Lotgenoten (0017)
Auw, mijn klauw! (3)
‘Goedemiddag, met Bas Langereis.’
‘Dag Bas, met S[XXX] R[XXX], de huisarts. Ik zou jou even bellen.’
‘Dat klopt. Fijn dat het lukt.’
‘Ik heb hier de uitslag van het bloedonderzoek.’
‘Mooi. Ik ben benieuwd.’
‘Er zijn geen ontstekingen. Geen sprake van Lyme. Geen gebrek aan vitaminen. Cholestorol is goed. Je bent kerngezond.’
‘Nou, dat is fijn om te weten. Dat wist ik ook al wel, met mijn leefstijl.’
‘Wat doe jij? Hoe zorg je voor jezelf?’
‘Zo zuiver mogelijk eten, geen samengesteld voedsel. Zo ongeveer 98% van wat ik in mijn lijf stop is biologisch. Nauwelijks vlees, geen alcohol. Veel bewegen. Geen auto, maar op de fiets en te voet. En om de dag een dik half uur hardlopen.’
‘Je bent goed bezig.’
‘Nog meer uit het bloedonderzoek?’
‘Er zijn geen reuma-indicatoren.’
‘O?’
‘Nee. Reuma zit toch ook niet in de familie, vertelde je?’
‘Klopt.’
‘En dan heb je nog röntgenfoto’s van je handen laten maken.’
‘Is daar de uitslag ook al van binnen?’
‘Ja, die heb ik hier. Op de foto’s is niets bijzonders te zien.’
‘Oké. Of eigenlijk: niet oké.’
‘Dus we zijn nog niet veel verder.’
‘Het sluit wel het een en ander uit.’
‘Ja, maar ik kan nog geen diagnose stellen.’
‘Heb je wel een vermoeden wat het zou kunnen zijn?’
‘Overbelasting zou het geval kunnen zijn.’
‘Ai. Zou het? Wel vreemd dat dan alleen de gewrichten van mijn linkerringvinger, mijn rechtermiddelvinger en rechterpink zo gezwollen en verhard zijn.’
‘Ik weet het ook niet zeker. Het is een vermoeden.’
‘Dat begrijp ik. Wat stel je voor?’
‘Je handen rust gunnen. In ieder geval een tijdje minder belasten.’
‘O.’
‘Gaat je dat lukken?’
‘Nou, het zal lastig zijn. Ik heb je verteld dat ik een toetsenbordbaan heb. Het grootste gedeelte van mijn werktijd ben ik bezig met schrijven. Iets anders kan ik niet. Maar ik vind wel een manier om mijn handen minder te belasten.’
‘Doe dat. Na een week of twee zou de zwelling minder moeten zijn.’
‘Oké. Mijn ervaring is ook dat ik tijdens het werken niet zo veel last heb. Het is vaak erna dat mijn vingers en gewrichten heel pijnlijk zijn.’
‘Probeer het.’
‘En na twee weken? Wat dan?’
‘Laat mij dan weten hoe het gaat. Mocht het nou toch niet minder zijn, dan laat ik toch een reumatoloog meekijken.’
‘Akkoord. Maak ik over twee weken een nieuwe afspraak?’
‘Doe maar.’
‘Fijn. Zien we elkaar dan.’
‘Sterkte ermee.’
‘Dank je voor de moeite. Tot over twee weken.’
‘Dahaag.’
Ik hing op, typte deze korte dialoog en sloot de pc af. Au, mijn klauw!
Wat een avonturen weer.
–
Apeldoorn, maart 2019
Hier lees je ‘m op FOK!.