bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

23-11-2017

B-log: 25 november t/m 1 december 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 07:52

Vrijdag 1 december: Dweezil Zappa en Noord-Nederlands Orkest, Vreedenburg, Utrecht
Zeven uur ben ik wakker en ga ik uit bed. Koffie, krant. Dan klap ik werklaptop open en begin ik met werkzaamheden voor Arnhem. Tussendoor koffie, lunch en bij Mireille in de winkel wat boeken Kunst-Zinnig-Brein brengen. Rond half drie heb ik het meeste werk voor Arnhem af. De Vrouw is even later terug van het werk. Drie uur wandelen we naar het station. We pakken de trein en onderweg naar Amersfoort ontdek ik dat we beiden niet hebben ingecheckt. Het is vrijdagmiddag, dus zal er vanwege de drukte wel geen conducteur langskomen. Fout. We mogen in Amersfoort inchecken. Nu moesten we toch al overstappen aldaar, dus reizen we goedkoop naar Utrecht. In café België treffen we veel bekenden: Tim, Chantal, JP, Jessica, Marco en vrouw, Philippe, Clint, Dieter en vrouw, Thomas de Noor en nog zo wat lui. We drinken en eten iets en gaan dan naar Tivoli Vredenburg. Er is wat geharrewar met kaarten, maar we kunnen naar binnen. Niet de beste plekken, we zitten nogal aan de zijkant, maar het zicht is goed. Vooral het geluid valt me enorm mee. Als het orkest alleen speelt, is het warm, mooi. Komen er drums bij, dan is het weer eens stadiongalm. Raar. Bob In Dacron vind ik wel heel abstract als opener, maar het daarop volgende en wat melodischer Sad Jane is schitterend. Het stuk van Steve Vai vind ik wat onregelmatig. Als dan werk van Dweezil aan de orde komt, valt me op dat hij zo’n typisch Amerikaans componistengevoel heeft, dat ik ook terughoor bij Copland en anderen. The Adventures Of Dindoo doet bij vlagen aan Disney denken, maar vind ik boeiend genoeg. Als Dweezil Watermelon in Easter Hay speelt, vind ik het cleane geluid waarmee hij de melodie speelt nogal tegenvallen, maar in de solo gebruikt hij wat meer effecten, waardoor er veel meer emotie en diepgang in komt. De afsluiter Strictly Genteel is prachtig. Het is vooral mooi om te zien hoe hard de percussiesectie van zes man moet werken. Het werk krijgt een mooi arrangement met veel dynamiek. Lijkt het hele concert nou zo kort? Even na tienen lopen we naar het station. Half twaalf zijn we thuis en kan ik naar bed.
Muziek vandaag: Reflections (Brian Eno), sync (Ryuichi Sakamoto), Dancing With Myself (Mike Keneally & Beer For Dolphins), … and I know … (We Are Kin), Disconnect (John Wesley)

–

Donderdag 30 november:
Slapen lukt me redelijk tot goed. Vroeg op, dat maakt de slaap wel korter. Over iets anders heb ik niet te klagen, dus doe ik het maar over slapen. Buiten is het koud, maar dat is niet eens erg. Op het werk veel werk. Tussen de middag wandel ik door bos. Ook in de middag veel werk. Rond zes uur weer thuis. Het avondeten is vandaag een stoemp van aardappel, bataat en een restant groene kool. Ik serveer er rookworst bij en een salade van bosui, komkommer en tomaat. De Vrouw is er om half acht, we eten alles op en tafelen fiks na. Pas om negen uur kan ik nog wat lezen en luisteren. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Back Door (Back Door), 8th Street Nites (Back Door), Live at Rockpalast (Steve Hillage)

–

Woensdag 29 november:
Ik ben om acht uur wakker en sta op. Koffie, krant. Dan klap ik werklaptop open en bekijk een opdracht uit Brabant. Kan ik er iets mee? Wie weet, maar het vraagt nog wat uitzoekwerk en overleg. Koffie met De Vrouw. Dan wandel ik naar de biowinkel op en neer. We lunchen. Half twee ben ik in de Kap voor overleg en actie met Ank en Antoinette. We bekijken wat er de komende twee weken allemaal nodig is voor de actie van Kunst-Zinnig-Brein om geld in te zamelen voor Serious Request. Dan brengen we een bezoek aan Rembrandt, Be The MIRror en Cafeetje van Marja. Bij de laatste twee laten we ook een schilderij achter dat we gaan verloten. Vervolgens naar museum CODA. Hier brengen we zeven schilderijen en halen we de tientallen werken die er nog hingen weer op. Ten slotte bezoeken we Art café Sam Sam, waar we zaterdag een actiemiddag houden en zondagmiddag in de rechtstreekse uitzending van RTV Apeldoorn zitten. Het is al donker als ik naar huis ga, met twee werkstukken ter bewaring. Ik maak avondeten: ricottaravioli met een saus van ui, knoflook, salami, peper, paprika en kastanjechampignons. Erbij een salade van bosui, komkommer, kerstomaat en augurk, plus kippenbout uit de oven. De boel smaakt uitstekend en na de afwas en afval wegbrengen heb ik ruim tijd en gelegenheid om te lezen en te luisteren. Tien uur weer naar bed.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke), Sibelius (Leif Ove Andsnes), Nexus (Steve Howe & Virgil Howe), Another Fine Mess (Back Door), Hatfield And The North (Hatfield And The North), History Mix Volume 1 (Godley & Creme), Dream Theory In Malaya (Jon Hassell)

–

Dinsdag 28 november:
We gaan weer. De novemberkou is er nu echt; winterjas aan, dus. Die had ik vrijdag al aan. Op de werkplek is volop werk. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Ook in de middag volop werk. Zes uur thuis. Nogal moe. Nogal erg. De Vrouw heeft nasi gemaakt met loempia en De Zoon helpt mee met opeten. Een uur later is De Zoon weer weg, heb ik afgewassen en ga ik een rondje hardlopen. Het gaat verrassend goed. In de wijk De Parken doet de straatverlichting het niet en het is aardedonker en dus gevaarlijk op straat. Ik kom er levend vanaf. De laatste twee uurtjes van vandaag lees en luister ik.
Muziek vandaag: Back Door (Back Door), 8th Street Nites (Back Door), Dream Theory In Malaya (Jon Hassell)

–

Maandag 27 november:
Pas om negen uur ben ik echt wakker. Koffie, krant. Dan wandel ik door de regen naar de markt voor wat fruit. Met De Vrouw nog meer koffie. De Vrouw moet om twaalf uur weg naar het werk. Ik lunch en ga dan op de fiets naar De Zoon. Hij is al bezig met schoonmaken van de keuken. We maken nog veel meer schoon en plaatsen alle apparatuur en kasten weer terug. Het schiet al weer op. Morgen zal De Vrouw nog wat komen helpen met inrichten van de kasten. Na anderhalf uur fiets ik terug. Het is droog! Ik rijd langs een supermarkt voor wat weinig boodschappen. Als laatste neem ik de Turkse supermarkt in de straat mee. Thuis is De Vrouw. Ik begin vast met het avondeten. Bouillon maken, prei en kip snijden. De Vrouw gaat weer naar het werk. Ik werk de webstek bij met foto’s van het afgelopen weekend en maak het avondeten af. De Vrouw is er om half acht. De bamisoep is weer goed gelukt. De afwas is snel gedaan en de laatste anderhalf uur van vandaag breng ik lezende en luisterende door. Tien uur ben ik alweer moe en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Nexus (Steve Howe & Virgil Howe), Hatfield And The North (Hatfield And The North), het plaatje dat met de PROG mee kwam, Steve Vai presents Western Vacation (Western Vacation), Fractured (Lunatic Soul), Birds Of Prey (Godley & Creme)

–

Zondag 26 november: van Heerlen naar Apeldoorn
We zijn rond half tien wakker. Een uur later fietsen we naar het station en daar leveren we de huurfietsen weer in. Dan wandelen we naar het centrum. In café De Kromme Toeter treffen we Tim, Chantal, Jessica, JP en Hasi. We nemen een ontbijtje en wat koffie en daarna nemen we afscheid. De treinreis verloopt redelijk voorspoedig en om half vijf zijn we thuis. Ik pak de tas uit en zet een was aan. Bij de Turkse bakkerij in de straat eten we patat met döner en broodje döner. De Zoon is om zes uur naar huis vertrokken. Ik orden foto’s, werk de webstek alvast wat bij en lees in de PROG die vrijdagmorgen binnen kwam. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Nexus (Steve Howe & Virgil Howe), Steve Vai presents Western Vacation (Western Vacation), Hatfield And The North (Hatfield And The North), Ismism (Godley & Creme), Walking On A Flashlight Beam (Lunatic Soul)

–

Zaterdag 25 november: Mosae Zappa festival in Heerlen en Landgraaf
We hebben geen wekker gezet en zijn om een uur of negen wakker. Anderhalf uur later zitten we aan het hotelontbijt. Nog weer een uurtje later fietsen we naar het centrum van Heële. Het is droog en aangenaam novemberweer. We zetten de fietsen bij café Bluff en wandelen wat rond. In de muziekwinkel Satisfaction doe ik kleine boodschappen: Nexus (Steve Howe & Virgil Howe), Steve Vai presents Western Vacation (Western Vacation) en Hatfield And The North (Hatfield And The North). We lopen nog een boeken- en vinylwinkel in en drinken koffie in De Kromme Toeter. Dan wandelen we over de markt en uiteindelijk zijn we om half drie bij koffiebar Coasters voor een akoestisch concert van Long Story Short. Leuk, leuk! Goede koffie en een hoop bekenden weer. Aad is er, bijvoorbeeld. En een fikse hagelbui. Met Aad gaan we na afloop iets drinken in de Ierse pub en vervolgens ertegenover bij de Indonees een rijsttafel nuttigen. Zeer smakelijk. Er is nog tijd voor een drankje bij de Ier. Dan zoeken we de fietsen weer op. We hadden de weg naar de Oefenbunker gevraagd en gaan we nu goed? Ik denk het. We gaan niet goed. We moeten bergen op en af, langs grote wegen en onder bruggetjes door en dan zijn we er nog niet, terwijl het iets van twee kilometer zou zijn. De weg vragen bij een tankstation en later nog een keer aan iemand op straat. We vinden de Oefenbunker. Als we binnenkomen, beginnen de jongens van MagniFZnt aan hun set. Precies op tijd. Die set is sterk, leuke opener van het festival. Daarna Vlek. Ik ben benieuwd. Wauw. Hoop gepiel, jazzgedoe, strakke blazerssectie, complexe thema’s, bizarre toetsenpartijen en dat alles enthousiast en gedreven gespeeld. Zo. Even pauze. Pauze met Gabba Zappa Hey! onder leiding van Graham uit de UK, een goede bekende van Zappanale. Zijn trio brengt Zappa in punkrockstijl. Geweldig. In een half uur ragt de band er een fiks aantal nummers door. Ik moet steeds goed luisteren welk nummer het nu weer is, maar dan is het meebrullen geblazen. Hoogst vermakelijk! John’s Got A Sausage was vorig jaar voor de gelegenheid bijeen geharkt, in het afgelopen jaar hebben ze her en der gespeeld en zijn ze kennelijk zo goed geworden dat ze de afsluiter van het festival mogen zijn. Mijn verwachtingen zijn te hoog. In het begin is het geluid niet zo goed, later is het beter, maar doet de band zeer rommelig aan. Er zijn drie gitaristen te veel, de leuke zangeres komt onvoldoende uit de verf en er proberen te veel mensen op het podium leuk te doen. Less is more is een uitdrukking waar de band lering uit zou kunnen trekken. Drummer, zanger, zangeres en een onopvallende en heel jonge gitarist stelen wat mij betreft de show. Toch, na een uur heb ik het wel gehoord. Het is inmiddels ook twee uur geweest. We pakken de fiets en rijden in een keer naar het hotel. Kwart voor drie liggen we in bed.

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment