B-log: 23 t/m 29 november 2019
–
Vrijdag 29 november: Mosae Zappa festival, Heerlen
Half zeven wakker en op. Wat eten en dan buiten hardlopen. Lang niet gedaan, lijkt het. Toch gaat het redelijk en zonder pauzes. Koffie met De Vrouw. We pakken een koffertje in, brengen afval naar containers, kopen brood bij de nieuwe Turkse bakker in de straat, drinken meer koffie en lunchen. Kwart over twaalf wandelen we naar het station. Daar treffen we Heidi en Auke. Gezamenlijk gaan we op reis. Die reis verloopt voorspoedig en rond half drie arriveren we op het station Heerlen. Wij lopen naar ons hotel, zij gaan naar hun jeugdherberg. Het hotel is op het Pancratiusplein, midden in het centrum, dus. We checken in, zetten het koffertje op de kamer en wandelen een rondje door het centrum. Natuurlijk komen we langs de leuke lokale platenwinkel en daar weet ik boodschappen te doen. Niet veel. Ik vind Now We Have Light (Sanguine Hum) en als ik bij de kassa sta en me al wachtende nog een keer omdraai, valt mijn oog op het kratje met ‘Record Store Day’. Voor de grap blader ik en jawel, hoor: Rated PG (Peter Gabriel) van dit jaar. Zelf in Apeldoorn en Arnhem aan mijn neus voorbijgegaan, maar hier heb ik hem dan. Blij lopen we verder naar café De Kromme Toeter. Daar treffen we al veel vrienden: Luuk, twee Duitschers, Jessica en Jean-Paul, Aad, later ook Peter en Inge, enzovoorts. Met een ploegje (Peter, Inge, Luuk, Danny) gaan we een hapje eten in het Indonesisch restaurant en met Peter en Inge rijden we daarna mee naar de Oefenbunker in Landgraaf. Mosae Zappa kan beginnen. Wan en Marco zetten met hun Zappa Talks iets heel interessants neer. Aan de hand van interviewfragmenten weten zij allerlei Zappamelodieën en ritmes aan elkaar te vlechten. Er is veel voorgeprogrammeerd, maar steeds net als ik denk dat het me te synthetisch wordt, komt er weer wat heel anders. Zo vallen we van de ene atmosfeer in de andere. Het honderdkoppige publiek is er stil van, maar na drie kwartier barst het applaus los. Mooi! Traditiegetrouw is er een non-Zappaband en dit keer is dat Vlamp. Dit drietal weet allerlei reclamemelodieën uit te bouwen tot rauwe gitaarjams en ik vind het nogal briljante shit. De lokale carnavalskraker met Frank Oan De Geng en de melige fratsen van een kostuumkikker vind ik minder geslaagd, maar de vele gitaarerupties maken alles goed. Fijn miniconcertje, dit. Laatste act van vanavond is The Dangerous Kitchen. Ze komen me bekend voor en het blijkt dat we ze in 2013 op Zappanale hebben gezien (hetgeen ik me niet kan herinneren). Grote band met blazers erbij, die het prettig in het gehoor liggende materiaal spelen op een 88tourmanier. Fijn werk. Wel een lang concert: twee sets van ieder een uur. Pas om een uur is het afgelopen. Buiten wachten we korte tijd in de kou op een taxi en pas rond twee uur zijn we terug in het hotel.
Muziek vandaag: Equatorial Stars (Fripp & Eno), Hot Rats (Frank Zappa)
–
Donderdag 28 november:
Redelijk geslapen. Beter dan gisteren. Regen buiten. Op de werkplek weer van alles. Tussen de middag wandel ik door veld en bos en regen. Fijn. Ook in de middag van alles. Kwart voor zes thuis. De Vrouw serveert preisoep, een ovenschotel van portabello, pompoen, spek en ei, plus het restant van mijn salade van gisteren. We eten er veel van, maar laten voldoende over voor zondagavond. Natafelen. Afwas. Webstek, luisteren, lezen. Rond kwart over tien weer slapen.
