bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

05-10-2018

B-log: 6 t/m 12 oktober 2018

Filed under: B-log 2018 — bazbo @ 20:57

Vrijdag 12 oktober:
Kwart over zeven ben ik wakker en ga ik uit bed. Koffie. Webstek, wat dingen voor Kunst-Zinnig-Brein. Kwart voor negen klap ik de werklaptop open. Voor een paar uurtjes doe ik het een en ander. Koffie met De Vrouw en we horen wat vinylplaten. Eind van de ochtend klap ik de boel ook weer dicht; gisteren genoeg gewerkt. Ik wandel door de zon naar de biowinkel en slager. Het is bijna een zomerse dag. Met De Vrouw nog wat koffie op de galerij. Dan een eenvoudige lunch. De Vrouw gaat wat boodschappen doen; ik begin met het eten van morgen. Hoop snijdwerk. Als het klaar is, maak ik de maaltijd van vanavond: een fikse tomatengehaktsaus met veldsla en raapstelen erin. Ernaast komt de Griekse bietensalade met walnoot, knoflook en ei. Ravioli gevuld met kaas maakt alles compleet. De Zoon is een half uur later dan gepland, dus eten we pas na kwart over zes. De afwas valt mee, maar de keuken schoonmaken is een grotere klus dan normaal. Ook breng ik groen afval naar de container. Als ik ga hardlopen, is het al donker. Dat is niet erg. Dat het heel warm is buiten, is ook niet erg. Ik loop rustig en daardoor kom ik weer verder dan anders. Het gaat lekker. In de avond werk ik de webstek bij en lees ik in de PROG die vanmiddag binnen kwam en ik luister. Nog voor half elf slaap ik weer.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke), Classical Variations (Rick Wakeman), Works volume 1 (Emerson Lake & Palmer), Works volume 2 (Emerson Lake & Palmer), Love Beach (Emerson Lake & Palmer), On The Sunday Of Life… (Porcupine Tree), Seed (Jansen Barbieri & Karn)

–

Donderdag 11 oktober:
Mooi op tijd op de werkplek. Het wordt een dagje wel. In de ochtend haal ik veel achterstallig werk in. Eind van de ochtend heb ik een intervisiebijeenkomst en ik krijg de vraag: Als je al zo volop in beweging bent als jij, wanneer is het genoeg? Precies: ik ben heel blij hoe het in werk allemaal gaat, heb het mooi ingericht zo en hoef nu even niet krampachtig verder te ontwikkelen. Mooi. Het lukt me niet om pauze te nemen; begin van de middag ben ik in een locatie met een grote theaterzaal. Daar komt een klein theatergezelschap binnen en ik assisteer bij de opbouw van podium en de instelling van het licht. Verder een boel praktische zaken en ondertussen doe ik enkele andere werkzaamheden op de werklaptop. Er is een snelle hap (salade met gegrilde groente) en vanaf zeven uur komen de gasten binnen. Het publiek is niet heel groot, maar dat maakt de voorstelling wel zo intiem. Maartje Wikkerink speelt Stillen, het verhaal over haar eetsoornis, van het ontstaan via haar ervaringen tot aan het moment dat ze ‘hersteld’ is. Ze doet dat heel beeldend met tekst, geluid, projecties, actie, en dialoog. Indrukwekkend. Het raakt me, omdat ik veel elementen herken van de gekte in mijn eigen kop. Mooi werk. Na afloop van het uur is er een nabespreking en vanaf een uur of negen bouwen we af en ruimen we op. Om tien uur zit alles in een vrachtbus en nemen we afscheid van Maartje en theatertechnicus Joeri. Een collega zet me bij het station af, ik heb de bus van even over half elf en om kwart over elf ben ik thuis. Heel even napraten met De Vrouw en om kwart voor twaalf stort ik te bed.
Muziek vandaag: geen.

–

Woensdag 10 oktober:
Tien over half acht schrik ik wakker. Ik heb vannacht weer een paar uren niet goed geslapen. Tien over half acht. Wacht. Snel uit bed. Drie kwartier later ben ik bij de mondhygiëniste. Alles gaat goed, ziet er goed uit. Even na negenen ben ik bij de Kap. Daar werk ik aan mijn artikel voor een wijkkrant. Twee uur later wandel ik door de zon naar de biowinkel. Thuis koffie met De Vrouw; die vertrekt even later naar haar werk. Ik lunch en was af en wandel dan naar een winkel waar vandaag een messenslijper aan het werk is. Ik heb al onze keuken- en tafelmessen bij me. Pinnen kan ik niet bij hem, dus maak ik een ommetje naar een geldautomaat; intussen doet hij zijn messcherpe werk. Of ik vijfenvijftig euro wil afrekenen. Nou, vooruit. Thuis orden ik de foto’s van SKA en kijk ik wat verder nog nodig is voor zaterdagmiddag. Dan even ontspannen. Half zes maak ik avondeten. Ik warm de terrine van gisterenavond op en maak een kleine schotel van bosui, champignons en paprika. Smakelijk. Kleine afwas (hoewel: alle versgeslepen messen erbij) en dan een ronde hardlopen. Die gaat wederom geweldig goed. Heerlijk om de kop leeg te rennen. Die kop raakt ook daadwerkelijk leeg, merk ik. Weer loop ik verder dan de vorige keer. Thuis de webstek en van alles ontspannen. De Vrouw is terug om negen uur. Bijkletsen en om tien uur vind ik het weer mooi geweest. Zo.
Muziek vandaag: Welcome Back, My Friends, To The Show That Never Ends – Ladies And Gentlemen: Emerson Lake & Palmer (Emerson Lake & Palmer), Strange Circles (Bokanté), Horses (Patti Smith), The Hidden Step (Ozric Tentacles), Wasteland (Riverside), Beginning To Melt (Jansen Barbieri & Karn)

–

Dinsdag 9 oktober:
Ik slaap niet goed. Eerste deel van de nacht wel; tweede stuk niet. Veel in mijn hoofd en het lukt me niet de boel leeg te maken. Opstaan en op gang komen is geen enkel probleem. Op de werkplek weet ik in de ochtend enorm op te ruimen in mijn lijst met dingen die ik moet doen. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. In de middag weer veel overleg. Half zes ben ik thuis. De Vrouw serveert een ovenschotel van pompoen, palmkool, paprika en ei; De Zoon helpt mee opeten. Dat lukt niet. Na de afwas breng ik het afval naar containers en dan handel ik mail af en lees en luister ik tot het bijna half elf is.
Muziek vandaag: Open (Stick Men), het bonusplaatje dat meekwam met de 30-jarig jubileumeditie van Horses (Patti Smith), Stories Across Borders (Jansen & Barbieri),

–

Maandag 8 oktober:
Deels goed geslapen, deels ook niet zo. Toch goed opstaan. Donker. Op de werkplek ligt heel veel en ik heb heel veel overleg, dus heb ik het idee dat ik niet opschiet. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Ook in de middag schiet ik niet op. Wel een overleg waarin ik Martha heb betrokken, bij wie ik drie jaar geleden mijn mindfulnesstraining heb gevolgd. Zij gaat mogelijk voor onze organisatie een kennismakingsworkshop en een training geven. Leuk om haar weer te zien en om gebruik te maken van mijn netwerk. Op de terugweg zit ik wat te slapen in de bus, zodat ik mijn halte mis en vanaf het station terug naar huis mag lopen. Niet erg. Thuis een plaatkant vinyl, dan de bietenravioli van zaterdag opwarmen en al etende de tweede plaatkant vinyl. Na de afwas ga ik mijn ronde lopen. Het is donker, maar het loopt prima. Wéér verder. Dat gaat goed. Thuis allerlei mail. De Vrouw is er om negen uur. Even bijpraten en dan is het weer tien uur. Pff.
Muziek vandaag: Brain Salad Surgery (Emerson Lake & Palmer), Strange Circles (Bokanté), Horses (Patti Smith)

–

Zondag 7 oktober:
Toch acht uur als ik uit bed ben. Webstek en allerlei. Eind van de ochtend koffie met De Vrouw en een paar vinylplaten. De Zoon is er om half een voor een lunch. Erna afwas en allerlei klussen. Kwart voor drie pakken we een bus naar Eerbeek. José, een lotgenoot van De Vrouw uit de kankertijd, viert haar vijfentwintigjarig huwelijk met Theo in een zaaltje. Er is gezelligheid en een drankje en hap. Mooi werk. We staan om tien voor acht weer bij de bushalte, ruim tien minuten voordat de bus moet komen. Daar staan we meer dan een half uur. De bus komt uiteindelijk wel. Ruim voor negenen zijn we thuis. Ik lees en luister nog wat en ga dan weer slapen. Einde weekend.
Muziek vandaag: Continuum II (Steven Wilson & Dirk Serries), Tarkus (Emerson Lake & Palmer), Pictures At An Exhibition (Emerson Lake & Palmer), Trilogy (Emerson Lake & Palmer), Mokum (Amsterdam Klezmer Band)

–

Zaterdag 6 oktober: schilderijen fotograferen voor Kunst-Zinnig-Brein
Geen wekker, maar toch voor zeven uur wakker. Dan maar uit bed. Koffie. Even voor negen uur fiets ik door ochtendkoude en zon naar Teuge. Daar tref ik Ank in haar schilderslokaal. Ernst komt ook. Hij heeft zijn fotocamera bij zich en gaat vanmorgen voor Kunst-Zinnig-Brein een fikse hoeveelheid schilderijen fotograferen, zodat we een mooie database kunnen maken en goede foto’s hebben voor prentkaarten en de webstek. Het is goed om Ernst (en ook zijn vrouw Marion even) wat uitgebreider te spreken. Er is veel wat ons bindt. Half een zit ik op de fiets terug. Bij de markt stop ik voor fruit; thuis haal ik nog brood bij de Turkse dame op de hoek van de straat. De Vrouw was ook even boodschappen doen en De Zoon is er rond half twee voor de lunch. Ik doe een afwasje en lees de krant op de galerij. Eind van de middag maak ik het avondeten: ik braad een minirollade, maak een schotel van biet, rode ui, peer, amandelmelk, walnoten en ravioli (die gevuld is met ricotta en rucola). Erbij een salade van tomaat, bosui en komkommer. Het nagerecht is een fruitsalade van aardbei, galiameloen en braam. Fikse hap. Uitgebreide afwas en dan afval naar de containers. Half acht en donker is het als ik een ronde ga hardlopen. Het gaat niet gemakkelijk, maar het lukt me uitstekend: geen extra wandelpauze op mijn gewone route. Thuis werk ik de webstek bij en die van Kunst-Zinnig-Brein. Dan lees en luister ik nog heel even en rond half elf ga ik toch weer op tijd naar bed.
Muziek vandaag: Continuum I (Steven Wilson & Dirk Serries), Airconditioning (Curved Air)

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment