B-log: 9 t/m 15 november 2024
Lees hier mijn avonturen, fouten, misstappen, paniekbuien, angstaanvallen en ander engs.
Bas
maart 2024
–
Woensdag 13 november:
Kwart voor zes. Ik loop een ronde hard. Die lukt zeer aardig. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie. Dan naar Gigant voor de generale repetitie van Wirwar. Het gaat niet honderd procent goed, maar we hebben er vertrouwen in dat het tijdens de voorstelling volgende week gaat lukken. Thuis koffie, daarna lunch met De Vrouw. Afwasje en huishoudelijks. We stappen op de fiets en rijden naar het revalidatiecentrum, vlak naast het ziekenhuis. Onze Vader is er vanmorgen opgenomen. We treffen hem aan in zijn kamer op een stoel. Hij heeft pijn van het rechtop zitten. We stellen voor om naar de kantine te gaan en voor we het weten loopt hij voor ons uit. In de zaal is echter geen stoel meer te vinden; het is er vol met cliënten en bezoek, dus weer terug naar de kamer. De arts komt langs. Hij legt uit dat de therapie vrijdag begint en hij in ieder geval tot maandag 25 november moet blijven. Als hij dan zelfstandig kan lopen en traplopen kan hij die week naar huis. Er zijn nog wat aandachtpunten (drinken, bijvoorbeeld). De arts is rustig en respectvol. Als we na een uurtje weggaan spreken we nog een verpleegkundige; die vraagt of hij verward is. Ja, hij is soms in de war en vergeet dingen, maar dat komt ook doordat hij slecht hoort en ziet. Thuis even uitrusten, maar al snel ga ik avondeten maken. Sweet dumpling met ui, champignon en bruine bonen uit de oven. Ernaast een salade van bosui, paprika, komkommer en kaki. We eten er fiks van. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: None Too Soon (Allan Holdsworth), Bad As Me (Tom Waits), het tweede plaatje van Glitter And Doom Live (Tom Waits)
–
Dinsdag 12 november:
Redelijk geslapen. Weer op tijd op de werkplek. Veel. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag veel. Iets eerder weg. Kwart voor vijf thuis. Krant van gisteren. De Vrouw serveert het restant van de ovenschotel van gisteren met een salade ernaast. Afwasje. Krant van vandaag. Dan fiets ik naar het ziekenhuis. Onze Vader ligt er redelijk opgewekt bij. Morgen gaat hij naar een revalidatieafdeling. Hij ziet wat op tegen alle verandering en alle mogelijke dingen die hij moet gaan doen: ‘Laat mij maar rustig.’ Ook heeft hij weer een infuusnaald in en weet hij niet waarom. Er is even geen verpleegkundige te bekennen om het na te vragen. Vader vertelt verhalen en dit keer zijn het verhalen over werk van vroeger (die ik nog nooit had gehoord). Iets voor acht uur thuis. Even bijpraten. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van Glitter And Doom Live (Tom Waits)
–
Maandag 11 november:
Op tijd op de werkplek. Donker, druilerig. Veel te doen. Tussen de middag wandel ik door bos. Nog veel te doen. Kwart over vijf ben ik thuis. De Vrouw serveert een terrine van spruit, wortel, ui en ei, met ernaast het restant bietenpasta van zaterdag en een salade van koolrabi, tomaat, komkommer en kaki. We eten er fiks van en er blijft voldoende over voor morgen. Natafelen. Afwasje. Restje krant van zaterdag. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Harmogram Suite (Marvin Ayres), reEncanto – Live At Union Chapel (Mayra Andrade), Guitarscape (Steve Howe)
–
Zondag 10 november:
Kwart voor zes op. Ik loop een ronde hard langs kanaal, buiten het centrum en door duisternis. Lopen gaat bijzonder aardig. Thuis nog terug in bed. Pas om half tien staan we op. Koffie. Meer koffie met De Vrouw. Stofzuigen. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik fiets naar het ziekenhuis om Onze Vaders was te brengen. Als ik vraag hoe het vandaag met hem gaat, zegt hij dat het slecht is, maar al snel zie ik hem opbloeien. De aandacht en het praatje doet het hem. De Oudste Broer komt ook binnen. Na een dik half uur vertrek ik weer. Thuis heel even zitten; dan wandelen we naar een gelegenheid in het centrum. Een Zwager viert er zijn zeventigste verjaardag. Er is wat naaste familie, veel lekker eten en gezelligheid. Kwart voor acht zijn we thuis. Krant. Webstek.
Muziek vandaag: het derde plaatje van Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards (Tom Waits)
–
Zaterdag 9 november:
Half zeven. Koffie. Webstek. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw. We lopen opnieuw het centrum in; ik haal brood bij de Syrische winkel. Meer koffie met De Vrouw. Later lunch. Afwasje en huishoudelijks. Vervolgens stappen we op de fiets en rijden naar het ziekenhuis. Als we de kamer binnenkomen, is Onze Vader bezig iets op te rapen van de grond, maar dat lukt hem niet. Hij is aan het rommelen met hoortoestellen en batterijen, die hij niet vervangen krijgt. Pas na een half uur hebben we het voor elkaar. Dan is hij opgelucht en goed te pas. Hij vertelt over de huiskamer waar hij is geweest; hij mist het praatje en we zien hem opbloeien tijdens het uurtje dat we er zijn. Lopen en bewegen gaat steeds beter. Bij het afscheid loopt hij met ons mee naar de deuren van de afdeling. Half vier zijn we thuis. Even uitrusten. Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kaki. Ondertussen kook ik kikkererwtenpasta. Dan bak ik kastanjechampignons, ui en een restje bindsla. Daar gaan gepureerde rode bieten en knoflookkruidenkaas en ten slotte de pasta doorheen. Voor De Vrouw bak ik steak du chef. We eten alles op. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Real Gone (Tom Waits), Hard Hat Area (Allan Holdsworth), de eerste twee plaatjes van Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards (Tom Waits)
