B-log: 18 t/m 24 april 2015
Vrijdag 24 april:
De wekker staat op half acht, maar ik ben er al eerder uit. Nauwelijks geslapen. Beneden krantje, koffie, enzovoorts. Niet veel later zijn De Vrouw en Chantal ook om me heen. Nog wat nakletsen en bijkletsen en veel meer. Om half tien is Chantal weer weg. Ik klap de laptob open en werk een uurte of twee. De Vrouw is ondertussen met andere zaken bezig. Poep. We gaan naar Steven Wilson in The Royal Albert Hall in Londen op maandag 27 en dinsdag 28 september. Het moet niet gekker worden. Na een lunch stap ik op de fiets en rijd naar het centrum. Daar koop ik eerst een paar overhemden en vervolgens twee boeken: Er kon niets verkeerd gaan (Bob den Uyl) en Einstein (Walter Isaacson). Nu zijn de boekenbonnen van mijn jubileumfeestje echt op. Hoewel, op eentje staat nog zestien cent. En dan is het nog maar twee minuutjes naar de jater. Het bezoek en advies is kort. Hij wil dat ik vier weken lang clean ben van medicatie. Na die vier weken kunnen we goed beoordelen hoe het gaat. Nu gaat het goed, hij vindt dat ik er goed bij zit; mogelijk gaat het na de nasleep van bijwerkingen nog beter. Mijn probleem met aandacht en concentratie kan ook te maken hebben met het herstel. Blijven hardlopen, want het positieve effect van hardlopen op tussen neerslachtigheid en paniekaanvallen is inmiddels wetenschappelijk aangetoond. Ik ben aan het genezen; reken voor herstel een half jaar tot een heel. Dus: ik ga de komende vier weken op dezelfde voet verder; mocht er iets gebeuren, dan neem ik contact met ‘m op. Na vier weken bekijken we hoe het gaat en wat er verder nodig is. Als dat medicatie is, dan is dat zo. Ach zo. Nou: knopje om en daar gaan we. Op de terugweg doe ik een supermarkt aan. Erna wandel ik naar de schoenmaker hier op de hoek van de straat. Mijn trouwe Ecco’s zijn versleten en ik wil graag dat er nieuwe hakken onder komen, maar de schoenmaker beslist anders. Of ik ze in zijn vuilnisbak wil achterlaten? Nee, want ik ga nog de tuin in vanmiddag. Het gras moet gemaaid, vandaar. Ik doe het ook nog. Dan is het tijd voor kookkunsten. Een raapstelenstamppot van knolselderij, aardappel, rode ui, paprika en (niet schrikken) raapstelen. Erbij verse worst en een salade van romasla, komkommer, bosui en kerstrostomaten. Na het opruimen is het tijd om het positieve effect van hardlopen op neerslachtigheid en paniekaanvallen aan te tonen. Een kwartier lang ononderbroken. Het gaat goed. Ben benieuwd hoe de volgende stappen gaan zijn: vanaf maandag gaan we op naar het half uur onafgebroken. De Vrouw en ik tafelen nog wat na en dan plaats ik mijzelve achter de pc om foto’s van gisterenavond te bewerken en op de webstek plakken. Als dat gedaan is, is het elf uur. Kan ik slapen?
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), Arvo Pärt – Works For Violin And Piano And For Piano Solo (Ursula Schoch & Marcel Worms), Mr. Natural (Bee Gees), Main Course (Bee Gees), Children Of The World (Bee Gees), Spirita (Having Flown) (Bee Gees), het bonusplaatje dat meekwam bij de box 1974-1979 (Bee Gees), Karelia Visa (Hedningarna), Super Taranta! (Gogol Bardello), Blackfield IV (Blackfield ), Pale Communion (Opeth), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson)
–
Donderdag 23 april:
Juist. De wekker is gegaan, ik knipper nog een keer met mijn ogen en gelijk zijn we vijftien minuten verder. Oei. Gelukkig lukt het me om zonder al te veel stress op tijd het pand te verlaten en op de werkplek te arriveren. Gelijk in een kamertje apart. Heerlijk. Ik kan veel doen wat ik moet doen. Zo hoort het. Ik kan ook heel veel niet doen wat ik moet doen. Dat is dan weer minder. Gelukkig lukt het me wel om tussen de middag een half uurtje te gaan lopen.
Ik ben eerder thuis dan normaal. Vijf uur. De Vrouw komt op dat moment ook binnen. Een half uur later zitten we aan tafel en eten we spaghetti met een saus van spek, groenten en kruidenkaas. Nog weer een half uur later haalt Reinier mij op. De tocht gaat naar Hedon in Zwolle. Chantal staat al in de rij voor wat iets heel bijzonders en indrukwekkends wordt. Steven Wilson speelt zijn volledige album Hand. Cannot. Erase. en tussen de drie blokken daarvan door de stukken Index, Lazarus, en Harmony Korine. The Watchmaker, Let’s Sleep Together, Sectarian en The Raven That Refused To Sing zijn de toegiften. Allemensen. Het geluid is fenomenaal (quadrofonisch, waarom ook niet?) en de beelden en licht sluiten perfect aan bij alles wat er gebeurt. Schitterend toch weer hoe deze meneer muziek, tekst, concept, geluid en beeld zo perfect weet samen te kneden tot iets zeer indrukwekkends. Ik ben er stil van. Bijna tranen bij Routine, Lazarus en The Raven. Wat een concert. Vooraf heb ik al ‘boodschappen gedaan’, dus ik ga ook met een leuke tas vol spul naar huis: tourboek, stripboek door bassist Nick Beggs, shirtje en het album The Deform Variations door Adam Holzman. Na afloop drinken we met z’n drieën een boel water om de munten op te maken en dan brengt Reinier ons naar huis. De Vrouw is nog wakker. We kletsen bij en dan komt Chantal met het volgende. Zij heeft voor eind september voor twee personen kaarten gekocht voor twee avonden Steven Wilson in The Royal Albert Hall in Londen. Nu weet ze niet zeker of Tim mee kan. Of ik anders mee wil? Maar wacht, dan wil De Vrouw ook mee. Maken we er een lang weekend van? Lijkt wel een gaaf idee. Tijdens delen van de dvd’s van Steve Hackett en Eels in The Royal Albert Hall en van Alice Cooper op Wacken maken we onszelf lekker. Lekker. Het is pas kwart over twee als we naar bed gaan.
Muziek vandaag: een concertje.
–
Woensdag 22 april:
Gaat-ie weer. Ik ben weer zeer moe als ik opsta, maar dan gaat het verder goed. Vanmorgen ben ik ook zeer vroeg op de werkplek en daar kan ik weer veel (voorbijkomende) dingen doen. Halverwege de ochtend sluit ik me op in een kleinere kamer en dan gaat het lekker. Mussen de middag loop ik kort buiten. Het is zonnig, maar in de wind nog best koud. De rest van de middag ben ik in een locatie in Velp. Op de terugweg zet een collega me af in het centrum van Arnhem. Ik loop nog even langs de platenwinkel en koop 1974-1979, een doosje met vier studioalbums van The Bee Gees (Mr. Natural, Main Course, Children Of The World en Spirits (Having Flown)), plus een extra plaatje met spul van Saturday Night Fever en B-kantjes van singles. Ha, nostalgie! Je had de knullen achter de toonbank eens moeten zien kijken. Ik ben om half zes thuis en buig me over het eten. Gehaktballen worden het, met een saus van ui, prei, courgette, zoete aardappel en tomaat. Erbij natuurlijk salade: de beroemde bootjes van witlof, rode paprika en blauwe kaas. Tussendoor doe ik nog wat werkzaamheden op mijn laptob. De Zoon moet overwerken, dus die is laat. De Vrouw is er rond kwart over zeven en een half uur later is De Zoon er ook, hetgeen betekent dat we aan tafel kunnen. Verroest, de saus is ingekookt; ik heb de kookwekker niet gehoord. Toch is de dis best goed. Na die dis gaan De Zoon en ik weer hardlopen. De Zoon doet een kort rondje. Ik niet. Voor mij wordt dat kwartiertje onafgebroken een beetje een makkie. (Nee, hoor.) Later op de avond lees en luister ik. De Plaat nog maar eens.
Muziek vandaag: Greasy Truckers Party (Hawkwind), Cheating The Polygraph (Gavin Harrison), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson)
–
Dinsdag 21 april:
Eigenlijk hetzelfde verhaal als gisterenmorgen, maar nu zonder gevoel dat ik neerslachtig ben. Eenmaal uit bed gaat het prima. Buiten is het koud maar zonnig. Op de werkplek lukt het me vanmorgen niet goed om geconcentreerd te werken en me niet af te laten leiden, maar dat komt omdat het op dinsdag altijd niet lukt om geconcentreerd te werken en me niet af te laten leiden. Er gebeurt weer van alles, er komt veel op me af en ik accepteer maar weer dat de dinsdag een dag is dat het me niet lukt om geconcentreerd te werken en me niet af te laten leiden. Door alle gedoe geen pauze tussen de middag. Dat is niet erg, want het gaat verder wel goed met mij. Om zes uur weer thuis. De Vrouw heeft bamisoep. Zeer fijn, maar ik ben zeer moe dus ik hoef niet zeer veel. Na afloop ga ik de foto’s van afgelopen weekend verder ordenen en plaatsen op de webstek. En ik hoor de plaat waarom het donderdagavond zal gaan. Twee keer, dus. Aansluitend is het tien uur.
Muziek vandaag: Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson)
–
Maandag 20 april:
Zo. De wekker gaat. Ik ben al wakker. Slecht geslapen. Bijna niet. Er is iets in mijn hoofd. Toch geen dip? Ik ga uit bed. In de badkamer gaat het wel weer. Het gaat wel weer goed. Het gaat weer goed. Opgewekt en al. Kijk aan. Buiten schijnt de zon. De bus heeft file; ik ben dus later. Niet erg. Op de werkplek gebeurt er van alles om me heen. Ik wil me concentreren, maar het lukt me niet goed. Dan maar ik een kamertje apart. Lekker. Tussen de middag loop ik een rondje in de zon. Ook lekker.
Van alles wat ik had gepland op het werk, heb ik nog slechts de helft gedaan. Toch ook weer veel ad hocgedoe. Niet erg, maar het helpt niet bij de zaken die ik graag wil doen en waar ik alle aandacht bij nodig heb. Half zeven thuis. Grill aan, kipvleugels eronder en aan de slaslag. Aan de slag met sla. Wortel, komkommer, tomaat, bosui, mosterddillekaas. Toe maar! Om kwart over acht os alles op en opgeruimd. Hardlopen! Deze week doen we nogmaals een kwartier onafgebroken, om te zien of De Zoon het ook lukt. Het lukt hem! En mij ook weer. Het laatste uur van vandaag lees ik de krant en luister ik Arvo Pärt.
Muziek vandaag: Hawkwind (Hawkwind), In Search Of Space (Hawkwind), Arvo Pärt – Works For Violin And Piano And For Piano Solo (Ursula Schoch & Marcel Worms)
–
Zondag 19 april: Cultuur bij je buur
Al dik twee dagen zonder medicatie, maar slapen lukt nog niet heel goed. Weer veel wakker, dus. Om half tien ben ik beneden. U kent de gebruikelijke zondagklusjes al wel. Halverwege de ochtend loop ik door de zon mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.
Als ik weer terug ben, gaat De Vrouw haar rondje lopen. Ha, dat krijg je met twee verschillende tempi. Ondertussen bereid ik de brunch voor. Die brunch stoppen we in onze monden. En dan is het weer twee uur. Dit keer gaan De Zoon en ik op de fiets naar het centrum. In het appartement van René Mathon aan de Hofstraat vindt onze zondagmiddag van Cultuur bij je Buur plaats. Tijdens de eerste set is er redelijk veel volk; later is er wat minder, maar aan het eind – tijdens de toegift – is weer wel publiek. In het rustige uur lees ik Slechte vis, mijn eerbetoon aan Simon Jeffes, met de toepasselijke muziek op de achtergrond. Mensen zeggen dat ze ervan onder de indruk zijn. Dat is mooi, want dat is de bedoeling ook. Het evenement Cultuur bij je Buur is wat mij betreft weer een succes. Het brengt ons op het idee om meer huiskamerconcerten te gaan doen, dus dat belooft wat. (Wat, dat weet ik ook niet.) Pas om half zeven gaan De Zoon en ik nog even naar het Bluescafé, alwaar Otis Blues bezig is met de laatste stukken van de laatste set. Die pakken we toch maar mooi mee. We ontmoeten De Vrouw bij de grillzaak op het winkelcentrum bij ons op de hoek van de straat. Daar doen we ons tegoed aan döner en shoarma. Het is half negen als we thuis zijn. Ik bewerk mijn foto’s van vandaag en kan nog iets horen. Om tien uur zak ik definitief in. Het was een geweldig weekend en eigenlijk ben ik wel verbaasd dat ik het zo goed gered heb.
Muziek vandaag: eerste plaatje van The Soul Of Armenia (Djivan Gasparyan), de eerste twee plaatjes van A History (Penguin Cafe Orchestra)
–
Zaterdag 18 april 2015: Cultuur bij je buur
Kwart voor negen uit bed. Veel wakker geweest, maar toch ook wel bij vlagen veel geslapen. Koffie, klusjes, boodschappen. Ik fiets naar een supermarkt en de Turkse winkel, dus ben ook eind van de morgen weer terug. We brunchen en dan stappen De Vrouw en ik op de fiets. Op naar Reinier en Gea. Die rijden ons met de auto naar Wenum Wiesel. In voormalige koeienstal De Vijf Uilen vinden vanmiddag drie optredens plaats in het kader van het evenement Cultuur bij je Buur. Een daarvan is Bas, Willem en ik. De locatie is echt prachtig, het weer werkt zonnig mee en het vijftien man tellende publiek is aandachtig en enthousiast. We doen twee korte setjes en het is ouderwets leuk en vertrouwd om te doen. Aan het eind van de middag rijden Reinier en Gea ons weer terug naar het centrum van Apeldoorn. We fietsen naar huis en daar zijn we iets na zes uur. Heb ik nog zin om te koken? Ik heb nog zin om te koken. Een pastaschotel wordt het: verse ravioli met tomatensaus vol rundergehakt, paprika, uien en Chinese kool. Ernaast parmesan en salade van komkommer, bosui, aardbeien en Turkse schapenkaas. Na het eten lees en luister ik en tussendoor bewerk ik de foto’s van vanmiddag. Half twaalf heb ik het echt gehad voor vandaag.
Muziek vandaag: Le Voyage De Sahar (Anouar Brahem), Mothermania (Frank Zappa), Not The Weapon But The Hand (Steve Hogarth & Richard Barbieri), Arc Light (Steve Hogarth & Richard Barbieri), King Biscuit Flower Hour (Emerson Lake & Palmer)
