Draai hier al je vinyl uit je platenkast – zondag 15 september 2019
–
bazbo 0781: The Beatles – Eight Days A Week
Zelfde verhaal. Ik weet niet hoe ik hier aan kom. De Vrouw is geen Beatlefan. Rommelmarkt, waarschijnlijk. Of platenbeurs ooit. Vijf voor een tientje. Of een ander lullig bedrag. Oeps, mijn Nederlandsche versie uit december 1964 gaat er op Discogs uit voor achttien pleuro. Op de B-kant: Baby’s In Black. Zing ik ook zo mee. Fijne liedkes. Die jongens konden het eigenlijk best leuk.
–
bazbo 0780: The Beatles – A Hard Day’s Night / Things We Said Today
Deze komt waarschijnlijk van dezelfde rommelmarkt of platenbeurs als het vorige plaatje. Geen idee meer hoe of waar of wanneer. Het blijkt een originele Nederlandse single te zijn uit 1964. Niet heel bijzonder, maar ik kan er zo €15.00 voor vragen. Was dit zo’n single met een dubbele A-kant? Ik ben geen Beatleskenner, maar brul beide liederen zo mee. Klinkt nog verrekte goed, zeg. Niet dat meebrullen, maar die single.
–
bazbo 0779: The Beach Boys – When I Grow Up (To Be A Man)
Nooit gehoord, dit lied geschreven door Brian Wilson. Ik weet ook niet waar ik deze single vandaan heb. ‘Van mij is-ie niet, hoor!’ roept De Vrouw. Ik vermoed dat ik hem in een bulk van ‘vijf voor een tientje’ heb gekocht, ergens op een rommelmarkt of platenbeurs. Wanneer? Zeg het maar. Het lied is niet erg, overigens. Typisch BB-nummer. De achterkant, She Knows Me Too Well, ook, overigens. Ik heb hier de Nederlandsche monosingle uit 1964. Het hoesje is pleite, maar er zit wel een passend Capitol Records papiertje omheen. Vreemd.
–
bazbo 0778: Philip Bailey – Easy Lover (duet with Phil Collins)
Deze is van De Vrouw. Ze kocht hem bij Vroom & Dreesmann, waarschijnlijk in 1984, toen deze single verscheen. Goede song, met dank aan Phil. Op de tweede kant staat Woman, ook niet onaardig, maar dan heb ik er ook alle mogelijke aardigs over gezegd.
–
bazbo 0777: Anderson Bruford Wakeman & Howe – Order Of The Universe
In 1989 kwam er eindelijk weer iets behoorlijks van Yes uit, al mocht deze groep zich niet zo noemen. Jon Anderson, Bill Bruford, Rick Wakeman en Steve Howe waren tien of zestien jaar daarvoor uit de groep gestapt (Anderson was in 1983 weer terug voor de elpee 90125, met daarop de hit Owner Of A Lonely Heart, en de opvolger Big Generator, waarna hij er weer uitsprong) en zochten elkaar in 1989 weer op. Het resultaat was het (in mijn oren) briljante album Anderson Bruford Wakeman & Howe en dit is de tweede single ervan. Ik kocht de Duitsche versie ergens halverwege de jaren 00 op de grote platenbeurs in Utrecht. Op de A-kant een radiovriendelijke versie van het (op de elpee tien minuten durende) titelnummer en op de achterkant het lekkere Fist Of Fire. Fijn.
–
bazbo 0776 – Jon Anderson – Far Far Away
We beginnen aan de laatste sectie in de kast. Dit zijn de singles die De Vrouw en ik (afzonderlijk van elkaar én samen) kochten van eind jaren zeventig tot nu. We beginnen met zo ongeveer de laatste aankoop. Deze wist ik te bemachtigen op 10 juni van dit jaar, Tweede Pinksterdag, toen hier in ons zo majestueuze Apeldoorn de ‘langste platenmarkt van Europa’ plaatsvond. Het is een radioversie van een lied afkomstig van een elpee van Jonathan Elias uit 1990. Ik blijk een Duitsche promoversie te hebben, maar het verkeerde hoesje zit eromheen, dat van de Europese versie. Nou ja. Op de B-kant staat filmdialoog. Niet interessant. Het draait natuurlijk allemaal om het titelnummer, gezongen door Jon Anderson.
