen. Ik ben vroeg op de werkplek. Aanvankelijk gaat het heel goed, maar halverwege de ochtend raak ik toch warrig doordat meerdere mensen om me heen allerlei praktische vragen stellen, luid zitten te overleggen of te bellen, enzovoorts. Gelukkig heb ik een overleg in de naastgelegen locatie. Dit gaat goed. Pas voor in de middag heb ik tijd en gelegenheid om een rondje te lopen. Ik moet er echt even uit, merk ik.
In de middag is het wat rustiger, zo lijkt het. Fijn. Ik kan weer veel doen en afhandelen. Bijkomende mazzel: zowel de centrale telefoon doet het niet als mijn mobiel (ik heb drie keer de faute pincode ingevoerd en de noodcode ligt thuis). Over thuis gesproken: zes uur ben ik daar. De Vrouw is afwezig; die heeft kennelijk geschoven met werktijden. Dan is het mijn beurt dus om te koken. Niet erg. Ben ik weer even bezig. Het wordt een fikse chili met erbij een salade van rucola, komkommer, bosui en radijs. De Vrouw is pas tegen acht uur thuis, dus eten we wat later. Ik ben moe. Niet erg, want ik red het goed, maar ik merk dat ik warrig ben, met moeite twee dingen tegelijk kan en bovenal geen drukte wil en alleen wil zijn. Het komt goed. Ik lees en luister weer wat en ga op tijd naar bed.
Muziek vandaag: The Diary (cd1 The Gentle) (The Gentle Storm), Wolflight (Steve Hackett), Upojenie (Pat Metheny & Anna Maria Jopek)
–
Maandag 6 april: Tweede Paasdag
Om negen uur ga ik uit bed. De Zoon is al weg; die werkt op Tweede Paasdag gewoon! Zo halverwege de ochtend wandel ik naar buiten voor mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. En dat terwijl het maandag is.
De Zoon is op tijd thuis voor de tweede paasbrunch. Ik maak bacon ’n eggs en erbij komt paasbrood en allerlei andere lekkere meuk. In de middag lopen De Vrouw en ik een rondje door het park naar een supermarkt on postzegels te kopen. Het is wat druilerig, maar prettig om een uurtje buiten te zijn. Thuis gooi ik de uitnodigingen voor 9 en 10 mei op de post. Over een dag of drie de digitale versie. Eind van de middag braad ik een fricandeaurollade en maak ik salade van komkommer, bosui, radijs en tomaten. De Vrouw snijdt fruit voor bij het toetje en ik zet crème brûlée in de grill. Na de dis gaan De Zoon en ik hardlopen: tien minuten en dan nog eens vijf. Goh. Het lukt me nog ook! Een ijstoetje hoef ik niet meer en na wat lezen en luisteren lig ik opvallend vroeg in bed. Het gaat, maar ik moet/wil niet te veel aan de kop. Vanmorgen onder het wandelen schoot me heel even de gedachte te binnen: Wat heeft het allemaal voor zin; is dit alles?Maar daar wil ik me niet meer aan overgeven. Het gaat en daarmee uit.
Muziek vandaag: Beacons Of Ancestorship (Tortoise), Classical Variations (Rick Wakeman), Refugees Of The Heart (Steve Winwood), Cover Version (Steven Wilson), Sacrament (White Willow), Nursery Cryme (Genesis), A Life Within A Day (Squackett), The Long Road (Martin Orford), Metheny/Mehldau (Pat Metheny & Brad Mehldau)
–
Zondag 5 april: Eerste Paasdag
Half tien gewassen en gestreken beneden. De was, de vaatwas, de plee, noem maar op. Buiten is het mooi weer, maar ik besluit het gebruikelijke zondagmorgenrondje morgen te maken. Als De Vrouw beneden is, maken we de kaarten af. We brunchen met paasstol, warme broodjes, kaas en eieren. Vanaf twee uur komen mijn Vader, Broer en Zus (de laatste met aanhang) binnen voor een paashapje en -drankje. Het is rustig en aangenaam. Om zes uur is het nog aangenamer: dan is iedereen ook weer weg. Veel eten hoeven we niet meer; we vullen de hapjes af en toe bij. In de keuken luister ik en lees ik in The show that never ends… encore (Forrester, Hanson & Askew).
Muziek vandaag: Cenotaph (Bass Communion), The New Gospels (Rick Wakeman), The Ghosts Of Prypiat (Steve Rothery), New World (Dave Kerzner), The Way Up (Pat Metheny Group)
–
Zaterdag 4 april:
Na veel niet maar soms ook wel slapen, ga ik om kwart voor negen uit bed. Koffie, de was, een krant, enzovoorts. Dan op de fiets voor twee rondjes boodschappen. We lunchen laat. Daarna gaan De Zoon en ik nog wat meer boodschappen doen en aansluitend begin ik aan het eten. Tussendoor maken we de officiële uitnodigingskaart voor 9 en 10 mei. Het wordt mooi. De bamisoep is als vanouds. Het is laat als alles opgeruimd is en ik kan lezen en luisteren.
Muziek vandaag: A Lazarus Taxon (Tortoise), Live in Stollwerck – Let’s Move To Cologne The City Of Tiny Lights (Pierre-Jean Gaucher), Symphonic (Yes), Tresspass (Genesis), The Best Of The Worst (The Magnificent Seven), Wolflight (Steve Hackett)