Bas Langereis leest u voor!

–

bazbo 0595: Frank Zappa – Lumpy Gravy Primordial (12″ burgundy 180g vinyl single)
Deze kocht ik op 21 april 2018. Precies: Record Store Day 2018. Ook deze draai ik voor de tweede keer. Op dit minialbum staat de monomix van de instrumentale suite zoals Zappa die in eerste instantie in elkaar had gepuzzeld. Voornamelijk orkest met af en toe begeleiding van elektrische band, zonder de stemfragmenten, de musique concrète en de malle bandinstrumentaaltjes. Wat opvalt, is hoe goed en gedegen het al in elkaar zit, zeker als je bedenkt dat Zappa in 1968 nog pas aan het begin stond van zijn orkestrale carrière. En dan die melodieën… zo zitten er al wat voorbodes in van wat Zappa op latere platen nog verder uitwerkt. ergens horen we het 7/8 loopje van Pound For A Brown, bijvoorbeeld. Werkelijk een prachtwerk, dit. De stereoversie verscheen een paar jaar eerder in de 3cdset Lumpy Money, waarop veel opnames ten tijde van Lumpy Gravy/We’re Only In It For The Money staan. Van deze Primordial verschenen twee varianten: ik heb de bordeaurode 180grams vinylversie uit de Verenigde Staten. Op Discogs zijn er al gasten die deze voor tien- en tientallen euro’s te koop aanbieden.

–

bazbo 0594: Frank Zappa – Rollo (10″ clear vinyl single)
Record Store Day 2017 uitgave. Rollo hier gespeeld door The Petit Wazoo band in 1972. Hoop blazers en tetterdetet. Het nummer is eind jaren zeventig onderdeel geworden van The Yellow Snow Suite, compleet met teksten. Hier dus de ‘originele’ instrumentale versie. Op de B-kant de uitgerekte Portland Improvisation door hetzelfde ensemble. Ook leuk. Blijft jammer dat Zappa zelf zo weinig van de Petit Wazoo uitbracht. Postuum zijn de albums Imaginary Diseases en Little Dots door het familiebedrijf op de markt gemikt en blijkt dat het materiaal echt fenomenaal goed was. Ik kocht deze single op 24 april 2017, Record Store Day, dus. Er is maar één Europese versie van en ik heb nummer 007069. Dit is de tweede keer dat ik ‘m draai.

–

bazbo 0593: Frank Zappa – How’s Your Bird? (10″ clear vinyl)
Dit is een redelijk bijzondere. Niet alleen 10″, maar ook nog eens doorkijkbaar vinyl. Blijkt dat die versie nogal een verzamelaarsdingetje is: ik schijn er tientallen euro’s voor te kunnen vangen. Ik kocht dit minialbum van Italiaanse makelijk uit 1998 op 8 november 2003 in mijn plaatselijke Plato, toen die nog bestond. Wat erop staat, is niet nieuw. Veel ervan staat op het eerder gedraaide Rare Meat of op de eerder genoemde 5cd met alle opnamen van Studio Z, die Zappa begin jaren zestig maakte samen met Paul Buff. Het gebodene op dit minialbumpje wordt dan ook formeel vertolkt door meerdere bandjes. Het is echter voornamelijk Zappa die erachter zit. Vermakelijk is het wel. Het titelnummer is al absurd; Dear Jeepers is van die bizarre meligheid die Zappa later op zijn eigen platen zeer uitbouwde. Leuk werk.

–

bazbo 0592: Frank Zappa – Strictly Commercial – The Best Of Frank Zappa
Verzamelelpee uit 1995, bijna drie jaar na het overlijden van Zappa. Er is een cd-versie, maar op deze dubbelelpee staat wat extra materiaal: de 12″ Dance Mix in plaats van de studioversie van Dancin’ Fool, bijvoorbeeld. Compleet overbodig, maar leuk voor de verzamelaar. Die verzamelaar had/heeft alles al lang ergens in de kast staan, maar de hoesfoto(‘s) en de ‘liner notes’ maken ook dit album interessant. En het is natuurlijk heel mooi om zo’n prachtige elpee in je klauwen te houwen in plaats van een plastic pokkedoosje. Ik kocht mijn elpee pas op 3 december 1997 en ik heb een ‘limited’ versie, genummerd en al. Ik heb nummer 13735. Dat u het weet.

–

bazbo 0591: Frank Zappa – You Can’t Do That On Stage Anymore – Sampler
In 1988 kondigt Zappa een alleraardigst projectje aan. De cd-serie You Can’t Do That On Stage Anymore bevat meer dan dertien uur livemateriaal, opgenomen tussen 1967 en 1988. Om zijn publiek alvast een beetje lekker te maken, brengt hij deze sampler uit. Op deze dubbelelpee horen we inderdaad een mengelmoes van materiaal. Kennelijk had Zappa op dat moment slechts de inhoud van de eerste vier dubbelcd’s voor ogen, want op deze verzamelaar staat niets van wat later op YCDTOSA nummers 5 en 6 te horen is. Maar wat er wel op staat, is natuurlijk geweldig: van de vroege Mothers tot de Veaudevilleband en van de Roxy-band tot en met het grandioze ensemble uit 1979 en de luchtige 1984-tour. Het leuke is dat deze sampler interessant is, ook als je alle zes dubbelcd’s al hebt. Afwijkende mixen en inkortingen, bijzondere overgangen van het ene naar het andere nummer. Vermeldenswaardig zijn de monsterversie van The Torture Never Stops (uit 1977 met Adrian Belew), de ietwat ingekorte Dickie’s Such An Asshole (uit de Roxyconcerten 1974, met een hoofdrol voor de piano van George Duke) en de 1984-versie van The Evil Prince (oorspronkelijk van Thing Fish). YCDTOSA volume 1 was overigens de eerste cd van Zappa die ik ooit kocht (in 1992); deze sampler (een allereerste Amerikaanse versie uit 1988) kocht ik op 7 november 2002 en ik zou niet meer weten waar.