Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 17 april:
Zo. Op gang komen is even een klus. Merk dat ik heel moe ben. Niet vreemd. Op de werkplek ben ik dan ook niet heel productief, maar met een boel goede planning en rust en concentratie lukt er veel, ondanks de vlagen van hoofdpijn. Ik wil niet al te laat naar huis, maar dat lukt me niet. Uiteindelijk is het gewoon zes uur als ik thuis ben. Even zitten. Dan ga ik een eenvoudige hap maken. Salade van komkommer, bosui, tomaat en bladsla en romasla. Currykruiden fruiten, uitje erbij, knoflook, pepertje, de rijst van een paar dagen geleden, wat diepvriestuinbonen en een blikje kikkererwten. Daarnaast bak ik tartaartjes. Hap hap hap. Op. Geen pil meer. En vervolgens hardlopen. Het volle kwartier onafgebroken lijkt steeds makkelijker te gaan. Thuis zit ik aan de keukentafel en lees en luister.
Muziek vandaag: Cheating The Polygraph (Gavin Harrison), Royal Albert Hall (Eels), Storm Corrosion (Storm Corrosion)

–

Donderdag 16 april:
En de gewone tijd weer op. Niet heel goed geslapen, maar het gaat. Buiten is het nog fris, maar dat is niet erg. Op de werkplek doe ik nog van alles en veel. Er ligt ook van alles en veel. Het lijkt of ik niet opschiet, maar ik doe de klussen stap voor stap. Aandacht erbij, dus. Dat wat ik heb gepland krijg ik af ook. Na een pauze met collega’s buiten reist de collegaploeg naar een locatie in Arnhem-Zuid. Het is vandaag secretaressedag en om dat te vieren gaan we een middagje klussen te midden van cliënten met een verstandelijke beperking. In een centrum voor dagbesteding ga ik met drie collega’s en wat cliënten taarten bakken. Mijn aandeel is de Turkse griesmeelcake. (Ha, er is een Turkse schoonmaakmevrouw die verlekkerd naar het eindresultaat kijkt…) Het is een bijzonder leuke, ontspannen en gezellige middag. Ik weet weer dat het directe werk op de werkvloer zeker geen straf voor me is, ook al is VG niet mijn hoekje. Bovendien werp ik ook een blik in enkele woonvoorzieningen voor kinderen en mensen met een ernstige meervoudige beperking: altijd interessant. Voor de dagafsluiting gaan we naar een locatie van de organisatie waar ook participatie en horeca plaatsvindt. We worden er ontvangen door bijna het voltallige management. De hele avond zijn de rollen omgedraaid: zij zorgen voor ons en doen de bediening aan tafel. Als de zes gangen zijn geweest en we toe zijn aan het rondje koffie, merk ik dat mijn energie op is en ik inzak. Ik kan met de leidinggevende mee terugrijden naar Apeldoorn en om kwart voor tien ben ik thuis. Even mijn laatste sertralinepilletje en dan opruimen, bijkletsen en vast foto’s bewerken en sorteren. Pas om kwart voor elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Geen. Of toch: Bassie en Adriaan, K3, Jan Smit.

–

Woensdag 15 april:
De wekker gaat niet. Ik ben om tien over half zes wakker. Oeps. Toch ben ik op tijd bij de bushalte. En opgewekt ook! Lalalala. Op de werkplek lukt het me ook aardig, ook al zit ik niet in een kamertje apart. Slechts een paar momenten heb ik last van drukte om me heen en kan ik me lastig concentreren. Vanaf halverwege de ochtend is het rustiger in de werkruimte. Tussen de middag loop ik buiten in de zon. Lente!

Oeps. Plots ook wat extra klussen, waardoor ik wat langer blijf en morgenvroeg ook naar de werkplek moet (in plaats van dat ik halverwege de dag zou starten op een medewerkersuitje). Nou ja. Om half zeven ben ik thuis. De Zoon eet niet mee; die is nog aan het werk. Mooi, dan hoef ik alleen maar de vispot van zondag op te warmen en er salade bij te maken. Dat doe ik dan ook. Om acht uur is alles weer klaar en kunnen we de bestelling die vandaag is binnengekomen bekijken. Het gaat nu om de Zondag kleding voor 10 mei. Meer zeg ik niet. Vervolgens ga ik hardlopen. Ook in mijn eentje lukt het vijftien minuten onafgebroken. Thuis nog wat lezen en luisteren en dan is het tien uur en dus einde.
Muziek vandaag: Wolflight (Steve Hackett), Trä (Hedningarna), Man This Feels Like Space Again (Pond)

–

Dinsdag 14 april:
Zo moeilijk als het is om op te staan, zo makkelijk gaat het als ik eenmaal uit bed ben. Zowaar, ik is weer vrolijk. De zon schijnt. Op de werkplek is het ’s morgens wat onrustig, maar halverwege kan ik me terugtrekken in een kleine kamer. Het lukt om zaken stap voor stap op en aan te pakken. Ik ben voornamelijk bezig om mijn eigen puin te ruimen. Er zijn nogal wat mails die beginnen met het woord ‘Excuus’. Tussen de middag ben ik lekker een half uurtje buiten in de zon.

De rest van de middag zit ik rustig in een kamer apart. Ik kan veel doen en het lukt om geordender te werken. Ik ben rond half zes in Apeldoorn en stap bij een Turkse winkel uit. Even wat spullen halen. Dan door het park lopen naar huis. Daar heeft De Vrouw het eten bijna klaar. Het is nasi-achtige boel van varkenslappen en Chinese kool, met rijst ernaast. Aan tafel gaat het gesprek over autisme en aanverwante zaken. Als het eten op is, zit ik aan de keukentafel. Ik zak in, vermoeidheid grijpt me en alle energie is op. Wat wil je ook? Het kostte me karrenvrachten om mijn aandacht te houden bij de weinige dingen die ik tegelijk kon doen. Mijn hoofd voelt zwaar en de piep en de piep en de piep. Nog geen tien uur is het als ik besluit dat de dag voorbij is.
Muziek vandaag: New World (Dave Kerzner)

–

Maandag 13 april:
Nee, ik slaap nog niet goed. Ben veel wakker. Opstaan lukt en ik voel me goed en opgewekt. Op de werkplek moet ik veel moeite doen om me te concentreren. Ik doe maar een ding tegelijk en probeer me niet af te laten leiden. Het gaat. Tussen de middag loop ik een rondje buiten.

Het kost me veel energie de dag door te komen, maar zo lang ik rustig en planmatig te werk ga, gaat het goed. Ik ben om zes uur thuis. Nog beter. Eten maken, wat kiezen we vandaag? Iets met zoete aardappelen en peper en ui en ander lekkers, venkel bijvoorbeeld en spekjes. Met daarnaast rundersaucijzen en sla. Veldsla, komkommer, bosui, tomaat, Turkse schapenkaas. De feestkleding voor 9 mei blijkt gearriveerd. Daar gaan we de blits mee maken. De Vrouw is redelijk op tijd thuis en on acht uur kunnen we van tafel. Dan is het zover: ik loop een kwartier lang onafgebroken hard! Het valt me nog mee ook. ’s Zien of het me de rest van de week ook zo gemakkelijk afgaat. Ben benieuwd. Als we weer terug zijn, heb ik nog heel eventjes om te lezen en te luisteren.
Muziek vandaag: The Diary (cd1: Gentle) (The Gentle Storm), Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), I’m In Your Mind Fuzz (King Gizzard & The Wizard Lizard)

–

Zondag 12 april:
Pas om negen uur uit bed. Buiten is het zonnig. Dat belooft wat? Eerst maar eens koffie en klusjes. Dan ga ik naar buiten voor mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Langs het kanaal kom ik De Vrouw tegen. Samen lopen we het laatste stukje. Thuis is er koffie en plannenmakerij. Aansluitend de zondagbrunch. Ik maak een YouTube-filmpje/diavoorstelling en een mailuitnodiging voor 9 en 10 mei. De Vrouw en ik fietsen naar het centrum en bekijken enkele ruimten vol werk van plaatselijke kunstenaars, waaronder die van Inez en Peter en die van Auke. We zijn ook niet al te laat weer thuis, alwaar ik begin aan het bereiden van de avondmaaltijd. Ui, peper, paksoy en vis uit de tajine in een ras-el-hanout, met salade van komkommer, tomaat, bosui, augurk en zwarte olijf. Best goed gelukt, al zeg ik het zelf. En ik moet het zelf zeggen, want De Vrouw en De Zoon zeggen het niet omdat zij het niet zo best gelukt vinden. Nou ja. Na het eten even wat computerellende oplossen en dan kan ik ontspannen: lezen en luisteren, dus. Is het al kwart voor tien?
Muziek vandaag: Chansons Pour Le Fin Du Jour (Dehuppeldepup), El Gaucho (Müller & Makadoff), Idjagiedas (Mari Boine), Elements (Yoso), Birdy (Peter Gabriel), Protein For Everyone (Schnauser), KIN (Pat Metheny Unity Group)

–

Zaterdag 11 april:
Ik ben weliswaar veel en vaak wakker vannacht, maar slaap toch ook het een en ander. Om half negen ga ik uit bed. Wat zaterdagmorgenklusjes, koffie, krant en dan op de fiets voor een rondje weekendboodschappen. De Vrouw rijdt mee naar het centrum en gaat daar haar knutselspullen zoeken. Ik rijd verder naar de viswinkel. Het regent een klein beetje. Ik koop brood en kaas en chocolade en wortelsap en als ik weer buiten bij de fiets sta, spreekt deze alleraardigste dame me aan. Ze moet nog zes kilometer fietsen en het begint weer te regenen en ze weet dat ik volgend weekend iets doe met Willem en die ander (hoe heet hij ook weer maar ik ben toch Bas?) en gisterenavond was ze bij de verjaardag van die bekende die negentig was geworden en na twee wijntjes was hij niet meer stevig en viel h ook van de trap dus vanmorgen was ze maar even gaan kijken hoe het met hem ging en ze hadden samen zo’n lol net als altijd. Ik kan alleen maar wat knikken en weet dat ik ook lol heb en als ik eindelijk weer op de fiets zit voel ik me voor een moment vrolijk. Op de markt regent het fors. Ik koop cranberry’s en vis. Via de supermarkt ga ik naar huis. Vervolgens bezoek ik nog een supermarkt en de Turkse winkel. Als ik weer op de fiets spring, schiet mijn voet van de trapper en dat doet even gemeen zeer. Inmiddels zitten we al halverwege de middag. De Zoon heeft een vriend over de vloer en die bruncht mee. Door de regen wandel ik naar de supermarkt op de hoek, want de vriend eet vanavond ook mee en ik moet mijn menu wat aanpassen. Thuis bevoel ik mijn scheenbeen en daar blijkt een forse zwelling op te zitten. Au. Ik begin aan de avonddis. Tweeënhalf uur later is de moussaka en salade klaar. Een kwartier later is de moussaka en salade op. Ik neem geen toetje. Rond acht uur zit ik aan de keukentafel. Ik lees in Freak out! – My life with Frank Zappa (Pauline Butcher). Elf uur red ik. In mijn hoofd vlagen van stekende pijn, druk, verwardheid, de genadeloze pieptoon, angst.
Muziek vandaag: Venice (Fennesz), Mambo Sinuendo ( & Ry Cooder), Kaksi! (Hedningarna), Wolflight (Steve Hackett), Hand.Cannot.Erase. (Steven Wilson), Burnt Weeny Sandwich (Frank Zappa), Weasels Ripped My Flesh (Frank Zappa), Unity Band (Pat Metheny)