Draai hier al je vinyl uit je platenkast – zondag 27 januari 2019
–
bazbo 0428: Andy Summers & Robert Fripp – Bewitched
JAAAAAAAAAA, DEZE HAD IK OOK! En had ik vergeten dat ik hem heb. Allemensen, wat een leuke plaat om weer eens terug te horen. De beide gitaristen kenden elkaar uit hun jeugd, bleven elkaar volgen en maakten in 1982 al eens een duoplaat onder de titel I Advance Masked. Deze plaat uit 1984 gaat een stapje verder: op de eerste plaatkant wat ‘poppy’ songs met drums en ritme; op de tweede kant staat meer atmosferisch werk. Beide vind ik geweldig. Hoewel de heren allerlei gitaren en gitaarsynthesizers gebruiken, wordt het nergens oeverloos gepiel. Integendeel! Alles klinkt fris en gedegen. Aan het eind wordt het wat zwaarder, melancholieker, maar ook lekker. Mijn versie is een Duitsche uit 1984 op het E’G Editions label. Voor een mint versie kan ik tientallen euro’s vragen, zie ik op Discogs. Doe ik niet, want de plaat is volgens mij nergens op cd te krijgen en ik wil hem nog heel vaak draaien. Topper! JAAAAAAAA!
–
bazbo 0427: Barbra Streisand – One Voice
Dan kan deze niet ontbreken. Ook van mij. Een jaar na The Broadway Album trad mevrouw weer eens op. Voor het eerst sinds 12.354 jaar of zo. Kaartjes kostten $5.000, maar dan had je ook wat. Opbrengst ging naar een goed doel, weet ik veel, voor mijn part een actiegroep tegen aardappelmoeheid. Het is allemaal niet belangrijk. Belangrijker is dat dit een mooi concert is. Volgens mij ook uitgezonden op televisie in Nederland. Op de elpee slechts twaalf liedjes van het concert. Opvallend is niet alleen de gastzanger met wie mevrouw twee duetten zingt, maar vooral ook de drummer. Meneer Chad Wackerman. Waar kennen we hem ook weer van? Van zijn werk met Allan Holdsworth, Zappa en vele anderen in het vrije genre. Opnieuw heb ik hier een Canadese golfplaatversie. Uit 1987.
–
bazbo 0426: Barbra Streisand – The Broadway Album
Deze is wel van mij. Ergens in de zomer van 1987 zag ik een documentaire op televisie over dit nieuwe album van mevrouw Streisand. Hoe ze de liedjes bij elkaar zocht en over haar bewondering voor de musicalcomponisten Rogers-Hammerstein, Gershwin en Bernstein-Sondheim. Ik vond het een mooie docu en mevrouw kon ook nog eens geweldig zingen. Daarnaast: ze vertolkte stukken uit de West Side Story en hadden Yes, Emerson en Waits dat niet ook gedaan? En dus kocht ik op 20 oktober 1987 dit album, dat al in 1985 uit kwam. Ik heb een Canadese versie en herinner me dat ik hem ergens goedkoop op de kop tikte. Het is dan ook nogal een golfplaat, maar dat hoor je nergens terug. Veel ‘klassieke’ musicalhits op deze elpee. Lang niet terug gehoord en nu dan weer wel en ik vind het best mooi ook al zou ik het nu nooit meer kopen.
–
bazbo 0425: Barbra Streisand – Guilty
Deze is van De Vrouw! Deze is van De Vrouw! Had ik al gezegd dat deze van De Vrouw is? En dat terwijl mijn guilty jeugdpleasure (de gebroeders Gibb) er zo’n grote rol op spelen. Alle liedjes zijn door hen geschreven en broer Barry heeft de gehele plaat geproduceerd. Ook zingt hij twee duetten met mevrouw Barbeha. Die liedjes zijn prachtig melodieus, waar vakmanschap. Verder moet je er van houden. Paar grote hits op dit album uit 1980. Voor mij is het lied Life Story nogal in het oor springend. Mooi werk!
–
bazbo 0424: Sting – We’ll Be Together (12″ single)
Deze maxisingle kocht ik op 30 oktober 1987, toen hij net uit was. Bij Free Record Shop, ja. Vier versies van het titelnummer, afkomstig van … Nothing Like The Sun. Beetje veel van het goede. Daarnaast een niet-albumliedje Conversation With A Dog, een niemendalletje. Geen flauw idee waarom ik dit ooit kocht. Het is een Duitsche versie, die op Discogs een tientje of wat kan opbrengen. Iemand geïnteresseerd? (Grapje.)
–
bazbo 0423: Sting – … Nothing Like The Sun
Het is 16 oktober 1987. Het nieuwe album van Sting Nothing Like The Sun is uit en ik koop hem gelijk. Het is een Duitse versie, met de inlay (4 pagina’s) en de Duitse teksten op een binnenhoes, maar zonder de Franse teksten op de binnenhoes en zonder de poster. Nou ja. De muziek op deze plaat vind ik prachtig. Ook al heel lang niet meer gedraaid. Twaalf songs verdeeld over vier plaatkanten, samen nog geen uurtje. De cd had zijn intrede gedaan. Het klinkt allemaal net nog wat gelikter dan op de voorganger. Dat maakt het warm, maar ook wat vluchtiger. Enorme voorraad topmuzikanten spelen mee: Hiram Bullock, Branford Marsalis, Kenny Kirkland, Andy Summers, Eric Clapton, Mark Knopfler, Andy Newmark, Manu Katché en meer van die grootte. Niet dat er veel virtuositeit te horen is. Gladjes. Nogal wat hits op deze plaat, zoals Fragile en Englishman In New York. Voor mij is zowaar de cover van Little Wing een onverwacht hoogtepunt.
–
bazbo 0422: Sting – Bring On The Night
Na één soloplaat brengt de heer Sting een livealbum uit. Opvallend: geen grote hit van die ene soloplaat erop, maar wel veel andere albumnummers en bewerkingen van Policemateriaal. Magistrale band op het podium: Kenny Kirkland, Darryl Jones, Branford Marsalis en Omar Hakim. Op 29 september 1986 kocht ik de Nederlandsche versie. Opzwepende concertweergave. Geen zwak moment. Heb hem later nog eens op cd gekocht. Ik draai hem te weinig.
