Draai al je vinyl uit je platenkast – maandag 20 mei 2024
–
0925: Trevor Rabin – 90124
Ook deze vind ik op Tweede Pinksterdag 20 mei 2024 tijdens de platenbeurs in de straten van ons zo majestueuze Apeldoorn. Het is een dubbelelpee, oorspronkelijk verschenen in 2003, maar heruitgebracht in 2023 op transparant vinyl. Mijn exemplaar van de dubbelelpee is gesealed, dus splinternieuw. Het verhaal van Trevor Rabin is inmiddels legendarisch. In 1981 stuurt hij een cassettebandje met enkele demo’s naar verschillende platenmaatschappijen. Niemand reageert, totdat iemand hem in contact brengt met Chris Squire en Alan White van Yes. Die zijn als enigen over van hun band, worden enthousiast van wat ze van Rabin horen en via hun manager en platenmaatschappij vinden ze Trevor Horn om met ze aan het werk te gaan. Squire regelt (zeer) oud-Yeslid Tony Kaye. De eerste opnamen zijn veelbelovend en omdat het geluid echt anders is dan de ouwe Yes wil de band aan de slag onder de nieuwe naam Cinema. Toch mist er nog iets. Squire laat de opnamen horen aan oud-Yeszanger Jon Anderson en die is zo enthousiast dat hij besluit om te komen zingen. Resultaat: Yes is terug. Op deze dubbelelpee staan die eerste demo’s van Trevor Rabin: Hold On, Changes en natuurlijk Owner Of A Lonely Heart, dé hit die Yes terug op het trommelvlies van de muziekliefhebbers bracht. Die drie stukken kwamen in 1983 terecht op het legendarische comebackalbum 90125, vernoemd naar het catalogusnummer. Naast deze drie stukken krijgen we demo’s en thuisopnamen van stukken die later terechtkwamen op Big Generator (1986), Union (1991) en Talk (1994), waaronder een demo van Walls dat hij in 1991 samen schreef met Roger Hodgson, plus nog wat spul. Sommige stukken zijn nog ruwe schetsen en staan duidelijk in de steigers; andere klinken al bijna zoals de uiteindelijke versies. Niet alles is even high fidelity, maar het geeft een grandioos inkijkje in de totstandkoming van enkele klassieke Yeswerken.
–
0924: The Billy Cobham Band & George Duke – Live – On Tour In Europe
Ik had me nog zo voorgenomen geen grammofoonplaten meer te kopen. Maar ja, op maandag 20 mei 2024 (Tweede Pinksterdag) is er in de straten in het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn een heuse platenbeurs gaande. Ik snuffel wat rond, vind leuke dingen, ga thuis lunchen en in de middag wandel ik nogmaals een rondje. En ik kan het niet laten. Een van de platen die ik vind is dit livealbum uit 1976. Billy Cobham en George Duke zijn in dat en het voorafgaande jaar volop op tournee. Duke is in 1975 gestopt bij Frank Zappa en heeft in de drie jaar dat hij bij hem in de band heeft gespeeld veel geleerd: zo bespeelt hij ondertussen naast de piano ook allerlei synthesizers en is hij zelfs gaan zingen. Cobham heeft The Mahavishnu Orchestra achtergelaten en een paar schitterende soloplaten afgeleverd. Wat Cobham en Duke nu samen brengen, is een aanstekelijke vorm van fusionjazzrock. Avontuurlijk en toch leuk. In Cobhams bandje zitten meesterbassist Alphonso Johnson en een jonge John Scofield. Op de plaat slechts een samenvatting van wat de band tijdens de tour in Europa op het podium bracht. Van Al Johnson en John Scofield staan er ieder een compositie op het album; Cobham en Duke brengen er ieder drie in. Zeer lekker, wel. Smaakt naar meer.
