B-log: 2 t/m 8 december 2023
–
Vrijdag 8 december:
Na zes uur wakker. Ik ga een ronde hardlopen. Het lukt aardig, ondanks alle verkeer en verlichting op straat. Dan aan het werk. Er ligt nog van alles, maar ik kan in alle rust de klussen doen. Tussendoor krant en koffie. Meer koffie met De Vrouw. Later lunch. Afwasje. Ik wandel een klein rondje buiten het centrum. Dan doe ik nog wat werkzaamheden en zo rond drie uur is het wel klaar. Krant. De Vrouw gaat de deur uit. Ik maak avondeten voor mijzelf: spaghetti koken, dan kastanjechampignons bakken, bosui, paprika en romanasla erbij en ten slotte de pasta en kruidenroomkaas erdoorheen roeren. Eenvoudig, doch smaakvol. Afwasje. Ik zie een muziekfilm, werk de webstek bij en lees. Op tijd slapen.
Muziek vandaag: Salighet (Jordsjø), Autobahn (Kraftwerk), Looking Back, Naked (Supersister), Live In Santiago (Bill Bruford’s Earthworks), de tweede documentaire van de bluray die mee kwam met de set Seasons End (Marillion), Rio (Trevor Rabin), Tascam Tapes (DeWolff)
–
Donderdag 7 december:
Half zes op. Koffie. Zeven uur ben ik aan het werk. Overleg, uitwerken, bijwerken. Tussendoor koffie. En verder. Meer koffie met De Vrouw. Later lunch. afwasje. En verder. Half vier is het klaar. Een uur later stappen we op een bus naar Arnhem. We wandelen er naar een alleraardigst restaurant waar we ons tegoed doen aan allerlei (wat dacht u van spaghetti van koolrabi met venkel en gnocchi en spinaziesaus, met tiramisu als afsluiter) en daarna gaan we naar Luxor Live. Het is niet bomvol in de zaal en we vinden een mooi plekje vlak voor de mengtafel met mooi zich op het podium. Bijna twee uur lang trakteert Supersister ons op een redelijk verrasende setlijst waarop niet de geijkte paden maar een mooie mix van oud én nieuw werk. Zo is er een medley van liedjes uit de oertijd van de band (nog vóór de eerste elpee) en een lang nieuw stuk Out Of The Darkness And Into The Light. Stips is verkouden en zijn stem is niet heel goed; bij vlagen is hij rommelig met zijn presets en gaat hij de mist in, maar bij andere vlagen is hij weer briljant. De pianosolo in voornoemd lange stuk levert me kippenvel op. En I Am You Are Me / Transmitter van het laatste studioalbum mag ondertussen een Supersisterklassieker heten. Na afloop ontdek ik het cd’tje Looking Back, Naked dat oorspronkelijk bij de bandbiografie van Fred Baggen zat maar bij mijn heruitgave ontbreekt. Ja, dan koop ik het, hè? Tien uur is het concert afgelopen en we lopen naar het station. Heel even wachten op de bus en om kwart over elf zijn we thuis. Gelijk slapen.
Muziek vandaag: Corridor (Steve Jansen), The Extinction Suite (Steve Jansen), I/O (Dark Side Mix) (Peter Gabriel), Unending Ascending (Gong), Sophomore (D’Virgilio, Morse & Jennings), Rio (Trevor Rabin), Stories From The Shed (The Wrong Object)
–
Woensdag 6 december:
Zes uur wakker. Aardig geslapen. Ik loop een ronde hard langs het kanaal, door de duisternis en lichte regen. Begin van de ochtend naar de super. Thuis koffie en vervolgens naar de repetitie van Wirwar. De groep werkt hard en de resultaten zijn er. Kwart over twaalf thuis. Koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een klein rondje langs het kanaal. Kranten. Er is bericht dat Yes in 2024 eindelijk gaat komen. We hebben nog kaarten uit 2020 en zoals het ernaar uitziet gaan we de band meemaken in Musis in Arnhem op mijn verjaardag. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik warm de bonenschotel van gisterenavond op, samen met een restant kippenbout. Ernaast kook ik rijst en ik monteer een salade van bosui, komkommer, rode kool, mandarijn en rozijn. We eten alles op. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Side One (Adrian Belew), Coexistence (Patrick Moraz & Cyrinx), I/O (Bride Side Mix) (Peter Gabriel), Unending Ascending (Gong), Passada En Claro (Anders Jormin)
–
Dinsdag 5 december:
Ik slaap nog redelijk goed ook. Kwart over zes op en rond zeven uur ben ik aan het werk. Er is van alles te doen. Tussendoor koffie. Meer koffie met De Vrouw. We ontdekken dat een van onze infraroodpanelen in de woonkamer niet functioneert en nemen contact op met de leverancier. Wie weet kan er in de komende dagen iets geregeld. Het is namelijk nogal koud. Lunch en afwasje. De firma belt. Er komt iemand rond 14.00 uur. Die constateert een paneel dat defect is. Gelukkig hebben we tien jaar garantie; ongelukkig heeft hij niet het juiste paneel bij zich. Een klein uurtje later is er een collega en die heeft wel een goeie en binnen een half uurtje wordt het weer redelijk warm in de woonkamer. Ondertussen werk ik verder en om half vijf is het klaar. Krant. De Zoon is er om kwart voor zes en De Vrouw serveert een schotel van bonen en tomaat met salade ernaast. We eten er fiks van. Afwasje. Ik fiets naar Peter-Jan voor de toneelrepetitie. Dit keer zijn we niet compleet en we besluiten te improviseren op basis van onze rol in het stuk, om zo verder te ontdekken wie de karakters zijn die we spelen. Kwart over tien ben ik weer thuis en na even bijpraten ga ik slapen.
Muziek vandaag: Film Music 1976-2020 (Brian Eno), Syndestructible (The Syn), Flowerman – Rare Blooms From The Syn 1965-69 (The Syn), The Songs & Tales Of Airoea – Book 1: The Tale Of Father Robin (State Of Nature) (The Chronicles Of Father Robin), Real World Presents (allerlei),
–
Maandag 4 december: van Brussel naar Apeldoorn
Pas om kwart over acht wakker. Koffer inpakken en ontbijten. Dit keer is het redelijk rustig in de zaal. We gaan nog maar eens een nieuwe sleutel halen bij de receptie, pakken onze spullen en melden ons af. Het sneeuwt licht. We lopen via de Grote Markt naar de leuke biolunchroom. Daar drinken we koffie en kopen we lunch voor onderweg. Vervolgens naar het station en we hebben de trein naar Amsterdam van tien voor elf. Met dat de trein vertrekt en ik mijn jas uittrek, weet ik: mijn colbert met daarin het mapje met mijn zorgpas en identiteitskaart hangt nog in de hotelkamer in de kast. We stappen uit op station Nord en lopen terug naar het hotel. Ondertussen heeft de schoonmaak mijn jasje bij de receptie afgegeven en al snel zijn we opnieuw op weg naar het station. We hebben dezelfde trein, maar dan een uur later. Er blijkt van alles aan de hand op het spoor en dus stappen we in Breda toch over en rijden we dezelfde weg terug. Nog vertraging ook, dus moeten we in Zutphen langer wachten en even na half zes zijn we thuis. De koffer is snel uitgepakt en ik maak avondeten. Er is nog een restant palmkoolschotel van vrijdagavond. Die warm ik op. We eten onze lunch op en voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. Afwasje. Foto’s selecteren. Bijna klaar. Webstek. Lezen. Vroeg slapen.
Muziek vandaag: Patrick Moraz (Patrick Moraz), Dominion (Zopp)
–
Zondag 3 december: festival Zappa.Yes.Yes.Yes. in Brussel
Half acht zijn we wakker en op. Eerst ontbijt. Het is heel vol en lawaaierig in de ontbijtzaal, maar het lukt. We hebben weer iemand nodig die de deur van onze kamer voor ons openmaakt. Nog voor tienen lopen we buiten. Via wat winkeltjes komen we ruim op tijd aan in Bozar. Daar treffen we Peter en Inge en Marco en Helen. In de grote concertzaal (waar orkesten kunnen spelen) beleven we een mooi uurtje. Het Rhyelandt Trio speelt een werk van een Vlaams componist en vervolgens slechts Zappa. Het is mooi, heel mooi, misschien wel té mooi. De uitvoeringen van Sofa, Penis Dimension, Uncle Meat en vooral Strictly Genteel maken op mij de meeste indruk. Na afloop lopen we de tegenovergelegen Galerie Ravenstein in. We negeren de enorme platenbeurs en lunchen in een kleine eetgelegenheid. Daar zijn later Peter en Inge ook. Het middagprogramma van het festival is eveneens alleraardigst. Eerst zien we de film The Present-Day Composer Refuses To Die van Frank Scheffer. Het optreden van Ensemble Styx & Friends bevat wel heel weinig Zappa, maar de aanwezigheid van gast Pierre Vervloesem maakt alles goed en de lange compositie die het uitgebreide ensemble speelt is zeer fraai, plus we krijgen een mooie The Black Page van het kwintet. Dan naar de filmzaal. Ik had The World’s Greatest Sinner uit 1962 nooit gezien en het is niet echt een heel goede film, maar het is leuk om de soundtrack te horen en verschillende muzikale thema’s te herkennen die Zappa later in zijn werk verder zou uitwerken. Het afsluitende concert is door jazzrockband Sinister Sister en zij krijgen ondersteuning van Robert Martin. Het geluid is niet goed gemixt, maar het spel is sterk en er zitten enkele zeer goede vertolkingen bij. Vooral Filthy Habits en Dupree’s Paradise maken indruk. En dan is het acht uur en het festival voorbij. We nemen afscheid van iedereen en wandelen de benedenstad in. In het Indiaas Restaurant (waar we tijdens eerdere bezoeken aan Brussel ook al wel zaten) kunnen we nog een hap eten. De palak paneer en peshawari naan zijn goed. De eigenaar is nog altijd dezelfde ietwat ergerlijke maar uiteindelijk mooie vent. Hij trakteert op (heel zoete) thee en tevreden gaan we naar het hotel.
–
Zaterdag 2 december: van Apeldoorn naar Brussel + festival Zappa.Yes.Yes.Yes. in Brussel
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Redelijk, maar niet heel goed geslapen. Koffie, koffer verder inpakken. Even na half negen lopen we naar het station en daar stappen we op een trein naar Zutphen. De reis via Breda verloopt voorspoedig en nog voor een uur staan we op het station in Brussel. We lopen de Benedenstad in en vinden de alleraardigste en biologische lunchroom. Daar drinken we koffie en lunchen we. Via de Grote Markt komen we op de Zuidstraat en dan zijn we snel in ons hotel. We zijn te vroeg en kunnen nog niet in de kamer. We laten de koffer achter en lopen een rondje over de kerstmarkt en het Beursplein en drinken thee in de Falstaff. Als we weer in het hotel zijn, moeten we een kredietkaart overleggen en die hebben we niet. Of we dan honderdvijftig euro borg kunnen inleveren en die hebben we niet. Op zoek naar een geldautomaat, maar die zijn bijna allemaal leeg. Uiteindelijk vinden we er eentje in een metrostation. Nu lijkt alles voor elkaar in het hotel, maar als we de kamer binnen willen, werkt de sleutel niet. Ik krijg een nieuwe sleutel, maar ook die geeft ons geen toegang. Uiteindelijk moet er iemand mee komen om de deur open te doen. Het maakt dat we laat de deur uit kunnen. We hebben weinig tijd om ergens iets te eten en uiteindelijk kiezen we voor een fastfoodtent in het station. Iets voor zeven zijn we in Bozar, het prachtige culturele centrum. Het festival Zappa.Yes.Yes.Yes. start met de vertoning van Zappa!, de film van Alex Winter. Winter doet online de introductie en vertelt mooie dingen. De film zelf zien we voor de tweede keer en ik zie nieuwe dingen en het blijft een mooie film. Na afloop (als de zaal bijna leeg is), is er een nabespreking met Robert Martin, Pamela des Barres, Ben Watson en Co de Kloet. Leuk. Na tien uur is het afgelopen en we wandelen terug naar de Benedenstad en na elf uur liggen we in bed.
Muziek vandaag: the skies, they shift like chords (Roger Eno), Dream Box (Pat Metheny)
