Bas Langereis leest u voor!

Lotgenoten,

Heet. Benauwd. Wie gaat er dan ook met dit weer hardlopen? Ik. Bovendien: het is nog vroeg op de ochtend. De wekker ging op de gebruikelijke tijd. Vijf uur. Drie kwartier later ben ik op weg. Het is nog redelijk koel. Mijn route gaat door het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn. Ik woon in het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn, vandaar. Al rennende kom ik langs een sprengetje en dat volg ik tot ik het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn uit ben, dan slingert het pad zich door een bos en door een landgoedje en uiteindelijk kom ik dan langs het kanaal. Dan volg ik het fietspad langs het kanaal weer terug naar het centrum van ons zo majestueuze nou ja nou weet u het wel, hè? Inmiddels was de temperatuur al fiks gestegen. De zon was boven de skyline van ons zo majestueuze enzovoorts uit gekomen en brandde al fel. Met dat ik bij het eindpunt van mijn hardloopronde ben aangekomen (lees: het appartementencomplex waarin ik woon), gutst het transpiratievocht van mijn voorhoofd, over mijn rug en doordrenkt het mijn hele lijf. Zeiknat ben ik.

In het entree van ons appartementencomplex is het dan weer lekker koel. De verlichting is uit, maar als ik binnen kom, springt het aan, dankzij een sensor. Aan de muur hangt een prikbord, waar het bestuur van de Vereniging van Eigenaren nieuwtjes ophangt. Wanneer we weer vergaderen, wanneer de glazenwasser komt, waar we op moeten letten bij het veilig houden van het complex en meer van die dingen. Er zijn geen bijzonderheden of nieuwtjes, zie ik.
Op de tweede verdieping woon ik. Er is een lift, maar die gebruik ik zelden of nooit. Ja, als ik mijn fiets uit het souterrain haal of als ik meubilair of zware spullen versjouw, dan wel. Zo lang ik het kan, maak ik zo veel mogelijk gebruik van de trap.

Onze woning bevindt zich aan het eind van de galerij. Niemand die dus langs onze voordeur of het raam van onze slaapkamer voorbij komt. In het portiekje trek ik mijn hardloopschoenen en sportkleren uit. De schoenen en sokken gaan in een kastje en de kleren hang ik aan een knaapje dat aan de muur hangt. Zo kan de boel uitwaaien. Op zondag gaat alles in de was.
Mijn onderbroek trek ik ook uit. Ik open de voordeur en loop naar de badkamer. Daar stop ik mijn onderbroek in de wasmand.

In de keuken drink ik driekwart liter water. Vervolgens kan ik gelijk naar het toilet om er een heleboel vocht uit te laten vloeien. Dan even uitblazen en afkoelen. Ik loop naar de woonkamer. De deur naar het balkon staat open en ik neem plaats op een van de loungestoelen.
Het is nog doodstil op straat. Ons zo majestueuze Apeldoorn moet nog wakker worden. Ik zit zonder kleren aan en met een zacht windje op mijn huid op het balkon. Het is heerlijk.

Dat balkon is met mooi weer onze tweede huiskamer. We hebben de zon ’s morgens aan de galerijkant. Het balkon bevindt zich aan de straatzijde en daar is de gehele dag tot een uur of vier of vijf schaduw. Heerlijk koel. Een vorige eigenaar heeft het balkon voorzien van glazen schuifpuien. In de winter en als het regent doen we die puien dicht. Nu staan ze wagenwijd open. Als het buiten heel warm is, zetten we ook de voordeur open en dan waait het lekker door; zo houden we het fijn koel in huis.

Gewoontegetrouw scrol ik op dit moment door de paar sociale media op mijn telefoon. Er is veel naar wereldnieuws, er zijn clips van gave muziek te bekijken en ik zie grappige berichten. Na een tijdje stuit ik op een foto die iemand ergens heeft geplaatst. Op de foto staat niet hijzelf, maar een jongedame. We zien haar van achteren, als ze een meertje in een bos of park uit loopt. Zonder kleren. Haar blonde krulharen hangen over haar rug. In de spiegeling van het water zien we haar nogmaals, maar dan op de kop: mooie dame, mooie billen. Blote billen. Ik word er een beetje heet van. Heter dan dat ik al ben. Al gauw kruipt het bloed waar het graag naar gaat.

Plots zie ik vanuit mijn rechterooghoek beweging voor het balkonraam rechts. Wat is dat? Een vogel? Een insect, een hommel of zo? Ik kijk op.
Het is de glazenwasser, in het bakje van een hoogwerker. De glazenwasser? Maar er hing geen aankondiging op het prikbord in de hal. Mooi dat hij er is hoor, die glazenwasser. Hij neemt altijd de ruiten van onze balkonpuien mee. Dat scheelt ons een link klusje. Ook al is het slechts twee hoog; mijn hoogtevrees – 
Wacht. Er valt een kwartje. Ik zit hier in mijn blootje. Enigszins verhit met een halfharde piel te staren naar de foto van een naakte madam. Barst, de glazenwasser!
Die gast kan zo naar binnen kijken. Hij is nog niet heel dichtbij en op werkhoogte voor onze balkonramen, maar hij komt er wel aan. Snel sta ik bukkend op en schuif ik de puien dicht. Dan ga ik naar binnen en doe ik vlug de inbetweens achter me dicht. Met een beetje mazzel heeft hij me niet gezien.

De douche is heerlijk verfrissend. Als ik nog geen tien minuten later volledig gekleed weer terug ben op het balkon, is die glazenwasser in geen veld of wegen meer te bekennen. De ruiten zijn wel mooi schoon.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, juli 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Januari:

–

Februari:

–

Maart:

–

April:

–

Mei:

–

Juni:

–

Juli:

–

Augustus

–

September:

–

Oktober:

–

November:

–

December:

Ingrediënten:

500g aardappelen, in wedges
1 bloemkool, in roosjes
250g kikkererwten, gekookt
2el olijfolie

Kruidenmix
2el (gerookte) paprikapoeder
2el komijn
1el geelwortel
1tl chilipoeder
zeezout

Voor de bietensalsa
2 grote bieten, gekookt
250g kikkererwten
500g tofu
4el citroensap
2el ahorn- of agavesiroop
2 tenen knoflook
2 bosuien

Garnering / ten slotte
dille
4el pompoenpitten
2el sesamzaad
zwarte peper

–

Bereidingswijze:
1. Verwarm de oven op 200C
2. Meng de kruiden en de olie in een grote kom
3. Haal de aardappelwedges door de kruiden
4. Leg de aardappel in een braadslede en hussel door elkaar
5. Zet de braadslede 20 minuten in de oven
6. Haal de bloemkoolroosjes en de kikkererwten door het kruidenmengsel
7. Doe na de 20 minuten de bloemkoolroosjes en de kikkererwten bij de aardappelen in de braadslede
8. Zet de braadslede nog 25 minuten in de oven

9. Verkruimel de tofu en doe deze in een kom of grote maatbeker
10. Voeg de bieten, kikkererwten en alle andere ingrediënten voor de salsa toe
11. Pureer met staafmixer tot gladde saus

12. Lepel de saus op bord of schaal
13. Leg de geroosterde groenten erbovenop
14. Garneer met dille, pompoenpitten, sesamzaad
15. Voeg zout naar smaak toe

–

Vrijdag 1 augustus:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Donker in huis en op straat. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Gaat redelijk. Zeven uur ben ik aan het werk. Er is van alles. Tussendoor koffie op het balkon. Verder met van alles. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Later lunch. Afwasje. Ik loop naar Gigant en ontmoet daar Aad, Peter-Jan en Marten. We bekijken de techniek in zaal De Walvis voor de voorstelling Helemaal stuk van 28 september. Drie uur weer terug. En verder met van alles. Half vijf is het werk klaar. Lezen op het balkon. Webstek. Even voor zevenen wandelen we naar een Indiaas restaurant. Daar ontmoeten we Heidi en Auke. We praten flink bij, eten van alles en hebben het vooral goed. Na half elf lopen we weer terug. Nog heel even zitten en dan slapen.
Muziek vandaag: Lateral (Brian Eno & Beatie Wolfe), La Radiolina (Manu Chao), Mobula (Gleb Kolyadin), 200 Motels (Frank Zappa), Zombie Apocalypse (Adam Holzman), MAD! (Sparks)

–

Donderdag 31 juli:
Van harte gefeliciteerd, Zus. Op tijd weer op de werkplek. Daar weer van alles. In de middag wandel ik door veld en bos. In de middag ook weer van alles. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert courgette-noten-omelet met salade. Weten alles op. Natafelen. Afwasje. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: The Lamb Stands Up Live At The Royal Albert Hall (Steve Hackett)

–

Woensdag 30 juli:
Pas om kwart over zes wakker en op. Ik loop een ronde hard om het centrum. Het lukt goed. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie op het balkon. De Vrouw gaat even de deur uit. Ik loop het centrum in naar een andere super. Meer koffie op het balkon. We lunchen. Afwas en huishoudelijks. Dan fiets ik naar Onze Vader, breng was en haal nieuwe was op. Uitrusten op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten: een misosoep met kastanjechampignon en bimi en met ernaast ei, groenten, mihoen en voor De Vrouw gebakken kipfilet. We eten het bijna op. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: America – The BBC Sessions (The Nice),

–

Dinsdag 29 juli:
Iets beter geslapen. Op tijd op de werkplek. Veel. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag veel. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert het restant ovenschotel van gisteren met ernaast tuinbonen en een salade. We eten alles op. Afwas en afval. Webstek. Kwart over zeven loop ik naar Gigant en daar tref ik Willem. Op het terras praten we bij; hij vindt het leven niet leuk, maar heeft weer allerlei schrijfwerk en projecten opgepakt en daar beleeft hij plezier aan. Aan het eind van de avond concluderen we dat dit voor herhaling vatbaar is. Wordt vervolgd, dus. Even voor half elf thuis. Bijpraten, kort lezen op het balkon en dan slapen.
Muziek vandaag: het derde plaatje (het album The Whorl) uit de doos Darkness To Light – The Recordings 2004-2006 (Judy Dyble)

–

Maandag 28 juli:
Niet zo heel goed geslapen, niet zo heel erg. Op tijd op de werkplek. Allerlei. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag allerlei. Kwart over vijf thuis. De Vrouw is vandaag via de huisarts naar een oogarts geweest vanwege vreemd zicht in rechteroog; gelukkig geen loslating van hoornvlies, wel trombose in het oog, mogelijk veroorzaakt door bloedsuiker en/of hoge bloeddruk. Hier nu behandeling/medicatie voor; over twee weken weer terug. Fraai is dat. Ze serveert een ovenschotel van aardappel, ui, snijboon en tomaat met ernaast salade. We eten er fiks van. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes (de albums Enchanted Garden en Spindle) uit de doos Darkness To Light – The Recordings 2004-2006 (Judy Dyble)

–

Zondag 27 juli:
Kwart voor zes. Ik loop een ronde hard langs het kanaal. Het gaat moeizaam, maar het lukt. Thuis nog terug in bed. Na negenen staan we op. Koffie op het balkon. Krant op het balkon. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Birth Control). Erna maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Dan een risotto met shiitake, ui, courgette, biet en feta. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Quiet Life (Japan), Radio Bemba Sound System (Manu Chao)

–

Zaterdag 26 juli:
Kwart voor zes. Koffie, webstek, toneeltekst, allerlei. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Dan opnieuw het centrum in voor een kort bezoek aan de markt. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Elf uur lopen we naar het station. Onze trein staat halverwege bijna een half uur stil vanwege een defecte trein vóór ons, maar uiteindelijk komen we toch in Amersfoort aan. We wandelen naar het oude stadscentrum, lunchen daar en bezoeken het Mondriaanhuis. Erna slenteren we langs de Muurhuizen, de Kamperbinnenpoort, de Eem en de Koppelpoort. We drinken thee op het Lievevrouwekerkhof en eten samosa, onion bhaji en kip- en paneercurry’s in een Indiaas restaurant. Iets voor half acht hebben we de trein terug en om acht uur zijn we thuis. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: het tweede plaatje (het album The Who Sell Out (Petra Haden)) uit de set The Many Faces Of The Who (allerlei), Strictly Genteel (Frank Zappa), het derde plaatje uit de set The Many Faces Of The Who (allerlei)

–

Vrijdag 25 juli:
Zes uur. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Aanvankelijk een klein miezerregentje, al snel droog. Lopen lukt. Koffie met De Vrouw op het balkon. Ik wandel een rondje en haal het groentepakket op. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje. Ik wandel nog een rondje langs kanaal en door park. Uitrusten en krant op het balkon. Dan maak ik avondeten: ik bak kastanjechampignon, ui en prei en roer daardoorheen een gepureerd mengsel van courgette, knoflook en witte boon. Ernaast kook ik verse tortellini en zet ik restanten salade. Voor De Zoon en De Vrouw bak ik runderschnitzel. De Zoon is er na half zes. We eten alles op. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Live At Hull 1970 (The Who)

–

Donderdag 24 juli:
Redelijk geslapen weer. Op tijd op de werkplek weer. Van alles weer. Tussen de middag wandel ik door bos weer. In de middag van alles weer. Kwart over vijf thuis weer. Krant op het balkon. De Vrouw serveert het restant van de ovenschotel van gisteren met een ferme salade ernaast. We eten alles op. Afwasje. Wat toneeltekst op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Obscure Alternatives (Japan), …Próxima Estación… Esperanza (Manu Chao), het derde plaatje (het album The Whorl) uit de doos Darkness To Light – The Recordings 2004-2006 (Judy Dyble)

–

Woensdag 23 juli:
Pas om zes uur wakker en op. Goed geslapen, dat wel. En beklemming en angst verdwenen. Ik loop een ronde hard om het centrum. Het lukt. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie en lezen op het balkon. Half twaalf tref ik Aad op een terras. We spreken over Wirwar, over onze betrokkenheid en over de toekomst van de theatergroep. Hij stopt; ik ga in ieder geval tot eind dit jaar verder. Erna ontmoeten we de spelers in Gigant. Die zijn emotioneel; de repetitietijd gaat naar de middag en dat is voor enkelen een probleem. Ik kan er maar een uurtje bij zijn. Of er nieuwe afspraken uit voort komen, weet ik dus niet. Thuis snel lunch. Dan een telefonisch consult bij een KNO-arts; die gaat een recept uitschrijven voor aanvullende audiotechniek. Mooi. Vervolgens fiets ik naar Onze Vader om schone was te brengen en nieuwe was weer op te halen. Thuis heel even lezen op het balkon, maar dan avondeten maken: Aardappel, bloemkool en kikkererwten uit de oven met een dressing van biet, kikkererwten en tofu. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer, tomaat, cantaloupe en sultana. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten er fiks van en er blijft voldoende over voor morgen. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Live At The Royal Albert Hall (The Who)

–

Dinsdag 22 juli:
Ietsie beter geslapen. Weer op tijd op de werkplek. Weer allerlei. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag weer allerlei. Op de terugweg allerlei tegenslag in het openbaar vervoer. Vandaar kwart over zes thuis. De Vrouw serveert aardappel met doperwt en het restant tomatengroentesaus van gisteren. Ernaast salade. We eten alles op. Afwas en afval. Krant op het balkon. Angst en beklemming. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Autumn ’67 – Spring ’68 (The Nice)

–

Maandag 21 juli:
Niet zo goed geslapen. Op tijd op de werkplek. Van alles. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. In de middag van alles. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert kikkererwtenpasta met een tomatengroentesaus en ernaast salade. We eten alles op, want smakelijk. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Adolescent Sex (Japan), Clandestino (Manu Chao), Love And Affection (StipsGoulding)

–

Zondag 20 juli:
Half zes. Ik loop een ronde hard langs kanaal en buiten het centrum. Het is warm en benauwd en lopen lukt redelijk. Thuis nog terug in bed. Half negen staan we op. Koffie met De Vrouw op het balkon. Lezen op het balkon. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen en uitrusten op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten: een risotto met shiitake, snijbiet en feta. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. Ernaast het restant salade van gisteren. We eten alles op. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Elegy (The Nice), BBC Sessions (The Who)

–

Zaterdag 19 juli:
Half zes. Koffie, ontbijt, allerlei. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Het wordt al aardig warm en benauwd buiten. Koffie met De Vrouw op het balkon. Daarna nogmaals het centrum in voor een bezoek aan een andere super, de Syrische winkel en de markt. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. We wandelen een rondje, gaan opnieuw langs de super en op de terugweg zien we een ijszaak. Even uitrusten op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en mango. Vervolgens bak ik kastanjechampignons, spitskool en snijbiet en daar roer ik het restant schotel van donderdagavond doorheen. Ondertussen prepareer ik couscous en bak ik steak bavette voor De Vrouw. We eten – met uitzondering van de salade – alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes (de albums Enchanted Garden en Spindle) uit de doos Darkness To Light – The Recordings 2004-2006 (Judy Dyble), Cheaper Than Cheep (Frank Zappa)

‘Hoe werkt dit nou weer?’
‘Vorig jaar ging het zo gemakkelijk.’
‘Barst. Volgens mij is er een nieuw kaartsysteem of zo.’
Het klopt. Eerder kocht je gewoon een los ticket, een enkele reis. Nu moet je een soort oplaadbaar vodje kopen, blijkt.
‘Joe ken joes it vor ten jeers en rielood it wis as mutsj monnie joe wont,’ zegt de dame behulpzaam. Ze toetst razendsnel van alles in op de kaartjesmachine, grist mijn bankpas uit mijn hand en houdt die voor een scanner. Piep! Voilá, hier zijn onze tickets. Ik kan het nauwelijks volgen.
Ondertussen zijn we wel een kwartier verder. De spanning stijgt.

Vanmorgen ging de wekker om half vier. Juist. Twee uur later stonden we met twee kleine koffers op het station en pakten we de allereerste trein naar Rotterdam. De ruime overstaptijd vulden we met koffie en gebak. De Eurostar reed zowaar op tijd en om 10.40 uur arriveerden we op station Paris Gare du Nord. Daar is die lastige overstap en nu dus ook veel drukte en onduidelijkheid. Om in Parijs over te stappen, moeten we vanaf Gare du Nord eerst met een metro naar station Gare de Lyon. Vanaf daar kunnen we pas met de hogesnelheidslijnen verder reizen naar het zuiden. De vorige keren lukten de overstappen soepel in nog geen veertig minuten tijd. Nu we de tickets voor de ondergrondse trein in handen hebben, begeven we ons naar de perrons beneden. De groene lijn D, weet ik.
Ons reisplan van vandaag is ambitieus, maar volgens alle boeken en sites is het te doen: per trein in één dag naar Barcelona. Daar zullen we overnachten en morgen treinen we dan verder naar zuidelijk Spanje. Zover is het nog niet. Eerst Parijs uit zien te komen.

‘Die metro’s rijden toch iedere paar minuten?’
‘Deze kennelijk niet.’
‘Begrijp ik dat nou goed? Gaat de eerste pas over dik een half uur?
De eerste metro gaat pas over dik een half uur. Langzaam beginnen we ons zorgen te maken.
Op Gare de Lyon hebben we nog vijf minuten. Daar is Hal 2, toch? Nu nog spoor D.
‘Waar is spoor D?’
‘Ik zie daar een D.’
‘Maar dat is in Hal 1 en die is verderop.’
‘Laten we gaan kijken?’
‘Er staat toch echt dat we in Hal 2 moeten zijn.’
‘Slecht aangegeven.’
‘Waar is godverdomme Hal 2?’
We missen de trein naar Lyon.

We missen dus ook in Lyon de aansluitende trein naar Barcelona.
‘Aan het begin van onze reis al gestrand in Parijs.’ Wat nu?
We gaan naar de infobalie; misschien kunnen we nog iets omboeken. De infobalie is bij Hal 3, tien minuten lopen. Daar trekken we een nummertje en het duurt twintig minuten voordat we aan de beurt zijn.
Je zou zeggen: ‘Je hebt een interrailkaart, daarmee kun je toch op iedere trein stappen die je maar wilt?’ Dat klopt in principe, maar omdat we grote afstanden willen afleggen, moeten we gebruik maken van de hogesnelheidstreinen en daarvoor heb je stoelreserveringen nodig. Zonder stoelreservering mag je niet meereizen. (Voor de stoelreserveringen moet je trouwens wél betalen en in sommige gevallen nog fors ook.)
De dame achter de balie spreekt nauwelijks Engels en ik nauwelijks Frans. Mijn eigen Vrouw heeft inmiddels online uitgepluisd dat er een rechtstreekse trein van Paris Gare de Lyon naar Barcelona gaat en of we die kunnen nemen? Uit het bijna onverstaanbare gebrabbel begrijp ik dat het nog niet zeker of we daar stoelreserveringen voor kunnen krijgen. Er komt een andere beambte achter de balie bij staan. Die legt uit dat die trein is volgeboekt, maar het kan zijn dat er nog stoelen vrij komen. Dat weten we pas een uur voordat de trein vertrekt. Oei. Meer dan een uur staan we bij de balie.
Eindelijk wenken de twee baliemedewerkers ons. Met een glimlach krijgen we een ticket in de vorm van een kassabonnetje overhandigd. We kunnen met de rechtstreekse trein richting Barcelona, maar zonder stoelreservering en tot aan Perpignan. Hoe het dan verder moet, zien we dan wel. We zijn al blij dat we een stuk verder komen.

Op het perron ga ik gelijk op zoek naar de hoofdconducteur. Hij is zeer vriendelijk en hij vindt alles best, we kunnen meereizen zo ver als we willen of moeten. We stappen in en omdat we dus geen stoel hebben, gaan we in de restauratiewagon op een kruk zitten, met onze koffers naast ons. Oei, als we dit zeven uur lang moeten volhouden, dan wordt dat nogal een uitdaging.
Na een half uurtje komt de conducteur voorbij. Hij wijst ons twee stoelen die vrij zijn. Ik vraag of we inderdaad mee kunnen reizen tot na Perpignan, want ik weet dat er dan een personeelswisseling is; vanaf daar neemt een Spaans team het over. Zijn die dan geïnformeerd dat wij bijna illegaal meereizen?
Hij zegt dat het allemaal geen enkel probleem is, maar of hij onze vervangende ticket toch nog even mag zien? Ik geef hem ons kassabonnetje. En jullie oorspronkelijke reservering? Als we hem die overhandigen, zet hij grote ogen op. ‘Hebben jullie dit van mijn collega’s aan de balie gekregen? Jullie hebben een ticket gekocht voor een trein van ons vervoersbedrijf Inoui tot Lyon. Daar zouden jullie overstappen op een trein van onze Spaanse collega’s Renfe, dat is een andere vervoerder en die zou jullie naar Barcelona brengen. Hoe kunnen jullie dit nieuwe ticket tot Perpignan hebben gekregen?’ Hij schudt verbijsterd zijn hoofd. ‘Hoe dan ook, het is niet jullie fout. Je reist maar mooi mee tot Barcelona.’

Pas om half elf checken we in bij het hotel, in plaats van om kwart voor acht. Zeventien uur onderweg. We zijn doodmoe van de spanning, maar ook opgelucht dat we ons reisdoel van vandaag uiteindelijk toch hebben bereikt. En dan zijn we nog geeneens in Andalusië.

Wat een avonturen toch weer.

–
Apeldoorn, juni 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 18 juli:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Zeven uur ben ik aan het werk. Contact met (online) K&O-arts over telefonisch consult (voor aanvraag accessoire bij mijn hoortoestellen); gepland. Koffie met De Vrouw op het balkon. De Vrouw gaat de deur uit; ik werk verder. Meer koffie op het balkon. Werk. Lunch. Afwasje. Ik wandel een klein rondje langs het kanaal. Werk. Half vijf is het klaar. Krant op het balkon. De Zoon is er om half zes. De Vrouw serveert aardappelen uit de oven en een salade. We eten alles op. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Vermilion Hours (Melaine Dalibert & David Sylvian), het eerste plaatje uit de box Still Living In The Past (Jethro Tull), Love And Affection (StipsGoulding), Zombie Apocalypse (Adam Holzman), het tweede en derde plaatje uit de box Still Living In The Past (Jethro Tull), Live At The Isle Of Wight Festival 1970 (The Who)

–

Donderdag 17 juli:
Op tijd op de werkplek. Nogal wat te doen. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag nogal wat te doen. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een schotel van prei, aardappel en sperzieboon in kaasroomsaus. Erbij ei en een salade van bosui, komkommer, koolrabi, paprika en mango. Zeer smakelijk. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Love And Affection (StipsGoulding), Ahora In Da Futur (La Caravane Passe), Have I Offended Someone? (Frank Zappa)

–

Woensdag 16 juli:
Zes uur. Ik loop een ronde hard om het centrum. Moeizaam, maar het lukt. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie op het balkon. Lezen op het balkon. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Bericht van Aad dat hij eind oktober gaat stoppen met Theater Wirwar; nogal wat onrust onder de spelers. Over een week een bijeenkomst in Gigant. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik fiets naar Onze Vader. We ruimen de schone was op en ik neem nieuwe mee. Met De Vrouw naar de audicien, die gaat – omdat ik enthousiast ben over de toestellen – nieuwe bestellen, plus een aanvraag doen bij een online K&O-arts voor de externe microfoon die ik de afgelopen twee weken heb mogen en kunnen testen tijdens (online) overleggen. Hopelijk is alles er met twee weken, anders wordt het eind augustus; tot die tijd kan ik de huidige proeftoestellen blijven gebruiken. Thuis maak ik avondeten: kikkererwten, zoete aardappel, courgette en met haloumi bedekte kastanjechampignons uit de oven, met ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer en mango. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Five Bridges (The Nice), het vierde plaatje uit de doos Thirty Years Of Maximum R&B (The Who)

–

Dinsdag 15 juli:
Redelijk geslapen. Weer op tijd op de werkplek. Daar weer volop. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag weer volop. Weer om kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert het restant van de schotel van gisteren, met ernaast aardappel en sperzieboon, plus een salade van meloen, komkommer, koolrabi en sultana. Smakelijk. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Velkom Plèchti! (La Caravane Passe), het tweede en derde plaatje uit de doos Thirty Years Of Maximum R&B (The Who)

–

Maandag 14 juli:
Wat onrustig geslapen. Op tijd op de werkplek. Veel. Veel besprekingen. Geen gelegenheid om tussen de middag te wandelen. Wel kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert een schotel van linzen en rijst met meloensalade ernaast. Zeer smakelijk. Afwasje. Krant van zaterdag op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: The Lamb Stands Up Live At The Royal Albert Hall (Steve Hackett)

–

Zondag 13 juli:
Half zes. Ik loop een ronde hard langs het kanaal. Gaat prima. Thuis nog terug in bed. Kwart over negen staan we op. Koffie op het balkon. Lezen. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuigen. Lezen en uitrusten op het balkon. Vier uur wandelen we naar Gigant, maar de band staat daar zo hard afgesteld, dat het zeer doet aan de oren en we wegvluchten. We wandelen een rondje door het Oranjepark en gaan weer terug naar huis. Ik maak avondeten: een risotto met shiitake en courgette. Ernaast zet ik het restant salade van vrijdag en voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Nice (The Nice), Join Together (cd single) (The Who), het eerste plaatje uit de doos Thirty Years Of Maximum R&B (The Who)

–

Zaterdag 12 juli:
Kwart over zes. Koffie, ontbijt, allerlei. Begin van de ochtend maak ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. We lopen samen naar de Syrische winkel en de markt. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Vrouw gaat de deur uit. Ik lunch, was af en doe huishoudelijks. Dan wandel ik een rondje langs het kanaal. Thuis uitrusten en lezen op het balkon. Tegen zes uur lopen we naar het deze week geopende Italiaanse restaurant in de straat. De pizza’s zijn er zeer goed. Na afloop wandelen we naar het Marktplein en daar eten we ijs op het terras. Half acht weer thuis. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Vermilion Hours (Melaine Dalibert & David Sylvian), New Vienna (Keith Jarrett), het vierde en vijfde plaatje (het concert) uit de set Still Living In The Past (Jethro Tull)