B-log: 13 t/m 19 augustus 2016
Vrijdag 19 augustus:
Het is heerlijk vanmorgen. De zon schijnt volop en ook al is het fris op de fiets naar de nieuwe werkplek: ik vind het prettig. Op die nieuwe werkplek kan ik vanmorgen mooi uit de voeten met diverse werkzaamheden. Om een uur ga ik er ook weer weg. De Vrouw en ik ontmoeten elkaar bij een lunchgelegenheid in het centrum en nuttigen een aardige maaltijdsalade. Voorts gaan we in verschillende winkels op zoek naar mijn herfst-lente-regenjas en als we bijna de hoop hebben opgegeven redelijk te slagen – met als enige alternatief een zeer prijzige -, lopen we bij toeval tegen een zwaar afgeprijsde jas aan en ik betaal nog geen zesde van de oorspronkelijke vraagprijs. Kijk. Ik fiets via een supermarkt terug voor wat boodschappen. Het is flink warm, zo niet heet. Thuis is Marja er voor een moment. Ik ga in de werkkamer verder met opruimen en maak een start met het sorteren van oude boeken. De kleine muziekinstrumenten, inclusief mijn blokfluit uit 1973, geef ik aan Ingrid die muziektherapie studeert. De Zoon komt ook binnen in de verwachting dat we vanmiddag naar de vuilstortplaats gaan. Die is over enkele minuten gesloten, dus dat lukt vandaag niet meer. In plaats daarvan ga ik avondeten maken. Ik monteer een salade van komkommer, bosui, tomaten en mozarella en bak aardappelschijfjes en bioshoarma. Alles gaat goed op en daarna wil De Familie nog ijs ook. Als De Zoon weer is vertrokken, ruim ik een kratje papieren uit de lesgeeftijd in Zwolle (2001/2002) leeg in de papiercontainer en sorteer ik een kratje boeken. Het meeste mag hergebruikt door een ander; slechts enkele ga ik gericht aan mensen in de omgeving (terug)geven, waaronder wat heel ouds (1948) van mijn Vader. De Vrouw vindt twee koffertjes met 7″-singeltjes en die bladeren we door. Ik weet ze te behoeden voor de container. (De verzameling van mijn Moeder, potdorie!) Pas om half negen is het gedaan voor vandaag en ga ik lezen en luisteren aan de keukentafel tot het half elf is geweest. Dan ben ik moe en ga ik slapen.
Muziek vandaag: New World (Special Edition) (Dave Kerzner), Modern Primitive (Steve Vai)
–
Donderdag 18 augustus:
Het is echt heel donker als ik wakker word. Dat belooft nog wat. Als ik een uur later op straat naar de bushalte wandel, is het gelukkig weer licht. En zonnig. Tijdens de busrit lees ik dan na maanden eindelijk The Count of Monye Christo uit. In het Engels heb ik het gelezen, terwijl Alexandre Dumas toch echt een Fransman was. Dat realiseerde ik mij pas na drie hoofdstukken en toen wilde ik de resterende duizend pagina’s toch ook lezen. Het volgende werk op de e-lezer is The Black Arrow (Robert Louis Stevenson). Ik ben weer ruim op tijd op de werkplek en daar doe ik van alles op zeer ontspannen wijze en toch krijg ik een boel afgewerkt. Tussen de middag loop ik door zon, bos en veld. Ook in de middag werk ik het een en ander af. Fijn kalm. Zes uur ben ik thuis en ik merk gelijk dat ik heel moe ben. Voor een kort moment zit ik in de tuin in de zon de krant te lezen; dan is De Zoon er ook en gaan we aan tafel. De Vrouw heeft een stoemp van sla gemaakt en serveert die uit de oven met de restanten pruttelpot en gehaktschotel van de afgelopen dagen eroverheen. Erbij komt een fruitsalade van meloen en abrikoos. Toe is er nog ijs. Het is ook weer aangenaam aan tafel. Niettemin: even na zeven uur ga ik hardlopen. Ik denk dat het wel wat afgekoeld is, maar vergis me daarin enorm. Het is nog zeer zonnig, broeierig en benauwd. Ik red het dan ook niet om zonder een extra wandelpauze te lopen. Nou ka, toch voelt het lekker om buiten te zijn en te rennen. Na de douche neem ik twee uur om te lezen en te luisteren aan de keukentafel tot het bijna half elf is.
Muziek vandaag: The Difference Machine (Big Big Train), The Drop (Brian Eno)
–
Woensdag 17 augustus:
Ik slaap diep als de wekker gaat en het duurt even voordat ik wakker ben. Rustig op gang komen komt dus goed uit, al is het opstarten al snel geen probleem meer. Acht uur fiets ik door de zon naar de nieuwe werkplek. Over rust gesproken. Ik doe er van alles, zonder mezelf op te laten jagen of opgejaagd te voelen. Ik kan er nog wel even vooruit – men weet mij nog steeds te vinden voor leuke schrijf- en redactieklussen – en het ziet er nog niet naar uit dat de nieuwe ondersteuner snel gevonden is. Ik fiets via een warenhuis (nieuwe leesbrillen) en de supermarkt terug naar huis. Daar neem ik een snelle tostilunch en vervolgens ga ik in mijn werkkamer opruimen. Voornamelijk fotoboeken en fotomapjes verdwijnen in dozen, alsook een kleine schaduwcollectie aan muziek-cd’s en dvd’s. De Vrouw is om kwart over vijf nog werken en ik ga eten maken: de Turkse gehaktschotel met snijbiet uit de oven en daarbij een groene salade van bladsla, komkommer, bosui en avocado. Kwart over zeven zitten we aan tafel. Eerst maken we de soep van gisteren op en vervolgens eten we met z’n tweeën de ovenschaal zo ongeveer leeg. Na de dis neem ik nog even de gelegenheid om twee kratjes spullen uit de werkkamer leeg te ruimen. Zeer veel gebrande cd’s en een forse portie kabels en andere meuk verdwijnen in de container en als ik die aan de straat zet is dat een aardig zware sjouwklus. Dan neem ik plaats aan de keukentafel ter ontspanning en lees en luister ik tot het tien uur is geweest.
Muziek vandaag: Modern Primitive (Steve Vai), Just A Poke + Darness To Light (Sweet Smoke), Passion And Warfare (25th Anniversary Edition) (Steve Vai), Dreams Of Reason Produce Monsters
–
Dinsdag 16 augustus:
Opnieuw een aardige nacht, al is het lastig wakker worden en opstaan. Maar dan voel ik me goed, opgeruimd en opgewekt. Buiten is het zacht weer en de reis naar de werkplek verloopt voorspoedig. Op die werkplek kan ik bezig met zaken die ik graag nog wil doen, met overleg en met enkele noodzakelijke klussen. Tussen de middag wandel ik door zon, veld en bos. In de middag werk ik gestaag door en daarnaast heb ik nog een overleg met de leidinggevende. Zij is het laatste jaar wel veranderd; we kunnen gewoon ontspannen van gedachten wisselen in plaats van dat er een hoog-laaggesprek plaatsvindt. We hebben het onder andere over de huidige ontwikkelingen in het team en in onze werkzaamheden; binnenkort zou daar nog wel eens veel in kunnen veranderen, omdat management de plannen voor 2017 aan het smeden is. Het voelt op dit moment nog niet onzeker en spannend. Ik ben vooral benieuwd. Om half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft bamisoep gemaakt en die eten we samen met De Zoon op. Aan tafel weer een aardig gezellige boel. Kwart voor acht ga ik mijn ronde hardlopen. Deze keer start ik rustig en dat probeer ik vol te houden. Het lukt redelijk; volgende keer ga ik kijken of ik wat langer kan doorlopen, zodat ik uiteindelijk de wandelpauze op viervijfde kan schrappen. Snelle douche en dan ga ik aan de keukentafel zitten lezen en luisteren. Schoonzus Geraldine is er een moment om onze steekkar te lenen en het is kort maar fijn met haar bijkletsen. Een half uur nadat ze is vertrokken is het bedtijd. Kwart over tien, welteverstaan.
Muziek vandaag: The Difference Machine (Big Big Train), Memories In My Head (Riverside)
–
Maandag 15 augustus:
Verhip, ik heb redelijk geslapen. Slechts een keer wakker geweest. Genadeloze pieptoon, maar dat is het dan ook wel. Buiten is het heerlijk zacht en als de bus vertraging heeft en ik in Arnhem mijn aansluiting mis, dan maakt dat allemaal niet uit. Op de werkplek is het prima; in alle rust doe ik wat ik moet doen en tussen de middag wandel ik door de zon en het bos. ’s Middags nog wat verder werken aan de dingen die er toe doen en om vier uur pikt Peter me op. In een restaurant op de hoek drinken we iets samen en praten we bij. Hij vertelt zijn verhaal over zijn werk (deels productspecialist bij Klimmendaal in Arnhem, deels adviseur bij twee organisaties in West-Brabant), ik het mijne (mijn loopbaantraject, mijn droom en plan voor mijn werktoekomst, mijn huidige twee banen, de hectiek en de beperkte belastbaarheid, de keuzes die ik aan het maken ben). Dan komt hij vrij snel ter zake, de vuilak. Voor de organisaties in West-Brabant is hij op zoek naar iemand die kan tekstschrijven en die de materie rondom niet-aangeboren hersenletsel kent. En dat ben ik dus. Of ik eens wil nadenken of ik het komende jaar iets voor hem wil en kan betekenen. Ik benadruk mijn beperkte belastbaarheid en hoe mijn toekomstplan voor freelance werk nog niet eens in de steigers staat; daarnaast spreek ik wel de intentie uit graag iets te willen doen op dit gebied als de verwachtingen wederzijds zeer helder zijn. We spreken af dat ik wat materiaal stuur dat inzicht geeft in mijn kwaliteiten; Peter heeft morgen een overleg met zijn directeur in Brabant en laat snel weten of we verder in gesprek kunnen. We drinken iets, eten een blokje kaas en dan nemen we afscheid. Iets voor zeven uur ben ik thuis. De pruttelpot is snel opgewarmd, er komt een Turks broodje uit de oven en ik maak een salade van bladsla, komkommer, bosui en avocado. Kwart over zeven is De Vrouw er en een kwartier later zitten we aan tafel. We praten bij. De aanbieding die ik krijg, past helemaal in mijn oorspronkelijke plan van mijn loopbaantraject, dus dat is zeer mooi. Ook de flexibiliteit (een paar uur per week zonder vaste tijden en voornamelijk vanuit huis werken) spreekt me aan. Het is alleen de vraag of het op dit moment goed uitkomt, maar ik wacht morgen af. Half negen zijn we opgeruimd en kan ik Peter een snel bij elkaar geharkt miniportfolio sturen. Het laatste uur van vandaag breng ik door aan de keukentafel, al lezend en luisterend, tot het tien uur is.
