B-log: 19 t/m 25 maart 2022
–
Vrijdag 25 maart:
Half zeven wakker en op. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw. Plannen maken voor vandaag. Meer koffie met De Vrouw. Dan lopen we het centrum in en bezoeken het adviesbureau voor energie. Daar doen we ideeën op. Thuis lunch. Afwas. We hebben een bus van half vier naar Arnhem. Daar wandelen we door straatjes en drinken thee op een terras aan de Korenmarkt. Vervolgens lopen we een paar honderd meter verder en daar is een aangenaam restaurant. We eten eendenborst en knolselderij met gegrilde groente en het is zeer smakelijk. Toe is er cake van witte chocolade en van blauwe bessen. We drinken nog thee en dan gaan we naar Luxor. Het duurt even voordat we de stoel voor De Vrouw krijgen toegewezen, maar we zijn ruim op tijd. We vinden nog een kruk ook en dat zit hoger en dus heeft De Vrouw beter zicht. Wat na acht uur begint het concert van Nits. Bijna twee jaar na de geplande datum. Het concert start met het eerste couplet en refrein van Port Of Amsterdam. Het geluid is nog niet goed in balans en dat zal de eerste stukken zo blijven. Home Before Dark klinkt al wat beter. Daarna volgt een mooie mix van nieuwere liedjes en oude bekende hits (Cars & Cars, prima versie van Sketches Of Spain). Bij de nieuwe stukken zit heel veel moois; ik hoop dat het op de nieuwe plaat staat, die rond de zomer gaat verschijnen. Verstilde verhalen, maar ook bizarre muzikale escapades. Tijdens Nescio speelt Stips een pianosolo die weer eens laat horen wat een briljant muzikant deze man nog altijd is. Hofstede is zeer goed bij stem en Kloet drumt creatief zoals we van hem gewend zijn. Het reguliere deel van het concert eindigt met JOS Days en een razende versie van In The Dutch Mountains. Dan komt de toegift, met de rest van Port Of Amsterdam, inclusief de opzwepende finale, een mij onbekend stuk en een werkelijk schitterende Giant Normal Dwarf. De groep komt een tweede keer terug en trakteert ons op een fraaie Adieu Sweet Bahnhof. Prachtig concert, ietwat jammer van het geluid, zeer mooie instrumentatie en uitvoeringen. Ik vind dit soort kleinschaliger concerten echt leuk. En dichtbij. We drinken nog iets en pakken de bus van kwart voor elf. Een half uur later zijn we thuis en niet heel lang daarna lig ik in bed.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), QE2 (Mike Oldfield), Five Miles Out (Mike Oldfield), Crises (Mike Oldfield)
–
Donderdag 24 maart:
Gierende tinnitus. De pieptoon van de wekker komt er maar net bovenuit. Mijn ronde hardlopen gaat moeizaam, maar het lukt. Zeven uur aan het werk. Er is van alles en ik kan in alle rust uitwerken, overleggen, organiseren, redigeren en nog veel meer. Tussendoor koffie en later koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Vrouw gaat boodschappen doen; ik werk nog wat verder en lunch buiten op de galerij. Afwasje. Ik wandel een rondje door de zon buiten het centrum. En nog wat verder werken. Half vijf is het klaar. Krant. De Vrouw serveert het restant wortelsoep van gisteren en daarbij een plaattaart van ui en kaas. Zeer smakelijk. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Ommadawn (Mike Oldfield), Incantations (Mike Oldfield), Platinum (Mike Oldfield), Frank’s Wild Years (Tom Waits), An Hour Before It’s Dark (Marillion), Open (Steve Hillage), Civilization Phaze III (Frank Zappa), Siwan (Jon Balke & Amina Aloui)
–
Woensdag 23 maart:
Kwart voor zeven pas op; moeizaam opstarten, want uit diepe slaap. Koffie. Ik wandel door de zon naar de super. Thuis koffie. Half tien naar Gigant voor de repetitie van Theater Wirwar. We werken in kleine groepjes ideeën voor scènes verder uit. Aan het eind vertellen twee spelers dat ze zondagmiddag bij de voorstelling van Aad en mij waren en dat heeft hen geïnspireerd om nieuwe verhalen te schrijven. Ze lezen ze voor en ze zijn indrukwekkend. Mooi! Half een thuis. Koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwas. We halen wat metalen lampen van hun plek en buiten op de galerij spuit De Vrouw ze in met zilverpoets. Het is heerlijk buiten. Ik wandel door de zon langs het kanaal, door parken en om het centrum. Thuis weer op de galerij zitten. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik bak kerriekruiden en geelwortel, ui en wortel en doe daar bouillon overheen. Als het gaar is, pureer ik de boel. Ik serveer het met pita uit de oven. We eten er fiks van. Toe is er een fruitsalade van aardbei en framboos. Afwas. Webstek. Krant. Meer lezen.
Muziek vandaag: BTTB (Ryuichi Sakamoto), Hergest Ridge (Mike Oldfield), Breathless (Camel), Look Out For My Love, het negende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), At Home – Live In Marciac (Fatoumata Diawara & Roberto Fonseca)
–
Dinsdag 22 maart:
Diep in slaap als de wekker vroeg gaat. Ik sta op en tweeënhalf uur later ben ik op de werkplek. Daar volop aan de slag. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en zon. Het is warm: negentien graden. In de middag verder en om half zes ben ik thuis. Krant. De Zoon is er om zes uur en De Vrouw serveert dan een ovenschotel van aardappel, spinazie en kikkererwt met een salade van bosui, komkommer en mango. Zeer smakelijk. Afwasje. De Vrouw gaat de deur uit. Ik handel mail af. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Rain Dogs (Tom Waits), Live Herald (Steve Hillage), Departure Tapes (Giancarlo Erra)
–
Maandag 21 maart:
Heel zonnig en ook heel koud vanmorgen als ik naar de werkplek ga. Daar heb ik een redelijk volle agenda. Redigeren, overleg, uitwerken. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. In de middag ook weer van alles en door een gemiste aansluiting en een bus die helemaal niet rijdt pas om half zeven thuis. Ik maak avondeten. Geen zin in moeilijk gedoe. Spaghetti koken en ondertussen kastanjechampignons, ui en courgette snijden. De groente bakken, de spaghetti en groene pesto erdoorheen. Ten slotte parmesan erover. Er is ook nog een restantje salade van zaterdag. Alles op. Afwasje. Krant. Webstek. Laat, moe, slapen.
Muziek vandaag: Open (Steve Hillage)
–
Zondag 20 maart: De verjaardag van Anja
Wederom om kwart over zes op. Mijn ronde hardlopen gaat oké, niet zo soepel als die van eergisteren, maar ik klaag niet. Thuis nog terug in bed. Dan begin ik met de voorbereidingen van De verjaardag van Anja. Dat is niet veel. Koffie met De Vrouw. Laatste restje krant. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half twaalf voor lunch. Afwasje. Kwart voor een pak ik de fiets en alle spullen en ga ik naar Gigant. Daar zijn Willem, Aad en Reinier al, plus de kleinkunstenaars Caroline, Mark en René die vanmiddag drie korte optredens gaan doen en Ernst, onze hoffotograaf. Niet veel later zijn dichters Herman en Ibrahim er ook. We spreken de voorstelling door, de kleinkunstenaars oefenen voor de laatste maal een paar van hun stukjes en dan komen de eerste verjaardagsgasten binnen. Er is zelfs iemand die een fles wijn voor Anja heeft meegenomen. Met dik dertig man in zaal De Walvis gaan we beginnen. Ik ben de spreekstalmeester. Het is een mooie voorstelling die vloeiend verloopt. De afwisseling is prima. De drie korte persconferenties, de stadsdichter en de Syrische dichter zijn de sterren van de show. Ibrahim leest zijn Koerdische gedichten; we begrijpen er tekstinhoudelijk geen bal van, maar ik hoor vuur, gedrevenheid, liefde voor zijn land, ritme en melodie, kortom: muziek. Zelf lees ik een zeer onsamenhangend betoog uit een zogenaamd politiek debat en een mal verhaal waarin ik mij weer eens erger. Na afloop van de voorstelling krijgen we slechts zeer positieve reacties. We ruimen de zaal op en gaan met het hele gezelschap iets drinken in de foyer. Tevredenheid en trots reageren. Veel complimenten over en weer. Geslaagde eerste aflevering van de Verjaardag van Anja. De Vrouw en ik lopen naar een nabijgelegen Italiaans restaurant. Er is een tafel vrij. Ik breng fiets en spullen naar huis en een kwartier later schuif ik aan. We eten een pizza en een nagerecht. Een uur later lopen we terug naar huis. Daar even zitten. Webstek. Online druppelen de eerste reacties en foto’s binnen. Het wachten is nog op de uitgebreide reportage van hoffotograaf Ernst.
Muziek vandaag: Budapest Concert (Keith Jarrett), The Tango Saloon (The Tango Saloon), Amazônia (Jean-Michel Jarre), Under A Spell (Richard Barbieri)
–
Zaterdag 19 maart:
Op tijd wakker en op. Kwart over zes. Mag dat? Koffie. Ik wandel de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Het is nog koud. Koffie met De Vrouw. Die is net terug van de teststraat. Ik loop nog het centrum in naar de Syrische super om brood te halen. Op de terugweg kom ik langs de nieuwe boekenwinkel in onze straat die vandaag is geopend en ik doe boodschappen. Meer koffie. We zeggen De Zoon af voor lunch, want De Vrouw moet eerst wachten op de uitslag van de test. We lunchen samen. Afwas. Dan loop ik een rondje langs het kanaal. Thuis allerlei, waaronder wat voorbereidingen voor morgenmiddag. De Vrouw heeft testuitslag en die is gelukkig negatief. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, mango en aardbei. Dan kook ik kikkererwtenpasta. Vervolgens bak ik kastanjechampignons, ui, aubergine (die ik eerst heb laten uitlekken met zout) en peper en daar roer ik de pasta en groene pesto doorheen. Voor De Vrouw heb ik lamsfilet gebakken. Parmesan ernaast en we eten alles op. Afwas. Webstek. Dan is het half acht en wandelen we naar Gigant voor de voorstelling Hé Mister Parkinson. Indrukwekkende monoloog vol gedachten en emoties over verlies en rouw in het proces van diagnose tot en met de vele aspecten van de zichtbare en onzichtbare gevolgen van de ziekte van parkinson. Die gedachten en gevoelens zijn herkenbaar, want zijn vergelijkbaar bij die tijdens hetzelfde proces bij zo goed als alle andere aandoeningen. Aad heeft de voorstelling geregisseerd; we spreken hem vooral vooraf en het is mooi eens de andere kant van zijn werk te zien. Half tien zijn we weer thuis.
Muziek vandaag: het zevende en achtste plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), Chatroubadour (Ocobar featuring Geert Chatrou), Close Enough (Ryo Okumoto), Tubular Bells (Mike Oldfield), Dwellers Of The Deep (Wobbler)
