Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 29 januari: etentje
Ik heb de wekker niet gezet en word om kwart voor zeven wakker. Redelijk geslapen, maar ik ben nog altijd niet fit. Ben benieuwd. Half negen op de nieuwe werkplek en daar kan ik weer van alles doen. Erna en ik spreken elkaar tussen de bedrijven door en na afloop: het is zeker helpend wat ik doe, maar we moeten beiden de weg nog beter vinden en dat kost gewoon tijd. Kwart voor vijf ben ik weer thuis. Niet veel later De Vrouw ook. Wat bijpraten. De andere dag van het evenement ‘Cultuur bij je buur’ zijn we ook volgeboekt! Geen zorgen meer. Half zeven gaat de telefoon. Het is Reinier. Hij komt ons ophalen in plaats van dat we door de regen hoeven te fietsen naar het huiskamerrestaurant voor een etentje met GAteL en Reinier. Wat volgt is een uitzonderlijk genoeglijke avond aan de andere kant van Apeldoorn. Best eten, fijne atmosfeer en bovenal goede mensen in het gezelschap. Dank, dank! Elf uur zijn we weer thuis. En daar slaat de vermoeidheid echt goed toe. De hele avond was mooi en heb ik nergens last van gehad, nu mag ik instorten. Ik ga naar bed.
Muziek vandaag: 4 1/2 (Steven Wilson)

–

Donderdag 28 januari:
Het gaat niet zo goed met slapen. Veel wakker vannacht en aan het eind juist heel diepe slaap. Ik ben dan ook heel moe als ik opsta. Als ik naar de carpoolplek loop, is het zeer mooi buiten en ik ben verder goed en opgewekt, ook al ben ik niet fit. Op de werkplek ligt een enorme stapel werk en overleggen en ik rond heel veel af. Dat geeft weer rust en ruimte. Tussen de middag wandel ik een kort rondje door bos en veld. Half zeven ben ik thuis. Doodmoe en met hoofdpijn, duizeligheid en de genadeloze pieptoon. Ah, het lichaam geeft een signaal. Goed luisteren. De Vrouw heeft eten gemaakt: een broccolisoep, een schotel van kip, paprika en aardappel, met doperwten ernaast en verse ananas. Zeer lekker, maar ik kan niet veel eten. Geluid en veel prikkels doen me zeer. Wel wil ik mijn ronde hardlopen, dus dat gaan De Zoon en ik doen. Buiten is het net boven nul. Lopen gaat redelijk; ik moet op tweederde weer een korte wandelpauze houden, maar dan loop ik de rest in een ruk uit. Als ik weer binnen ben, ben ik echt op. Ik kan nog heel even lezen aan de keukentafel en ga dan om half tien naar bed.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 27 januari:
Ik wórd wakker. Aan mijn keel en neus te voelen word ik ook verkouden. Toch sta ik goed op. Vanmorgen naar de nieuwe werkplek. Aanvankelijk is het droog heb ik de wind mee, maar halverwege slaat het om: regen en tegenstorm. Op de werkplek is zeer veel te doen. Wat me nog niet lukt, is de baas vóór te zijn en hectiek echt weg te nemen, maar dat wat ik doe is wel degelijk ondersteunend en we staan ook nog maar aan het begin. Ik heb ook niet het idee dat ik klaar ben voor vandaag, als ik om kwart over vier vertrek. Op de terugweg rijd ik langs de supermarkt en de Turkse winkel. Kwart over vijf ben ik thuis. De Vrouw is nog een paar uur aan het werk. Ik kook bieten, doe wat aan de webstek en ga dan eten maken. Het wordt de ovenschotel van bieten (goh), witlof, peer, rode ui, walnoten en honing, met ernaast een stoemp van koolraap en zoete aardappel, plus een verse worst. En ook nog eens een salade van komkommer, bosui, bleekselderij en tomaat. De Vrouw komt thuis en om half acht gaan we aan tafel. De Zoon is in goede bui. We eten alles op. Na het eten is het veel te nat buiten om te gaan hardlopen. Ik lees en luister aan de keukentafel, ga dan foto’s van afgelopen weekend bewerken en lees mail. Ha, er zijn twéé verzoeken voor optredens van Bas, Willem en ik binnen. Mooi! Half elf ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Houses Of The Holy (Led Zeppelin), In Through The Out Door (Led Zeppelin), 4 1/2 (Steven Wilson), Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods), Shrine Of New Generation Slaves (Riverside)

–

Dinsdag 26 januari:
Opstaan is lastiger vanmorgen, maar het lukt. Ik ben mooi vroeg op de werkplek. Daar is veel werk, maar ik kan ook een aantal klussen overdragen aan een collega. Tussen de middag loop ik door het bos. In de middag opnieuw allerlei overleg. Als ik van de werkplek wegloop, zakt de vermoeidheid over me heen. Toch red ik het. In Apeldoorn wandel ik via de supermarkt en om zes uur ben ik thuis. De Vrouw is afwezig en eet niet mee. Ik maak – lekker gemakkelijk – een saus van gehakt, ui, paprika, tomaten en zoete aardappel, kook daar spaghetti bij rn monteer een salade van komkommer, bosui, bleekselderij en cranberry. Dat eten De Zoon en ik op. De Zoon heeft vanmiddag zijn ambulant begeleider over de vloer gehad en ze zijn gelijk volop in actie gegaan. De eerste reacties op een huurhuis zijn gedaan. Ha, straks is hij nog sneller de deur uit dan wie dan ook ooit zou hebben verwacht. De Vrouw komt ook thuis en we praten bij. De rest van de avond doe ik het rustig aan; ik was zeer vermoeid, weet u nog wel? Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: 4 1/2 (Steven Wilson), Perfect Beings II (Perfect Beings), Love Fear And The Time Machine (Riverside)

–

Maandag 25 januari:
De wekker maakt me écht wakker. Het gaat goed. Ik voel me prima. Mooi om te merken dat ik weer dingen wil en kan in het weekend. Op de werkplek is het weer als vanouds: veel te doen en te regelen, maar ik weet het te redden en krijg veel gedaan. Tussen de middag loop ik een ronde door zon, veld en bos. In de middag een lang overleg met Ank over een boek met cliëntkunstwerken dat we gaan uitbrengen. Op de terugweg nog even de muziekwinkel in om te kijken of de nieuwe Steven Wilson er nu wél is. Half zeven ben ik thuis. De Vrouw is werken, dus ik maak eten voor twee personen. Het wordt een curry van kip, ui, peper, paprika en zwarte bonen, met rijst ernaast en een salade van komkommer, bleekselderij, tomaat en zilveruitjes. Ondertussen knal ik de nieuwe4 1/2 door het huis. Lekker, wel. Kwart over acht zijn De Zoon en ik klaar voor een ronde hardlopen. Het is nog zeer zacht buiten. Op tweederde merk ik een lastige kramp in mijn benen, dus las ik een korte wandelpauze in. Volgens mij heb ik het stuk met de wind mee gewoon te hard gelopen en dus geforceerd. Uiteindelijk loop ik nog een paar stukken goed uit. Thuis gun ik mijzelf een uur om de krant te lezen en iets te luisteren. Half tien is De Vrouw thuis. We praten wat bij en ik ga om tien uur naar bed.
Muziek vandaag: 4 1/2 (Steven Wilson), Perfect Beings II (Perfect Beings), Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods)

–

Zondag 24 januari: van Brussel naar huis
Hoe laat is het eigenlijk? Het blijkt al bijna elf uur te zijn als we uit bed gaan. Ach zo. We douchen, pakken de tas in en melden ons af bij de balie. Gedurende in ons verblijf hebben we geen enkele andere gast in het hotel gezien. In het naastgelegen broodjeszaakje ontbijten we met goede koffie, broodjes en soep. Dan hebben we nog een dik uur voor een mooie wandeling. We sjouwen langs de kathedraal naar het park van het koninklijk paleis, gaan via het Koningsplein naar de Kunstberg en komen dan uit bij het Centraal Station. Daar nemen we nog een koffie, kopen we chocolade en wachten we op de trein. We verlaten Brussel volgens het tijdsplan. Na Antwerpen is er enig oponthoud en het ziet ernaar uit dat we de aansluiting in Roosendaal gaan missen, dus we kiezen ervoor om door te reizen naar Rotterdam. De Vrouw ontdekt dat er spoorwerkzaamheden zijn tussen Utrecht en Amersfoort, dus besluiten we om in de trein te blijven zitten tot Amsterdam. Helaas komen we daar wat later aan dan gepland. In plaats van om zes uur zijn we nu om zeven uur thuis. Niet zo erg. Ik zet een was aan en vervolgens lopen we met De Zoon naar de grilltent op de hoek. We eten döner en shoarma van een schotel en om kwart over acht zijn we thuis. Ik zet foto’s in de pc en dan heb ik een uur om te lezen en luisteren aan de keukentafel. Tien uur hang ik de was op en ga ik naar bed. Wat een mooi weekend!
Muziek vandaag: Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods)

–

Zaterdag 23 januari: Steven Wilson in Ancienne Belgique in Brussel
De wekker gaat om half zeven. Ik lijk wel gek. Of niet. Nee, niet. Twee uur later fietsen De Vrouw en ik naar het station. Onze treinreis verloopt zeer voorspoedig en om half twee lopen we onder de Magdalenakerk in Brussel te struinen tussen allerlei kramen. Niet veel later hebben we ons (Scandinavische) hotel in de Rue d’Assaut gevonden. De Vrouw heeft een kamer geboekt op de vijfde verdieping, zodat we mooi over de stad kunnen kijken. Op twee meter van ons raam bevindt zich een blinde muur. Volgens mij zijn we de enigen in het hele hotel. Een kwartier later gaan we op zoek naar een lunchgelegenheid. Mijn gids raadt de brasserie van het stripboekenmuseum, slechts een paar honderd meter verderop, van harte aan. Als we er aankomen, zien we dat die brasserie volop in verbouwing zit. En dus gaan we richting het centrum en vinden brasserie Vossen. Daar nemen we een omelet en een koffie. Vervolgens sjouwen we over de Grote Markt en langs de Beurs. We kijken even waar Ancienne Belgique zich bevindt en gaan dan op zoek naar een eettent. Dat is een leuke speurtocht. We zien Manneken Pis, allerlei straatjes en komen uiteindelijk via de Grote Zavel bij een Indiaas restaurant in de Rue Duquesnoy. We eten lam tikka massala en gemengde tandoor. Dan is het tijd om Ancienne Belgique weer op te zoeken. In de tientallen meterslange rij treffen we Jan, de Belg van Yesfocus. Als ik binnenkom, mag ik gelijk mijn fotocamera inleveren. Niet erg; ik was toch niet van plan ‘m de zaal mee in te nemen. Ik ga eerst boodschappen doen: een nieuw tourshirt, een nieuw tourboek en Do Nothing Till You Hear From Me, de plaat van Nick Begg’s band The Mute Gods. Het nieuwe minialbum is echter niet verkrijgbaar. We raken onze jassen kwijt en kopen munten en dan kijken we of we een zitplek voor De Vrouw kunnen vinden. Dat blijkt moeilijk. Helemaal bovenin zijn stoelen, maar die zijn allemaal al bezet. De Vrouw blijft wel boven op het balkon staan; ik ga beneden in de zaal. Stipt op tijd begint het concert. Wat we voorgeschoteld krijgen, is deels vertrouwd en deels een verrassing. Voor de pauze het volledige album Hand. Cannot. Erase. met alle visuele spektakel erbij. Het geluid is werkelijk schitterend. Luid, maar alle details zijn heel goed te horen. In de pauze haal ik De Vrouw naar beneden. De tweede set is een mengelmoes van wat we in de Royal Albert Hall hebben gehoord. Wat nummers van Porcupine Tree en twee stukken van de nieuwe plaat 4 1/2. Vooral Vermicellion knalt er wat mij betreft uit: een nieuw stuk met nieuwe beelden op het gordijn voor het podium. Helaas krijgen we ‘maar’ een toegift; er is een avondklok. Na afloop laat ik mijn cd door de heer Beggs signeren. We kletsen na in het beroemde café Falstaff bij de beurs en zijn zo rond een uur of een terug in het hotel.
Muziek vandaag: Approaching Silence (David Sylvian & Robert Fripp)