bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

14-01-2014

B-log: 1-3 januari 2014

Filed under: B-log 2014 — bazbo @ 13:06

Vrijdag 3 januari
Ik maak een korte wandeling in de ochtend. Na de lunch loop ik naar het centrum. Bij Dixons koop ik een externe harde schijf.
E kookt: aardappelpuree met rode kool en hachee.
Na het eten lees ik Sahara uit en begin ik aan Redmond O’Hanlon’s Storm. Wat een een verhaal!

Donderdag 2 januari
Een rustdag.
Pas ’s middags kom ik in actie. Ik loop naar de fysio. Het gaat goed met mijn schouder. Hij zit niet vast; integendeel, ik heb juist meer bewegingsmogelijkheden. Ben ik klaar? Bijna. Over drie weken voor de zekerheid nog een laatste behandeling.
Luuk is met Coen naar een autobedrijf in Klarenbeek geweest. Zijn oog is gevallen op twee modellen Ford Fiësta. Hij denkt nog even na wat het gaat worden.
’s Avonds eten we de restjes soep en Turks brood. Heidi komt de laatste bak soep ophalen.
Ik lees verder in Palin’s Sahara.

Woensdag 1 januari – Nieuwjaarsdag
Ik sta om 08.30 uur op en bots tegen E, die op het punt staat naar bed te gaan. Gelukkig Nieuwjaar, schat.
Na de koffie ga ik naar buiten. Ik wil wat plastic in de container gooien, maar de container blijkt afgesloten. Dom, ik had het kunnen weten. Ik zet mijn zakje naast de enorme berg plastic zakken die toch al naast de container ligt. Dan ga ik door naar het Matenpark. De zon schijnt en het is heerlijk rustig. Hé, hier is weer een paadje en een stukje langs een stroompje waar ik nog nooit eerder ben geweest. Nu wel.
Thuis is het heel stil beneden. Ik maak een brunch en om 14.00 uur E wakker. We eten een broodje en gaan ons open huis voorbereiden. Dat is bijna geen werk. Ik kan zelfs nog een uurtje naar buiten voor een ‘rondje Kanaal’.
Om 17.00 uur begint ons feestje. Andere jaren was het de zoete inval vanaf een uur of drie, maar gezien mijn omstandigheden doen we het dit keer anders. Het kleine groepje dierbaren is er. Iedereen is in de woonkamer, ik zit in de keuken. Slechts heel af en toe komt er iemand bij mij en vraagt hoe of wat. Zo is het goed; ik heb geen last van lawaai. Er is één moment dat het even te veel lijkt te worden: ik heb de Caraïbische pompoensoep klaar en als er meerdere mensen in de keuken staan, vragen er twee door elkaar ook nog verschillende dingen. Ik red het.
We hadden afgesproken dat het tot 19.00 uur zou duren. Om 20.00 uur is iedereen weg. Iets later dan gepland, maar dat is niet erg. Het is ons gelukt. Het is mij gelukt. De schade is te overzien.
Ik ben wel heel moe. Als de meeste afwas is weggewerkt en opgeruimd, is het nog vroeg. Ik kom niet tot lezen en ga ouderwets zitten te zitten aan de keukentafel.

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment