Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 5 september:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd en ik sta nog op ook. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Lopen lukt bijna niet; aanvankelijk gaat het redelijk, maar halverwege krijg ik te veel pijn in mijn rug en wandel ik meer dan dat ik ren. Half acht ben ik aan het werk. Vandaag is geen werkdag, maar omdat ik vorige week onder werktijd andere dingen deed, besteed ik nu een paar uur voor de baas. Koffie met De Vrouw op het balkon. Half elf is het werk klaar. Ik wandel een rondje en haal het groentepakket op. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje door park. Uitrusten op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, radijs, koolrabi, groenselderij en rode kool. Dan bak ik prei, gnocchi en courgette en daardoorheen roer ik gepureerde bieten. Aan het eind gaan er linzen en blokjes feta doorheen. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik kippendijfiletblokjes. De Zoon is er om kwart voor zes. We eten er goed van. Afwasje. Krant op het balkon. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: NSRGNTS Remixes (Steven Wilson), New Vienna (Keith Jarrett), Who Is The Sky? (David Byrne), Everything Is Healing Nicely (Frank Zappa)

–

Donderdag 4 september:
Weinig geslapen. Veel pijn in de rug. Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert het restant curry van dinsdag met een salade ernaast. Smakelijk. Afwasje. Krant op het balkon. Dan fiets ik naar Peter-Jan. Aad is er niet bij, dus we kunnen mooi wat scènes tussen ons tweeën en wat liederen doornemen. Beetje regen op de terugweg. Half tien thuis. Lezen op het balkon en half elf slapen.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 3 september:
Kwart voor zes. Ik loop een ronde hard om het centrum. Begin van de ochtend fiets ik naar de super. Koffie op het balkon. Lezen op het balkon. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Half een loop ik naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. De groep maakt kennis met de nieuwe dramadocent Marsha, die het van Aad overneemt, en met haar vervanger Charissa. De sfeer is open en iedereen heeft weer zin om aan de slag te gaan. Drie uur weer thuis. Ik fiets gelijk naar Onze Vader voor de was. Heel lang ben ik niet bij hem. Als ik terug kom, pomp ik de banden van mijn fiets op en maak ik een verkeerde beweging: plots schiet het in mijn onderrug en bij bepaalde bewegingen en houdingen is het zeer pijnlijk. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, radijs, komkommer en een klein restant van gisteren. Dan een prut van prei, zoete aardappel en courgette. Ten slotte bak ik bietenburgers. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: de drie plaatjes uit de superdeluxe edition van Grace For Drowning (Steven Wilson)

–

Dinsdag 2 september:
Nog redelijk goed geslapen ook. Op tijd weer op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een curry met kikkererwten, paprika en andere groente. Ernaast salade van radijs, tomaat, komkommer. Zeer smakelijk en we eten er goed van. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Works Volume 1 (Emerson Lake & Palmer), Terry Riley: Sun Rings (Kronos Quartet)

–

Maandag 1 september:
Op tijd op de werkplek. Mijn leidinggevende vertrekt per 1 oktober en de nieuwe leidinggevende gaat 17 november beginnen. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Kwart voor zes thuis vandaag. De Vrouw serveert het restant risotto van gisteren met ernaast aardappel en broccoli in roomkaassaus en een salade van radijs, komkommer en paprika. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Insurgentes (Steven Wilson), Can We Leave The Light On Longer? (Damian Wilson & Adam Wakeman), Tomorrow Held (Spafford Campbell)

–

Zondag 31 augustus:
Kwart over zes. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en buiten het centrum. Het regent heel licht, maar daar merk ik niets van. Thuis nog terug in bed. Pas om tien uur staan we op. Koffie met De Vrouw op het balkon. Wat voorbereidingen voor avondeten. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje door het centrum, zie nog wat straatheater, allerlei activiteit op het Marktplein en in het Oranjepark, dit alles in het kader van De Opening (van het culturele seizoen). Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Moe.). Erna maak ik avondeten: een risotto met shiitake, biet, bietenblad en feta. Ernaast een salade van bosui, radijs, komkommer en paprika. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten er fiks van. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Stripped (Damian Wilson & Adam Wakeman), Wakafrika (Manu Dibango)

–

Zaterdag 30 augustus:
Kwart voor zes. Koffie. Allerlei. Begin van de ochtend maak ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Dan opnieuw het centrum in voor een bezoek aan een andere super, de Syrische winkel en de markt (die overigens opnieuw voor de deur staat). Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. We wandelen een rondje door het centrum en maken een en ander mee van De Opening, het festival dat het startsein is voor het culturele seizoen. Na wat straattheater zien we Orkest De Ereprijs in hun oefenruimte in het ACEC-gebouw een korte kindervoorstelling spelen. Vooral het werk Nr. 44 van Richard Ayres is indrukwekkend: experimenteel, absurd, afwisselend en humoristisch. Erna eten we ergens ijs en op het Marktplein zien we de laatste twee minuten van het optreden van een band die ik niet ken. Terug naar het ACEC-gebouw. De Ereprijs speelt vier werken: (opnieuw) Nr. 44 (Richard Ayres) (maar nu uitgebreid), het minimalistisch golvende Mirrors (David Archibald), het abstracte en indrukwekkende Event Horizon (Ivo Bol) en Funk In Turquoise (Jeroen van Dijk). Een zeer onderhoudend en ijzersterk kort concert. Dat we dit orkest in onze woonplaats hebben, is een zegining. Zes uur zijn we thuis. Ik maak avondeten: aardappel, bataat en met bosui en feta gevulde portabello uit de oven met ernaast een salade van bosui, radijs, komkommer en paprika. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Skrifum (Jon Balke), The Sun Will Dance In Its Twilight Hour (Wilson & Wakeman), Mobula (Gleb Kolyadin), Beginning To Melt (Jansen Barbieri Karn), Seed (Jansen Barbieri Karn)

Plots loop ik te huilen.
Wat een zin. Je zult hem maar intypen. Ik doe het. Ik typ hem in. Waarom? Het gebeurde. Plots liep ik te huilen. Hoe kwam dat zo? Het kwam zo.

Ik liep een ronde hard. Dat doe ik vaker. Zeker drie keer in de week. ‘Bas, wanneer ga jij ’s bewegen?’ vroeg mijn psycholoog eind 2014. Ik was herstellende van burnout-, boreout- en ernstig psychische klachten. Ik wilde niet gaan bewegen. Ik wilde dat de klachten wegbleven. ‘Bewegen gaat je helpen.’ Ik nam het van hem aan en besloot te gaan hardlopen. Op internet vond ik een trainingsschema voor beginners en in een winkel kocht ik schoenen, een shirt en een sportbroek. Gaan met die banaan. Ik verbaasde mijzelf. Sinds mijn twaalfde had ik niet aan sport gedaan en mijn conditie was abominabel. Na drie maanden kon ik een kwartier onafgebroken rennen, nog weer vier maanden later een half uur.

We zijn tien jaar verder. Nog altijd ga ik drie keer in de week vroeg in de ochtend de deur uit. De laatste tijd merk ik dat het me steeds minder goed lukt. Zelden dat ik een half uur achtereen ren. Tegenwoordig red ik het hooguit een kwartier, dan moet ik wandelpauze houden. Ik voel pijntjes, krampen, ik houd het gewoon niet meer vol.

Wat ook niet meehelpt: mijn buik. Ik was altijd zo mager als een lat, woog nog geen zestig kilo. Tot ik stopte met sterkedrankdrinken en het bij bier hield. Toen kreeg ik een dikke pens en een plofkop. Vijfentachtig kilo woog ik. ‘Gelukkig’ werd ik bijna twaalf jaar geleden dus heel erg ziek in de kop; van de ene dag op de andere dag stopte ik met alcohol drinken. Mijn lijf had er geen behoefte meer aan en ik had er geen zin meer in. In twee maanden tijd viel ik vijfentwintig kilo af. Dat kan ook geweest zijn doordat ik soms dagen achtereen niet kon eten en drinken. Maar ik was weer zoals ik tot mijn vijfendertigste was: mager als een lat, woog nog geen zestig kilo. In de laatste jaren zie ik mijn buik weer groeien, terwijl ik al tijden een zeer gevarieerd en gezond dieet aanhoud. Ik snoep niet of nauwelijks, drink geen frisdrank, eet geen vlees, steeds plantaardiger, voor 95% onbewerkt voedsel, voor 95% ook biologisch en liefst zelfs biologisch-dynamisch. Maar ja, ik heb een zittend beroep, een kantoorbaan. Dagenlang zit ik urenlang naar een beeldscherm te turen.
Ik wandel iedere dag na het middaguur een half uur buiten, vaker langer. Ik heb geen auto, loop naar de supermarkt en de andere winkels, fiets naar mijn oude vader. Zo veel mogelijk vermijd ik de lift en loop ik de trappen van en naar onze woning op de tweede verdieping.

En toch: de boel slijt, merk ik. Mijn handen en vingers doen pijn aan het eind van de dag; op mijn gewone fiets moet ik mijn vrouw op haar elektrische voor laten gaan. En wat zag ik nou laatst in de spiegel? Nee, niet mijn lange grijze haren die langzamerhand steeds witter worden. Ik zag mijn oor, mijn oren. Ze groeien. Dat is bekend, dat bij mensen die ouder worden, dat hun lijf krimpt, maar hun oren door blijven groeien. Ik krijg grote oren! Dat vind ik niet zo erg. Het ziet er niet uit, maar ik had toch al een markante kop. En daarnaast zijn er de rimpels, het vel vol craquelé, de hangende huid, lieve help ik word oud, ik word ouder, ik kan bijna niets meer lezen zonder bril en ook al stel ik een ‘normale’ bril voor verder weg kijken zo lang mogelijk uit, ik weet dat het zicht steeds minder word en om terug te komen op die oren: ik hoor zo slecht en ik hoor steeds slechter en slechter. Ik heb ondertussen ondersteuning bij het horen en dat is heel fijn, maar ondanks dat: voor een muziekliefhebber als ik, is het ’t ergste wat me kan overkomen. Het raakt me.

Het is verlies. Rouw. Verlies van vaardigheden. Verlies van wat ooit was. Mensen om mij heen vallen ook weg. Alles en iedereen is zo kwetsbaar. Mijn vrouw, Dé Vrouw, ik zie ook haar botsen tegen de dingen die ze minder en niet meer kan. En tegelijkertijd realiseer ik me hoe verknocht ik aan haar ben en ik zou niet weten wat ik moet als zij, als zij, en ik wil er niet aan denken. Maar ik moet er aan denken want ik heb er iedere dag, ieder uur, iedere minuut mee te maken. Alles en iedereen is zo kwetsbaar. Ik zelf net zo goed.

Plots loop ik te huilen.

–
Apeldoorn, juli 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 29 augustus:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Ik loop een ronde hard – deels door het donker – langs Grift en kanaal. Zeven uur ben ik aan het werk. Half tien fiets ik naar Peter-Jan voor een repetitie ter voorbereiding op Helemaal stuk van 28 september. Die voorstelling krijgt daadwerkelijk mooi vorm en we krijgen een goed beeld van hoe het gaat verlopen. Een uur thuis. Lunch met De Vrouw. Afwasje. Verder met werk. Half vijf is het klaar. Kranten op het balkon. De Zoon is er om half zes. De Vrouw serveert een ovenschotel van courgette in roomsaus met ernaast aardappel en een salade. We eten alles op. Toe is er ijs. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Vermilion Hours (Melaine Dalibert & David Sylvian), Lateral (Brian Eno & Beatie Wolfe), Son Of Cheap Thrills (Frank Zappa), Weir Keeper’s Tale (Wilson & Wakeman), Welcome Back My Friends To The Show That Never Ends (Emerson Lake & Palmer)

–

Donderdag 28 augustus:
Niet zo heel goed geslapen. Toch op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert het restant bamisoep. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Toneeltekst op het balkon.
Muziek vandaag: Kôrôlén (Toumani Diabaté & London Symphony Orchestra), het tweede plaatje uit de doos The Overview (Steven Wilson)

–

Woensdag 27 augustus:
Beetje onrustig, maar uiteindelijk goed geslapen. Half zeven op. Ik loop een ronde hard om het centrum. Begin van de ochtend loop ik door de zon naar de super. Koffie op het balkon. Ik kook aardappelen en maak tzatziki, alvast ter voorbereiding op het avondeten. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik maak online kennis met Marsha, die vanaf komende woensdag de dramadocent van Theater Wirwar is. We wisselen wat ervaringen uit en we hebben allebei veel vertrouwen in de samenwerking. Erna fiets ik naar Onze Vader. Daar ruimen we de was op en verzamelen we nieuwe was. Uitrusten op het balkon. Dan maak ik het avondeten verder af. Van de aardappelen maak ik een taartbodem die ik in de oven bak. Ondertussen prepareer ik een topping van olijven, tomaten en rode ui, aangevuld met een dressing en geroosterde pijnboompitten. De bodem vul ik met tzatziki en daaroverheen de topping. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op, want het is zeer smakelijk. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Toneeltekst en lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Built For Fighting (Damian Wilson), Stories Across Borders (Steve Jansen & Richard Barbieri)

–

Dinsdag 26 augustus:
En weer voort. Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Dit keer kwart voor zes thuis. De Vrouw serveert bamisoep en daar eten we fiks van. Natafelen. Afwasje en afval. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Dirty Pictures (Ike Willis)

–

Maandag 25 augustus:
Redelijk geslapen. Op tijd op de werkplek. Nogal wat. In de middag gaan we met het team naar een pannenkoekenhuis; een collega viert haar vijfentwintigjarig jubileum bij de organisatie, vandaar. In de middag nogal wat. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert een eiergerecht met doperwt en zappolito, met ernaast salade van koolrabi, groenselderij en paprika. Smakelijk, dus we eten alles op. Natafelen. Afwasje. Toneeltekst op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Dois Selos E Um Carimbo (Deolinda), Should’a Gone Before I Left (Ike Willis), Nancy Never Knew (Supersister)

–

Zondag 24 augustus:
Zes uur. Ik loop een ronde hard langs het kanaal. Het is fris, maar de zon schijnt en lopen lukt goed. Thuis nog terug in bed. Na negenen staan we op. Koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. Ik maak hummus. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal en door de zon. Krant op het balkon. Vier uur is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (JJ Whitefield). Erna maak ik avondeten: een risotto met shiitake en broccoli. Het restant salade van gisteren vul ik aan met kerstomaat en voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Toneeltekst en lezen op het balkon.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Brain Salad Surgery (Deluxe Edition) (Emerson Lake & Palmer), Methods Of Dance (Japan)

–

Zaterdag 23 augustus:
Zes uur. Markt voor de deur. Allerlei. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs de slager en super. Koffie op het balkon. Nogmaals het centrum in voor een bezoek aan de Syrische winkel en de markt voor de deur. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. We wandelen naar een locatie bij het station alwaar een evenementje zou zijn; het evenementje blijkt een kleine kleedjesmarkt en de verwachte foto-expo start pas volgende week of zo. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje buiten het centrum. Uitrusten op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst aardappel en shiitake in de oven. Dan een salade van bosui, koolrabi, groenselderij, komkommer en maribellepruim. Ten slotte warm ik restanten daal en spaghetti van woensdag en donderdag op en voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten – met uitzondering van de salade – alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Vermilion Hours (Melaine Dalibert & David Sylvian), Lateral (Brian Eno & Beatie Wolfe), het eerste plaatje van Brain Salad Surgery (Deluxe Edition) (Emerson Lake & Palmer), Believe It (The New Tony Williams Lifestyle)

–

Vrijdag 22 augustus:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Nog goed geslapen ook. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en zowaar die lukt goed. Zeven uur aan het werk. Niet lang. Half tien is het klaar. Tussendoor koffie met De Vrouw op het balkon. Half tien fiets ik naar Peter-Jan. Met Aad doen we een goede voorbespreking én repetitie van stukken voor de voorstelling Helemaal stuk van zondag 28 september. Het wordt mooi. Rond een uur thuis. Lunch. De Vrouw komt terug van het maken van een slikfoto, die hopelijk gaat verklaren waarom ze zo veel maagklachten heeft. Afwasje. Ik fiets een rondje, haal het groentepakket op en een kleinigheid bij de super. Uitrusten op het balkon. De Zoon is er om half zes. We wandelen naar het nabijgelegen Italiaanse restaurant en eten pizza. Smakelijk. Dik anderhalf uur later zijn we weer terug. Krant op het balkon. Website. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: III – Candles & Beginnings (Auri), Queen Of The Cuban Rhythm – The Legendary Seeco Recordings 1959-1965 (Celia Cruz), Mystery Disk (Frank Zappa)

–

Donderdag 21 augustus:
Redelijk geslapen, al duurde het een tijdje voor de slaap kwam. Op tijd op de werkplek. Van alles. Kwart over vijf thuis. Een dag als zo veel andere. De Vrouw serveert een dhal van rode linzen en tomaat en paprika, met ernaast Arabisch brood en smeersels. Zeer smakelijk. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Love (The Flower Kings), The Overview (Steven Wilson)

–

Woensdag 20 augustus:
Zes uur. Redelijk geslapen. Ik loop een ronde hard om het centrum. Het lukt. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik fiets naar Onze Vader voor de was. Erna wandel ik een rondje door een park. Uitrusten op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik vul courgetterolletjes met verschillende kazen en leg die in een tomatenpaprikasaus in een ovenschaal. Wat shiitake erbij, kaas erover en in de oven. Ernaast een salade van koolrabi, groenselderij en komkommer. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Toneeltekst en lezen op het balkon.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Trilogy (Deluxe Edition) (Emerson Lake & Palmer), Exorcising Ghosts (Japan)

–

Dinsdag 19 augustus:
Niet goed geslapen. Op tijd op de werkplek. Daar veel. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. In de middag veel. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert rodelinzenspaghetti met een saus van tomaat, ui, paprika en snijboon. Ernaast het restant salade van gisteren. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen en toneeltekst op het balkon.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van Trilogy (Deluxe Edition) (Emerson Lake & Palmer), III – Candles & Beginnings (Auri), Vermilion Hours (Melaine Dalibert & David Sylvian)

–

Maandag 18 augustus:
Wat onrustig geslapen. Donker vanmorgen, voor het eerst weer licht aan in de woonkamer. Wat een avonturen toch weer. Op tijd op de werkplek. Daar van alles. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. In de middag van alles. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een ovenschotel van rode aardappel met snijboon en kaas. Ernaast het restant salade van gisteren. Smakelijk, dus we eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen en toneeltekst op het balkon.
Muziek vandaag: Oil On Canvas (Japan), Pelao (La Chiva Gantiva)

–

Zondag 17 augustus:
Kwart over zes. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en buiten het centrum. Thuis nog terug in bed. Kwart over negen op. Koffie met De Vrouw op het balkon. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Vier uur is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met Duitsche vrienden (ZZebra). Daarna maak ik avondeten. Eerst een fikse salade van bosui, koolrabi, groenselderij, komkommer, kerstomaat en gele watermeloen. Vervolgens een risotto met ui, shiitake, oesterzwam, aubergine en feta. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten de risotto op; het restant salade is voor morgen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Meer krant op het balkon.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Pictures At An Exhibition ( Deluxe Edition) (Emerson Lake & Palmer), Monumentata (Nad Sylvan)

–

Zaterdag 16 augustus:
Kwart over zes. Koffie. Allerlei. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Niet meer zonnig en benauwd en warm. Ik loop het centrum in en haal Arabisch brood. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs het kanaal en door parken. Uitrusten op het balkon. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst aardappel en bataat in een braadslede in de oven. Ondertussen maak ik salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Dan courgette en oesterzwam bij de braadslede in. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: The Sinking Of The Titanic (Gavin Bryars), Bloom (Bill Laurance & The Untold Orchestra), Cheaper Than Cheep (Frank Zappa), Live Magic At Trading Boundaries (Steve Hackett)

‘We kunnen niet om het Alhambra heen,’ zegt De Vrouw.
‘Hoezo niet? Is het zó ver lopen, dan?’
‘Mijn broer is er geweest en die stuurde heel mooie foto’s via de app. Hier, moet je kijken.’
‘Als we naar Granada gaan,’ zeg ik twee tellen later, ‘- let wel: áls we naar Granada gaan -, dan kunnen we niet om het Alhambra heen.’
We gaan naar Granada.