Muziek vandaag: The Unity Sessions (Pat Metheny), Valley Of The Windmill (Circa:)
–
Zondag 14 augustus:
Pas om half tien uit bed. Koffie, webstek, klussen. Eind vab de ochtend wandelen De Vrouw en ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Even na een uur is De Zoon er voor de brunch; anderhalf uur later is hij weer vertrokken. Inmiddels ben ik aan de slag in de tuin: gras maaien, coniferen kortwieken, onkruid trekken en het brake grondje achterin omspitten en harken. Hierdoor komt er opnieuw een grindveldje tevoorschijn en wat we daar dan weer mee aanmoeten, weet ik even niet. Even helemaal niets, is onze gezamenlijke conclusie. De Vrouw heeft ondertussen haar werkkamer bijna leeggeruimd en dat wat ze bewaard wil in dozen gepakt. Ik ben inmiddels begonnen aan het avondeten: een zalmforel uit de oven, salade van komkommer, kerstomaat en bosui, plus fruitsalade van aardbei, framboos en rode bes. Tegelijkertijd zet ik vast een pruttelpot voor morgen op: kalfsvlees, ui, knoflook, peper, paprika, courgette en tomaten. De Vrouw heeft de smaak van Het Grote Opruimen goed te pakken en haar werkkamer voor het grootste gedeelte al leeg en in dozen ingepakt. Iets na half zeven eten De Vrouw en ik die hele zalmforel op en de rest ook. Drie kwartier later ga ik hardlopen. Hoewel ik rustig start, loop ik al snel toch te hard, waardoor ik het half uur niet onafgebroken red. Dat lukt overigens al een paar maanden niet; ik zal mijn energie anders moeten verdelen. Thuis neem ik een snelle douche en vervolgens dik anderhalf uur om te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Het mooie boek van Knausgård komt uit en ik begin in Musicologie – Verhalen over muziek en het brein (Oliver Sacks). Tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: Souvenance (Anouar Brahem), YSQ (Yellow String Quartet), Like It Is – At The Mesa Arts Center (Deluxe Edition) (Yes), Sharing – Live (Bugge Wesseltoft – New Conception Of Jazz), Pretending 2 Run (Tiles)
–
Zaterdag 13 augustus:
Acht uur ben ik echt wakker en ga ik uit bed. Beneden: koffie, klussen, krant. Tegen tien uur stap ik op de fiets voor een rondje boodschappen bij de Turkse supermarkt, biowinkel en Turkse zaak. De Zoon is er rond half twaalf. Allereerst rijden we met de auto een boel rommel naar de kringloop. Voorts naar de bouwmarkt voor een stapel verhuisdozen (jaja) en dan bij ons thuis een uitgebreide lunch. Begin van de middag doe ik nog wat kleine dingetjes in het huis van De Zoon: zo’n kapje op een elektrapunt in het plafond monteren, bijvoorbeeld. Daarvoor moet ik weer naar de bouwmarkt. Uiteindelijk is het nog snel gebeurd. De Zoon zit er prima bij in zijn huis; hij heeft de boel op orde op zijn eigen manier. Mooi om te zien. Thuis is Het Grote Opruimen begonnen. De Vrouw is in haar slaap-werkkamer bezig en ik sleur nog een boel papierrommel uit mijn werkkamer. Tegen vijven is het leuk geweest en ga ik eten maken: venkel van onder de grill met een balsamico-olijfoliedressing en oude kaas, kalkoenshoarma en een fruitsalade van meloen, aardbei en framboos. Het is redelijk op tijd ook allemaal genuttigd en dan ga ik eens de dvd’s bekijken die met Steve Hackett’s laatste live-album meekwamen. Ouderwets. Half twaalf heb ik het wel gezien en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Arkastran Cafe (Anouar Brahem Trio), Does Humor Belong To Classical Music? (Inventionis Mater), Zapping (Inventionis Mater), Magnolia (The Pineapple Thief), Like It Is – At The Bristol Hippodrome (Deluxe Edition) (Yes), DOT (Karmakanic), de dvd’s die mee kwamen met Total Experience Live In Liverpool – Acolyte to Wolflight with Genesis Classics (Steve Hackett)
