bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

23-03-2017

B-log: 25 t/m 31 maart 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 07:52

Vrijdag 31 maart:
Zeven uur op. Nog goed geslapen ook. Douche, koffie, krant. Het belooft een mooie dag te worden. De Vrouw en ik fietsen om half tien naar een rolgordijnenzaak, zoeken daar wat rolgordijnen uit (goh) en vragen een prijsopgaaf. Die krijgen we (goh). Aansluitend doen we de discountzaak om vitrage te bestellen. Op de terugweg bezoeken we Turkse winkel en supermarkten. Thuis een snelle lunch en dan gaat De Vrouw naar de paradontoloog voor een fikse behandeling. Ik bel de rolgordijnenzaak en maak een meetafspraak. De komende twee woensdagen staan in het teken van raamdecoratie. Ik breng het oude modem en tv-ontvangkastje naar het postkantoor ter verzending en ga ons groentepakket ophalen. Op de terugweg haal ik kip bij de Turkse supermarkt. De Vrouw is terug van haar ingreep (bottransplantatie) en is nogal verdoofd. We zitten buiten op de galerij in de zon. Eind van de middag maak ik avondeten. Bamisoep, want prei in het groentepakket. De Zoon komt om kwart over zes mee-eten. In de avond lees ik de PROG uit en luister ik veel mooi spul. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: The Extinct Suite (Steve Jansen), The Family Album (Rick Wakeman), Alas Salvation (Yak), Baile Bucanero (Ondatrópica), Welcome Back My Friends To The Show That Never Ends – Ladies And Gentlemen (Emerson Lake & Palmer), Planets + Persona (Richard Barbieri)

–

Donderdag 30 maart:
Redelijk geslapen. Vanmorgen is het niet echt heel koud. Het belooft een mooie dag te worden. Ik ben op tijd op de werkplek en kan veel doen. Tussen de middag wandel ik door zon, bos en veld. In de middag ook lekker bezig. Om kwart over zes ben ik thuis. De Vrouw heeft sojaburgers gebakken met een schotel van ui, paprika en spitskool, plus een salade van bosui, tomaat en spitskool. Acht uur loop ik mijn ronde hard. Het gaat een beetje moeizaam, maar het lukt. Snelle douche en dan kan ik wat aan de webstek prutsen, wat luisteren en lezen. De groepsfoto van afgelopen dinsdagavond is er. Niet zo goed gelukt, maar dat had ik ook niet anders verwacht. Je ziet mij naast Rick staan. Rick zelf staat direct onder het bordje van de herenplee. Wel passend. Half twaalf (!) ga ik slapen.
Muziek vandaag: de twee cd’s uit de doos Dramatis/ation (Pink Floyd)

–

Woensdag 29 maart:
Pas om negen uur zijn we wakker. We doen rustig aan en ontbijten uitgebreid in het hotel. Na elven wandelen we door de stad. Eerst de Voorstraat en de muziekwinkel in. Ik koop zowaar iets: Baile Bucanero (Ondatrópica), The Original Soundtrack en Bloody Tourists (10 CC) en de 2016 remaster van Welcome Back My Friends (Emerson Lake & Palmer). We lopen via de Drift en de Keistraat naar het Domplein en volgen vanaf daar de Oude Gracht. In de grote boekwinkel kopen we de reisgids voor Kopenhagen en vervolgens gaan we in een grand café koffie en cheesecake nuttigen. Vanaf daar is het nog een klein stukje terug naar het station. Iets na drie uur zijn we weer thuis. We pakken de tas uit en ruimen wat op. Dan lopen we naar de tapijtenwinkel. De berber die we voor de woonkamer op het oog hebben, is in de gewenste maat niet op voorraad, maar bestelling duurt niet lang. Mooi. Via de Turkse supermarkt gaan we terug. Thuis gun ik mezelf een uurtje rust. Ik lees het prachtige Lente (Karl Ove Knausgård) uit. Dan ga ik avondeten maken. Eerst een salade van komkommer, peer en hamimeloen, dan de spinaziestoemp van maandagavond in de oven en ik bak kalfsbiefstukken. Het is ook zo klaar en het is ook zo op. Wel zeer smakelijk. We doen de afwas ook snel. In de avond luister ik veel nieuw spul en ik lees in de PROG, die gisteren is binnengekomen. Iets na tien uur is de dag voorbij.
[verdere tekst volgt]
Muziek vandaag: Baile Bucanero (Ondatrópica), The Original Soundtrack (10CC), Bloody Tourists (10CC), The Night Siren (Steve Hackett)

–

Dinsdag 28 maart: Anderson Rabin & Wakeman in Vreedenburg, Utrecht
Niet zo goed geslapen. Vraag me niet waarom. Vandaag laat ik de winterjas thuis. Het belooft een mooie dag te worden, al is het fiks koud vanmorgen vroeg. Op de werkplek is het niet heel druk en kan ik veel doen. Tussen de middag wandel ik door zon, veld en bos. In de middag opnieuw aan het werk. Ik ga vroeg weg, heb de bus van half vier en de trein van vier uur naar Utrecht. Kwart voor vijf ontmoet ik De Vrouw op het station en niet veel later checken we in het hotel. Bij de buren eten we een pikante kipburger en dan gaan we snel naar Vreedenburg. Daar ontmoeten we de mensen van YesFocus. Die hebben het wederom een ontmoeting met de band en een fotosessie voor elkaar gekregen. We moeten echter nogal wachten. Zeven uur gaat de zaal open, half zeven zouden we naar binnen mogen en het is al tien voor zeven. Zowaar, het is zover. Als we binnen zijn, doe ik snel mijn boodschappen: het tourboek en een tourshirt. Van een uitgebreide fotosessie komt het niet. Ik loop het zaaltje binnen en een kleine man komt me tegemoet lopen. Het is Jon. ‘I’m not in charge,’ zegt hij. Achter hem loopt Rick. We moeten weer terug naar een grotere ruimte. Veel tijd voor een uitgebreide opstelling is er niet; de foto is met een paar tellen gemaakt en waarschijnlijk een rommeltje. Ik sta even naast Rick. Echt een boom van een vent (in meerdere opzichten). Ik bedank hem kort, we hebben oogcontact en dan is het voorbij. We mogen de zaal in en we weten een paar goede zitplaatsen te bemachtigen. Ik ga water halen. Dan hebben we nog dik een uur voordat het concert begint. Vreedenburg blijkt uitverkocht. Stipt kwart over acht begint het. Het geluid vind ik niet zo mooi (gitaar en drums klinken alsof ik in een stadion sta), maar na een kwartier kan ik er goed doorheen luisteren. De setlijst is goed met klassieke stukken afwisselend uit de jaren zeventig en tachtig. Er zijn prachtige vertolkingen. Het eerste kippenvel krijg ik bij Hold On, de echte tranen bij And You And I (natuurlijk), Heart Of The Sunrise en bij de toetsensolo in Awaken. De heren zijn fantastisch op dreef en hebben zichtbaar plezier in hun werk op het podium. Ook drummer Louis Molina III en bassist Lee Pomeroy doen goed werk. Jon is fijn bij stem, maar mijn held is en blijft Rick Wakeman. Zijn synthesizersolo’s snijden ouderwets lekker; wauw, hij kan het nog steeds! En wat een lol trapt hij nog altijd. Tijdens de afsluitende solo’s in Owner Of A Lonely Heart gaan Rabin en Wakeman met gitaar en keytar het publiek in. Rabin komt dichtbij voorbij; heb ik hem een beetje behoorlijk op de foto? Traditionele toegift is Roundabout. Ik ben onder de indruk en kom ogen en oren te kort. Er zijn momenten dat ik met open mond zit en voornoemde orgelsolo in Awaken is wat dat betreft wel het hoogtepunt. Na afloop drinken en eten we iets bij het grand café van Vreedenburg. Als we naar het hotel gaan, treffen we Tim en Chantal. Heel even kletsen we bij. Zij gaan de stad nog in; wij gaan naar bed. Niet eens heel laat liggen we erin.
[foto’s volgen nog]
Muziek vandaag: verder geen

–

Maandag 27 maart:
Vroeg op weer en weer vroeg op de werkplek. Daar werk ik. Tussen de middag wandel ik zonder jas door zon en bos. In de middag werk ik. Kwart over zes ben ik thuis. Ik maak avondeten. Het wordt een stoemp van aardappelen en wilde spinazie. Erbij bak ik kip in een tomatensaus. Hm, lastig met een spoelbak. Gelukkig is de wastafel van de badkamer dichtbij. De Vrouw zou vandaag heel laat zijn. Net als ik aan tafel zit en mijn eerste happen neem, komt De Vrouw binnen. Mooi. We eten alles (bijna) op en kletsen bij. Ik was snel af en ga dan mijn ronde hardlopen. Kwart over negen ben ik weer terug. Snelle douche en nog heel even iets lezen en luisteren. Dan is het tien uur geweest en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: The Night Siren (Steve Hackett)

–

Zondag 26 maar:
Kwart over acht ben ik wakker. Heb ik zo lang geslapen? Nee, vannacht is de zomertijd ingegaan. Koffie, webstek. Eind van de ochtend wandel ik met De Vrouw een rondje langs het kanaal. Het is zonnig, maar nog wel wat fris. We doen boodschappen bij de Turkse bakker. De Zoon is er om half twee en we lunchen uitgebreid. Na de lunch hang ik de grote spiegel in de badkamer op. De Vrouw is buiten op de galerij aan het schoonmaken en het is zulk mooi weer, dat we besluiten nog een rondje te gaan lopen. Heel ver komen we niet. Bij Auke gaan we even naar binnen. Heidi is er ook en we kletsen wat bij over huizen kopen en verkopen. Ook zij zitten midden in een hectische tijd. Half zeven zijn we weer thuis. Ik maak een eenvoudige, snelle en goede maaltijd: kebabs met pompoenrisotto en een fruitsalade van peer en hamimeloen. Half negen komt onze buurvrouw even kijken en iets drinken. Zij verhuist over een week, na vierenvijftig jaar in ons appartementencomplex te hebben gewoond. Ze blijkt een charmante dame met een veelbewogen leven. Na een uurtje kijken we bij haar in het appartement of we het tapijt uit haar serre kunnen gebruiken en daar lijkt het wel op. Als we weer terug zijn, zet ik de paar foto’s van vandaag hieronder op de webstek en dan is het tien uur geweest en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Transcendental – Daniil Trifonov plays Franz Liszt (Daniil Trifonov), The Seven Wonders Of The World (Rick Wakeman), Driver’s Eyes (Ian McDonald), Arc Of A Diver (Steve Winwood)

–

Zaterdag 25 maart:
Even voor zeven ben ik wakker en ga ik uit bed. Koffie, klussen, (nog) geen krant. Ik pruts wat aan de webstek. Redelijk vroeg al maak ik mijn boodschappenronde langs de biowinkel, markt en de boekenwinkel. Het is boekenweek en ik koop Lente (Karl Ove Knausgård). Natuurlijk doe ik het boekenweekessay erbij en ik krijg het boekenweekgeschenk. Thuis ruim ik alles op. De Vrouw gaat naar een rommelmarktachtig iets. Ik lees de krant en bereid de lunch voor, bijvoorbeeld door broodjes te halen bij de nabijgelegen Turkse bakkerij. De Vrouw is rond een uur weer terug en niet veel later is De Zoon er ook voor de lunch. Die nuttigen we. Als we opgeruimd zijn, stappen De Vrouw en ik op de fiets om bij een discountzaak op jacht te gaan naar gordijnen. Er zijn wel aardige vitrage voor de woon- en eetkamer, maar het is er vrij druk, dus besluiten we later komende week terug te komen. We stallen de fiets thuis en wandelen naar de tapijtenwinkel op de hoek. Het duurt niet eens heel lang voor we twee mooie hebben gevonden. Een Indiaas kleed voor in de eetkamer nemen we zo mee, maar over een dik geknoopt wit tapijt twijfelen we nog of het zal staan. We krijgen een staal mee en zullen nog eens goed gaan meten. Thuis leggen we het kleed in de eetkamer en vervolgens schuiven we in de woonkamer wat met meubels. Kijken of het zo beter en ruimtelijker is. Het lijkt er wel op. Ik ga eten maken. Ik maak eerst een salade van bleekselderij, bosui, komkommer en hamimeloen. Daarna warm ik de linzenschotel van gisteren op, kook ik groene asperges en bak ik visburgers en Mexicaanse haversticks. De linzenschotel presenteer ik over de groene asperges. Het is allemaal bijzonder goed. De vleesloze Mexicaanse repen blijken zeer smakelijk en we besluiten dat we vaker vleesloos gaan eten. Toe zijn er wat muffins. De afwas hebben we zeer snel gedaan en het is even na zevenen als ik buiten in de schemering mijn ronde hardloop. Langs de Grift, door de parken, via de Vosselmansstraat naar het Amaliapark. Het loopt lekker. Mooi rondje, zeker ook omdat ik niet al te veel storende verkeerslichten en dus oponthoud tegenkom. Na de douche heb ik nog ruim tijd om te lezen en te luisteren. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: The Soul Of Armenia (Djivan Gasparyan), het derde plaatje uit de doos The Jimi Hendrix Experience (The Jimi Hendrix Experience), Blackfield V (Blackfield), 10CC (10CC), Sheet Music (10CC), Keith Emerson Band featuring Marc Bonilla (Keith Emerson Band featuring Marc Bonilla)

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment