B-log: 8 t/m 14 juli 2017
Vrijdag 14 juli: Zappanale festivaldag 1
Vanmorgen kunnen we het rustig aan doen. Ik wil graag om twaalf uur bij de Expositie zijn en ga daar alleen heen. Als ik er ben, ben ik niet langer alleen. Er is een directe verbinding met Moon Zappa (dochter van) in de USA en het gesprek dat volgt, is alleraardigst en levert ook weer nieuwe informatie en inzichten op. Als het afgelopen is, tref ik De Vrouw en De Zoon in de Stadtbäckerei. We halen de stoomtrein van half twee. Bij de Rennbahn hebben we dan ruim de tijd om de polsbandjes op te halen en op het festivalterrein wat rond te kijken. De eerste boodschappen zijn Septober Energy (Keith Tippett’s Centipede), Nurses Song With Elephants (David Bedford) en A Little Man And A House And The Whole World Window (Cardiacs). Theo And The Wrist Band mogen het festival openen en deze Roemeense band doet dat verrassend goed. Het is prachtig zonnig weer. Frustice doet iets met loops op een bassax en met een drumstel; vreemd, maar wel lekker. Op het grote podium doet Kazutoki Umezu wat iedereen van zijn Kiki Band verwacht: zeer Japans geweld met een boel volume en geïmproviseer, al klinkt het me toegankelijker in de oren dan een jaar of vier geleden. Op het kleine podium is het werk van The Untouchables (contrabas en vibrafoon) bijna fragiel; mooi is het zeker. Paul Green Rock Academy mag op het grote podium spelen: bij vlagen is het zeer rommelig, maar bij andere vlagen weer best goed. Ik weet niet wat ik ervan moet maken. Er zitten zeker getalenteerde jongeren tussen. Van de afsluitende Yellow Snow Crystals op het kleine podium maak ik maar een paar liedjes mee. Het is al ver na middernacht en we zijn moe. Als we op een taxi staan te wachten, komt Gunnar op de fiets langs. Tien minuten later zitten we in zijn bus en brengt hij ons naar huis.
Foto’s van vandaag zie je hier.
Here's some of my @Zappanale 2017 pictures!
Theo And The Wrist Band, Friday July 14#Zappanale pic.twitter.com/DxSGrQ2o1S— Bas Langereis (@balangereis) 25 juli 2017
And here's some more of my @Zappanale festival 2017 pics.
Friday, July 14: Frustice, The Untouchables, Yellow Snow Crystals#Zappanale pic.twitter.com/LAMb5ekL83— Bas Langereis (@balangereis) 25 juli 2017
And some more of my @Zappanale festival 2017 pics.
Friday, July 14: Kazutoki Umezu Kiki Band#Zappanale pic.twitter.com/X3sPv9sdNm— Bas Langereis (@balangereis) 25 juli 2017
And even more of my @Zappanale festival 2017 pictures:
Friday, July 14: Paul Green Rock Academy with Denny Walley + Ike Willis#Zappanale pic.twitter.com/CLpIA4LpfT— Bas Langereis (@balangereis) 25 juli 2017
–
Donderdag 13 juli: Zappanale welcome party in Bad Doberan
Ik ben op tijd wakker. Ontbijtje, koffie, wat lezen. Dan ga ik een rondje hardlopen. Het gaat me redelijk goed af. Als ik terugkom, lees ik op de e-reader Oliver Twist (Charles Dickens) uit en ik ga beginnen in The adventures of Tom Sawyer (Mark Twain). Begin van de middag eten we iets in de Stadtbäckerei en vervolgens wandelen we een rondje langs het klooster en door de Münstergarten. Kwart voor drie moeten we weer in de Ferienwohnung zijn, want dan arriveren Tim en Chantal. Dat doen ze. We laten ze binnen en overhandigen hen de sleutel van hun eigen Ferienwohnung. We wandelen naar het park Am Kamp en daar gaat het welkomstfeest van het festival beginnen. Lijkt het nu veel minder druk dan andere jaren? Het zal. Misschien komen de meeste mensen nog; het is de afgelopen dagen niet echt mooi weer geweest, al schijnt de zon nu wel fijn. De Vrouw gaat met de andere vrouwen wat eten. Nog voordat ik het eerste bandje Zappanoise ga zien, haal ik bij de Ferienwohnung De Zoon op. Hij is vandaag met Aad naar hier meegereden. Nog geen half uur nadat hij zijn tas in de Ferienwohnung heeft gezet, staan we alweer in het park. Dirty Feetz is niet eens een heel slecht bandje. De Vrouw is weer terug en gedrieën gaan we in de Kino de outtakes van de film Eat That Question bekijken, samen met Christian. Regisseur Thorsten Schütte vertelt het een en ander en het een en ander is allemaal nog vermakelijk ook. Als we weer buiten staan, willen we wat gaan eten en dat doen we in de dönertent op het marktplein. De Dönerteller mit Pommes und Salat is ook al een traditie. We hebben jassen en truien opgehaald en gaan terug naar het park. Blijkt dat we de gehele Paul Green Rock Academy hebben gemist. Nou ja. Bad Penny heb ik nu wel gezien na al die jaren en alle bekenden heb ik nu ook al begroet. Het wordt donker en om twaalf uur is het afgelopen. Gaan we nog naar Gunnar’s bar? Ik niet. Thuis nog heel even iets drinken en dan gaan we slapen.
Foto’s van vandaag zie je hier.
–
Woensdag 12 juli: Heiligendamm
We doen het rustig aan vanmorgen. Onze gastheer en gastvrouw vertrekken vanmorgen voor een lang weekend. Wij mogen op het huis passen en de nieuwe gasten morgen binnenlaten. Pas aan het eind van de ochtend wandelen we een rondje door Bad Doberan. Uiteindelijk belanden we in de Stadtbäckerei voor een salade. We nemen de stoomtrein van half twee naar Heiligendamm. Het miezert wat, maar echt nat is het niet. We slenteren over de boulevard en de pier, eten ijs in de ijstent en gaan dan via de Waldkirche weer naar het station. Onderweg naar Bad Doberan zien we de camping van het festival en het is er nog zeer leeg. Zal wel met het weer te maken hebben. In Bad Doberan gaan we naar het gebouw van de Arf-Society om de gebruikelijke expositie te bekijken. Helmut King heeft dit keer nieuw werk om tentoon te stellen en het ziet er mooi uit. Voor de rest zien we een nogal overdreven Dweezil-verering. We begroeten weer veel bekenden. Eind van de middag zitten we in het Kamp-Theater voor een Hamburgerschnitzel met Bratkartoffeln die goed smaakt. Weer veel bekenden om te begroeten. Halverwege de avond besluiten we om te gaan wandelen naar het nieuwe café van Gunnar. Het blijkt aan de rand van Bad Doberan te liggen, nog geen half uurtje lopen. Er komen meer mensen: Michael, Ute, Olav, Dave, Nicola, Shaun, LudzNL, JP, Jessica, John en Tina. Het is een aangenaam poosje. Als we rond middernacht willen vertrekken, staat Gunnar erop dat hij ons met zijn bus terugbrengt naar huis. Nou ja.
Foto’s van vandaag hier.
–
Dinsdag 11 juli: van Apeldoorn naar Bad Doberan
De wekker gaat om kwart over vijf. We pakken de laatste dingen in, maken een lunchpakket en drinken koffie. Even na half acht lopen we naar het station. Daar nog wat beltegoed kopen en dan blijkt de trein precies op tijd. Kwart over tien zijn we in Osnabrück. Onderweg vertelt de conducteur dat de aansluitende trein naar Hamburg wél rijdt, maar twintig minuten later. Daardoor missen we de aansluiting in Hamburg. Om één uur staan we in Hamburg bij de servicebalie. We krijgen een stempel en een handtekening om in een latere trein plaats te nemen en een stapel tegoedbonnen voor koffie en koek, die we nergens in het station kunnen inleveren. Half vier hebben we ruim de tijd om over te stappen in Rostock. Als we in de boemel naar Bad Doberan zitten, breekt er een noodweer los. De heer van onze vakantiewoning komt ons traditiegetrouw van het station ophalen en in de stromende regen rijden we naar het oude vertrouwde vakantiehuis. Alles is echt zoals vanouds. We pakken koffers uit en gaan wat boodschappen doen bij drogisterij en supermarkt. Boodschappen opruimen en dan wandelen we een rondje om uiteindelijk bij het Thaise eethuis op het marktplein de geroosterde eend te eten. De dame achter de toonbank herkent ons van vorig jaar. Er is niets veranderd. Na afloop gaan we iets drinken bij het Kamp-Theater en daar ontmoeten we Sascha, Nona en Gerhard. Om half tien gaan we terug naar het vakantiehuis. Ik ga zowaar nog een stuk hardlopen bij zonsondergang op de velden. Om elf uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: The Extinction Suite (Steve Jansen)
Foto’s van vandaag hier.
–
Maandag 10 juli:
Pas om kwart over zeven wakker. Dan kom ik uit diepe slaap, terwijl ik vannacht ook zeker een uur wakker ben geweest. Nou ja. Koffie, krant, webstek. Meer koffie, nu met De Vrouw. We zoeken nog meer vakantiespullen bij elkaar en ik pak al een koffer in. Breng afval weg, haal iets voor bij de lunch. Lunch van platbrood met kazen en sla en nog veel meer. In de middag wat rust, ik lees de PROG uit, we halen vlees voor het avondeten, ik lees in David Bowie IS (de catalogus bij de grote David Bowie-tentoonstelling van 2016 in Groningen), De Vrouw brengt de drie stappentellers naar de post (voor Singapore) en ik maak het avondeten. De groenteburgers zijn beschimmeld. Ik vul de kikkererwtenpastaaspergesalade aan met tomaatjes, maak een fruitsalade van watermeloen en aardbeien en bak kalkoenshoarma. Bijna alles komt op. Morgen bij het ontbijt de rest. Ik was af en om half acht lees en luister ik. Half elf ga ik naar bed. Morgen begint de vakantie echt.
Muziek vandaag: The Equatorial Stars (Fripp & Eno), Northlands (Tony Patterson & Brendan Eyre), A Map Of The World (Pat Metheny), het eerste plaatje uit de set Songs From The Woods – The Country Edition) (Jethro Tull), Pacific Coast Highway (Christopher Franke), de rest van het plaatje dat met de PROG mee kwam, The Unreasonable Silence (Cosmograf), Folklore (Big Big Train), The Unbendable Sleep (Rikard Sjöblom)
Mijn nieuwe #verhaal lees je hier op @foknieuws:
You can read my new story (in Dutch) here:https://t.co/wQjkanYT8u— Bas Langereis (@balangereis) 10 juli 2017
Wow! Listen to this orchestral piece by @andrewkeeling7!
Has anyone any words to describe it? I have not. I like it a lot. https://t.co/O1fYWCLJUM— Bas Langereis (@balangereis) 10 juli 2017
Album recommendation of the day:
Schnauser – 'Irritant'
Brittishly brilliant!
(and funny and interesting and etc)@schnauserband pic.twitter.com/B5lw6ZNMuB— Bas Langereis (@balangereis) 10 juli 2017
–
Zondag 9 juli:
Ik ben om kwart over zeven op. Koffie, webstek. Eind van de ochtend wandelen we een rondje langs het kanaal. De Zoon komt lunchen en we maken wat afspraken over hoe het de komende week zal gaan. Dan gaat hij weer naar huis. We zoeken wat spullen voor de vakantie bijeen. Eind van de middag wandelen we nog even naar het ACEC, waar gisteren een expositie is geopend met werk van Apeldoornse kunstenaars. Vooral het werk van Tirza Verrips springt eruit, vind ik. Thuis maak ik avondeten: een salade van kikkererwtenpasta, bosui, komkommer, paprika en tomaatjes, met gebakken kalfsbiefstukken. Toe is er een fruitsalade van watermeloen, ananas, aardbeien en frambozen. Als het opgeruimd is, ga ik hardlopen. Opnieuw is het zonnig, warm en benauwd. Het lukt. In de avond heb ik ruim tijd en gelegenheid om te lezen en te luisteren. Kwart voor elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Riverhead (Ulver), Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Andando El Tiempo (Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow), Fate Outsmarts Desire (Kaprekar’s Constant), Grimspound (Big Big Train), de eerste helft van het plaatje dat met de PROG mee kwam
Bijzonder en prachtig werk van @1Tirza Tirza Verrips, de komende weken nog te zien in @ACECgebouw in ons zo majestueuze #Apeldoorn! pic.twitter.com/bTVzITqEmn
— Bas Langereis (@balangereis) 9 juli 2017
–
Zaterdag 8 juli: V-v-v-vieren
Kwart voor zeven uit bed. Koffie, webstek, krant. Het is nog warm in huis, maar buiten is het bewolkt en grijs. Het belooft beter te worden. We zullen zien. Koffie met De Vrouw. Dan wandel ik naar de markt voor wat fruit en vervolgens doe ik de laatste boodschappen bij de Turkse supermarkt in de straat. Koffie op de galerij. De Vrouw gaat nog wat boodschappen doen en ik maak het huis aan kant (stofzuigen en dergelijke). Half een nemen we een snelle lunch en niet veel later hebben we alles weer opgeruimd en klaar staan. Vanaf half drie zijn de eerste gasten er om onze vakantie, verjaardagen en verhuizing te vieren. Hans is er, Plonia, Luuk, Henk en Christine, Hendrie en Dante, Robert en Marja. Het is leuk. Het is goed. Om mensen te zien en mensen te spreken. Er is volop te knabbelen. Om half acht zijn we weer met z’n tweetjes en nog geen half uur later is alles ook weer opgeruimd. Ik breng afval weg en dan is het klaar voor vandaag. Nog wat lezen en luisteren en om kwart voor elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Discretion (Travis & Fripp), 1492 (Vangelis), Baile Bucanero (Ondatrópica), The Second Brightest Star (Big B9g Train), het tweede plaatje uit The Elements – Tour Box 2017 (King Crimson)
'Sinds ik met een vrouw samenwoon, ga ik altijd zittend plassen.' Erachteraan zuchtte Kees: 'Eén keer gezeik gehad.'
— Bas Langereis (@balangereis) 8 juli 2017
Always a treat: #looping by @andrewkeeling7 #loops https://t.co/46qrHbXQey
— Bas Langereis (@balangereis) 8 juli 2017