Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 7 maart:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Vroeg. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en die gaat mooi soepel. Zeven uur ben ik aan het werk. Tussendoor koffie. Meer koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. Twaalf uur is het werk gedaan. Lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje door de zon en haal het groentepakket op. We zoeken nog wat appartementen tijdens onze vakantie. Eind van de middag is het klaar. De Zoon pikt ons op en we lopen naar een Grieks restaurant in het centrum. Daar trakteert De Zoon ter gelegenheid van de verjaardag van De Vrouw (gisteren). We eten calamares, ballen en kaas, bergen vlees (ikke niet) en moussaka, veel ijs en cheesecake toe. Even na negen weer thuis. Een moment uitblazen en dan slapen.
Muziek vandaag: het derde en vierde plaatje uit de doos Live At The London Rainbow 2013 (Rick Wakeman)

–

Donderdag 6 maart:
Van harte schat. Nu nog niet. Vijf uur op. Een uurtje later ben ik aan het werk. Tussendoor koffie met De Vrouw. Het eerste plan is dat ik slechts werk tot negen uur, maar het wordt elf uur. Meer koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. Dan zoeken en boeken we nog wat treinreizen en appartementen voor de vakantie. Bijna klaar. Lunch. Afwasje. En nog wat verder zoeken en boeken. Halverwege de middag zijn Marja en de buurvrouw er voor een verjaardagsbezoekje. Eind van de middag – als de verjaardagsvisite is vertrokken – maak ik avondeten. Ik zet het restant aardappelbietenschotel van eergisteren in de oven en maak vervolgens een stevige Kaapverdische salade van kikkererwt, bosui, walnoot en ananas met een dressing van mayonaise, yoghurt, citroensap en geelwortel. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten het restant op; van de salade blijft een mooie portie over voor een tweede gebruik. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Red Planet (Rick Wakeman), A Gallery Of The Imagination (Rick Wakeman), What Heat (Bokanté & Metropole Orkest), het eerste en tweede plaatje uit de doos Live At The London Palladium 2013 (Rick Wakeman)

–

Woensdag 5 maart:
Zes uur. Zeer onrustig en niet goed geslapen. Ik loop een ronde hard. Die lukt. Begin van de ochtend loop ik naar de super. Thuis koffie. Dan naar Gigant voor een repetitie van Wirwar. Aad is ziek; samen met de spelers maken we er een ochtend van. Twaalf uur thuis. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Dan lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik fiets naar Onze Vader en lever schone was en een nieuwe/andere fluitketel af. Het gaat wel oké met hem, geloof ik. De rest van de middag besteden we thuis aan het uitzoeken en boeken van een paar treinreizen en hotels in de zomervakantie. Eind van de middag maak ik avondeten. Jawel, de beruchte salade van bloemkool, paprika, kerstomaat, rode ui, mango, linzen en rozijnen in de dressing van tahin, knoflook en kruiden. We eten er flink van en er blijft voldoende over voor morgen of zaterdag. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Scambot 2 (inclusief de bonus cd Inkling) (Mike Keneally)

–

Dinsdag 4 maart:
Wat onrustig geslapen. Op tijd op de werkplek. Volle agenda. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag volle agenda. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert het restant soep van gisteren en dan een ovenschotel van aardappel, biet en kaas met ernaast een grote salade van witte en rode kool, koolrabi, komkommer en paprika. We eten er goed van. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen. Vermoeid.
Muziek vandaag: Black Sabbath (Black Sabbath), Mobula (Gleb Kolyadin), Skrifum (Jon Balke)

–

Maandag 3 maart:
Nog redelijk geslapen. Op tijd op de werkplek. Het is er al licht. Er is ook werk. Dat doe ik. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag werk ik. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een mooie mosterdwitlofsoep. Daar eten we fiks van. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Strange Circles (Bokanté), The Piano Portraits Tour (de cd die mee kwam met het tourboek) (Rick Wakeman), Piano Odyssey (Rick Wakeman)

–

Zondag 2 maart:
Zes uur. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Het is nogal koud. Thuis nog terug in bed. Pas om half tien staan we op. Koffie met De Vrouw. We buigen ons nog over de vakantietreinreizen en de route Apeldoorn-Barcelona-Granada-Malaga-Sevilla-Montpellier-Apeldoorn is haalbaar. Een treinrit tussen Granada en Malaga kan ik zo snel niet vinden, wel een bus die er nog geen uur over doet en nog geen dertig euro kost. In totaal zijn we zeventien dagen onderweg. Doen. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs kanaal en door zon. Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Nils Petter Molvaer). Erna maak ik avondeten: tomatenrisotto met shiitake en ernaast een salade van bosui, groenselderij en komkommer. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje en afval. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Mobula (Gleb Kolyadin), Skrifum (Jon Balke)

–

Zaterdag 1 maart:
Zes uur. Koffie en webstek. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw. We puzzelen wat op de vakantiereis begin juni. Later meer koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwas en huishoudelijks. Ik wandel een klein rondje door park. Thuis uitrusten, want vermoeid. Eind van de middag maak ik avondeten: aardappel en knolselderij en oesterzwam uit de oven, met ernaast een salade van bosui, groenselderij en komkommer. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Skrifum (Jon Balke), Life On Mars (cd single) (Rick Wakeman), Piano Portraits (Rick Wakeman), Make A Jazz Noise Here (Frank Zappa)

Dat vond ik ook. Dus duwde ik de deur van café De Kopkaas open en stapte ik naar binnen. Gelijk spijt.
‘Hé Bas!’ schreeuwde iemand de longen uit zijn lijf. ‘Kom erbij!’
‘Liever niet, Jaap,’ zei ik. Ik negeerde de toog verder volledig en liep naar een lege tafel ergens achterin. Daar ging ik zitten op een wiebelige stoel. Nee, met Jaap had ik graag niet van doen.

‘Dag,’ zei iemand anders. Ik keek op.
‘Natasja?’ vroeg ik.
‘Nee. Daniëlle.’
‘Och zo.’
‘Je zei maar wat, hè?’ Ze grinnikte.
‘Nee, hoor. Je ziet eruit als een Natasja.’ Ik kreeg zin om een tekst van Willem Bierman voor te dragen.
‘Toch heet ik Daniëlle.’
‘Dat vind ik een mooie naam,’ zei ik.
‘Dank je wel.’ Ze bloosde haar bleke wangen rood. ‘Wil je iets drinken?’
‘Trakteer je?’
‘Eh, nee.’
‘Ik snap het wel, hoor. Het is hier een café en in een café nuttigt men dranken die men doorgaans betaalt.’
‘Ze hadden me al gewaarschuwd voor de schrijver,’ zei Daniëlle, ‘maar je bent nog vreemder dan ik had verwacht.’
‘Vreemd? Dat ik begrijp dat je hier moet betalen voor je drankje?’
‘Ontsporen de dialogen in je schrijfsels ook altijd zo?’
‘Tamelijk. Het hoort bij mijn stijl. Net als water drinken. Uit de kraan, maar wel koud, graag.’
‘Met liefde.’
‘Ook graag.’
Ze glimlachte. ‘Anders nog iets?’
‘Nee, dat was het. Of wacht: ik wil nog iets zeggen.’
‘Ga je gang. Het betekent wel dat je wat langer moet wachten op je drankje.’
‘Dat vind ik niet erg.’
‘Wat wil je zeggen?’
‘Dat ik je een lief meisje vind.’
‘Och, eh…’
‘Nu niet verlegen worden, hoor. Want er komt nog wat meer complimenteus, als je het goed vindt.’
Daniëlle stond wat te dralen en keek naar de grond.
‘Dan neem ik aan dat je het goed vindt. Ik vind je niet alleen een lief, maar ook mooi meisje, met je ogen en je haren en je neus en je grinniken en je benen en je billen en je borsten en al het andere ook. Pats, boem, dat ik het gezegd heb! Die durft wel, hè? En nu niet langer blozen. Ga dat water eens halen en gauw.’
Met een verrukte glimlach draaide ze zich om en huppelde ze bijna naar de bar.

‘Hoe krijg je het toch altijd voor elkaar, Bas?’
‘Barst,’ zei ik. ‘Het is die Jaap.’
‘Je herkent me.’
‘Nachtmerries vergeet ik niet gauw.’
‘Maar ik vroeg je hoe je het toch altijd voor elkaar krijgt.’
‘Wat? Wat voor elkaar?’
‘Dat zo’n lekker jong mokkel met druipend slipje van alles voor je doet.’
‘Ten eerste: het is geen mokkel, maar een meisje of jonge vrouw. Ten tweede heb ik haar ondergoed nog niet op klamheid kunnen controleren en ten derde draait het in het leven om fatsoen, beleefd zijn, vriendelijkheid en een welgemeend compliment hier en daar. Waarden en normen, heb je daar wel eens van gehoord?’
‘Gehoord wel, ja. Maar het is zo’n holle kreet.’
‘Een kreet in je hol ja, Jaap. Die zal echoën. Wat weet jij van normen en waarden? Wat is bijvoorbeeld voor jou een belangrijke waarde in het leven?’

‘Een water met liefde.’ Het was Daniëlle die de op het punt van ontsporen dialoog onderbrak. Ze zette een groot glas vol met helder water op tafel.
‘Dank je,’ zei ik haar. ‘Kost het iets?’
‘Nee,’ zei ze en ze liep weer weg.

‘Zo,’ zei Jaap. ‘Die is kortaf ineens.’
‘Vind je het gek?’ vroeg ik retorisch.
‘Hoe bedoel je?’
‘Ik vroeg het retorisch!’
Jaap schrok zichtbaar van mijn plotselinge gebrul.
‘Voor deze keer,’ zei ik kalmpjes, ‘zal ik het toelichten.’
‘Eh, fijn.’
‘Vind je het gek? Met jou in de buurt.’
‘Ik kan het niet volgen,’ hakkelde Jaap. ‘Waar hadden we het over?’
‘Ik had het over waarden en normen. Waar jij het over had, moet je zelf in de gaten houden. Dat ga ik allemaal niet voor je doen. Je bent groot genoeg, ondertussen. Waarden, dus. Wat is voor jou nou bijvoorbeeld een belangrijke waarde in het leven?’
‘Je overvalt me.’
‘Helemaal niet! Ik stelde die vraag even geleden ook al!’
‘O ja. Nou. Eh … een belangrijke waarde in het leven… even denken… ja! Ik weet er een: nooit meer dan acht velletjes gebruiken.’
‘Nu je het zegt, ruik ik het ook.’
‘Gaan we grof worden, Bas?’
‘Grof? Ik? Wat is er grof aan de zin: Nu je het zegt, ruik ik het ook?’
‘Het is meer de ondertoon.’
‘Ondertoon? Nee, nou wordt-ie helemaal mooi! De insinuatie!’

‘Valt deze vent je lastig, Bas?’ Daniëlle stond naast de tafel met haar handen parmantig in haar zijde.
‘Ik kan hem wel aan,’ zei ik. ‘Maar ik wil het meubilair liever niet beschadigen.’
‘Dat siert je,’ zei ze. ‘Dan haal ik Felix er even bij.’ Ze draaide zich om en liep weer naar de bar.
‘Felix?’ vroeg Jaap. ‘Wie is dat nou weer?’
‘Volgens mij maak je binnenkort kennis met hem.’

Inderdaad. Felix bleek een kast van een uitsmijter. Op aanwijzingen van Daniëlle pakte hij Jaap bij kop en kont en smeet hij de klant door het café. Verschillende wankele stoelen en brakke tafels begaven het. Jaap bleef ook niet ongeschonden. Hij had pijn aan zijn rug, zag bont en blauw op zijn ledematen, bloedde uit zijn hoofd en bleef versuft op de grond liggen.
‘Eruit!’ zei Felix.
Jaap antwoordde niet.
‘Je kunt nu wel versuft op de grond blijven liggen, maar ik gaf je opdracht om dit café De Kopkaas te verlaten.’
Jaap bleef nog altijd versuft op de grond liggen.
‘Ben je doof of zo?’ Felix pakte hem opnieuw bij kop en kont en sleurde hem naar de achteruitgang van het café. Ik kon niet zien wat daar precies gebeurde, maar uit het lawaai van metalen vuilnisbakken en geschreeuw meende ik op te kunnen maken dat Felix enigszins onvoorzichtig en onzacht te werk ging. Het rumoer verstomde. Felix kwam weer binnen.
‘Zo,’ zei hij. ‘Voorlopig even geen last van deze Jaap.’
‘Bedankt,’ knikte ik. ‘Ik wilde het meubilair liever niet beschadigen.’
‘Geen probleem. Ken je die gast?’
‘Gelukkig nauwelijks.’
‘Dat klinkt als te veel.’
‘Zoals gezegd: ik heb met hem graag niet van doen.’

‘Wil je een nieuw glas water?’ Daniëlle was bij mij aan tafel komen zitten. ‘Jaap heeft het oude omgestoten.’ Ze keek me aan en legde haar zachte hand op mijn arm.
‘Nee, dank je.’
‘Maar je had er nog niets van gedronken. Je krijgt er eentje van het huis. Voor de overlast en het ongemak. Een rondje van de zaak, hoe vind je dat?’
‘Daniëlle,’ zei ik. ‘Hoe lief en leuk en mooi ik je ook vind, ik moe…’
‘Stop maar, Bas. Ik begrijp het wel.’ Ze zuchtte en keek me weemoedig aan. ‘Het is alweer tijd.’
‘Inderdaad.’
‘Hoog tijd.’

–
Apeldoorn, februari 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 28 februari:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Vandaag naar de werkplek. Daar doe ik werk. Op tijd is het werk klaar en ga ik weer terug. Thuis even uitrusten. De Zoon is er om half zes. De Vrouw serveert een mooie chili met aardappel en rode boon, met ernaast een fikse salade. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Mobula (Gleb Kolyadin), The Myths And Legends Of King Arthur And The Knights Of The Round Table (rerecorded) (Rick Wakeman), Skrifum (Jon Balke)

–

Donderdag 27 februari:
Heb ik het volgende gedicht al in mijn hoofd? Het lijkt erop, althans grotendeels. Op tijd weer op de werkplek. Daar werk. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. In de middag werk. Alles bij elkaar een goede dag, maar vermoeid. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een kliekendag van de schotels van gisteren en eergisteren met het restant salade van gisteren, aangevuld met een schotel van witte en sperziebonen. We eten alles op. Afwasje. Krant. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: ?uovgga Áirras = Sterna Paradisea (Mari Boine), Journey To The Centre Of The Earth (rerecorded) (Rick Wakeman), Curious And Curiouser – Prog Rock Nuggets, het plaatje dat mee kwam met het tijdschrift MOJO van deze maand (allerlei)

–

Woensdag 26 februari:
Zes uur. Ik loop een ronde hard. Die gaat redelijk soepel. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Thuis koffie. Vandaag geen repetitie van Wirwar. Meer koffie met De Vrouw. Even contact met de helpdesk van de internetprovider en wifiprobleem lijkt opgelost. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een klein rondje langs kanaal en dan stap ik op de fiets en rijd naar Onze Vader om de schone was te brengen en nieuwe was op te halen. Snel ook weer terug. Thuis krant en uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een fikse salade van bosui, koolrabi, groenselderij, komkommer en trostomaat. Dan kook ik rodelinzentagliatella en vervolgens bak ik ui, courgette en paprika, waardoorheen ik witte bonen en groene pesto roer. Gemengd met de pasta is dit een ferme dis. Voor De Vrouw kabeljauwhaas uit de oven. We eten er goed van. Natafelen. Afwas. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: You Must Be This Tall (Mike Keneally), Always With You (Rick Wakeman), Dominion (Zopp)

–

Dinsdag 25 februari:
Redelijk geslapen. Op tijd weer op de werkplek. Allerlei werk. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag allerlei werk. Kwart over vijf ben ik thuis. Krant. De Vrouw serveert een stoemp van aardappel, pompoen en spinazie. Zeer smakelijk. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Six Wives Of Henry VIII – Live At Hampton Court Palace (Rick Wakeman), Touch Of Time (Arve Henriksen & Harmen Fraanje), Eyes Of The Living Night (Jonathan Hultén)

–

Maandag 24 februari:
Voort gaat het. Dag veertien van het uit het hoofd leren van Vliets abstracte struikelgedicht en ik mag stellen dat ik het uit mijn hoofd ken. Op naar het volgende. Hans Verhagen. Op tijd op de werkplek. Daar nogal wat. Een overleg dat alle energie slurpt en me volledig sloopt. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag nogal wat. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een nasischotel met courgette, paprika en doperwt en ernaast een salade van koolrabi, komkommer, kerstomaat. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Idjagiedas (Mari Boine), de cd die mee kwam met de dvd Amazing Grace (Rick Wakeman)

–

Zondag 23 februari:
Half zeven op. Ik loop een ronde hard langs het kanaal. Het is wederom zacht. Thuis nog terug in bed. Na negen uur staan we op. Koffie. Allerlei. Meer koffie met De Vrouw. We beginnen met plannen maken voor de zomervakantie. Mogelijk halen we die iets naar voren, naar begin juni. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal en door de zon. Thuis even ontspannen. Dan is het tijd voor de zondagmiddagluitersessie met de Duitsche vrienden (afscheidsconcert van de Filmore East concertzaal). Erna maak ik avondeten: een pompoenrisotto met shiitake en feta. Ernaast het restant wittekoolsalade van gisteren. Voor De Vrouw bak ik steak d’Avignon. We eten alles op. Natafelen. Afwasje en afval. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Wing Beat Elastic (Mike Keneally), Retro 2 (Rick Wakeman)

–

Zaterdag 22 februari:
Pas om kwart voor zeven wakker en op. Koffie. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan nogmaals het centrum in voor een bezoek aan de Syrische winkel. Bij de boekhandel koop ik de nieuwe novelle van Herman Brusselmans (De promotie), die een bijzonder omslag heeft: als je het uitvouwt, verschijnt een poster dat het boekje aanprijst. Na elf dagen ken ik het gedicht van Don van Vliet uit mijn hoofd. Blijven stampen, dat wel. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs kanaal en door park. Uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst aardappel in de oven, halverwege de baktijd ook knolselderij erbij. Ernaast monteer ik een salade van witte kool, bosui en komkommer, met een dressing van avocado, knoflook, spinazie, citroensap, koriander, basilicum, agavesiroop en edelgistvlokken. Voor De Vrouw bak ik steak d’Avignon. We eten er fiks van. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: At Lincoln Cathedral (Rick Wakeman), The Height Of The Reeds (Arve Henriksen), Retro (Rick Wakeman)

–

Vrijdag 21 februari:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Buiten is het zacht. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Het lukt goed. Zeven uur ben ik aan het werk, even een paar uur inhalen die ik gisterenmiddag heb gemist. Half tien is het klaar. Tussendoor koffie. Dan op de fiets naar Peter-Jan om samen met Aad te werken aan meer moois in de maak. Op de terugweg haal ik het groentepakket op. Thuis koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje. Ik installeer het nieuwe modem. Dat lukt niet (het eerste half uur ben ik bezig het oude te verwijderen en het nieuwe aan de binnenmuur van de meterkast te bevestigen), maar met hulp van een medewerker van de helpdesk is het uiteindelijk binnen een uur voor elkander. Dan maak ik avondeten. Ik monteer een saus van kastanjechampignon, ui, paprika, bindsla en tomaten. Een restant salade vul ik aan met bosui, groenselderij en komkommer. Dan kook ik tortellini. Ten slotte bak ik runderschnitzel voor De Vrouw en De Zoon. De Zoon is er om half zes. We eten alles op. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Revisited (Rick Wakeman), The Best Band You Never Heard In Your Life (Frank Zappa)

–

Donderdag 20 februari:
Mijn bus rijdt niet, dus een half uur later op de werkplek. Nogal van alles. Kwart voor twee ga ik terug. Thuis gelijk door naar Gigant. Daar treffen enkele spelers van Wirwar elkaar; we repeteren het stukje nog een paar keer en om vier uur gaan we in Gigant Café de start van de bijeenkomst meemaken. Nanda neemt vandaag afscheid van Gigant. Het hoorspel, lied en gedicht door Wirwar is een van de vele bijzondere bijdragen van de middag. Ik neem na half zes zelf afscheid van Nanda en ga naar huis. De Vrouw serveert een ovengerecht van groenten en ei, met ernaast een salade van bosui, koolrabi, rode kool en kerstomaat. We eten alles op. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Eight Seasons / Gávcci Jahkejuogu (Mari Boine), Out There (Rick Wakeman)

–

Woensdag 19 februari:
Zes uur. Ik loop een ronde hard door fikse kou. De tekst die ik uit mijn kop wil leren lukt steeds beter. Nu nog maar acht regels. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie. Geen echte repetitie van Wirwar vandaag, maar een groepje is wel bijeen om iets voor te bereiden voor het afscheid van Nanda van Gigant. Twaalf uur thuis. Koffie met De Vrouw. Afwasje en huishoudelijks. Ik fiets naar Onze Vader, lever de schone was af en neem nieuwe was mee. Hij is opgewekt, ondanks dat hij vanmorgen voor een nare behandeling bij de tandarts is geweest en hij vanmiddag een nieuw plaatje gaat ophalen. We praten kort bij; hij lijkt het beter te redden dan de eerste vier weken na thuiskomst. Thuis blijk ik zeer vermoeid. Uitrusten, dus. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik bak kastanjechampignon, ui, knoflook, wortel en zoete aardappel en voeg daar uiteindelijk een restant van de soortgelijke schotel van maandag bij. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer en gele kerstomaat. Voor De Vrouw bak ik biefstuk. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Wing Beat Fantastic (Mike Keneally), Hummingbird (Rick Wakeman & Dave Cousins), Birna (Wardruna)

–

Dinsdag 18 februari:
Beter geslapen. Op tijd op de werkplek. Bittere koude onderweg. Er is weer allerlei werk. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een mooi gevulde chili met ernaast een wittekoolsalade. Zeer smakelijk en we eten alles dan ook op. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Nature Of Connections (Arve Henriksen), Songs From Middle Earth (Rick Wakeman)

–

Maandag 17 februari:
Niet zo heel goed geslapen. Vanmorgen heel koud onderweg naar de werkplek. Op de werkplek zelf is het aangenaam. De nieuwe leidinggevende start vandaag. Er is ook werk. Dat doe ik. Tussen de middag lunchen we met de collega’s van de afdeling. In de middag is er werk. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een schotel van ui, wortel, bataat, pompoen, broccoli en sperzieboon, met ernaast een salade van koolrabi, komkommer en kerstomaat. Zeer smakelijk. We eten het op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen. Op tijd slapen, want vermoeid.
Muziek vandaag: Remixed / Odda Hámis (Mari Boine), Two Sides Of Yes (Rick Wakeman),

–

Zondag 16 februari: De verjaardag van Anja in Theater Fazant, Deventer
Half zes. Ik loop een ronde hard langs het kanaal, buiten het centrum en door bittere kou. Het lukt. Thuis nog terug in bed. Voor negenen staan we op. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. We brunchen op tijd. Afwasje. Iets voor enen lopen we naar het station. Daar treffen we Aad en Ernst. Gevieren reizen we naar Deventer. Vanaf het station is het een klein stukje naar de Smedenstraat. In Theater Fazant is Reinier al met Spook The Band. Theater Fazant is een zeer intiem vestzaktheater. De ontvangst en gastvrijheid zijn fijn. Er komt nogal wat publiek opdagen. Niet alleen de dertig reserveringen, maar ook nogal wat spontane aanloop. Er zijn bekende gezichten, maar ook veel lokale bezoekers. Drie uur start ons programma De verjaardag van Anja. De stadsdichter van Deventer is te gast en daarnaast is er dus muziek van Spook. Ondanks strakke planning lopen we uit. Na de pauze doen we een ‘Rondje Bier’, waarin we teksten van Willem (die er helaas niet bij kan zijn) voordragen. Pas na half zes is het programma klaar. De reacties zijn overweldigend positief. Dit is een groot succes. Na afloop lopen we met Aad en Ernst het centrum in en daar vinden we een grillroom. We eten kipdöner en falafel en hebben uiteindelijk de trein van half acht. Rond acht uur zijn we thuis. Even zitten en dan op tijd slapen.
Muziek vandaag: geen

–

Zaterdag 15 februari:
Half zes. Voorbereidingen voor De verjaardag van Anja morgen. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenroute langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan wandel ik nogmaals het centrum in naar een schoenmaker en een super. Meer koffie met De Vrouw. Later lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs kanaal en door koude. Even uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten. Aardappel, knolselderij en wortel en met feta gevulde kastanjechampignon uit de oven. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwas en afval. Krant. Webstek. Restant krant. Lezen.
Muziek vandaag: Cartography (Arve Henriksen), Salá (Kati Rán), de cd die mee kwam met de dvd Live In Buenos Aires (Rick Wakeman), Bakin’ @ The Potato! (Mike Keneally Band)

–

Vrijdag 14 februari:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Redelijk geslapen. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Zeven uur ben ik aan het werk. Tussendoor koffie met De Vrouw. En meer koffie met De Vrouw. Ik wandel even het centrum in om taart voor Onze Vader en een pakket op te halen. Lunch. Afwasje. In de middag fietsen we naar Onze Vader om hem te feliciteren met zijn eenennegentigste verjaardag gisteren. Hij is wat verward, maar opgewekt en als we wat doorvragen, dan krijgen we weer wat aardige verhalen. Op de terugweg rijden we via een super en rond vijf uur zijn we weer thuis. De Zoon is er na half zes. De Vrouw serveert een schotel van ui, aardappel, pompoen, palmkool en boterboon. Ernaast een fikse salade van bosui, rode ui, augurk, komkommer en kerstomaat. Zeer smakelijk, allemaal. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Piano Tour Live (Rick Wakeman), Bálvvoslatjna (Mari Boine Band), You Can’t Do That On Stage Anymore Volume 3 (Frank Zappa)

–

Donderdag 13 februari:
Onze Vader is vandaag eenennegentig jaar geworden. Van harte! Goed geslapen, dit keer. Weer op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Tussendoor probeer ik delen van een complexe tekst uit mijn hoofd te leren. Het lukt nog redelijk ook. Mijn geheugen blijkt tot meer in staat dan ik zelf verwacht. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert het restant van de pompoensoep van gisteren. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Birna (Wardruna), Classical Variations (Rick Wakeman)

–

Woensdag 12 februari:
Redelijk geslapen. Lucid tentacles. Ik loop een ronde hard, die lukt goed. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie. Dan naar Gigant voor een actieve repetitie van Wirwar. De fondsen zijn binnen en documentairemaker Joost is er om de laatste beelden te schieten. Kwart over twaalf thuis. Koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje, huishoudelijks en de nieuwe stofzuiger uitproberen. Ik fiets naar Onze Vader en lever de schone was af. Op zich gaat het goed, maar ik merk dat hij vermoeid is en daardoor ook verward. Hij weet te vertellen dat het darmonderzoek gisteren niet prettig was, maar dat er op het eerste zicht niets verontrustigends waarneembaar was. Morgen viert hij zijn eenennegentigste verjaardag en ik bezoek hem overmorgen. Thuis leg ik pompoen en aardappel in de oven te roosteren en kan ik even ontspannen. Vervolgens bak ik ui en knoflook en voeg ik de geroosterde groenten en wat bouillon toe. Dat pureer ik tot een dikke soep. Uiteindelijk gaat er nog wilde spinazie doorheen. Voor De Vrouw bak ik blokjes kippendijfilet. We eten er fiks van. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Evidence Of Humanity (Mike Keneally & Marco Minnemann), Out Of The Blue (Rick Wakeman)

–

Dinsdag 11 februari:
Onrustig geslapen. Angstig wakker en op. Op tijd op de werkplek. Nogal wat. Tussen de middag wandel ik door bos. De fysiotherapeute van Onze Vader belt; ze heeft hem gebeld maar kreeg geen gehoor en toen ze op de afgesproken tijd aan de deur stond, deed hij niet open. In de middag nogal wat meer. Kwart over vijf thuis. Bericht van De Zus: Onze Vader heeft zowel de telefoon als de deurbel niet gehoord; daarnaast heeft hij vanmiddag een darmonderzoek ondergaan waar niets bijzonders uit is gekomen, gelukkig. De Vrouw serveert het restant stoempie van gisteren met een vers gebakken mix van rode ui en noten. Ernaast het restant salade van gisteren, aangevuld met kerstomaat en mango. Zeer smakelijk. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Seeing Through Sound – Pentimento Volume Two (Jon Hassell), de cd die mee kwam met The Legend – Live In Concert 2000 (Rick Wakeman), Eyes Of The Living Night (Jonathan Hultén)

–

Maandag 10 februari:
Vrij aardig geslapen. Op tijd naar de werkplek. Koude. Op de werkplek een en ander. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag een en ander. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een stoemp van aardappel en broccoli met doperwt, rode ui en noten. Zeer smakelijk. Ernaast een salade van koolrabi, rode kool, komkommer en paprika. Ook zeer smakelijk. Natafelen. Afwasje. Pakketje uitpakken. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Songs & Stories Inspired By Scambot 1, het bonusplaatje dat mee kwam met de special edition van Scambot 1 (Mike Keneally), Radiant Warmth (Mari Boine)

–

Zondag 9 februari:
Zes uur op. Bericht van Willem; hij kan er volgende week niet bij zijn als we De verjaardag van Anja vieren in Theater Fazant in Deventer. Balen. Ik loop een ronde hard langs het kanaal. Thuis nog terug in bed. Pas om kwart over negen staan we op. Koffie. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuig (die defect raakt). De Vrouw en De Zoon gaan de deur uit. Ik ook, maar dan naar Gigant voor een voorstelling van Bistro In de Klustpot, door de band Kluts (met daarin onder anderen Frans, Mari en Daniël). Zij zeggen het format van De verjaardag van Anja overgenomen te hebben, maar dat is niet waar; wél hebben zij een net zo gemoedelijke en ongedwongen zondagmiddag voorstelling in elkaar gezet met de nadruk op hun alleraardigste muziek en teksten die neigen naar kleinkunst. Aad is vanmiddag te gast als sommelier die wijnsonnetten voordraagt. Alles bij elkaar zeer amusant om mee te maken. Kwart over vijf ben ik thuis en maak ik avondeten: een risotto van shiitake, pompoen en schapenfeta. Ernaast het restant salade van gisteren en voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwas en afval. Krant. Webstek. Restant krant.
Muziek vandaag: Preludes To A Century (Rick Wakeman), Scambot 1 (Mike Keneally), Chronicles Of Man (Rick Wakeman)

–

Zaterdag 8 februari:
Pas om half zeven wakker en op. Koffie. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan nogmaals het centrum in voor een bezoek aan de Syrische winkel. Met De Vrouw nógmaals het centrum in; in een kledingzaak kopen we een mooie trui voor Onze Vader. Meer koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen en uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten. Aardappel en met feta gevulde kastanjechampignon. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer, kerstomaat en kaki. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten – met uitzondering van de salade – alles op. De kumbacha is klaar; het resultaat valt niet tegen. Natafelen. Afwas. Webstek. Concertfilm.
Muziek vandaag: 101, Milky Way (Klaus Schulze), Listening To Pictures (Jon Hassell), de bluray die meekwam met Live ID. (Riverside)

Lotgenoten,

Mijn handen zitten diep in de grote zakken van mijn jas. Zo blijven ze lekker warm. Buiten is het donker; de schemering is nog niet begonnen. Aan de andere kant van het gangpad zit, ook op zo’n vierzitje, een meisje of jonge vrouw. Ik ben nogal slecht in leeftijden raden, maar ik gok dat ze begin twintig is. Ze heeft een lange en enorm dikke zwarte winterjas aan. Haar in een zwarte strakke broek gehulde benen heeft ze over elkaar geslagen, het linkerbeen over het rechter. De benen over elkaar slaan, dat schijnt niet zo goed te zijn, hoorde ik laatst eens. Iets met kans op rugpijn doordat je heupen niet recht naast elkaar staan; tenminste, als je het langdurig doet. Snel zet ik mijn voeten weer naast elkaar en ik kijk schuin voor me uit. Vanuit mijn linker ooghoek blijf ik de jongedame zien. In haar wat mollige gezicht met fijn getekende gelaatstrekken ontwaar ik een setje donkere ogen, die vind ik altijd erg mooi. Haar huid is licht getint en haar kroezige haren hangen in een dikke paardenstaart. Het is blond, zou het geverfd zijn? Ze kijkt dan weer naar buiten door het raam en dan weer naar haar telefoon. Met de duim van de rechterhand waarmee ze hem vasthoudt scrolt ze razendsnel door foto’s en berichten. Soms stopt de duim en brengt ze haar andere hand ook naar het toestel. Dan tikken twee duimen op minuscule digitale toetsen met een snelheid die me doet duizelen. Van onder uit het apparaat komt een zwart kabeltje dat over haar borst naar boven loopt, zich onder haar kin splitst en vervolgens naar beide oren leidt. In die oren zie ik gouden hangers, maar ik kan niet zien wat ze voorstellen en of ze wel iets voorstellen. Daarnet bij de bushalte – ik zag het heus wel – stond ze te roken, dat valt me dan weer wat tegen. Mijn stiekeme blik glijdt van haar gezicht via de zwarte jas naar haar zwarte broek en valt dan op twee spierwitte sneakers. Ik kijk naar mijn eigen Pepe Milans en ervaar een wereld van verschil.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, december 2024

Hier lees je ‘m op FOK!.