Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 6 oktober:
Kwart voor zes op. Ik loop een ronde hard langs een oude vertrouwde route. Het gaat wat moeizaam, maar het lukt goed. Krant. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw. De schoonmaak is in huis. Lezen. We lunchen. Afwasje. Ik wandel een rondje en haal het groentepakket op. Als ik thuis kom, krijgt De Vrouw net telefoon van iemand die haar zekere aanvraag doorneemt en aan het eind van het gesprek het een en ander goedkeurt, hetgeen voor de toekomst niet zonder gevolgen gaat zijn. Opluchting? Ik ga avondeten maken. Eerst monteer ik een salade van bosui, koolrabi en komkommer. Ondertussen warm ik het restant soep van gisterenavond op. Dat eten we eerst op. Dan bak ik ui, knoflook, courgette en paprika en daar roer ik tomatenpuree, rode bonen en krulandijvie doorheen. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Toe is er tiramisu. Natafelen. Afwas. Webstek. Ik zie een muziekfilm.
Muziek vandaag: The Shutov Assembly (Brian Eno), The Harmony Codex (Steven Wilson), Real World Presents (EP) (allerlei), (EP) (Steven Wilson), Als Ik God Was (single) (Froukje), de bluray die meekwam met Foxtrot At Fifty & Hackett Highlights: Live In Brighton (Steve Hackett)

–

Donderdag 5 oktober:
Nog redelijk geslapen ook. Vanmorgen weer vroeg op de werkplek. Er is een interne verhuizing aan de gang, dus werk ik in de grote flexruimte: daar waar ik dik acht jaar ook zat. Ondertussen is de toekomstige werkkamer bijna klaar. Ik handel een heleboel werkzaamheden af. Tussen de middag wandel ik door bos. In die middag nog wat klussen en om half drie ga ik naar huis, alwaar ik om kwart over vier ben. Bijpraten met De Vrouw. De Vrouw serveert een soep van zoete aardappel en andere groenten. We eten er fiks van. Afwasje. Wat na half zeven halen we de buren op en we lopen naar een zaaltje wat verderop. Daar vindt de algemene ledenvergadering van onze vereniging van huiseigenaren plaats. De reguliere agenda is snel klaar; daarna veel informatie over een mogelijk verduurzamingsplan aan ons appartementencomplex. Dat wordt nog vervolgd. Half tien zijn we thuis. Iets lezen en dan iets na tien naar bed.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 4 oktober:
Half zes wakker en op. Mijn ronde hardlopen gaat langs het kanaal en die gaat heel aardig. Begin van de ochtend loop ik naar de super. Thuis koffie. Dan naar Gigant voor de repetitie van Theater Wirwar. De groep gaat zich voorbereiden op drie voorstellingen van Ik pas! in de eerste maanden van 2024, maar vandaag vooral kennismaken met de nieuwe spelers. Half een thuis. De Vrouw is de deur uit. Koffie. Lunch. Vakantiefoto’s. De Vrouw is er om half vijf weer. We praten bij. Ik maak avondeten. Eerst blancheer ik twee kwarten Chinese kool. Ondertussen monteer ik een salade van bosui, koolrabi en komkommer, plus een klein restant salade van gisteren. Ook snijd ik kastanjechampignon, courgette en paprika, die ik samen met de kwarten kool in een braadslede leg. De kool bestrijk ik met een mengsel van tomatenpuree, olijfolie, peper en zout. De slede gaat vijfentwintig minuten de oven in. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen. Ik lees het zeer onderhoudende boek Het huwelijk van Jan & Sofie (Herman Brusselmans) uit.
Muziek vandaag: Orphans – Brawlers, Bawlers & Bastards (Tom Waits), What Comes After (Terje Rypdal), Feel (George Duke), In Two Minds (Bruford-Borstlap)

–

Dinsdag 3 oktober:
Niet zo heel goed geslapen maar dat is ook niet zo heel erg. Zeer op tijd weer op de werkplek. Daar allerlei. In de ochtend vooral bezig met het voorbereiden van een interne verhuizing. Ik krijg een nieuwe werkplek, dus. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag een training over het nieuwe documentbeheersysteem waar ik al enige tijd mee werk en dat volgende week voor de hele organisatie de lucht in gaat. Kwart voor zes thuis. De Zoon is er al. De Vrouw serveert een mooi kruidige schotel van rijst, ui, paprika en rozijn. We eten alles op. Afwasje. Kranten op het balkon. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Beat The Border (Geoffrey Oryema), het vierde en vijfde plaatje (het concert) uit de box Broadsword And The Beast (Monster Edition) (Jethro Tull)

–

Maandag 2 oktober:
Allemaal zoals gebruikelijk. Op tijd op de werkplek, daar van alles, tussen de middag wandelen door bos en zon, in de middag nog meer van alles en om kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een mooie schotel van Chinese kool en bruine boon met rijst en een salade van bosui, komkommer, paprika en vijg ernaast. We eten alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het tweede en derde plaatje uit de set Broadsword And The Beast (Monster Edition) (Jethro Tull)

–

Zondag 1 oktober:
Pas om half negen zijn we op. Koffie. Lezen. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. En nog meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal en over het marktplein (een ‘urban festival’) en koop op de terugweg het boek Mijn oudoom Harry (Michael Palin). Lezen op het balkon. Vier uur is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (The Brew). Erna maak ik avondeten. Eerst leg ik aardappel in een braadslede en dat gaat vijfentwintig minuten de oven in. Ondertussen blancheer ik spruiten en monteer ik een salade van bosui, komkommer, tomaat en vijg. Dan leg ik de spruiten, kastanjechampignon en paprika bij de aardappel in de braadslede en dat gaat – samen met een restant kiprollade in een aparte schaal – nog eens vijfentwintig minuten de oven in. We eten alles op. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Neroli (Brian Eno), het eerste plaatje uit de set Broadsword And The Beast (Monster Edition) (Jethro Tull), How Long This Time? Live 1970 (The Keith Tippett Group),

–

Zaterdag 30 september:
Pas iets voor half zeven wakker en op. Ik loop een ronde hard door park en langs kanaal en die gaat heel aardig. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie op het balkon. Dan opnieuw het centrum in voor super, markt en Syrische winkel. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. We lunchen. Afwasje en huishoudelijks. Dan loop ik naar een locatie van een welzijnswerkinstelling even verderop. Er is een groot festival gaande en tijdens een beleefworkshop over NAH mag Theater Wirwar twee stukjes spelen. Dat doen zij. Ik leg het vast. Half vier weer thuis. Even uitrusten op het balkon. Dan maak ik avondeten. Ik braad (voor De Vrouw) een kiprollade. Vervolgens bak ik kastanjechampignon en ui en daar roer ik risottorijst en bouillon doorheen. Alles laat ik pruttelen. Ondertussen maak ik de salade van bosui, komkommer, tomaat en vijg. Aan het eind roer ik andijvie en knoflookkruidenroomkaas door de risotto. Die eten we op. Afwas en afval. Webstek. Iets na half acht stappen we op de fiets. Heidi viert (alvast) haar zestigste verjaardag en het is aardig om alle oude bekenden daar weer te ontmoeten. Half twaalf fietsen we terug en niet snel na thuiskomst lig ik in bed.
Muziek vandaag: The Harmony Codex (Steven Wilson)

Tijdens het opruimen vond ik een oud notitieboekje. Ik kon me niet herinneren het ooit te hebben gekocht of gekregen, of dat ik er ooit iets in had geschreven. Nieuwsgierig opende ik het boekje en ik las:
Tijdens het opruimen vond ik een oud notitieboekje. Ik kon me niet herinneren het ooit te hebben gekocht of gekregen, of dat ik er ooit iets in had geschreven. Nieuwsgierig opende ik het boekje en ik las:
Tijdens het opruimen vond ik een oud notitieboekje. Het boekje heb ik inmiddels weggegooid. Ik was tenslotte aan het opruimen.

–

Mee

De nieuwe meubels voor het appartement waar ze net naartoe was verhuisd werden bezorgd. Drie fauteuils en een groot bankstel.
‘Kijkt u eens,’ zei de bezorger. ‘Als u hier even wilt tekenen voor ontvangst.’
‘En alle verpakkingsmateriaal?’ vroeg ze. ‘Het is nogal wat.
De bezorger zuchtte ietwat geërgerd. ‘Ik neem het wel mee.’
‘Fijn,’ klonk ze opgelucht.
Die middag ging ze boodschappen te doen. Toen ze met de lift beneden in het entree van het appartementencomplex kwam, schrok ze zich een hoedje. De hal was versperd.
Het klopte wel. De bezorger had gezegd dat hij de verpakking zou meenemen. Hij zei alleen niet waarheen. Wat een berg.

–

Zetje

Zo. Het plassen is gedaan. Hij spoelt door. Terwijl hij zijn broek dicht knoopt, kijkt hij naar zijn buik. Zijn T-shirt zit omhoog gestroopt en nu hij het omlaag wil trekken, ziet hij het. Met duim en middelvinger peutert hij het zwarte propje uit zijn navel en achteloos gooit hij het in het urinoir. Dan doet hij zijn T-shirt omlaag.
Wacht. Dit kan hij zo niet achterlaten. Het zwarte pluis ligt hoog in de plaspot. Hij duwt nog een keer op de knop, maar het water spoelt er precies langs heen. Nog een keer. Het wil niet weg.
Dan moet het maar. Met zijn vinger geeft hij de navelpluis een zetje.
Wat nou vies? Straks gaat hij zijn handen wassen.
En laten we blij zijn dat het geen drol was. In het urinoir.

–

Een zkv is een zeer kort verhaal, ook wel ‘flitsverhaal’ genoemd.
A.L. Snijders (pseudoniem van Peter Cornelis Müller, 1937-2021) was de ware ambassadeur van het genre.

–
Apeldoorn, augustus 2023

Hier lees je ‘m op FOK!.

Foto’s volgen