B-log: 1 t/m 7 augustus 2015
Vrijdag 7 augustus:
Ik slaap redelijk; eind van de nacht ben ik wel een paar keer wakker. Als ik opsta, is de druk op mijn hoofd weg. Ik ben weer zeer vroeg op de werkplek. Er liggen nog wat klussen en die doe ik allemaal. Het is er verder zeer rustig en goed stil. Mooi. Om half drie zit ik in de bus en om vier uur ben ik thuis. Eerst maar eens een boel (bijna alle) kleren uit en dan de krant lezen in de tuin. Een uurtje later begin ik met koken. Vandaag moussaka met spinazie en een salade van bladsla, komkommer, bosui en avocado. Het duurt even voordat het op tafel staat: pas na half zeven is het zover. Doe boel smaakt uitstekend al zeg ik het zelf. Na het eten een korte pauze in de tuin en dan is het tijd om te gaan hardlopen. De twee rondjes om het kanaal gaan moeizaam, na vierentwintig minuten lopen is de minuut pauze veel te kort en zelfs de laatste vijf minuutjes hardlopen aan het eind zijn geen makkie. Maar ik houd het wel vol ondanks de drukkende warmte; ik doe het toch maar mooi en daar ben ik best fier op. Ik wil nog wat in de tuin zitten nazweten, maar het lijkt te gaan regenen en eigenlijk is het al bijna te donker om nog te lezen, dus ga ik naar binnen. Er is een toetje (ijs) en ik neem een korte douche. Aan de keukentafel lees ik tot een uur of elf.
Muziek vandaag: Esperanza (Manu Chao), Judgement (Anathema), El Carretero (Guillermo Portabales), Not As Good As The Book (The Tangent)
–
Donderdag 6 augustus:
Het gaat vandaag zeer warm worden, dus loop ik zonder jas naar de bus. Ik vind het prachtig weer. Vroeg op de werkplek, alwaar ik veel werk kan verzetten. Het is bijna niet anders. Toch doe ik het in alle kalmte en neem ik overal ruim de tijd voor. Het kan ook: alle mensen voor wie ik normaal gesproken veel werk doe, zijn deze week nog op vakantie. Tussen de middag loop ik een rondje door het bos. Zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft het eten bijna klaar. De Zoon eet vanavond buiten de deur met een paar collega’s. Op tafel verschijnt een pot met groenlof, het restant venkel van gisteren en rosbieffiletlapjes. Prima. We zijn vroeg klaar. Ik vul enveloppen met uitnodigingen voor 19 september en dan is het acht uur en kan ik buiten in de tuin zitten lezen zonder al te veel kleren aan. Na een uur verhuis ik naar de keukentafel. Kwart over tien ga ik naar boven. Ik ben moe, heb druk op de kop en de genadeloze pieptoon alom aanwezig, maar het was een goede dag en stiekem voel ik me ook goed. Erg, hè?
Muziek vandaag: Stupid Things That Mean The World (special edition) (Tim Bowness)
–
Woensdag 5 augustus:
Het gaat goed op de werkplek. Ik doe er veel en geraak er weer mooi in. Contact met Henk van het trajectbureau; hij gaat een afspraak maken met de leidinggevende en mij samen volgende week om eerst wat zakelijke zaken af te spreken. Daarna kunnen we snel aan de slag. Ben benieuwd. Tussen de middag loop ik een rondje in de zon buiten. Fijn. De rest van de middag kan ik in alle rust verder op orde raken. Eind van de middag heb ik Henk nog aan de lijn; we zien en spreken elkaar maandagmorgen met de leidinggevende en dan gaan we beginnen. Om zes uur ben ik weer thuis. De uitnodigingskaarten voor ons feest op 19 september zijn binnen; zien er mooi uit. Nadat ik de krant heb gelezen ga ik eten maken. Het wordt een variant op bamisoep: bouillon van kip, gember en knoflook. Voor op tafel geen prei, maar geblancheerde venkel, plus bosui, paprika, peper, koriander en bladselderij. Mie en eireepjes voor de vulling. Ik dacht iets lekker gemakkelijks te maken, maar het is veel werk. Niet erg. De Vrouw is eerder thuis dan verwacht. Toch eten we pas om kwart voor acht. Vrij snel erna – het is al negen uur – gaan De Zoon en ik hardlopen. Hij één en ik twee rondjes om het kanaal. Die vierentwintig minuten zijn toch zwaar, al red ik het uiteindelijk goed. En het voelt mooi. Nog even naakt uitblazen in de tuin en veel water drinken. Dan een korte douche en om half elf in bed.
Muziek vandaag: het derde plaatje van The Jam Sessions (special limited edition) (Kyteman Orchestra), Koralrevens Klagesang (Panzerpappa), Astromalist (Panzerpapa)
–
Dinsdag 4 augustus:
Slapen lukt me redelijk. Halverwege de nacht word ik wakker omdat het is gaan regenen en het raam wagenwijd openstaat. Daarna ben ik veel wakker. Echt heel angstig en paniekerig ben ik niet, maar het is wel vol en druk in mijn hoofd. Vroeg op. Op de werkplek doe ik van alles; ik kom er weer aardig in. Ik krijg veel zaken op orde. Tussen de middag loop ik een rondje buiten. Het regent iets, maar dat vind ik niet erg. Sterker nog, bij bijna iedere stap denk ik: Wat is het lekker om te lopen. Vanmiddag dan het gesprek met de leidinggevende over mijn keuze van loopbaantrajectbureau. Het gaat vloeiend. Ze begrijpt mijn beweegredenen goed: ‘Als dit jouw keuze is, dan is het goed om snel lekker te beginnen.’ Het valt me alleszins mee. En het ‘incident’ van gisteren blijkt geheel zonder lading of dictatoriale bijbedoelingen te zijn; het ging om openheid en dat is iets waar ik wel achter kan staan. Later die middag breng ik de trajectbureaus op de hoogte; in de mail aan Henk vertel ik dat mijn leidinggevende een paar vragen voor hem heeft. Zo iets voor half vijf verlaat ik de werkplek en om zes uur ben ik dan thuis. De Vrouw heeft het eten klaar: een stoofprut van chorizo en ui en groenlof en canellibonen en tomaat, een salde van bladsla en komkommer en bosui en tomaat, plus de fruitsalade van meloen, papaja en appel, aangevuld met druif en banaan. Allemaal prima. Als het op(geruimd) is, lees ik de krant in de tuin. Tegen achten ga ik binnen verder lezen en luisteren. Kwart over tien haal ik net; dan ben ik moe en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: de eerste twee (en halve) plaatjes van The Jam Sessions (special limited edition) (Kyteman Orchestra)
–
Maandag 3 augustus:
Zowaar. Ik heb geslapen. Paar keer wakker geweest, maar ik sta toch goed op. In Arnhem kom ik erachter dat sommige bussen een zomerdienstregeling rijden, waardoor ik zeker de maand augustus nog pas om kwart over acht op de werkplek ben. Over die werkplek gesproken: het is er zeer stil wegens vakantietijd. Ik lees de mail, pak dringende zaken op en schrijf een stukje in mijn oriëntatieplan. Het stukje staat hier. Ik ga om half twee weer weg. Gisterenavond scheurden we een pagina van de weekkalender af en ontdekte ik dat ik vanmiddag een afspraak bij de mondhygiëniste heb, vandaar. Onderweg kijk ik nog even op de werktelefoon of er belangrijke mail binnenkomt. Er is bericht. Van de leidinggevende. Ze bedankt me voor de voorbereiding voor ons gesprek van morgen, maar vraagt of er een reden is dat ik niet aan haar, maar wel aan een collega, heb verteld dat ik eerder ben weggegaan. Ik typ terug dat het misschien slordig was, maar dat ik meen dat ik het wel zorgvuldig heb geregeld omdat mijn naaste collega volledig op de hoogte is. Het snelle antwoord is: ‘Maar zij is je leidinggevende niet.’ Kijk, dit soort zaken maken me ongerust, gespannen, onrustig en angstig. Ik ben verdikkeme vijftig jaar geworden en wil eenvoudige zaken gewoon zelf regelen. Nu voel ik me op mijn vingers gekeken, op mijn vingers getikt, of ik op eieren moet lopen, of ze me niet vertrouwt, of ik ergens misbruik van maak, niet serieus genomen, als een kind behandeld. Onze organisatie wil graag dat medewerkers zelforganiserend zijn; welnu, láát mij dan ook futiele dingen als dit zelf organiseren. Als ik alles moet overleggen met de leidinggevende, dan is dat voor mij een stap terug en dat is niet wat ik wil. Het gebeurde illustreert prima en prachtig wat ik heb geschreven. Maar goed. In de middag ben ik dan bij de mondhygiëniste voor een behandeling. Er zit een spin (hooiwagen) op mijn shirt; aanvankelijk proberen we die weg te spoelen in het spoelbakje, maar hij is te groot en dus breng ik hem in een bekertje naar buiten in laat hem daar los. Ach, gut. Wat een avonturen toch weer. Op de terugweg doe ik boodschappen bij een supermarkt en de Turkse winkel. Als ik thuis kom, blijkt dat ik toch nog wat vergeten ben. Snel naar de supermarkt op de hoek van de straat. Ik neem ook ijs mee. Terug in de keuken begin ik met eten maken. Het wordt eenvoudig, want buiten is het zeer warm. Ik kook spaghetti, warm de saus van gisteren op, bak shoarma en maak een fruitsalade van aardbeien, bramen en frambozen. Half acht zitten we aan tafel. Een ieder vertelt over de eerste werkdag na de vakantie. Het gewone leven begint weer. Na de afwas is het al bijna negen uur en dan ga ik hardlopen. Een nieuw schema voor de week: vierentwintig minuten onafgebroken lopen, vervolgens een minuutje wandelen en dan zijn de laatste vijf minuten werkelijk een makkie. Het gaat me goed. Die vierentwintig minuten vallen me erg mee. De Zoon loopt één rondje rondom het kanaal en ik uiteindelijk twee. Het is vermoeiend, maar omdat ik bijna tien minuten rustig uitloop, ben ik weer goed op adem als ik thuiskom. Alle kleren uit en nog een kwartiertje in de tuin zitten met een groot pak ijskoud water onder handbereik. Dan een snelle douche en zo lig ik om half elf in bed.
Muziek vandaag: Stupid Things That Mean The World (Special Edition) (Tim Bowness), Roxy & Elsewhere (Frank Zappa)
–
Zondag 2 augustus:
Pas om half tien ga ik uit bed. Koffie, klussen, kompjoeter. Eind van de ochtend loop ik mijn gebruikelijke rondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Terug is er koffie, de was, voorbereiding van de brunch en lezen in de tuin. Dan brunchen we daadwerkelijk en aansluitend maken en regelen we de kaart voor een zeker feestje op 19 september. De rest van de middag kan ik nog lezen in de tuin. Ik lees Boek (256 blz.) uit en begin in 1000 Years of annoying the French (Stephen Clarke). Pas na zes uur ga ik eten maken: grote vleestomaten gevuld met kip, ui, peper, courgette en parmesan, uit de oven, met daarnaast salade van krulsla, komkommer, bosui en paprika. Als nagerecht is er meloen, papaja en appel. Ook lekker. Ik begin met olie verhitten en currypoeder bakken, dan ui en kip erbij en vervolgens peper en courgette. Ondertussen hol ik vier grote vleestomaten uit (de inhoud vang ik op, verhit ik en pureer ik tot saus/soep) en die vul ik met de kipprut. Bij het raspen van de parmesan verspeel ik bijna de nagel en mijn duim; hierdoor besluit ik het menu aan te passen door de salade te skippen. De gevulde tomaten gaan in een ovenschaal, saus eromheen en de hele boel een half uur in de oven. Tot onze grote verrassing smaakt het geweldig! Na de maaltijd lees ik nog een uurtje in de tuin, maar iets voor negenen ga ik naar de keukentafel binnen. Kwart over tien is de vakantie voorbij.
Muziek vandaag: Dance Me This (Frank Zappa), Arrebol (Aline de Lima), Hey You! – The Best Of (Youssou N’Dour), Postrof (Dusminguet), Gathering The Thread – Fifty Years Of Stuff (Judy Dyble)
–
Zaterdag 1 augustus:
Opnieuw ben ik half negen op. Koffie, klussen, krant. Ook doe ik iets aan de webstek; zo is eindelijk het B-log van onze vakantie af. Halverwege de ochtend fiets ik naar de supermarkt en de Turkse winkel voor de laatste dingen. De Vrouw en ik drinken koffie en dan gaan De Zoon en ik hardlopen. Het is warm buiten, dus ik vind het zwaar. Maar ik red het goed, ook al kom ik flink afgepeigerd terug. Het zweet loopt me in straaltjes van mijn lijf. De voldoening, de voldoening. Ik neem een korte douche en ga nog even buiten zitten lezen. Dan maak ik brunch en die nuttigen we. Na het eten gaan De Zoon en De Vrouw naar de bioscoop voor een of andere rampenfilm (weet ik ook veel, in mijn ogen zijn veel films die zij leuk vinden complete rampen). Ik blijf even thuis, zet zowaar een bluray in 5.1 op en doe het een moment kalm aan. De 5.1 remix door Steven Wilson van Relayer (Yes) is wel de poep, zeg. Alles giert en scheurt en meandert om me heen. Prachtig. De was is intussen wél klaar. Om kwart voor zes wandel ik naar het centrum van onze woonplaats en drie kwartier later tref ik mijn gezin op een terras. Een half uurtje later verplaatsen we ons naar een Grieks restaurant, alwaar we ons te goed doen aan allerlei grillgerechten, waaronder veel lam. Ook de afsluitende baksels zijn zeer lekker. Tegen tien uur zijn we echt klaar en wandel ik naar huis. Daar lees en luister ik nog iets aan de keukentafel en dan is het half twaalf en bedtijd.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), Theme Of Secrets (Eddie Jobson), Volume One (Fission Trip), Relayer (5.1 surround mix by Steven Wilson – bluray) (Yes), Storm Corrosion (Storm Corrosion)
