Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 23 september:
Ik slaap goed. Half zeven gaat de wekker en het duurt even voor ik echt wakker word. Op de fiets naar de nieuwe werkplek is het koud, maar zonnig. Tijdens mijn uren in die nieuwe werkplek heb ik weer van alles te doen. Halverwege de ochtend belt De Vrouw. Na het zeer korte telefoongesprek hang ik op en ik zeg tegen de collega die tegenover me werkt: ‘Zo. De Vrouw heeft geen longembolie.’ Om een uur vertrek ik weer. Ik maak een omweggetje langs de supermarkt en daar doe ik alvast allerlei weekendboodschappen. Zo ben ik om kwart voor twee thuis. Ik eet iets en dan laat ik De Vrouw weer alleen. In het centrum van de stad zoek ik uitgebreid naar nieuwe schoenen voor dagelijks gebruik. Tevergeefs. Wel vind ik een nieuwe broek, wat olijfhouten pollepels en boodschappen bij twee supermarkten. Half vijf ben ik terug. De Vrouw vindt online een prachtig paar schoenen en bestelt die. Ik ga bamisoep maken. Half zeven is De Zoon er en gaan we aan tafel. Een nagerecht is er ook in de vorm van wat ijs. De Vrouw is nog van alles in huis aan het opruimen. Als De Zoon weer naar huis is, plaats ik de laatste vakantiefoto’s op de webstek en daarna lees en luister ik nog een klein uurtje aan de keukentafel. Kwart voor elf.
Muziek vandaag: Flags (Patrick Moraz & Bill Bruford), Folklore (Big Big Train), het concert van Magma tijdens Zappanale 2015, Tender Extinction (Steve Jansen)

My old Yamaha CS-15 (1978) is sold!
A young musician and DJ from Den Haag happy with it. He's going to use it in his studio and onstage. pic.twitter.com/IlR2e4ZpA8

— Bas Langereis (@balangereis) 23 september 2016

–

Donderdag 22 september:
Slapen gaat nog goed ook. Ik ben iets voor de wekker wakker. Buiten is het goed koud. De mist boven de weilanden en de vuurrode lucht erboven, als ik met de bus Apeldoorn uit rijd, maken alles goed. Ik ben mooi op tijd op de werkplek, klaar voor een lange dag. Er liggen allerlei klussen en ik kan ze rustig uitvoeren. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Ik maak me zorgen en merk dat ik bij vlagen wat angstig ben; de nieuwe ziekte van De Vrouw en de onzekerheden rondom het stenen thuis, weet ik. Op het eerste heb ik niet zo veel invloed; op het tweede wel en we kunnen alles ook nog wat uitstellen. Dat stelt gerust. ’s Middags ga ik moe maar wel vrolijk verder. Pas om half zes stap ik op de bus en om zeven uur ben ik thuis. De Vrouw heeft een stoemp gemaakt van aardappelen en andijvie en roomkaas. Ik bak tartaartjes en zet de spitskoolsalade van gisteren erbij op tafel. De Zoon eet mee. Kwart voor acht is hij weer naar huis. Ik handel wat mail af en een half uur later ga ik mijn ronde hardlopen. Het is al donker. Lopen gaat lekker; ondanks dat ik op eenderde mijn veter opnieuw moet strikken, blijf ik mooi in mijn ritme. Ik loop weer een stukje verder, net als dinsdag. Dat gaat goed; wie weet kan ik binnenkort het hele rondje weer onafgebroken rennen. Na de douche lees en luister ik nog een uurtje aan de keukentafel en om kwart over tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: One Quiet Night (Pat Metheny)

#Apeldoorn today.
View from out of the bus… pic.twitter.com/wEB4KUxR9k

— Bas Langereis (@balangereis) 22 september 2016

–

Woensdag 21 september:
Echt heel veel beter geslapen. Ik ben weliswaar om half zes al wakker, maar dan kan ik nog een uurtje soezen en ik dommel ook weer weg. Opstaan gaat gemakkelijk. Ik ben opgewekt en opgeruimd. Het moet toch niet gekker worden. Acht uur fiets ik naar het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn. Eerst niet naar de nieuwe werkplek, maar naar het stadhuis voor de aanvraag van een nieuwe identiteitskaart. Ik zou volgende maand in Stockholm niet nóg eens een noodpaspoort aan willen moeten vragen, hè. Dat is me in 2010 al een keer gebeurd en daar kan ik u boeiende verhalen over vertellen en dat heb ik toen gedaan ook. (Tip: zoek in deze webstek op ‘Zweten in Zweden’.) Om vijf over half negen ben ik op de nieuwe werkplek. Daar lekker aan de slag. Er ligt weer een mooie stapel. Veel ervan doe ik. Veel ervan doe ik niet. Ik kom er niet aan toe. Vrijdag is er weer een dag. (Lees: vrijdag is er weer een morgen’.) Iets na een uur fiets ik via de supermarkt naar huis. Daar maak ik tostilunch en trek ik nog een doos met muziektijdschriften uit de bergkamer. Het meeste wil ik in de papiercontainer gooien, maar zover komt het niet. De Vrouw belt. Ze zit bij de dokter met klachten aan haar luchtwegen en ze mag voor vijf uur in het ziekenhuis longfoto’s laten maken. Of ik een auto wil regelen, want ze mag niet fietsen. Verhip, juist vandaag brengt De Zoon zijn auto naar de garage. Ik bel Auke en die belooft binnen twintig minuten er te zijn. Dat is hij. Vijf minuten daarvoor is De Vrouw thuis gekomen. Ondertussen heb ik ook sms-contact met De Zoon: of het is gelukt met zijn fiets in de auto en bij de garage. Twee minuten later weet ik dat hij over drie weken mag terugkomen, omdat er nog een probleem werd geconstateerd waar alleen een collega iets mee kon en die collega is er pas over drie weken weer. Ach zo. Had De Zoon dus toch kunnen rijden. In het ziekenhuis gaat het snel: foto’s en bloed prikken en binnen een kwartier staan we weer buiten. Van de huisarts had De Vrouw al een nieuwe kuur antibiotica meegekregen; nu is het nog afwachten wat de foto’s gaan betekenen. Met de bus duurt het even voor we thuis zijn. De Vrouw gaat regelen dat ze de komende twee weken thuis is van werk. Ik maak avondeten: biochipolataworsten in een biotomatensaus met een salade van biospitskool, peer, cactusvijg en rozijnen. Met z’n tweeën eten we het op, ook al is De Vrouw moe en niet lekker. In de avond lees en luister ik aan de keukentafel. De muziektijdschriften zijn voor Auke; die exemplaren die ik zondag in de papiercontainer heb gemikt vis ik er voor hem uit. Tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Rejoice! I’m Dead! (Gong), Earthworks (Bill Bruford’s Earthworks), Speaking Of Now (Pat Metheny Group), het eerste plaatje uit de set The Move (The Move), Scintilla (Nosound)

–

Dinsdag 20 september:
Slapen gaat redelijk. Ik ben af en toe nog wel wakker, maar dat is kort. Op straat is het fris en onderweg naar de werkplek in de bus zit ik op een foute plek in de tochtige wind, dus daar is het gewoon echt koud. De werkplek zelf is gelukkig nog warm. Aan de slag! Alleen al in de ochtend krijg ik ontzettend veel voor elkaar. De Vrouw belt: het huis in het centrum van Apeldoorn dat we hebben gezien en graag eens van binnen zouden willen bekijken, blijkt verkocht. Onder voorbehoud, maar toch. Hoewel we er ook veel vragen en twijfels bij hebben, kan het ook zomaar een zeer geschikte kandidaat zijn. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Met jasje aan. In de middag is het zelfs rustig en krijg ik nog veel meer af. Zes uur thuis. De Vrouw heeft avondeten gemaakt: een schotel van ui, tomaat, spek, ham en Chinese kool. Daarnaast hamburgers en rauwkost. Kwart over zeven loop ik mijn ronde hard. Die gaat lekker. Ik start kalm aan en bouw langzaam op. Ik houd het een tikkie langer vol en mijn gebruikelijke wandelpauze is verderop op de route en ook korter. Mooi. Snel douchen en dan sleep ik de Yamaha CS-15 naar beneden. Nog even een half uurtje ermee pielen. Half tien gaat de deurbel. Een koper! Het blijkt een jonge knul uit Den Haag; zijn vader woont in Apeldoorn en is meegekomen. Hij test het apparaat en is erg enthousiast. Hij wil hem gaan gebruiken bij zijn werk als DJ, in de studio en misschien ook nog op het podium. Na een half uurtje gaat hij er dolgelukkig mee naar huis. Ik vind het fijn dat ik hem er zo blij mee heb kunnen maken. Die zevenhonderdvijftig ballen vind ik ook fijn, overigens. Hij neemt de oude standaard ook mee. Dat ruimt op. Ik zucht diep en ga kwart over tien slapen.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke)

#Schaarsbergen #Warnsborn today pic.twitter.com/kNpaMJyqwC

— Bas Langereis (@balangereis) 20 september 2016

–

Maandag 19 september:
Niet dus. Slapen gaat niet goed. Ik ben veel wakker. Eind van de nacht slaap ik dan weer wél. Opstaan is dan lastig, maar het lukt. Als ik om half zeven naar de bushalte loop, is het fris en donker. Ik ben nog moe. Erg moe. Ik ben weer op tijd op de werkplek. Daar ga ik aan de slag met veel dingen die ik graag af wil krijgen. Met enkele vaste collega’s gaan we iedere maandagmorgen bijeen zitten en dan benoemen we de resultaten van afgelopen week en wat we de komende tijd willen bereiken; dat helpt me bij het krijgen van overzicht over zaken die ik wil en moet doen en het helpt me ook bij het niet vooruitschuiven van werkzaamheden. Tussendoor krijg ik bericht van iemand die mijn Yamaha CS-15 wil kopen; zoals het ernaar uit ziet, komt hij hem morgenavond laat ophalen. Ik ben benieuwd. Tussen de middag loop ik door veld en bos. Laag boven het weiland en vlak boven mijn hoofd cirkelt een roofvogel. Ik vind het een schitterend gezicht en moet er minutenlang naar kijken. Ook in de middag krijg ik veel werk af. Half zeven ben ik thuis. Ik maak een fikse pastasaus, kook spaghetti en maak een salade van komkommer, bosui, wortelen en druiven. Om hal acht is iedereen er en eten we gedrieën alles op. Hoewel, De Zoon neemt een restant pasta en saus mee en vertrekt dan naar huis. We maken mail naar ‘onze’ makelaar; hij gaat een intranetdossier klaarmaken, zodat we alle gegevens over ons huis kunnen invoeren. Over enige tijd komt er dan een fotograaf ons huis vastleggen. Ik ben om kwart over acht echt doodmoe en lees en luister nog iets aan de keukentafel. Nog voor tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: Rejoice! I’m Dead! (Gong), Transcience (cd version) (Steven Wilson), Scintilla (Nosound)

–

Zondag 18 september:
Slapen lukt goed, al ben ik een paar keer wakker. Ik ben om half negen echt wakker en ga uit bed. Koffie, klussen, restje krant. Ook pruts ik nog wat aan foto’s: blijkt dat ik fouten heb gemaakt in de telling, waardoor de volgorde niet klopt. Eind van de ochtend loop ik met De Vrouw het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De Zoon is er om half twee voor de lunch en vijf kwartier later laat hij ons weer alleen. We buigen ons over de makelaars en de keuze daartussen (geen gemakkelijke). We ruimen nog wat dozen leeg en komen weer malle dingen tegen. Stapels muziektijdschriften verdwijnen in de papiercontainer. Eind van de middag maak ik avondeten: fruitsalade van meloen, aardbeien en een paar bramen uit eigen tuin, een salade van komkommer, bosui, radijs en tomaat, plus ik bak lamsbiefstukken. De Zoon is er niet bij en zeven uur is alles op en opgeruimd. Ik luister aan de keukentafel en lees wat in oude muziektijdschriften, die daarna ook de papiercontainer in gaan. Tien uur is het weekeinde voorbij en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Souvenance (Anouar Brahem), Black Rock (Djivan Gasparyan & Michael Brook),One And One Is One (Joi), Magic Theatre (Gandalf), Molok (Gazpacho), Southern Empire (Southern Empire), GTR (2016 remaster) (GTR), Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), Proteine For Everyone (Schnauser), A Map Of The World (Pat Metheny)

–

Zaterdag 17 september:
Ik ben om half acht echt goed wakker en ga uit bed. Koffie, klussen, krant. Ook webstek en zo. Tegen tien uur stap ik op de fiets en rijd ik naar het centrum. Bij de fotograaf laat ik pasfoto’s maken voor mijn nieuwe identiteitskaart en in de bibliotheek kijk ik hoe ik erbij hang. Op de terugweg neem ik de supermarkt en de Turkse winkel mee. Met De Vrouw drink ik koffie en kijk ik naar wat potentiële aankoopwoningen. Zowaar, er zit wat moois en interessants tussen. Wie weet; binnenkort maar eens goed gaan kijken en een bezichtiging organiseren? De Zoon is er na een uur voor een lunch met vis en Turks brood en nog veel meer. We kijken hoe hij woensdag zijn fiets achterin de auto kan krijgen en dan is hij weer naar huis. Ik werk verder aan de foto’s van de vakantie. Marja is er even en Grote Broer ook. De Vrouw gaat eind van de middag uit, Marja vertrekt en Broer blijft nog een uurtje hangen en kletsen. Half zes ben ik alleen en ga ik eten maken. Ik kook aardappelen en bak die, ik bak lamsshoarma en maak een fruitsalade van meloen en aardbeien. De Zoon is er om zeven uur en we eten van alles op. Als het ook opgeruimd is, ga ik mijn ronde hardlopen. Ik heb toch weer nogal de vaart erin, maar jet gaat me goed af. Als ik thuis kom, is het zo goed als donker. Ik douche en ga daarna verder met foto’s. Nog slechts de platen van de drie laatste dagen wil ik op de webstek zetten. Ik lees en luister nog iets aan de keukentafel en dan ga ik even na elf uur naar bed.
Muziek vandaag: Astrakan Cafe (Anouar Brahem Trio), The Deform Variations (Adam Holzman), Dizrhythmia Too (Dizrhythmia Too), Better Late Than Never (Anderson Ponty Band), Magnolia (The Pineapple Thief), Words Are All We Have (Fjieri), Monolyth Of Phobos (The Claypool Lennon Delirium), To Another Horizon (Gandalf), het plaatje dat mee kwam met de PROG, Tender Extinction (Steve Jansen)

Even gekeken of ik het echt ben. Jazeker!
Foto door Gerard Oltmans hangt nog steeds in bieb @CODAapeldoorn. #ijdel pic.twitter.com/DBdkVMaVf1

— Bas Langereis (@balangereis) 17 september 2016