bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

02-08-2024

B-log: 3 t/m 9 augustus 2024

Filed under: B-log 2024 — bazbo @ 18:46



Vrijdag 9 augustus:
Ik slaap redelijk. De wekker wekt me. Zowaar. Heel benauwd tijdens mijn ronde hardlopen, maar het lukt aardig. Zeven uur ben ik aan het werk. Kort. Tien uur is het klaar. Koffie met De Vrouw op het balkon. Lezen. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje. Alvast een deel van het avondeten voorbereiden (kalfsstoof). Ik lees de PROG uit (die dinsdag is geland). Half drie stappen we op de fiets en rijden we naar het ziekenhuis. De neuroloog heeft uitslag van het bloedonderzoek: alles in orde, niets afwijkends. Het blijkt een ware speurtocht waar de klachten vandaan komen. Voor de zekerheid de MRI van het hoofd herhalen én een consult bij de oogarts. De onzekerheid is niet weg, al lijkt het steeds meer uitgesloten dat er kanker in het spel is. Als we thuis zijn maak ik avondeten. Ik bak kastanjechampignon en ui en bloemkool en courgette, doe daar kookroom en wat bouillon bij, kook het gaar en pureer het tot een egale saus. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en mango. Aan het eind doe ik gnocchi bij de saus in en na een paar minuten bindt deze mooi. De stoof had ik vanmiddag voor De Vrouw en De Zoon al gemaakt en die heeft nog wat na staan pruttelen. De Zoon is er om half zes en we eten er fiks van. Afwasje. Broer belt, hoe of het gaat met De Vrouw en mijzelve. Met hemzelve gaat het. Webstek. Krant op het balkon.
Muziek vandaag: Each Path A Remix (Mick Karn), Jazz Sabbath Vol. 2 (Jazz Sabbath), Bordeaux Concert (Keith Jarrett), Szikra (Amsterdam Klezmer Band & Söndörg?), The Quiet Zone / The Pleasure Dome (Van Der Graaf)



Donderdag 8 augustus:
Voor de weer wakker wekker. Kwart over zes ben ik aan het werk. Anderhalf uur later stappen we op de fiets en rijden we naar het ziekenhuis. Tijdens het gesprek met de oncoloog-internist blijkt dat die op dit moment weinig anders kan doen dan bloedonderzoek uitvoeren. Daar is morgenmiddag uitslag van. Kwart voor tien zijn we weer thuis. Koffie in de zon op de galerij. Verder werken. Meer koffie. Begin van de middag lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum. En verder. Willem is er even om een foto te brengen die Gerard bij hem heeft achtergelaten. Hangklaar. Nu nog een plek voor vinden. Dank, Gerard! En verder. Half vijf is het klaar. Lezen op het balkon. De Vrouw serveert een zeer goede aardappelwortelsoep en daarna het restant groentetorens en salade van gisteren. We eten alles op. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Sála (Kati Rán), MoonDial (Pat Metheny), Each Eye A Path (Mick Karn), H To He – Who Am The Only One (Van Der Graaf Generator), Angel’s Egg (Gong), Pawn Hearts (Van Der Graaf Generator)



Woensdag 7 augustus:
Toch om half zes wakker en op. Tijdens mijn ronde hardlopen is het buiten benauwd. Als ik binnen ben, barst er een onweersbui los. Die is voorbij als ik begin van de morgen naar de super loop. Koffie met De Vrouw op het balkon. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een klein rondje langs kanaal. Uitrusten en lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Groentetorens van aubergine, courgette en tomaat. Ik vul paprika met het restant van de schotel van gisteren. Dit alles zet ik in de oven. Ik monteer een salade van bosui, koolrabi, komkommer en mango. Voor De Vrouw bak ik hamburger. We eten er goed van. Afwas en afval. Krant op het balkon. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Freeze Frame (Godley & Creme), The Least We Can Do Is Wave To Each Other (Van Der Graaf Generator), MoonDial (Pat Metheny)



Dinsdag 6 augustus:
Voor de wekker wakker weer. Op tijd op de werkplek. Warm. Veel. Tussen de middag wandel ik door veld, bos en zon. Veel. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een schotel van kikkererwtencouscous met tuinbonen en andere groenten. Ernaast salade. Smakelijk. Ik fiets door de warmte naar Peter-Jan. Daar is Bertus met Ingrid en we rijden naar Wilp. Goede repetitie, al ben ik mijn mimografie van vorige week zo goed als kwijt. Kwart voor elf thuis. Even bijpraten en dan slapen.
Muziek vandaag: geen



Maandag 5 augustus:
Nog voor de wekker wakker en op. Op tijd op de werkplek. Veel. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en zon. In de middag veel. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert het restant van de schotel van zaterdag met ernaast een salade van komkommer en wortel. Zeer smakelijk en we eten alles op. Afwasje. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Oyoyoy (Amsterdam Klezmer Band), Here Funny Album Title (dat mee kwam met het boek Het geheim van het succes) (Hans Vandenburg)



Zondag 4 augustus:
Kwart voor zes. Mijn ronde hardlopen gaat langs kanaal, door zon en redelijk goed. Thuis nog terug in bed. Half negen staan we op. Koffie en lezen op het balkon. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs kanaal. Dan lopen we even het centrum in op zoek naar een en ander, maar we belanden bij een ijszaak. Vier uur is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche Vrienden (Perfect Beings). Dan maak ik avondeten. Ik bak kastanjechampignon en ui en roer daar risottorijst doorheen. Dan voeg ik bouillon, wortel en courgette toe en laat alles goed inkoken. Een restant salade van gisteren vul ik aan met tomaat. Voor De Vrouw zet ik een schotel met kipdrumsticks in de oven om op te warmen. We eten alles op. Afwasje. Krant van gisteren op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Tales Without Words (Vanbinsbergen Playstation), L (Godley & Creme), Flying Teapot (Gong)



Zaterdag 3 augustus:
Kwart over zes. Koffie. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Het is benauwd buiten. Koffie met De Vrouw op het balkon. Dan loop ik opnieuw het centrum in naar de markt en de Syrische winkel. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. We lunchen. Afwas en huishoudelijks. Ik wandel een rondje buiten het centrum. Uitrusten op het balkon. Dan maak ik avondeten. De ovenschotel van bloemkool ui paprika kerstomaat linzen mango en sultana met knoflooktahindressing. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer en zilverui. Voor De Vrouw serveer ik kipdrumsticks uit de oven. We eten er fiks van en er blijft voldoende over voor nog een keer. Afwas. Webstek. Krant van gisteren op het balkon. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: The Mick Karn Collector’s Edition (Mick Karn), Motif – Volume 2 (Steve Howe), Orchestral Favorites (Frank Zappa), Inviolate (Steve Vai), Touch Of Time (Arve Henriksen | Harmen Fraanje)

• • •
 

01-08-2024

Pas – Lotgenoten (0064)

Filed under: Publicaties voor FOK! - 2024 — bazbo @ 01:00

Lotgenoten,

Aan het begin van mijn gebruikelijke woensdagmorgenboodschappenronde loop ik altijd eerst langs de afvalcontainers. Dat zit zo. Ik woon in een appartement en achter het gebouw bevindt zich een parkeerplaats en daarop weer bevinden zich ondergrondse containers. Vier stuks: voor papier, voor PMD, voor glas en voor luiers. Die laatste gebruik ik nooit; zo incontinent ben ik nou ook weer niet. Iets verderop zijn trouwens nog twee ondergrondse containers. De een is voor GFT en de ander voor het restafval. Voor die twee containers heb je een gemeentelijke afvalpas nodig. De GFT-bak is gratis; voor het restafval betaal je per keer dat je de container opent gemeentebelasting. Omdat wij zo goed afval scheiden, hebben we hooguit twee afvalzakken in een jaar en dus vallen de kosten voor ons mooi mee. We verzamelen papier, glas, plastic en blik in een grote boodschappentas en als ik mijn boodschappenronde ga doen – meestal zo’n twee keer per week, op woensdag- en zaterdagmorgen – dan loop ik eerst langs die ondergrondse containers. Die grote boodschappentas is bijzonder handig bij het doen van de boodschappen: er past veel in. Zo zit dat. Dat u het weet.

Ik verlaat ons appartementencomplex en ik zie dat er iemand uit het appartementencomplex aan de overkant van de straat komt. Nu woon ik hier al dik zeven jaar, dus je zou zeggen dat ik haar wel eens eerder heb gezien, maar: nee, ze komt me niet bekend voor. Ze draagt een sporttenue: hardloopschoenen, korte witte sokken, een blauw strak sportbroekje en een bijpassend hemd. Haar lange donkere haren heeft ze in een paardenstaart gestoken en in haar handen draagt ze een stapel kranten en een stuk of wat lege plastic flessen. Ach zo, denk ik, die is hetzelfde van plan als ik, alleen gaat ze geen boodschappen doen, maar een ronde hardlopen.
Maar wat is dat? Ze loopt naar de openbare prullenbak die op de stoep vlak voor haar appartementencomplex staat en begint daar de plastic flessen in te gooien. Ik blijf heel even staan en zie dat ze na de flessen de stapel papier erin werpt. Dan kijkt ze schichtig om zich heen en begint de straat uit te rennen.
De PMD- en papiercontainers zijn nog geen honderd meter verderop. Toch ben ik blij dat ze de boel niet in de gemeenteperken gooit, zoals ik ook al wel eens een meneer heb zien doen.

Bij die PMD- en papiercontainers kom ik even later aan. Ik doe de PMD-bak open en begin mijn plastic bakjes, verpakkingen en zakken erin te gooien. Een oudere mevrouw komt aangelopen. Ze zet een grote plastic tas tegen de glascontainer aan, draait zich om en loopt weer weg.
‘Pardon mevrouw,’ zeg ik, ‘u vergeet iets.’
De mevrouw loopt door. Ik vermoed een gehoorbeschadiging. Daar wil ik haar niet mee confronteren. Of ze weet niet hoe het werkt met die containers; dat zou het gevolg kunnen zijn van een aandoening als dementie. Of ze is vannacht naar hier geïmmigreerd en kopieert het gedrag van enkele andere buurtbewoners. Wat ook kan, is dat ik aannames doe die nergens op gebaseerd zijn.

Ik doe twee stappen opzij naar de papiercontainer, haal de kranten en een platgestampte doos uit de boodschappentas en prop ze achter de klep van de container.
Er stopt een auto vlakbij. Deuren vliegen open en een man en een vrouw stappen uit. De man haalt in hoog tempo acht grote zwarte vuilniszakken uit de auto en gooit die voor de PDM-container neer. Aan zijn bewegingen te zien zijn ze kennelijk nogal zwaar. Vervolgens pakt hij een zo’n zak op en begint die die in de PDM-container te proppen.
‘Eh,’ begint de vrouw die er tot nu toe bij heeft staan kijken, ‘moeten deze niet bij het restafval?’
‘Ja, maar ik heb geen pasje. Kom, help nou mee.’
‘O ja.’ Dat doet ze. In korte tijd zijn de acht zakken in de ondergrondse container verdwenen en de twee weer ingestapt. Met piepende banden rijdt de auto weg.

Ik sta ze verbouwereerd na te kijken. Had ik iets moeten zeggen? En wat dan? Dat zij – net als de sportvrouw met de kranten en die oudere mevrouw met de plastic tas – medeverantwoordelijk zijn voor de enorme verhoging van de gemeentebelastingen? Hoe dan ook: ik ben te laat. Mijn mond staat nog altijd open van stomme verbazing. Ik haal diep adem en weet: hier sta ik met mijn goede gedrag.

Wat een avonturen weer.


Apeldoorn, juli 2024

Hier lees je ‘m op FOK!.

• • •
 
« Vorige pagina