Draai hier al je vinyl uit je platenkast – zondag 10 februari 2019
–
bazbo 0470: Vangelis – China
Op 4 september 1984 koop ik dit album, een Nederlandse versie van dit album uit 1979. Ik haal hem vaak uit de kast om te draaien. Ik vind hem schitterend. Vraag me dus echt af waarom dit mijn enige Vangelisplaat op vinyl is. Nu kun je zeggen: op cd komt het beter tot zijn recht, maar het duurde heel lang voor ik mijn eerste Vangeliscd kocht. Nu heb ik er een zwikkie.
–
bazbo 0469: Van Halen – Van Halen
Hoor! De debuutplaat van Van Halen. Ik kocht ‘m op 22 november 1989 bij Free Record Shop voor een lage prijs. Het is dan ook een Europese heruitgave van dit album uit 1978. Alleen maar klappers op dit album. Nu ken ik de rest van het oeuvre van de band niet echt goed, maar volgens mij heeft de band het niveau van dit album nooit meer gehaald. Misschien met Jump nog een poging. Elf puntige songs met een enorm hoog meebrulquotiënt. Daar gaat-ie weer! ‘Running with the devil! WHAAAAAAAAAAAA!!!’
–
bazbo 0468: UK – UK
Hier het betere werk. In 1978 vormden John Wetton, Bill Bruford, Eddie Jobson en Allan Holdsworth de band UK. Wetton en Bruford kenden elkaar uit King Crimson, Eddie Jobson had viooloverdubs gedaan op King Crimson’s plaat USA (om vervolgens werk te verrichten bij Curved Air, Roxy Music en ene meneer Zappa) en Bruford had Holdsworth een gitaarglansrol laten vervullen op zijn eerste soloplaat. Kortom: supergroep. De plaat is dan ook supergoed. Van openingstrio In The Dead Of Night – By The Light Of Day – Presto VIvace And Reprise via het ijzingwekkende kippenvelintro van Alaska tot afsluiter Mental Medication. Alleen maar hoogtepunten. Thirty Years, Time To Kill en Nevermore. Dan heb ik hierbij alles genoemd. Adembenemend. Vier virtuozen, maar alles staat in dienst van de muziek: de brommende bas en warme stem van Wetton, de levendige drums van Bruford, de speelse toetsenpartijen en bezwerende vioolklanken van Jobson, maar de meeste indruk maken de gierende en vloeiende gitaarlijnen van Holdsworth. Ik kocht mijn plaat, een Amerikaanse versie, (pas) op 8 juni 1989. Fenomenaal album, dit.
–
bazbo 0467: UB40 – Present Arms
Er waren tijden dat UB40 wel deugde. Niet dat ik het kocht, hoor. Dat deed De Vrouw. Deze plaat, de Europese versie uit 1981, is van haar. Er zit een singletje bij. Gratis! De plaat staat vol aardige reggae. Hitje One In Ten vind ik leuk.
–
bazbo 0466: Two Man Sound – Disco Samba (12″single)
‘Marketed and distributed by Boni records Katwijk the Netherlands.’ Dat we het even weten. Wat een draak, deze maxisingle uit 1985. Hij is van De Vrouw.
–
bazbo 0465: Ike & Tina Turner – Get Back!
Op 27 augustus 1987 was ik in de Free Record Shop. Daar kocht ik deze plaat. Eigenlijk alleen maar omdat Get It On en Nutbush City Limits erop stonden. Het is een Canadese versie uit 1985 en het is een verzamelalbum. Nu ik het allemaal zo terug hoor, vind ik het niet zo bijzonder; vooral de Stones-covers interesseren me geen lor. En zo spectaculair kon mevrouw Turner niet zingen; het is veel van hetzelfde geschreeuw. Ik snap wel dat Ike haar veel sloeg. Maar Get It On en Nutbush City Limits blijven gaaf. Vooral de stuwende bas, die hakkende rhythmguitar en die snijdende synthsolo in Nutbush blijven me kippenvel bezorgen.