‘In deze reisgids staat dat we op tijd kaarten moeten bestellen.’
‘Hoe op tijd is op tijd?’
‘Het advies is: zeker twee weken van tevoren.’
‘Wat?’ De Vrouw wil zich nog niet zo vastleggen. ‘Belachelijk.’
‘Inmiddels is het al wel twee weken van tevoren.’
‘Bestel maar, dan.’
‘Er zijn ik weet niet hoe veel verschillende soorten tickets en combitickets, zie ik hier op de officiële site. Je kunt er veel verschillende dingen zien.’
‘Jij hebt de dikke reisgids doorgenomen. Weet je al wat je wil zien dan?’
Ik weet dat, heb inmiddels de webstek weer geopend en wijs de link naar de juiste combitickets aan. ‘Deze hier moet je hebben. Dan zie je bijna alles. Alleen het Palazio Nazgul of zoiets zit er niet in; dat noemt de reisgids niet. Maar verder alles. En dan heb je een audioguide. Wel zelf je hoofdtelefoon meenemen.’
‘Doe die dan maar.’
‘Hoe laat wil je erin? Je moet kiezen voor een bepaald tijdslot. Ze zijn streng, lees ik. Kom je te laat, dan mag je er niet meer in.’
‘Tien uur?’
‘O, die is al niet meer beschikbaar. Het kan pas vanaf elf uur, zie ik.’
‘Doe dan maar elf uur.’
‘Hebben we dan voldoende tijd om alles te zien? Het is nogal groot, zeggen ze.’
‘Tot hoe laat is het open, dan?’
‘Even kijken … o, tot laat in de avond.’
‘Tijd genoeg dus.’
‘Eh, weten we zeker dat we ernaartoe willen?’
‘Hoezo?’ vraagt De Vrouw.
‘Twee tickets: honderdzestig euro.’
‘Wat?’
‘Honderdzestig euro.’
‘Allemensen.’

De Vrouw is handig met online bestellingen. Binnen de kortste keren heeft ze de twee toegangskaarten via mail op haar telefoon.
‘Hé, dit is gek,’ zegt ze.
‘Wat is: dit?’ vraag ik.
Ze laat haar telefoon zien. ‘Dit is een ticket met een QR-code, maar de toegangsprijs erop klopt niet: €49,00.’
‘Huh? Dat is inderdaad niet goed. Hebben we de juiste tickets wel gekregen?’
‘Dat vraag ik me ook af. De tickets hebben een logo van een bedrijf dat Mytoptour heet.’
‘Dat zou kunnen,’ zeg ik terwijl ik het ticket doorkijk. ‘Dan heeft het museum Alhambra de kaartverkoop uitbesteed aan een ander bedrijf. Maar dit ticket heet ineens Granada Card en er staan ook andere zaken op, zoals de Catedral en een museum.’
We lopen de mail door. Er staat een link naar een helppagina. Die klikken we aan. Nergens een telefoonnummer of mailadres of dergelijke waar we een bericht naartoe kunnen sturen met onze vraag. Wel honderd veel gestelde vragen.
‘Hier, een knop,’ zeg ik. Ik druk. ‘Barst, een chatbot.’
‘How can I help you?’
Ik stel mijn vraag.
‘I’m sorry, I can’t answer your question. Please press this link to go to the Help-page.’
Ik druk op de link en kom weer op de Helppagina. Daar was ik al. Opnieuw de chatbox in.
‘How can I help you?’
‘I have got the wrong ticket,’ typ ik.
‘Please type in your reservation code.’
Ik typ de reserveringscode in.
‘We have sent you the tickets. Check your email.’
We kijken in de mailbox. Dezelfde tickets als die we al hadden: Granada Card à €49,00 in plaats van €80,00. Hier schieten we dus niet zo heel veel mee op.
‘Ik ben bang,’ zeg ik, ‘dat we daar ter plekke bij een balie hulp moeten vragen of we wel de juiste tickets hebben ontvangen. Als ze een balie hebben.’
‘Hier staat dat we naar een meeting point moeten waar je de audioguide krijgt.’
‘En waar is dat meeting point?’
‘Geen idee. Dat staat dan weer nergens.’
Ook op de plattegrond van het Alhambra is het niet te vinden. ‘Wat een gedoe.’ Ik heb al bijna geen zin meer in dat hele Alhambra. ’t Is dat we honderdzestig ballen hebben uitgegeven. ‘Laten we alle correspondentie bewaren, afdrukken en meenemen, dan moet het goed komen. Als we er maar op tijd zijn.’

We zijn op tijd. Half tien is het. Vanaf het Plaze de Isabel hadden we kunnen lopen naar het Alhambra, maar we zijn gekke henkie niet en namen een bus die al slingerend omhoog gaat. Hoe hoger we kwamen, hoe weidser het uitzicht werd. In de verte zagen we bergen met witte sneeuwtoppen. Het was begin juni en zo’n achtentwintig graden.
‘Oké. Zie jij ergens bordjes met Meeting point?’
‘Ik niet.’
Ik loop naar de kaartverkoopbalie. Er staat een lange rij wachtenden. Nergens iemand in een outfit of uniform waaruit we kunnen opmaken dat het een medewerker van het museum is. Ik speur rond, loop de ingang verder voorbij en zie daar een ruime parkeerplaats. Daar kan het nooit zijn. Terug maar weer.
‘Hier hangt een overzichtskaart,’ zegt De Vrouw.
Het klopt. Daarop staat het Alhambra met de verschillende onderdelen. Het Generalife, de Medina, de Alcazaba en het Palazio de Nazgul of zoiets. ‘Hier,’ zeg ik, terwijl ik op een stip buiten de muren wijs, ‘hier staat een i. Waar is dat?’ Ik probeer me te oriënteren. ‘Huh? Daar bij de parkeerplaats? Daar kom ik net vandaan.’
‘Laten we dan maar naar de kaartverkoopbalie gaan.’
‘Voor de zekerheid ga ik tóch nog even kijken daarginds,’ zeg ik. Ik loop in de richting van de parkeerplaats. Die is nog grotendeels leeg. Er staan enkele touringcars in de verte aan de andere kant. Het is inmiddels schroeiend heet op het zand en het grint. Vandaag wordt het vijfendertig graden. Ik kijk rond. De parkeerplaats wordt omzoomd door rijen bomen. Rechts achter de bomen is een weg; ik hoor ver weg auto’s voorbij rijden.

‘You need help?’ hoor ik iemand zeggen. ‘What you looking?’
Plots staat er een man voor mijn neus. Hij is klein, met een zongebruind gezicht en een wit hoedje tegen de zon op zijn hoofd. Korte broek, sportschoenen, een geruit overhemd met korte mouwen. In zijn hand heeft hij een houten kistje aan een handvat en onder zijn arm draagt hij iets wat ik niet herken.
‘You show me ticket, I can help,’ zegt hij vriendelijk. Hij wijst op het vel papier in mijn hand. Ik laat het hem zien. ‘I see.’ Met zijn wijsvinger tikt hij op het logo van het bedrijf dat het ticket heeft verzonden. Dan wijst hij naar de bomenrij en de weg erachter. ‘It’s there. Come. I show you.’
De Vrouw is er inmiddels bij komen staan en we volgen het mannetje. Hij is snel. Voor we het weten is hij bij de bomenrij. Daar moeten we een stenen trap op. Behendig vliegt hij omhoog. Als we boven aan de straat staan, zien we een rij bedrijfspandjes en verdomd, daar zit een winkel die net zo heet als het bedrijf dat onze ticket heeft verkocht.
‘Gracia!’ roep ik uit. Ik leg mijn rechterhand op borst, druk hem tegen mijn hart aan. ‘Thank you so much. Muchas gracias.’
‘If you would be so kind,’ zegt de man.
Ik kijk hem verward aan.
Hij houdt zijn hand op.
‘Je moet hem geld geven,’ zegt De Vrouw.
Dat begrijp ik nu ook. Ik graai in mijn broekzak, haal er een drietal euro’s uit en druk die in zijn hand.
Hij blijft ‘m omhoog houden en zegt: ‘I have four children.’
‘Dat zeggen ze allemaal!’ lach ik en ik doe er nog een euro bij. ‘Muchas gracias.’
‘Where you from?’
‘The Netherlands. Olanda.’
‘Football! Johan Cruyff.’ Enthousiast slaat hij me op de schouder.
Ik vertel niet dat ik niks van voetbal weet en het me geen bal interesseert. ‘Muchas gracias,’ zeg ik.
Hij knikt, draait zich om en daalt de trap weer af. Nu pas zie ik wat het is dat hij onder zijn arm draagt. Het is een krukje. Hij is schoenlapper. Ik draag teva’s.

We steken de straat over en lopen het pand van Mytoptour binnen. Achter de balie zit een jonge meid. Voor we het weten heeft ze voor ons de audiotour op onze telefoon geïnstalleerd en ingesteld. Maar hoe zit dat met de ticket?
‘Everything OK. De prijs van het ticket klopt niet, maar hiermee kun je gewoon naar binnen. En je kunt op vertoon van dit ticket ook nog enkele andere bezienswaardigheden in de stad gratis bezoeken.’
Ach zo. Muchas gracias maar weer. We verlaten het gebouwtje en steken de straat weer over. Als we de trap zijn afgedaald, hoor ik een stem. Het is de schoenpoetser die verderop loopt. Ik zwaai naar hem en roep: ‘Everything fine, muchas gracias!’

Dat hele Alhambra valt uiteindelijk nogal tegen. Het Generalife is zeer fraai; het buitenpaleis met de vijvers en het vele groen ligt net buiten het Alhambra, alsof het er eigenlijk niet bij hoort. En binnen is het natuurlijk best aardig om de Iglesia de Santa Maria, het Palacio de Carlos V en de Alcazaba te zien, maar echt opzienbarend vinden we het niet. Het is er allemaal stampensdruk, de vele ongelijke trappen zijn ware kuitenbijters en om de haverklap dien je het ticket en je ID-kaart te laten scannen. De audiotour zet ik na een paar minuten uit; de stem die zonder enig enthousiasme de gortdroge informatie opdreunt is monotoon en slaapverwekkend. De tuinen van de Medina zijn dan wel weer aardig.
‘Maar waar zijn nu die paleiskamers en de binnenplaatsen met de Arabische zuilen en de vijvers?’ vraagt De Vrouw.
Ik zoek op de kaart en raadpleeg mijn dikke reisgids over Andalusië. ‘Je wilt het niet weten,’ zeg ik.
‘Wat wil ik niet weten?’
Ik wijs op een zoveelste ingang met kaartcontrole. ‘Daar in het Palazio Nazgul of iets dergelijks en dat zit niet bij onze ticket in.’
‘Belachelijk.’
‘Wil je erin?’
‘En dan zeker weer een peperdure toegangskaart kopen?’
Dat hele Alhambra valt uiteindelijk nogal tegen.

Nee, dan het kleine Monasterio de Cartuja. De volgende dag kunnen we op vertoon van onze ticket het klooster binnen. We hebben een klein uur voordat het voor de middag gaat sluiten. De besloten binnenplaats met de overdekte wandelgangen, de zalen waar de monniken aten en studeerden en de sobere inrichting zijn slechts een voorbode van wat het mooiste van ons bezoek aan Granada blijkt. Met open mond en woorden tekort staren we rond in de kleine kerk en de kapel van het klooster: zo rijk en wonderschoon versierd hebben we zelden een gebedsruimte gezien. De toegangsprijs voor reguliere bezoekers bedraagt nog geen vier euro, maar voor ons is het de honderdzestig ballen van het combiticket meer dan waard.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, juli 2025

Hier lees je ‘m op FOK!

–

Vrijdag 15 augustus:
Opnieuw een plaknacht. De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Het is benauwd en warm als ik een ronde hardloop langs Grift en kanaal. Zeven uur ben ik opnieuw aan het werk. Half tien fiets ik naar Peter-Jan. Met Aad gaan we verder met de voorbereidingen van de eerste voorstelling van Helemaal stuk die op zondag 28 september gaat plaatsvinden. We bepalen de voorlopige volgorde, spreken veel af en het wordt een bijzondere en mooie voorstelling. Aad vraagt ons ook of we in december meewerken aan een bijzonder theaterproject en dat gaan we doen. Een uur weer thuis, waar we lunchen. Afwasje. Verder met werken. Kwart over vier is het klaar. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, groenselderij en komkommer. Dan een chili van prei, courgette, aubergine, bruine en rode boon. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik hamburger. De Zoon is er om half zes. We eten alles op. Toe is er ijs. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Lateral (Brian Eno & Beatie Wolfe), Vermilion Hours (Melaine Dalibert & David Sylvian), Cucamonga (Frank Zappa), Transmutation (Karmakanic), III – Candles & Beginnings (Auri), het eerste plaatje van Pictures At An Exhibition (Deluxe Edition) (Emerson Lake & Palmer)

–

Donderdag 14 augustus:
Plaknacht. Toch redelijk geslapen. Op tijd op de werkplek. Daar weer allerlei. Tussen de middag wandel ik weer door bos. In de middag weer allerlei. Weer om kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert een schotel van mie met courgette en doperwt en ei in een roomkaassaus. Ernaast het restant salade van gisteren. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Toneeltekst op het balkon. Webstek. Toneeltekst op het balkon.
Muziek vandaag: III – Candles & Beginnings (Auri), Tree (John Metcalf)

–

Woensdag 13 augustus:
Kwart voor zes. Ik loop een ronde hard om het centrum. Moeizaam, maar lukt. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Het is al heel benauwd. Vandaag wordt het heet. Koffie met De Vrouw op het balkon. Half elf fietsen we naar het ziekenhuis. De Vrouw heeft controle door de oogarts, want mogelijk trombose in het oog. Alles lijkt minder zorgelijk, al moet de bloeddruk nog verder omlaag. Op de terugweg brengen en halen we was bij Onze Vader. Thuis meer koffie met De Vrouw op het balkon en lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een heel klein rondje langs kanaal. Uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten. Een curry van prei, paprika, courgette, mango en witte en bruine boon. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, groenselderij, komkommer en kerstomaat. Voor De Vrouw maak ik een pakketje kabeljauw uit de oven. We eten alles op, met uitzondering vna de salade. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Toneeltekst en lezen op het balkon.
Muziek vandaag: het tweede plaatje uit de Deluxe Edition van Tarkus (Emerson Lake & Palmer), Ghosts (cd single) (Japan), Love And Affection (StipsGoulding)

–

Dinsdag 12 augustus:
Op tijd op de werkplek. Allerlei. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag allerlei. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert het restant rijst-snijbonenschotel van gisteren, aangevuld met doperwt en witte boon, plus het restant salade van gisteren, aangevuld met kerstomaat. We eten alles op. Natafelen. Afwasje en afval. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Bon Voyage – Live Audimax Hamburg 1981 (Klaus Schulze), Vermilion Hours (Melaine Dalibert & David Sylvian)

–

Maandag 11 augustus:
Redelijk geslapen. Op tijd op de werkplek. Daar veel. Kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert een schotel van rijst, ei, snijboon in saus. Ernaast het restant salade van gisteren. Smakelijk. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: Mirando El Mundo Al Revés (Chesudaka), het eerste plaatje uit de Deluxe Edition van Tarkus (Emerson Lake & Palmer), Sheltering Skies (King Crimson)

–

Zondag 10 augustus:
Kwart over zes. Ik loop een ronde hard langs het kanaal. Moeizaam, maar het lukt. Het is ook al benauwd. Thuis nog terug in bed. Pas na tien uur staan we op. Koffie op het balkon. Meer koffie op het balkon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Dan wandel ik een rondje langs het kanaal. Erna lopen we naar een ijswinkel. Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (ik kies Eric Vloeimans’ Gatecrash). Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een fikse salade van spitskool, komkommer, mandarijn, rozijn en mango. Dan bak ik shiitake, een restje bindsla, romanescoroosjes en risotto. Bouillon erover en pruttelen maar. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten de risotto op; het restant salade is voor morgen. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: het tweede plaatje uit de Deluxe Edition van Emerson Lake & Palmer (Emerson Lake & Palmer), Tin Drum (Japan)

–

Zaterdag 9 augustus:
Zes uur. Nog goed geslapen ook. Koffie, allerlei. Begin van de ochtend loop ik naar de super. Erna haal ik brood bij de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Het wordt erg warm. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwas en huishoudelijks. Ik wandel een rondje buiten het centrum. Uitrusten op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten: aardappel, romanesco en courgette uit de oven. Ernaast salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Toneeltekst op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: New Vienna (Keith Jarrett), Lateral (Brian Eno & Beatie Wolfe), het vierde en vijfde plaatje (het concert in Carnegie Hall) uit de box Still Living In The Past (Jethro Tull), Departure Tapes (Giancarlo Erra)

–

Vrijdag 8 augustus:
Pas om half zeven wakker en op. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Moeizaam, maar het lukt. Koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. Het is en wordt bijzonder aangenaam buiten vandaag. Ik loop het centrum in naar een super. Erna wandel ik een rondje en haal het groentepakket op. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje. Er was telefoon van de audicien; als ik er binnen loop, blijkt mijn externe microfoon RogerOn binnengekomen. Bij een volgende afspraak, begin september, zullen ook de nieuwe hoortoestellen er zijn. Ik ben in ieder geval al blij dat dit hulpmiddel er is, want het helpt me zeer bij overleggen, zowel in levenden lijve als online. Ik wandel een rondje langs kanaal en door park. Uitrusten op het balkon. Dan maak ik avondeten. Een ramen misosoep met champignon, sperzieboon en godhoehetendiedingenalsikmaarnietdementword bimi dus. Ernaast bosui, paprika, courgette en ei. Voor De Zoon en De Vrouw bak ik kipfiletblokjes. De Zoon is er voor zessen en we eten alles op. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Krant op het balkon.
Muziek vandaag: Emerson Lake & Palmer (Emerson Lake & Palmer), Tomorrow Held (Spafford Campbell)

–

Donderdag 7 augustus:
Goed geslapen. Op tijd op de werkplek. Weer van alles volgens planning. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag weer van alles volgens planning. Kwart over vijf thuis. Kranten op het balkon. De Vrouw serveert het restant spitskoolschotel uit de oven van gisteren met doperwten en het restant salade van gisteren, aangevuld met koolrabi en komkommer. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek en mail. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Gentlemen Take Polaroids (cd single), Cheap Thrills (Frank Zappa), Tomorrow Held (Spafford Campbell)

–

Woensdag 6 augustus:
Kwart voor zes. Ik loop een ronde hard om het centrum. Het lukt goed. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie op het balkon. Wat klussen in huis (vriezer ontdooien, iemand?) en wat lezen. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Dan lunch. Afwas en huishoudelijks. Begin van de middag fiets ik naar Onze Vader voor was. Nog iets lezen op het balkon en dan is het eind van de middag en maak ik avondeten. Ik blancheer parten spitskool en maak vervolgens een tomatensaus met ui, paprika en sperzieboon. Dit alles gaat een ovenschaal in en in de oven (goh). Ernaast maak ik salade van bosui, koolrabi en komkommer. Voor De Vrouw bak ik biefstuk. Natafelen. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Live At The Filmore East December 1969 (The Nice), Tomorrow Held (Spafford Campbell)

–

Dinsdag 5 augustus:
Nog redelijk geslapen ook. Op tijd weer op de werkplek. Daar weer allerlei. Tussen de middag wandel ik weer door bos. In de middag weer allerlei. Weer om kwart over vijf thuis. Krant op het balkon. De Vrouw serveert een schotel van sperzieboon en tomaat met ernaast salade. Smakelijk. Natafelen. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Baionarena (Manu Chao), Tomorrow Held (Spafford Campbell)

–

Maandag 4 augustus:
Op tijd weer op de werkplek. Het is er stil. Toch is er allerlei. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag allerlei. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een schotel van aardappel en tuinboon in roomsaus met ernaast salade. Smakelijk. Afwasje. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Zombie Apocalypse (Adam Holzman), Son Of Glen (Jakko M. Jakszyk)

–

Zondag 3 augustus:
Zes uur. Nog redelijk goed geslapen ook. Ik loop een ronde hard langs kanaal en buiten het centrum. Thuis nog terug in bed. Pas om negen uur staan we op. Hoofdpijn weg. Koffie met De Vrouw op het balkon. Krant op het balkon. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er na half een voor lunch. Afwas en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Black Sabbath 2017). Erna maak ik avondeten: een risotto met shiitake en prei. Ernaast salade van bosui, koolrabi en komkommer. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Bon Voyage – Live Audimax Hamburg 1981 (Klaus Schulze), Gentlemen Take Polaroids (Japan)

–

Zaterdag 2 augustus:
Pas om half zeven wakker en op. Koffie, ontbijt, allerlei. Begin van de ochtend loop ik naar de super. Erna nog naar de Syrische winkel en een andere super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Krant van gisteren op het balkon. Ik heb nare vlagen van stekende hoofdpijn, gisteren al af en toe, nu vaker. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwas en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs kanaal en door park. Uitrusten op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Aardappel en bataat in een braadslede in de oven, later gaat er paprika en courgette en nog wat later champignon met kaas bij in. Ondertussen vul ik een restant salade aan met bosui, komkommer en koolrabi. Voor De Vrouw warm ik een restant butter chicken van gisterenavond op. We eten alles op. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon. Hoofdpijn niet weg.
Muziek vandaag: Lateral (Brian Eno & Beatie Wolfe), Vermilion Hours (David Sylvian & Melaine Dalibert), Vivacitas – Live In Glasgow 2002 (Keith Emerson & The Nice), Ends (Giancarlo Erra)