B-log: 20 t/m 26 februari 2016
Vrijdag 26 februari:
Dus. We gaan. Het is heel koud buiten op de fiets. Op de nieuwe werkplek is warm ook anders, maar ik werk in een kantoor in mijn eentje, dus kan er lekker stoken. Ook ligt er werk. Voor ik het weet is het alweer een uur. Even uitblazen. Dan weer verder. Vier uur vertrek ik. Ik loop naar het busstation en pak daar een lijn naar Arnhem. Aan de achterkant van het station komt collega Jessy met de auto voorbij en samen rijden we naar Doorwerth. Een andere collega viert vandaag haar twaalfenhalfjarig jubileum. Bij haar thuis. (Zelf ben ik vandaag overigens zesentwintig jaar en zesentwintig dagen in dienst.) Er is volop ontmoeting, uitwisseling en eten. Ik zit in een rustige, maar leuke hoek. Het is pas om half elf dat ik helemaal inzak. Niet lang daarna staat iedereen op en vertrekken we. Ik kan meerijden met de leidinggevende. Die zet mij in Apeldoorn af en ik loop het laatste stukje vanaf de meubelboulevard. Even voor twaalf ben ik thuis. De Vrouw en ik praten heel kort bij en dan moet ik toch echt naar bed.
Muziek vandaag: geen.
–
Donderdag 25 februari:
De wekker gaat en de genadeloze pieptoon is genadelozer dan ooit. Als ik uit bed ben, gaat het langzaam beter. Buiten is het koud en in de buurt van Arnhem sneeuwt het zelfs. In de ochtend van alles te doen en dat doe ik ook. Tussen de middag loop ik een rondje door bos en veld. In de middag heb ik een overleg in een andere locatie. Ik wandel naar het station, heb een bus eerder dan gewoonlijk en om half zes ben ik thuis. De Vrouw serveert shoarma met prei in roomsaus en een salade van bosui, komkommer, tomaat en rode kool. We zijn vroeg van tafel. Ik lees de krant en verder in het Bowieblad en luister tot tien uur.
Muziek vandaag: Live at the Orange (Jeronimo Road), The Unbendable Sleep (Rikard Sjöblom), When We Are Death (Hexvessel), Lumen (Steve Jansen & Richard Barbieri)
–
Woensdag 24 februari 2016:
Slapen gaat goed. Buiten is het prachtig weer als ik even na achten naar de nieuwe werkplek fiets. Wel koud. Daar past mijn stukje voor FOK! voor vandaag wel bij. Ha, er zijn weer lezers die bijzonder reageren. Zo is er iemand die op basis van mijn verhaal (tip van de auteur: verwar nooit het verhaal met de verteller) van een paar honderd woorden meent een hele diagnose te kunnen stellen. Ik lach me een kriek. Op de werkplek redelijk veel te doen, waaronder veel uitzoekwerk rondom LinkedIn en Twitter; da’s mooi, want dat kan ik ook goed gebruiken in de opzet van mijn eigen zaak. Op de terugweg naar huis doe ik een paar boodschapjes. Half zes ben ik thuis. Daar maak ik eten voor De Zoon en mezelf. Het wordt een saus van gehakt, ui, peper, knoflook, courgette en pompoen in tomaten. Ik serveer het met spaghetti. Na het eten ga ik mijn ronde hardlopen. Alleen weer, want De Zoon heeft last van een lastige spierpijn. Ga ik het opnieuw in één keer redden, dat rondje van een half uur? Nét niet. Op viervijfde moet ik een heel korte wandelpauze houden. Als ik weer thuis kom, is De Zoon ook net terug van een avondwandeling. Het laatste uur van vandaag lees en luister ik zoals gebruikelijk aan de keukentafel. Half tien vanavond.
Muziek vandaag: Under The Bridge – Live in London (Lifesigns), Live at the Orange Jeronimo Road), The Unbendable Sleep (Rikard Sjöblom)
–
Dinsdag 23 februari:
Zowaar, het gaat wel weer. Ik ben redelijk monter en heb wat energie. Ook weet ik weer dat ik me niet wil vereenzelvigen met wat er door mijn kop knalt. We gaan het gewoon weer doen vandaag en wie weet wat het oplevert. Mooi op tijd ben ik op de werkplek. Daar komt er veel uit mijn vingers. Leuke collega Liesbeth neemt afscheid (minder leuk) en ik heb samen met twee andere collega’s een Yammerspeurtocht georganiseerd (om collega’s wat enthousiaster voor het medium te maken). Tussen de middag heb ik nauwelijks tijd en gelegenheid om te wandelen door bos en veld, dus dat sla ik over. Zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft soep van wortel, pompoen, aardappel en chorizo gemaakt en daar eten we veel van. De Zoon vertelt over de huurwoning die hij vanmiddag samen met De Vrouw heeft bekeken. Deze is mooi, maar vindt hij te groot en te duur. Maandag een volgende bezichtiging. Ha, het komt nu wel dichterbij. We zien journaal en daarna ga ik lezen en luisteren aan de keukentafel. Half elf.
Muziek vandaag:The Illusion’s Reckoning (Mantra Vega), Siwan (Jon Balke)
–
Maandag 22 februari:
Redelijke nacht. Ik sta wel goed op, ook al zit mijn hoofd nog vol met genadeloze pieptoon. Piotr Grudzinski, de gitarist van Riverside, is plotseling overleden. Barst. De bus heeft wat vertraging op de snelweg, dus ik ben later op de werkplek. Daar ligt een boel achterstallige mail, heb ik wat overleggen en doe ik een boel wat ik nog moest doen. tussen de middag wandel ik door druilregen, veld en bos. Om half zeven ben ik thuis. Ik voel me leeg, dodelijk vermoeid, somber, energieloos en vraag me af hoe ik het allemaal ga redden de komende tijd: ik werk achtendertig uur per week, ben tien uur in de week bezig met reizen, sta om half zes op en ben ’s avonds om half zeven weer thuis, doe ik de avond niet veel meer dan eten maken en hardlopen en dan ga ik naar bed, heb het weekend echt nodig om bij te tanken en heb het idee dat ik nauwelijks tot helemaal geen tijd overhoud. Ik wil heel veel: wat extra tijd om eens wat extra dingen in en om huis te doen, straks gaat De Zoon uit huis en dan wil ik helpen met klussen en inrichten, ik zo graag weer (veel) schrijven, ik wil het project met Peter oppakken, ik heb een grote stapel boeken en platen en films, plus ik wil natuurlijk nadenken over mijn eigen toekomst, uitzoek hoe ik mijn eigen bedrijf ga starten en het nog doen ook. Dat vraagt allemaal tijd en energie en ruimte in mijn hoofd. Waar haal ik die nu vandaan? Het liefst zou ik structureel minder gaan werken; vraag is of dat erin zit de komende tijd. Vandaag voel ik me moedeloos. Het lukt me om eten te maken: een chili van gehakt, uien, pepers, paprika, veldsla, bonen en een salade van komkommer, bosui en rode kool. Half acht is iedereen thuis en zitten we aan tafel. Drie kwartier later loop ik buiten mijn ronde hard. In mijn eentje. Onvoorstelbaar, maar ik loop in alle rust het half uur onafgebroken. Dat voelt goed, maar als ik dan weer thuis ben, heb ik het echt gehad voor vandaag. Nog even iets drinken en om tien voor half tien ga ik naar boven.
Muziek vandaag: When We Are Death (Hexvessel)
–
Zondag 21 februari:
Pas na tien uur beneden. Koffie, klussen. Eind van de morgen lopen we door de lichte regen het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Dan nog meer koffie en de lunch. In de middag rijdt De Zoon ons allen naar Radio Kootwijk: Ingrid is jarig. Het huis zit vol met aardige mensen en het eten is oké. Ik merk wel dat ik moe ben, druk op mijn hoofd heb en me opgejaagd voel, maar heb zeker ook plezierige momenten. Net voordat de hondenallergie zich begint te openbaren nemen we afscheid. Half negen zijn we thuis. Daar zak ik toch echt in, met een snotterhoofd en droge ogen. Ik lees en luister nog een uurtje aan de keukentafel, nu in het speciale tijdschrift over Bowie. Even na half tien ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Natural Timbre (Steve Howe), Journey To The Centre Of The Earth (2012 rerecording) (Rick Wakeman), Stationtostation (David Bowie), Dreams & Absurdities (Dave Sturt)
–
Zaterdag 20 februari:
Kwart over acht op. Klussen, krant, koffie. Umberto Eco is overleden. Ik weet wat ik binnenkort wil herlezen. Dan net niet in de regen een boodschappenronde. Biowinkel, markt, supermarkt, nóg een supermarkt, Turkse winkel. Thuis nog wat koffie en de lunch. Dan fietsen De Vrouw en ik naar een winkelcentrum verderop. De Vrouw kan haar nieuwe bril ophalen. Ze is zeer tevreden. We maken nog een rondje over het winkelcentrum en rijden dan door de regen terug. Vier uur thuis. Ik begin aan de bamisoep van vanavond. Tussendoor wat lezen en luisteren. Begin van de avond zitten we aan tafel met een soep als vanouds. De rest van de dag blijf ik aan de keukentafel zitten. Kwart voor elf.
Muziek vandaag: Astrakan Café (Anouar Brahem), Hummingbird (Rick Wakeman & Dave Cousins), Now And Then (The Tornadoes), You Are What You Is (Frank Zappa), Trance (Hassan Hakmoun & Zahar), The Rise And Fall Of Ziggy Stardust And The Spiders From Mars (David Bowie), Genesis Revisited: Live At The Royal Albert Hall (Steve Hackett), The Good Son Vs. The Only Daughter (The Blemish Remixes) (David Sylvian), Lumen (Steve Jansen & Richard Barbieri)