Pete Townshend – Who I am (h) Freek de Jonge – Kom verder! – Memoires 1 Haruki Murakami – Hard-boiled wonderland en het einde van de wereld Lize Spit – De eerlijke vinder (boekenweekgeschenk) Raoul de Jong – Boto Banja (boekenweekessay) Herman Sandman – Pé & Rinus – De biografie Coen Seur – In Nu gaat zoveel Toen Mascha Kamphuis & Ronald Giphart – Ik mis mij ook Fred Baggen – Supersister – Looking Back, Naked Charles Dickens – De lotgevallen van David Copperfield (e) Charles Dickens – Oliver Twist (e) Ernest Hemingway – Three Stories & Ten Poems (e) Ernsest Hemingway – In our time (e) Bart Giepmans en Bonita van Lier – Perron Europa – Op reis met de trein Cees Nooteboom – De grens over – Alle reisverhalen Tony Fletcher – Dear Boy: The life of Keith Moon (h) Michael Lang – Woodstock (e) (h) Howard Kaylan & Jeff Tamarkin – Shell Shocked – My life with The Turtles, Flo & Eddie and Frank Zappa, etc… (h) Tom Lanoye – Vroeger was ik beter (h) Carmen Malo – Het beest (e) Herman Brusselmans – Het huwelijk van Jan en Sofie Vanessa Thuyns – Voet op eigen bodem (e) Herman Koch – Het koninklijk huis Tom Lanoye – Kartonnen dozen (h) Aad van der Waal – Harry Voss en de nozems van het bos Barney Hoskyns – Lowside Of The Road – A Life Of Tom Waits (h) Herman Brusselmans – Ex-roker Rolf-Ulrich Kaiser – Frank Zappa – Over het begin en het einde van de progressieve popmuziek (h) Tom Lanoye – Het derde huwelijk (h) Michael Gray – Mother! – The Frank Zappa story (h)
(h) = herlezen (e) = e-book, onderweg tijdens reizen
Herman Brusselmans – Het huwelijk van Jan en Sofie (2023)
De grote zwarte man sprak iedereen aan die bij hem in de buurt kwam. Dat waren niet veel mensen; het was nog vroeg. Maar als er wel iemand hem tegemoet liep, dan galmde zijn luide stem door de stationshal. Een stukje van hem af, naast de witte piano, stonden twee grote plastic tassen. Af en toe liep hij ernaar terug en bleef hij er even bij staan. Tot er weer iemand langs hem heen liep. Dan kwam hij weer in beweging en liet hij de tassen achter. De meeste mensen ontweken hem, gaven geen antwoord of stapten in een wijde boog om hem heen. De man riep hen verward iets na.
Zijn luide stem deed pijn aan mijn oren. Het duurde nog even voor mijn bus kwam. Als ik gespannen ben, dan komen geluiden anders bij mij binnen. Dan kan ik niet te veel verschillende geluiden door elkaar aan; het wordt al gauw lawaai. Het is het gevolg van de fikse tik die mijn hersenen hebben gekregen, hoe lang is dat nu al geleden? Ik houd het niet meer bij en om mijn hoofd ermee te pijnigen, dat heeft nu geen zin. Feit is dat ik drukke of rumoerige ruimtes liever niet op zoek. Een feest is voor mij doorgaans geen feest. Een gezellig avondje in een restaurant of café duurt voor mij niet lang. Afhankelijk van de akoestiek houd ik het na enige tijd voor gezien. Het ligt ook niet aan de omgeving; het zegt alles over mij.
Maar deze meneer was anders. Hij brulde onsamenhangend, nu weer tegen de mevrouw die de vloer schoonhield met een bezem en een klein opveegblik met een lange steel. Met wild zwaaiende bewegingen probeerde hij haar iets duidelijk te maken en nu pas zag ik dat hij een zwarte cape of dergelijke droeg. Toen de schoonmaakster geen reactie gaf, draaide de donkere man zich om, riep nog iets onverstaanbaars en leek weg te lopen, maar keerde toch weer terug. Met weidse gebaren verkondigde hij iets. Iets wat ik niet verstond, maar in alle hevigheid door mijn hoofd sneed. Waarom was er niemand om hem naar buiten te begeleiden?
Ik probeerde me ervoor af te sluiten en richtte me op de aankomende bussen, iets verderop. Die maakten sinds enige tijd ook weer meer geluid. Eerder waren de stinkende streekbussen vervangen door stille elektrische exemplaren, maar nu was de aanbesteding naar een ander vervoersbedrijf gegaan en die had de voertuigen niet overgenomen. Op het traject naar het werk rijden ze weer, de ronkende en riekende diesels. Schandelijk, vind ik het.
Plots was het stil. Ik draaide me om en keek. Was hij weg? Het leek erop. Ik hoorde geluid van een zware motor. Kwam mijn bus er al aan? Het was een bus, maar deze moest ik niet hebben. Toen klonk er een ander geluid. Ik keek weer. De man zat achter de piano en speelde. IJle tonen, ondersteund door warme akkoorden. Hij kon het. Daar was de bus. Ik liep erheen en passeerde de piano. ‘Mooi,’ zei ik tegen hem. ‘Dank je.’ Hij keek op onder het spelen. De verbeten trek verdween en er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Hij boog.
Vrijdag 6 januari: Zeven uur ben ik aan het werk. Vaster op de benen, maar de genadeloze piep nog altijd in het hoofd. Ik schiet echt prachtig op met achterstallig werk inhalen. Koffie met De Vrouw. Tegen tien uur stap ik even op de fiets en rijd naar een zaak om wat apparatuur te laten nakijken. En weer terug en thuis meer koffie en weer aan het werk. Lunch met De Vrouw. Afwasje. Ik doe nog veel werk. De leidinggevende belt en die heeft ook nog wel wat voor me; urgent ook nog ‘s. Halverwege de middag fiets ik nog een keer naar de die zaak om de apparatuur weer op te halen en die doet het weer uitstekend. Fijn. Thuis werk ik nog een klein uurtje en dan is het vijf uur en sluit ik af. De Vrouw heeft het grootste deel van de kerstversiering al opgeruimd. Ik maak avondeten. Niet heel moeilijk. Eerst kook ik spliterwtenpasta. Vervolgens monteer ik een salade van bosui, komkommer, miniromatomaat, kaki en blauwe bes. Dan bak ik kastanjechampignon, ui, knoflook, paprika en courgette. Daar roer ik de pasta en fiks wat kruidenroomkaas doorheen. We eten alles op. Afwas. Ik demonteer de kerstboom, doe die in z’n doos en stofzuig de woonkamer. Krant. De Vrouw gaat de deur uit. Webstek. Lezen. Muziek vandaag: Nocturne – Live At The Huddersfield Music Festival (Irmin Schmidt), Proteine For Everyone (Schnauser), Irritant (Schnauser), Anthem Of The Sun (Grateful Dead), Colours Of Chloë (Eberhard Weber), Moondawn (Klaus Schulze)
Grateful Dead – 'Anthem Of The Sun' (1968) (2020 remaster)
Classic #GratefulDead. Their 2nd album is a hybrid of contains studio recordings and live material. The result is some kind of musical caleidoscope. Weird, hippy and great stuff. @Albums2Hearpic.twitter.com/qP9pZ5StQW
Donderdag 5 januari: Klein beetje spierpijn in mijn linkerbovenarm als ik zeer vroeg opsta. Verder niets aan de hand; ik voel me prima. Zeven uur ben ik weer op de werkplek. Oei, plots merk ik dat ik onvast op de benen sta, lastig in balans blijf. Nou ja. Ik verschuil mij in een kleine werkkamer om maar niet afgeleid te zijn; achteraf ontdek ik dat er verder nauwelijks iemand in huis is dus ik had net zo goed op mijn vertrouwde plek kunnen gaan zitten. Nou ja. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Vandaag werk ik veel achterstallig werk weg (lang niet alles) en maakt dat er ruimte komt in mijn hoofd. Wel nog snijdende pieptonen in de kop. Kwart over vijf thuis. De Vrouw is naar het werk. Krant. Ik warm soep op. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen. Muziek vandaag: Anthem Of The Sun (Grateful Dead), het derde en vierde plaatje uit de doos Waka/Wazoo (Frank Zappa), The Colours Of Chloë (Eberhard Weber), New Chautauqua (Pat Metheny)
Erik Truffaz Ladyland & Erik Truffaz Quartet – 'Face-À-Face' (2cd+dvd) (2006) #ErikTruffaz' wonderful world of electronics, jazz, rhythms, melodies, improvs, raps and his stunning trumpet. What a world! @Albums2Hearpic.twitter.com/2kYFSfJBUr
Woensdag 4 januari: Pas iets voor half acht op. Koffie. Dan wandel ik door regen naar de super. Koffie met De Vrouw. Dan opnieuw de stoute (natte) schoenen aan en langs het kanaal naar de vaccinatielocatie. Dit keer is-ie open. Het is er doodstil (ik ben zo ongeveer de enige) en binnen vijfentwintig minuten sta ik weer buiten in de regen. Thuis meer koffie. Dan lunch met De Vrouw. Afwas en huishoudelijks. Krant. Vijf uur gaat De Vrouw de deur uit en maak ik avondeten voor mijzelf en voor morgen. Ik bak ui en knoflook en doe daar blokken sweet dumpling pompoen, bouillon en kaneel bij. Dit pruttelt enige tijd en ik pureer alles. Even op smaak met zout en peper. Ondertussen heb ik ook nog een resterend afbakbroodje in de oven gelegd en met twee borden zit ik wel fiks vol. Afwasje. Webstek. Lezen. Nog altijd snijdende pieptonen. Muziek vandaag: 5 Klavierstücke (Irmin Schmidt), Beyond The Stars (Keith Emerson), het tweede plaatje uit de doos Waka/Wazoo (Frank Zappa), A New World Record (Electric Light Orchestra), Face-À-Face (Erik Truffaz Ladyland & Erik Truffaz Quartet)
Dinsdag 3 januari: Opnieuw een propvolle dag op de werkplek. Opnieuw ook in een klein hokje en daar blijf ik. Zo kan ik zeer veel werk verzetten en dat is succesvol. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Kwart voor vier dan weer klaar en om kwart over vijf thuis. Krant. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert een schotel van ui, paprika, wortel, spitskool en bonen en een salade. Allemaal smakelijk. Afwas en afval. Lezen. Webstek. Lezen. Gierende tinnitus de hele dag al. Hello darkness, my old friend. Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de doos Waka/Wazoo (Frank Zappa), Pat Metheny Group (Pat Metheny Group), Crossroads (David Cross & Peter Banks)
Schaarsbergen WarnsbornSchaarsbergen WarnsbornSchaarsbergen WarnsbornWerkplek van vandaag
Maandag 2 januari: Propvolle dag op de werkplek vandaag. Ik begin in een afgesloten hokje om maar niet afgeleid te worden, maar als ik halverwege de ochtend met een collega samen wat zaken moet uitpluizen en het in de kantoortuin toch rustig lijkt, gaan we daar zitten. Helaas komen er meer mensen bij en eind van de ochtend ben ik zo moe van het schakelen en reageren op allerlei vragen en andere prikkels, dat mijn ronde wandelen door bos nauwelijks helpt. Tot overmaat van ramp loopt een slopend overleg nog uit tot maar liefst tweeënhalf uur achtereen, dus als ik om kwart voor vier weg ren, ben ik dood op. Kwart over vijf thuis. De Vrouw is naar het werk. Even uitblazen. Dan maak ik avondeten. En pasta met pesto. Altijd goed. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen. Er is mailbericht van Chantal, de dame van Gigant met wie ik het afgelopen jaar veel contact heb gehad rondom De verjaardag van Anja: per vandaag werkt ze niet meer in Gigant en daarmee laat ze me zeer schrikken. Jammer dat ze er niet meer is, want het was fijn samenwerken met haar en nu maar hopen dat het geen gevolgen heeft voor de de toekomst van onze serie voorstellingen. Muziek vandaag: Moonage Daydream (David Bowie), Watercolors (Pat Metheny), From Me To You (Jon Anderson)
Nu-jazz, electronics, brass, drums, bass, keyboards, breakbeats, hypnotising, swinging, dancable, headbanging: Dutch jazzers #StateOfMonc can do it all. Awesome. @Albums2Hearpic.twitter.com/gu7pZvD7F0
Zondag 1 januari: Zowaar, ik ben wakker om kwart over zeven en ga een ronde hardlopen. Het is zacht weer en lopen gaat verrassend soepel. Thuis nog terug in bed. Tegen negen uur zijn we op. Koffie met De Vrouw. Krant. Meer koffie met De Vrouw. Dan later lunch. Afwas en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik kook stronken witlof. Twee ervan rol ik in runderrookvlees (voor De Vrouw) en ik leg de witlof in een ovenschaal en bedek ze nog eens met plakken kaas. Ik vul een portabello met bosui en geitenkaas en walnoten en die leg ik bij een restant groente van gisteren in de braadslede. Alles gaat de oven in. Ik zet het restant salade van gisteren op tafel en ten slotte bak ik een kalfschnitzel voor De Vrouw. We eten alles op. Afwas. Webstek. Lezen. Fijn rustige nieuwjaarsdag. Muziek vandaag: The Turning Year (Roger Eno), In Spite Of (cd single) (Saybia), Piano Odyssey (Rick Wakeman), Phantom Speaker (State Of Monc), Tumbling Through The Floativerse (Ed Wynne & Gre Vanderloo), Face The Music (Electric Light Orchestra), Washington Square Church (Robert Fripp), Bright Size Life (Pat Metheny)
