Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 4 december:
Pas om half negen wakker. Dat geeft te denken. Of nee, toch maar niet. Beneden koffie en de krant. En nog meer koffie. Dan de laptop open en werken aan de verslagen van gisteren. Moet ook gebeuren. Ik heb veel dingen die ik de komende tijd wil doen en uitzoeken, dus laat ik mijn tijd goed gebruiken. (Aan de andere kant bedenk ik me ook vaak: Waar begin ik aan?, maar daar wil ik me niet al te veel door mee laten slepen. (Ik heb het al moeilijk zat, zeg.)) Natuurlijk is er ook veel tijd voor bijkletsen met De Vrouw. Uiteindelijk doe ik nog niet de helft van wat ik wil doen, maar wat maakt het allemaal uit. De Zoon komt ook thuis en we nuttigenen een gezamenlijke lunch van tosti’s. Daarna wil ik even naar buiten. Het is tenslotte stralend zonnig weer. De Vrouw wandelt mee met een rondje door het Kanaalpark. Aansluitend bevestigen we een lap gaas achter de grote fotolijst die we hebben gebruikt tijdens ons trouwfeestje en daarna snijd ik een pompoen. Ook drie kleine uien moeten eraan geloven. Ik doe anderhalve liter water in een pan met de uien en zo’n vierhonderd gram spliterwten. Dat breng ik aan de kook. Als het drie kwartier heeft staan pruttelen roer ik er een eetlepel gember, een eetlepel kaneel en een eetlepel olijfolie doorheen. Dan voeg ik de pompoenblokjes toe en dit mag dan nog een half uur koken. De laatste tien minuten gaan er twee in plakjes gesneden rookworsten en een wagonlading gebakken spekjes bij in. Ter garnering deponeer ik er een fikse hoeveelheid peterselie bij op. Dat is het teken dat we aan tafel kunnen en dat doen we dan ook. In de tussentijd heb ik nog van alles ingetikt in verschillende documenten ten behoeve van mijn toekomst. Ahum. De soep smaakt ook nog. Na het eten gaan De Zoon en ik onze ronde hardlopen. Het is helder en niet echt heel koud, maar er staat een stevige wind zodanig dat ik halverwege weer doodmoe ben en een korte wandelpauze moet inlassen. Thuis heb ik een dip: er is druk op mijn hoofd, ik heb hoofdpijn en nergens zin in. Om te ontspannen lees en luister ik aan de keukentafel; dat helpt. Om half elf is het welletjes voor vandaag.
Muziek vandaag: Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Not Necessarily Acoustic (Steve Howe), The Fall (Se Delan), Belighted (Iamthemorning), Cheating The Polygraph (Gavin Harrison), het concert dat meekwam als twee bonusplaatjes bij de Deluxe Edition van So (Peter Gabriel), John Wetton/Geoffrey Downes (John Wetton & Geoffrey Downes), Merlin Atmos (Van Der Graaf Generator)

–

Donderdag 3 december:
Half zes op. Ik heb diep geslapen. Mooi. Minder mooi is dat het even duurt voor ik goed wakker ben. Maar dan ben ik ook wakker. (Ik moet niet zeuren.) De eerste twee uur ben ik alleen beneden. Ik drink koffie, ontbijt licht, lees de krant, doe oefeningen, enzovoorts. Dan pak ik de bus naar Velp. Er is veel verkeer op de weg en ik mis de aansluiting; net iets na half tien ben ik bij Henk. Ik vertel over mijn ervaringen met de netwerkgesprekken van de afgelopen weken en wat het me oplevert: vooral zelfvertrouwen op meerdere niveaus, maar ook enthousiasme om – ondanks dat ik al een nieuwe baan heb – een stappenplan te maken om voor mijzelf te beginnen. Mijn allergrootste valkuil is dat ik terugschiet in de veiligheid en daardoor acties niet onderneem of uitstel. Ik moet iets vinden om mijn mooie stappen vooruit ook te borgen. De komende tijd ga ik een sterkte-zwakteanalyse maken waarin dat allemaal aan de orde komt. Zowaar, ik verkeer in een heuse luxepositie: ik heb twee banen en kan van daaruit in alle kalmte mijn eigen zaak opbouwen. Nu doorzetten, dus? Eén uur ben ik weer thuis. Nog een keer koffie, een lunch. Kwart voor drie stap ik op de fiets en rijd ik naar de andere kant van Apeldoorn. Vlakbij wat voorheen de Victorkerk is (u weet wel, waar ik werd gedoopt en zo) woont Paul. Hij is freelance tekstschrijver en ik mag hem dik drie kwartier bevragen over zijn arbeidsverleden, heden en andere relevante ervaringen. Hij bevestigt twee zaken: het vak van freelance tekstschrijver is onzeker en dus (in mijn optiek) doodeng, maar als ik me als specialistisch (voor de zorg) profileer is er een grote kans dat ik interessant ben op de markt. Ik dank Paul voor zijn openhartigheid, advies en hulp. Mijn terugtocht gaat via een supermarkt voor de laatste boodschapjes, want als ik om kwart over vijf thuis ben, ligt er voor mij de taak van het avondeten. Geen ramp. Ik maak een groentecurry van ui en rode ui, spitskool, kokosmelk en blauwe kaas, met daarnaast bulgur, gebraden varkenshaas en een salade van veldsla, komkommer, bosui, tomaat en avocado. De Vrouw is om kwart over zes thuis en drie kwartier later zitten we aan tafel. Het eten smaakt. Kwart voor acht is alles op en opgeruimd. Ik zou nog veel aan verslaglegging van de gesprekken van vandaag willen en kunnen gaan doen, maar ik kies ervoor om te ontspannen: lezen en luisteren aan de keukentafel tot het half elf is en ik naar bed ga.
Muziek vandaag: Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Wassail (Big Big Train), A Trick Of The Tail (Genesis), Wind And Wuthering (Genesis), Fourth World vol. 1: Possible Musics (Jon Hassell & Brian Eno), Love Fear And The Time Machine (Riverside)

–

Woensdag 2 december:
Zowaar, ik slaap zelfs goed. De wekker van De Vrouw maakt me wakker om zeven uur. Ik stap uit bed. Vanmorgen komt een Wmo-consulente van de gemeente met De Zoon het keukentafelgesprek voeren. Negen uur is ze er en uiteindelijk is ze anderhalf uur in huis. De Zoon heeft een zorgvraag rondom zelfstandig (gaan) wonen, zoeken naar ontwikkelen in werk en het opbouwen en onderhouden van sociale contacten. Hij kan zijn vragen en problematiek redelijk verwoorden en daar waar nodig springen we bij. Wat ons voor ogen staat is een ambulant begeleider die met hem aan de slag gaat; als wij het zelf oppakken levert dat veel strijd en conflicten en dat komt de relatie die we met De Zoon hebben niet ten goede. We willen naast hem staan, niet tegenover hem. Verwachting is dat we over een week het verslag en een mogelijke indicatie voor zorg binnen hebben. Om elf uur fiets ik naar de biowinkel, een supermarkt en de Turkse winkel voor wat nodige boodschappen. Thuis maak ik een lunch voor De Vrouw en mijzelf, waaronder eieren met spek. In de middag klap ik mijn laptop open en bereid ik mij voor op het traject- en netwerkgesprek van morgen. Ook maak ik een eerste aanzet tot stappenplan hoe ik mijn eigen bedrijf (jaja) kan gaan opzetten. De Vrouw gaat rond vijf uur nog naar haar werk; ik ga avondeten maken. Het wordt een chili van rundergehakt, ui, peper, knoflook, postelein, tomatenpuree, bonen en ananas, met daarnaast een salade van veldsla, komkommer, bosui en kaki. Goed spul. De Vrouw is om half acht weer terug en dan eten we dat goede spul op. Vervolgens gaan De Zoon en ik onze ronde hardlopen. De buitentemperatuur is uitstekend (11 graden), maar het waait stevig en de tegenwind halverwege maakt dat ik een korte pauze moet inlassen. Niet erg. Het laatste uur lees en luister ik aan dezelfde keukentafel als waar we de dag begonnen. Kwart voor tien ga ik naar boven voor een korte douche en hopelijk een lange nacht.
Muziek vandaag: het tweede en derde plaatje van de doos Satie Piano Works (Aldo Ciccolini), No Expense Spared (Rick Wakeman & Adam Wakeman(, Sheik Yerbouti (Frank Zappa), Better Late Than Never (Anderson Ponty Band), Paper Mâché Dream Balloon (King Gizzard And The Lizard Wizard), de eerste cd van de doos Too Old To Rock And Roll; Too Young To Die! – The TV Special Edition (Jethro Tull), Culture Of Ascent (Glass Hammer), The Road To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Dinsdag 1 december:
Beter geslapen. Toch kost het me moeite om goed wakker te worden. Buiten is het rustiger weer. Op de werkplek ben ik ook weer op tijd en er ligt een mooi stapeltje werkzaamheden te wachten. Het is de laatste werkdag van de week (jaja), dus handel ik alles af wat ik voor deze week af kan en moet handelen. Tussen de middag loop ik door bos en veld. Ook stuur ik alle opdrachten en verslagen rondom mijn traject naar Henk. Hectieke werkdag, veel aan mijn hoofd, maar alles klaar of overgedragen voor zover nodig. Om zes uur ben ik thuis, maar ook goed moe. De Vrouw heeft het eten zo goed als klaar: een groenteschotel van ui en Chinese kool en tonijn, met een salade van komkommer, bosui en tomaat. Onder de maaltijd proberen we ons voor te bereiden op het keukentafelgesprek met de gemeente morgenochtend. Het lukt maar half; De Zoon is kortaf, De Vrouw kribbig en ik zonder energie. Ik haal diep adem en vestig mijn aandacht op hier en nu; het mag er zijn, maar ongemakkelijk blijft het. Aan de keukentafel lees ik de krant. Later begin ik in Het hout (Jeroen Brouwers) Waar blijft de PROG? Tien uur vind ik de dag wel voorbij.
Muziek vandaag: A Night In Europe (Unitopia), Plight & Premonition (David Sylvian & Holger Czukay)

–

Maandag 30 november:
Slapen ging wisselend vannacht. Het duurde lang voordat ik inderdaad sliep en gedurende de nacht ben ik een paar keer wakker. Opstaan is geen probleem; ik ben ook opgewekt. De busreis gaat voorspoedig en ik ben op tijd op de werkplek. Daar ligt een portie werk. Goh. Tussen de middag loop ik door regen, veld en bos. Half zeven weer thuis. Ik maak bamisoep en als De Vrouw om half acht thuis is, kunnen we aan tafel. Een gezinsmoment. Regen stort de hele dag al over de aarde, dus stellen De Zoon en ik onze ronde hardlopen uit tot morgen (of overmorgen). Het laatste uur van vandaag lees ik (de krant) en luister ik. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny), de twee cd’s uit de doos Too Old To Rock And Roll; Too Young To Die! – The TV Special Edition (Jethro Tull)

–

Zondag 29 november:
We staan vandaag op tijd op. Ik ben om kwart voor negen wakker. Beneden drinken we koffie en om half elf zitten we in de auto. De Zoon rijdt ons naar Terschuur. In een etablissement viert oma haar verjaardag. Er is koffie, een brunchbuffet, Sinterklaas komt langs, het is er koud, er is veel geluid en lawaai om me heen, het is niet heel erg, er zijn ook aangename gesprekken, maar het vraagt veel energie en als we om kwart voor vier weer thuis zijn, ben ik bekaf. Niet erg; ik kan ontspannen door te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Tegen half zeven maak ik een eenvoudige hap: ik bak een grote omelet, warm als vulling daarvoor de groentecurry van gisterenavond op en serveer het restje salade van gisteren, toasts, tonijn- en vegapaté erbij. We tafelen na en zien vervolgens het journaal. Ik bekijk de rest van de muziekdvd en lees het boek over Tom Waits uit. Kwart over tien is de energie voor vandaag echt op.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van de doos Satie Piano Works (Aldo Ciccolini), The Fall (Se Delan), Real Gone (Tom Waits), Phantom Power (Rick Wakeman), de tweede helft van de dvd die mee kwam met The First Twenty Years (Spock’s Beard), Words Are All We Have (Fjieri)

–

Zaterdag 28 november:
Acht uur ben ik uit bed. Ik heb ruim de tijd beneden. Koffie, krant, klussen, maar ook webstek en dergelijke. In de krant een opmerkelijk interview met professor Jan Swinkels over de collectieve angst in Nederland, met een zeer treffende uitspraak van hem over angst in het algemeen: ‘De mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest.’ Half elf fiets ik een boodschappenronde: de markt, supermarkt en Turkse winkel. Thuis is De Vrouw ook beneden en we drinken koffie. Aansluitend een brunch. In de middag zet ik de laptop aan en werk ik aan het gespreksverslag van gisteren en de huiswerkopdrachten van het traject. Tussendoor ga ik een ronde hardlopen. Het is koud, maar best lekker. Er zit een boel vermoeidheid in mijn lijf, merk ik. Ik moet halverwege dan ook een pauze inlassen. Terug neem ik een korte douche en werk ik nog wat verder. Eind van de middag maak ik avondeten: een beenham met honingsaus, een groentecurry van ui, paprika, knoflook en courgette, een salade van komkommer, bosui, tomaat, kaki en avocado, plus ernaast allerlei restanten van de afgelopen dagen: de bietenstamppot en wat karbonade. De beenham gaat in z’n geheel vijf kwartier in de oven en komt er echt super uit. Half acht hebben we alles zo goed als opgegeten en opgeruimd. Ik ga nog even zitten werken en als het klaar is, bekijk ik een muziekdvd op de computer. Erna lees en luister ik nog wat aan de keukentafel en dan is het half elf geweest en wil ik echt slapen.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), The Fall (Se Delan), Tapestries (Rick Wakeman & Adam Wakeman), The Lionheart (Chris Opperman), Fragile (2015 remix by Steven Wilson) (Yes), Raise The Dead – Live at Wacken 2013 (Alice Cooper), XXX Live (Asia), de eerste helft van de dvd die meekwam met The First Twenty Years (Spock’s Beard), Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny)