bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

26-10-2017

B-log: 28 oktober t/m 3 november 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 07:01

Vrijdag 3 november: van Brussel naar London
De wekker op de telefoon gaat om half acht. Een uur later checken we uit. Op het station vinden we een prima broodjestent waar we ontbijten en koffie drinken. Daarna hebben we volop tijd voor de bagagecontrole en nog meer koffie. De eurostar vertrekt om elf uur. Het is mistig in Frankrijk. Kwart over twaalf Britse tijd zijn we op St. Pancras. Bij de infobalie van het openbaar vervoer doen we navraag naar onze geplande trip van morgenmiddag en die lijkt geen probleem te worden of te zijn. We laden de ov-kaarten op en pakken de Victoria line naar Victoria Station. Het is belachelijk druk op dit traject. Gelukkig duurt de rit nog geen kwartier. We zijn nu wel vroeg op locatie, dus drinken we iets in pub Shakespeare. Dan wandelen we via Belgrave Road naar hotel Tudor Inn aan de Warwick Way. Ik was erg bang dat we in een heel klein kamertje terecht zouden komen waarin slechts één persoon kon staan en waarin het toilet onder de douche staat. Als we aankomen, zien we dat we ons moeten melden bij het hotel ertegenover. Ik houd mijn hart vast. De Pakistaanse meneer achter de balie is verrassend vriendelijk. Of we hulp nodig hebben bij het vinden van de weg in London? ‘Not yet.’ Hij grinnikt. De kamer is in de kelder. Ik houd mijn hart nog steviger vast. De kamer is klein, maar uitstekend. Het uitzicht is ruk, maar de badkamer is prima. Het valt allemaal zeer mee. We installeren ons en wandelen dan via Belgrave Road naar de oever van de Thames. Het is heel zonnig en het uitzicht is voortreffelijk. We betreden het Tate Britain museum en aanschouwen de Britse kunst. Vooral het werk van Henry Moore, John Turner en William Blake maakt indruk. Maar er zijn meer werken die we waarderen. Als we naar buiten komen, is het donker. Wat doen we nu? Ergens iets drinken en dan wat eten? Hier in de buurt is niet zo veel. Ik stel voor om naar Covent Garden te gaan. We pakken de metro bij Pimlico en een kwartier later komen we in Covent Garden aan. Het is er allemachtig druk op straat. Natuurlijk, het is vrijdagnamiddag. Niet prettig. We lopen naar Charing Cross Road, in de hoop dat het in The Montague Pyke wat rustiger is. Daar is het een gekkenhuis. Wat nu? We lopen Soho in en komen uiteindelijk bij Indiaas restaurant Gopal’s. Hier hebben we al eens eerder gegeten. Het is er rustig. We eten papadam’s en papdi chat en majestic prawns voor, plus Bombay lamb curry en maharadja’s mixed grill. Uitstekend, weer. Als het op is en we hebben betaald, lopen we naar Tottenham Court Road. Daar nemen we de metro terug naar Pimlico. In pub The Gallery drinken we nog iets. We zijn rond elf uur weer in de hotelkamer en gaan slapen. Onder ons horen we de metro voorbijkomen.

–

Donderdag 2 november: van Apeldoorn naar Brussel
Kwart over zeven uit bed. Koffie, krant, webstek. Koffer inpakken. De Vrouw is nog even naar het werk. Begin van de middag lopen we naar het station. We hebben de trein van even na een uur en de reis via Zutphen lijkt voorspoedig te gaan. In Roosendaal is er een probleem. Er rijdt al de hele dag geen intercity naar Brussel. Dus wachten we drie kwartier en nemen dan de stoptrein naar Antwerpen. Het is druk in deze boemel. We stoppen op bizarre plaatsen, waar passagiers uitstappen op de stoep van een parkeerplaats. In Antwerpen hebben we goede aansluiting op de intercity naar Brussel en daar zijn we rond half zeven. Het hotel is aan de overkant van de straat. Prima kamer. We wandelen naar het even zo traditionele restaurant La Porteuse d’Au en daar eten we garnalen- en kaaskroketten en vervolgens biefstuk met frieten. Zeer lekker. We zijn redelijk vroeg weer terug in het hotel. Morgen gaat de reis verder.
Muziek vandaag: Piano Portraits (Rick Wakeman), Summer Dancing (Judy Dyble & Andy Lewis), Abandoned Dancehall Dreams (Tim Bowness), Northlands (Tony Patterson & Brendan Eyre)

–

Woensdag 1 november:
Welnu. Veel te doen op de werkplek in Arnhem. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag rond ik alles af en kan ik een lang weekendje weg. Kwart voor zes ben ik weer thuis. Na de krant maak ik avondeten. Een eenvoudige dis. Een fikse salade van moghrabieh, bosui, rode ui, paprika, komkommer en tomaat. Daarnaast bak ik een lamsbiefstuk en falafelbroccoliburgers. Knoflookyoghurtmayo ernaast en klaar. We eten de boel bijna op; morgenochtend de rest. Ik was af en ga niet hardlopen; het is me te laat en ik ben te moe. In plaats daarvan lees en luister ik. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: From Silence To Somewhere (Wobbler), Untold Tales (Glass Hammer)

–

Dinsdag 31 oktober:
Goed geslapen. Veel werk op het werk. Tussen de middag wandel ik door het bos. Daarna veel werk op het werk. Half zes ben ik thuis. De Vrouw is al twee dagen thuis wegens lastige spierblessure in benen en bekken. Ik maak avondeten: eerst nog wat halen bij de Turkse slager in de straat, dan een stoemp van aardappel, pastinaak en andijvie, een salade van bosui, komkommer en tomaat, een fruitsalade van mango, aardbei en kaki, plus kalkoenshoarma. De knoflookyoghurtmayo erbij op tafel en smullen maar. Dat doen we. Dan was ik af en ruim ik afval weg naar de containers. Ik lees en luister en ga om tien uur slapen.
Muziek vandaag: het derde plaatje van Halloween 77 (Frank Zappa), From Silence To Somewhere (Wobbler)

–

Maandag 30 oktober: De Zoon 25!
Zo mottig en katerig als ik gisteren was, zo fris en helder ben ik vanmorgen. Als ik de deur uitga, is het buiten nog donker. Die hele wintertijd heeft geen enkele zin, dus. Op de werkplek doe ik weer van alles. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Het is zonnig en prachtig buiten. Ook in de middag heb ik veel te doen. Op de terugweg spring ik de muziekwinkel in en ik koop Halloween 77 (Frank Zappa). Zes uur ben ik thuis. Ik maak avondeten. De Zoon komt – bij uitzondering op maandag en bij wijze van verjaardagsfeest – mee-eten. Op tafel staat de groentelasagne van gisteren, met de salade van aardbei en kaki, de knoflookyoghurtmayo en gebraden kipsaucijzen. Het is nog lekker ook. De Zoon gaat thuis in zijn eentje verder vieren en ik was af. Dan is het kwart voor acht. Ik ben wel heel moe. Lezen en luisteren. En wat is die nieuwe FZ goehoed, ook al hoor ik pas een deel ervan. Tien uur slapen.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes van Halloween 77 (Frank Zappa)

–

Zondag 29 oktober:
Kwart over acht ben ik wakker. Slapen lukt niet meer, dus ga ik uit bed. Koffie, webstek. Om elf uur is De Zoon er voor een eenvoudige lunch. Erna wandelen we naar het café om alle versiering op te ruimen. Als we aankomen, zijn Heidi en Karin er ook al en blijkt Fuco alle decoratie al weggehaald te hebben. We hoeven alles alleen nog maar in een tas te stoppen. We krijgen koffie, nemen afscheid van alles en iedereen en gaan weer naar huis. Daar doen we rustig aan. De Vrouw gaat om half vier naar Zwager, om daar bedankkaarten voor de bezoekers van de uitvaart van Schoonmoeder te schrijven. Ik red het niet. Al vanaf vanmorgen vroeg voel ik me vol in mijn hoofd, denk ik ieder moment in te kunnen zakken wegens algehele vermoeidheid, giert de tinnitus welig, ervaar ik een mindere dag. Ik doe de was en maak avondeten. Een groentelasagne van groene kool en tomatensaus, een verse knoflookyoghurtmayosaus, fruitsalade van aardbei en kaki. Om kwart voor acht eet ik er wat van, ik was af en ruim de boel op. De Vrouw is er om half negen. Of er nog iets te eten is. Dat is er. Ik zet de ovenschotel weer in de oven, bak lamsbiefstuk voor haar, zet de salade en saus weer op tafel. Het smaakt haar. Dan was ik weer af, maak de keuken opnieuw schoon en ruim alles op. Negen uur is het als ik wat lees en luister. Nog voor tien uur ga ik met een vol hoofd en pijn erin naar bed.
Muziek vandaag: Sibelius (Leif Ove Andsnes), The First Album (Värttinä), Is This The Life We Really Want? (Roger Waters), Murder Of The Universe (King Gizzard & The Lizard Wizard), Tf100 (allerlei), Belighted (iamthemorning), Cavaleiro Selvagem Aqui Te Sigo (Mariana Aydar), Still Life (Talking) (Pat Metheny Group)

–

Zaterdag 28 oktober: Zappaloween
Het is kwart over zeven. Ik ben wakker en sta op. Koffie, webstek. Dan de krant. Half tien wandel ik naar de markt en koop fruit. Nog meer koffie. Dan gaan De Vrouw en ik naar Art café Sam Sam. Vanaf elf uur gaan we met Karin en Fuco de concertzaal in Halloweenstemming brengen. Dat belooft wat. Het is best een werkje. Ik houd me bezig met het podium. Om drie uur ziet alles er goed en mooi uit. De band komt nu inrichten en er komt een eigen geluidsman mee. Vanuit een oorhoek hoor ik dat hij zijn eigen geluidsinstallatie bij zich heeft, inclusief speakertorens en dat betekent toch niet dat je de helft van de decoratie op het podium niet meer ziet? Dat betekent het dus wel. Nou ja. De Vrouw en ik nemen een lunch aan het Leienplein. Plots regent het. En niet zo’n beetje ook. Thuis maken we snel nieuwe plannen: we pakken de bus naar het huis van Karin en Marco. Daar komt niet veel later ook de band, compleet met Tim en Chantal, en we eten pizza. Om acht uur nemen we de bus terug. Thuis kleden we ons om en dan wandelen we naar het café. Het is nu donker en de versierselen komen mooi uit. Op het podium valt het mee: ja, er staan boxentorens, maar je ziet de decoratie nog goed. En veel belangrijker: er is aardig wat volk op de been en naar het café gekomen. En we zien ook mensen die zich hebben uitgedost. Het is bijna tien uur als The FoolZ beginnen met spelen. Het is weer fijn. Tim zingt veel mee en jonge Hans drumt op enkele stukken, zodat Marco elektromarimba kan spelen. Dat zijn dan ook gelijk zeer sterke stukken. O, en er gaat ook van alles mis, maar het is helemaal niet erg: de muzikanten lossen het snel en vloeiend op en het plezier op het podium maakt alles goed. Het geluid vind ik niet zo goed, maar dat kan ook komen doordat ik slecht hoor. In mijn beleving klinken vooral de toetsen zeer vervormd en ik moet vlak voor het podium achter de boxen gaan staan om er geen last van te hebben. Andere bezoekers zijn lyrisch over het geluid. Zeg het maar. Na twee lange sets is het afgelopen. De vermoeidheid hakt er gelijk bij me in en we lopen door de miezerregen naar huis. Om twee uur zijn we thuis en gaan we naar bed. Een uur later is het nog een keer twee uur.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), The Deform Variations (Adam Holzman), Time (Steve Howe)

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment