Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 30 oktober: De Zoon is jarig + Zappaloween
Om half acht zijn we even beneden om De Zoon te feliciteren met zijn drieëntwintigste verjaardag. Gefeliciteerd, De Zoon! Een half uur later liggen we weer in bed en nog weer een uur later ga ik eruit. Koffie, krant. Ik fiets naar de bouwmarkt voor rode verf en twee supermarkten voor de laatste boodschapjes. Thuis maak ik een mooi wit overhemd goed bebloed (het is Halloween, nietwaar), we drinken nog koffie en terwijl De Vrouw een rondje fietst, lees ik mijn huiswerk voor vanmiddag en ruim ik allerlei boel op. We lunchen en half drie rijd ik naar mijn bijeenkomst Gerichte Aandachttraining. Het gaat over spanning en onprettige momenten. Niet vergroten of verkleinen, maar beleven in het hier en nu, zodat ik erna kan bekijken wat of ik ermee kan en wil doen. Kijk. Half zes ben ik weer thuis. Barst, mijn mooie overhemd is nog nat. Morgen, dus. Dan nu gewoon weg, samen met De Zoon. De Vrouw is vanmiddag al naar het café om de boel te decoreren. Onderweg fietsen we langs Plato en jawel, hij is er: Roxie The Movie (Frank Zappa), na tweeënveertig jaar! In een Italiaans restaurant in het centrum van de stad vindt een leuke ontmoeting plaats: Heidi, Auke, Sven, Danny en Martin zijn er en even later Emile en Cynthia ook. We eten pizza en daarna is het een klein stukje wandelen naar Art café Sam Sam. Daar gaat het gebeuren. Zowaar, er is redelijk wat volk en het gebodene is aangenaam, zo niet sterk. Eerst een setje van Zappa Experience, waarbij enkele FoolZ aansluiten: het klinkt echt geweldig wat die jonge gasten doen. En daarna onze eigen FoolZ met een lange en een korte set. Mooi! Er zijn wat oude bekenden in het publiek, ook leuk. Ik merk wel dat ik me slechts op muziek kan en wil concentreren en krijg van veel andere dingen niet al te veel mee. Maakt niet uit. Een uur is de hele boel afgelopen en fietsen De Vrouw en ik naar huis. Daar gaan we gelijk slapen.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), Classical Connection volume 2 (Rick Wakeman), Turbulence (Steve Howe), The Endless River (Pink Floyd), One Size Fits All (Frank Zappa)

–

Donderdag 29 oktober:
Ik word wakker met hoofdpijn, een beklemmende angst en kloppende au in mijn nek. Niet fijn. Dat het even niet goed gaat, mag er zijn, maar ik wil er niet in blijven hangen en vraag me wel af wat ik kan doen dat het maar zo snel mogelijk voorbij is. Het maakt dat ik even geen zin heb in de dag, in de dagen die komen en in het algemeen. Ik doe de dingen die moeten maar even in rustig tempo. Half acht wandel ik de deur uit naar de carpoolplaats en even na half negen ben ik op de werkplek. Gelukkig ligt er een boel te doen; het leidt me af van de druk op mijn hoofd. Tussen de middag loop ik door bos en veld. Half zeven ben ik thuis. Een lang weekend is aangebroken. De Vrouw heeft een schotel gemaakt van chorizo, kip, wortel, pompoen en Chinese kool. Best goed. Vanaf half acht zit ik aan de keukentafel en kan ik lezen en luisteren. Half elf is het bedtijd.
Muziek vandaag: Solid Ether (Nils Petter Molvaer), Gallery Of Dreams – Live (Gandalf)

–

Woensdag 28 oktober:
Half negen ben ik wakker. Niet alleen om half negen. Ik ben vannacht vaker wakker geweest, maar sliep bij rukken en beetjes verder. Ik sta op en beneden bewerk ik de paar foto’s van gisterenavond en lees ik de krant. De Vrouw is ook beneden en we drinken koffie. Daarna maak ik een boodschappenronde langs supermarkt en Turkse winkel. Ik lunch en aan het begin van de middag rijd ik naar het centrum. Bij een herenmodezaak koop ik een nieuw vest en een festivalbroek en in de nieuwe Plato bestel ik Roxy – The Movie en men verzekert mij dat ik hem vrijdagmorgen op kan halen. Dat zou mooi zijn. Verder bezoek ik nog de biowinkel. De Vrouw moet eind van de middag werken, dus zorg ik ervoor dat het eten voor haar klaar is: een stoemp van aardappel, zoete aardappel, spekjes en andijvie, met gebraden biologische runderchipolata’s en een salade van komkommer, bosui, bleekselderij, tomaat en kaki. De Zoon is er als De Vrouw de deur uit is om half zes. Ik warm de prut en we eten het op. Aansluitend gaan we hardlopen. Verhip, ik moet halverwege weer een pauze inlassen. Niet erg, het mag, maar het is al zo vaak de laatste tijd. Nu ben ik de afgelopen dagen wel veel en erg vermoeid en voel ik me gespannen, onrustig, opgejaagd en bij vlagen angstig. Met wat oefeningen kan ik het dagelijks leven wel weer aan, maar het geeft te denken. Half acht ben ik weer binnen. Ik lees en luister aan de keukentafel tot half tien. Dan ga ik naar boven voor een korte douche, wat oefeningen en een poging om te slapen.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), The Classical Connection volume 1 (Rick Wakeman), Kytecrash (Kytecrash), Camembert Electrique (Gong), The Breaking Of The World (Glass Hammer), A Map Of The World (Pat Metheny)

–

Dinsdag 27 oktober: Banned from Utopia in Arnhem
Ik ben een paar keer wakker vannacht, maar slaap ook, zij het met korte rukken. Toch sta ik goed op. Het is flink koud op straat. Wederom mis ik net de busaansluiting in Arnhem en deze keer besluit ik om naar de werkplek te lopen. Het kost me veertig minuten. Ondertussen is het mooi zonnig en het belooft een prima buitendag te worden. Op de werkplek doe ik van alles wat ik moet doen. Tussendoor loop ik door veld, bos en zon. Ik tref De Vrouw op het Willemsplein om iets voor vijf uur. We lopen door de Rijnstraat en eten gegrild lamsvlees bij een Turks restaurant. Dan wandelen we langs de Rijnkade en komen uiteindelijk op de Korenmarkt. Daar treffen we Pedro op een terras en even later komen Emile en Cynthia ook toevallig langs. Acht uur kunnen we Luxor in. Leuke zaal; ik was er nog nooit geweest. Dat verandert nu. Banned From Utopia is echt goed op elkaar ingespeeld, merk ik. Ze touren al anderhalf jaar met dezelfde setlijst en kennen het materiaal nu van binnen en van buiten. Toch zie ik ook nog veel plezier op het podium. Er is niet veel volk, dus staan we mooi vooraan en maken we alles van dichtbij mee. Hoogtepunt vind ik Marqueson’s Chicken en The Illinois Enema Bandit. Ray White is mooi bij stem en Robbie Mangano giert alle bochten uit. Na afloop even iets drinken en om elf uur pakken we de bus naar Apeldoorn terug. De Vrouw stapt uit waar ze haar fiets heeft geparkeerd; ik een stukje verderop, want ik loop het laatste half uurtje. Als ik thuis ben, ben ik ook gelijk aan het einde. Kwart over twaalf lig ik doodvermoeid in bed.

–

Maandag 26 oktober:
Dus. Vroeg op, weer. Het lukt. Ik ben ook op tijd in Arnhem, maar door een vakantiedienstregeling mis ik de aansluiting, waardoor ik pas na achten op de werkplek ben. Daar is het ’s morgens redelijk rustig. Niet met werkzaamheden, want die zijn er zat, maar met aantallen collega’s. Hierdoor verloopt de ochtend tamelijk ontspannen. Tussen de middag loop ik door het bos. Uiteindelijk kan ik de bus van vijf uur hebben, waardoor ik om half zeven thuis ben. Gelijk maar eten maken voor De Zoon en mijzelf. Het wordt een gruwelijke pasta. Die os uiteindelijk zo op. ’s Avonds lees en luister ik wat tot het kwart voor tien is en ik echt inzak van vermoeidheid. Het lukt me niet om te wachten tot De Vrouw thuis komt, dus ga ik naar bed. Net boven krijg ik een korte maar hevige angstaanval. Ik doe een oefening, concentreer me op mijn ademhaling en het gaat. Het gaat.
Muziek vandaag: Courting The Widow (Nad Sylvan), Gallery Of Dreams (Gandalf), The Kinks Are The Village Green Preservation Society (The Kinks)

–

Zondag 25 oktober:
Half negen ga ik uit bed. Wat of ik in dat extra uur heb gedaan, ga ik hier niet vertellen. Er gaan geruchten dat alles wat je ooit eens op het internet hebt gezet, er nooit meer af gaat. Als een soort onuitwisbare inkt blijft het in de ether hangen. Niet fijn. Alles is wel fijn als ik opsta en wat zondagmorgenklussen doe. Halverwege de ochtend is De Vrouw ook beneden. We drinken koffie en lopen samen mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De zon schijnt. Het is een prachtige herfstdag. Thuis zijn er wat klusjes, is er nog meer koffie en chocolade. Ik maak een brunch. Die nuttigen we. Gelijk erna ga ik hardlopen. De Zoon slaat een keer over. Ik loop langs het kanaal en achter de volkstuinen langs. Halverwege moet ik een korte pauze inlassen en niet veel later nog een paar. Als ik weer thuis ben, douche ik kort en ga ik het avondeten voorbereiden. Ik braad lamsbout in de tajine, rode ui, knoflook, gember, kaneel en koriander erbij, onder water zetten en pruttelen maar. Ondertussen snijd ik een halve pompoen in stukjes. Na een uur gaan die erbij en een kwartier later de gedroogde pruimen en abrikozen met de honing. Nog twintig minuten koken en aan tafel maar! Deze zoete tajine is een groot succes. Het is de bedoeling dat er voldoende overblijft voor De Vrouw voor morgen, maar dat lukt niet. Het is helemaal op. Ik heb er nog een salade naast gezet van wortel, bleekselderij, bosui en kaki; het mag niet baten. Vroeg is alles weer opgeruimd (net als dat het vroeg donker is – goh) en de avond besteed ik door te lezen en te luisteren aan de keukentafel. The Colour Of Magic is uit en als een tussendoortje begin ik in De Cirkel (Dave Eggers). Schijnt leuk en eng te zijn, hoorde ik ergens. Zo doof ben ik dus ook weer niet, zo blijkt. Tien uur ga ik naar boven voor een oefening en daarna ga ik slapen.
Muziek vandaag: Sol29 (Nosound), Koralrevens Klagesang (Panzerpappa), Astromalist (Panzerpappa), The Black Rider (Tom Waits), Grace For Drowning (Steven Wilson), Genesis Revisited II (Steve Hackett), Speaking Of Now (Pat Metheny Group), Lord Of The Rings (Bo Hansen)

–

Zaterdag 24 oktober:
Om een of andere reden ben ik pas om half tien beneden. Koffie, klussen, krant. Dan fiets ik naar de Turkse winkel en een supermarkt voor wat laatste dingetjes. Bij thuiskomst vertrekt De Zoon naar een vriend. De Vrouw en ik lunchen. Zo rond drie uur is Marja er; zij neemt ons mee naar Radio Kootwijk en daar vieren we de verjaardag van Robert. De Zoon is er eind van de middag ook. Het is aangenaam, mooi voedsel en aardige gesprekken. Men vindt dat het goed met mij gaat; ze zien het aan me. Mooi. Soms zijn er momenten dat er te veel geluid door elkaar is en ik het allemaal niet best kan volgen. Het laatste anderhalf uur zak ik ook in van vermoeidheid. Even na negenen heeft De Zoon ons thuis gebracht. Ik lees en luister aan de keukentafel en om kwart over elf vind ik het weer mooi geweest voor vandaag. Een ding dat ik nog doe: ik zet de wekker alvast een uur terug. Wat ga ik vroeg slapen, zeg.
Muziek vandaag: Discretion (Theo Travis & Robert Fripp), Soil Festivities (Vangelis), Earthmotherearth (Jon Anderson), We’re Here Because We’re Here (Anathema), Transcience (Steven Wilson), One Quiet Night (Pat Metheny), Warm Winter (Memories Of Machines)