Muziek vandaag: David Byrne’s American Utopia On Broadway (David Byrne), Christmas Portraits (Rick Wakeman), Ends (Giancarlo Erra)
–
Woensdag 27 november:
Kwart over zes op. Ik wil gaan lopen, heb mijn hardloopkleding al aan, maar ontdek dat het buiten echt hard regent. Dan niet. Koffie. Ik wil wat werk voor de Kap doen, maar kan niet inloggen. Iets met wachtwoorden, weet ik veel. Als ik even voor half negen naar kantoor loop, is het droog. Zul je altijd zien. Ook op de werkplek kan ik niet inloggen, maar de technische collega is zoals altijd behulpzaam en na een half uur lukt het wel. Ik maak een artikeltje voor een online krant en ga om tien uur weer weg. Via de biowinkel wandel ik naar huis. Koffie met De Vrouw, daarna lunch. Half twee hebben we de bus naar Voorthuizen en gaan we op bezoek bij de Zwager. Het gaat redelijk goed met hem, ondanks dat Gerda nog maar kort is overleden en hij zelf twee weken geleden een fikse knieoperatie heeft ondergaan. Mooi om te zien en te horen dat hij zichzelf goed redt en dat hij veel mensen om zich heen heeft. Kwart over vijf zijn we terug in Apeldoorn en lopen via een supermarkt terug naar huis. Daar maak ik avondeten: ik maak knoflookyoghurtmayo, een salade van bosui, komkommer, tomaat en saladekaas, ik prepareer rodelinzencouscous, maak een schotel van rode ui, kastanjechampignons, courgette en aubergine, plus bak panchettaschijven. Het is snel klaar en nog sneller op. Afwas ook gauw af. Nog heel even iets doen voor de Kap. Dan webstek, luisteren en lezen tot tien uur.
Muziek vandaag: The Wine Of Silence (Robert Fripp, Andrew Keeling & Metropole Orkest), NYC (Blackfield), Tango 3.0 (Gotan Project), Belighted (iamthemorning), het tweede en derde plaatje uit de set Oxygene (Jean Michel Jarre)
–
Dinsdag 26 november:
Alles oké. Op de werkplek veel. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag nog veel meer, waardoor ik een bus later heb. Kwart over zes thuis. De Vrouw serveert een schotel van mie, ui, wortel en Chinese kool met een restje salade van gisteren. De Zoon helpt mee opeten. Afwas. Webstek, lezen, luisteren. Tien uur. Heel moe.
Muziek vandaag: het vierde en vijfde plaatje uit de set The Virgin Years 1977-1978 (Tangerine Dream), het eerste plaatje uit de set Oxygene Trilogy (Jean Michel Jarre)
–
Maandag 25 november:
Redelijk geslapen. Werkplek van alles. Tussen de middag wandel ik door bos en veld en zon. In de middag verder. Half zes thuis. De Vrouw heeft vakantie. Ik maak avondeten: een stoemp van aardpeer, pompoen, pastinaak, ui en andijvie. Ernaast bak ik runderbraadworsten en maak ik een salade van bosui, komkommer, tomaat en saladekaas. We eten het op. Natafelen duurt even. Dan was ik af. Ik werk de webstek bij. Lezen en luisteren en om tien uur klaar.
Muziek vandaag: de rest van het tweede, plus het derde plaatje uit de doos The Virgin Years 1977-1983 (Tangerine Dream)
–
Zondag 24 november: Zappa Talks try out
Kwart voor acht op. Koffie. Krant. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Kwart voor een is De Zoon er voor lunch. Afwas. Iets na drie uur fietsen we naar Orden. Bij Marco in de huiskamer krijgen we een try-out van het concert door Zappa Talks, dat Marco en Wan vrijdagavond aanstaande gaan spelen tijdens het festival Mosae Zappa. Zal ik er wat over zeggen? Ik vind het mooi. Het zal zeker een waardevolle aanvulling zijn op het programma van het festival. Na afloop blijven nog iets drinken en napraten. Half zeven stappen we op. We dineren bij de overburen: gegrilde kip en falafel. Acht uur zijn we weer thuis. Webstek, luisteren en om tien uur slapen.
Muziek vandaag: At The End Of Time – Churchscapes Live in England & Estonia 2006 (Robert Fripp), Munich 2016 (Keith Jarrett), Sibelius (Leif Ove Andsnes), Love You To Bits (no-man), Sayonara (cd-single) (Ryuichi Sakamoto), het eerste en een groot deel van het tweede plaatje uit de doos The Virgin Years 1977-1983 (Tangerine Dream)
–
Zaterdag 23 november:
Zeven uur wakker en op. Hardlopen gaat goed. Op de markt koop ik fruit en groente en vis. Dan naar de bioslager en biowinkel. Koffie met De Vrouw. En vinyl. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. De Vrouw gaat naar het werk. Ik ga naar een pakketafhaalplek en haal een pakket af. Het is de cd-speler. Een Yamaha. Hij doet het. Ik doe huishoudelijke dingen en maak eten voor mijzelf. Bietenrisotto. Goed gelukt. Afwas. Afval. Webstek. Lezen en luisteren. Half elf slapen.
Muziek vandaag: verschillende 45-toerenplaatjes (zie Twitterberichten hieronder), Love You To Bits (no-man), From Out Of Nowhere (Jeff Lynne’s ELO), Beyond Even 1992-2006 (Eno & Fripp), Live at WOMAD 1985 (Nusrat Fateh Ali Khan and Party), 2 (The Gloaming)