B-log: 10 t/m 16 oktober 2015
Vrijdag 16 oktober:
Ik heb geen wekker gezet en toch ga ik op tijd uit bed. Wat is op tijd? Acht uur ben ik beneden. Er is koffie, ontbijt en een krant. Iets na half tien rijd ik naar het centrum. In haar kantoor spreek ik Erna. Ik vertel waar ik mee bezig ben (loopbaanoriëntatietraject, netwerkcampagne, op zoek naar invulling van twaalf uur, maar liefst voltijds) en waar mijn droom ligt. Zij legt uit wat ze zoekt: een ondersteuner, een schrijver van allerlei teksten, maar ook iemand die de basale secretariële ondersteuning kan doen. Of ik daar enthousiast van word? Ja, daar word ik enthousiast van. Wacht, dat kan met hoofdletters: JA, DAAR WORD IK ENTHOUSIAST VAN! Dat met die uren wordt nog een puzzel. Een voltijdsbaan zit er niet in, maar voorlopig wel deeltijd, maximaal vierentwintig uur. Gaan we het proberen? Laten we het proberen. Wel ga ik dan binnenkort nog een keer in gesprek met een bestuurder en een medewerker. Als dat goed verloopt, spreken we het volgende af. Per 1 december werk ik op woensdag en vrijdag voor haar. We hanteren een proeftijd tot 1 maart; dan hebben we bekeken of het bevalt en of uitbreiding nodig of gewenst is. Dat laatste betekent dan dat ik keuzes moet gaan maken. Heb ik een nieuwe werkplek? Het ziet er wel naar uit, haha. Ik fiets even door naar de biowinkel en daar haal ik brood, kaas, melk en ander gedoe. Thuis is er dan wat werk en niet veel later lunchen De Vrouw en ik met omelet, brood en kaas. Half drie rijd ik door de lichte regen naar de bijeenkomst van de gerichte aandachttraining. Vanmiddag ligt de nadruk op gedachten. Gedachten zijn geen feiten en het gaat erom de gedachten waar te nemen en te laten zijn, zonder erop in te gaan. Kijk. Volgende week is er geen bijeenkomst. Tijdens de terugrit is de lichte regen veranderd in tamelijk zwaar. Marja is op bezoek. Ik download de digitale versie van Transcience (Steven Wilson) – er zit een kaartje met een code in de hoes van de LP – met het plan de plaat op een cd te branden. Na veel gedoe heb ik een werkend brandprogramma, maar het gebrande cd’tje geeft geen geluid. Bij uittesten blijkt dat mijn oude vertrouwde mediaspeler een brandprogramma in zich heeft. De Vrouw heeft inmiddels het eten klaar: shoarma en een groenteschotel. Ik maak de salade erbij. Het nagerecht is ijs van kaki. Zacht, zoet en lekker. En bijzonder. In de avond zie ik een dvd en ten slotte lees en luister ik nog wat, alvorens boven enkele oefeningen te doen en te gaan slapen.
Muziek vandaag: Thread (Theo Travis & Robert Fripp), 2000 AD Into The Future (Rick Wakeman), The Grand Scheme Of Things (Steve Howe), Alexandrine (Grice), Narcotango (Marco Libedinsky), de dvd die meekwam met High Above The Subterranea Club 2000 (Gong), Liquid Glass (Yoshihiro & Mick Karn)
–
Donderdag 15 oktober:
Op de normale tijd sta ik op, maar ik hoef niet vroeg de deur uit. Ik doe rustig aan, verricht wat huishoudelijke dingen en dergelijke, en loop om half acht naar de carpoolplek. Als ik daar op de afgesproken tijd aankom, krijg ik telefoon. Hetty staat in de file en het wordt later. Uiteindelijk ben ik om negen uur op de werkplek. Vanmorgen krijg ik veel werk weer af en ik kan van alles in alle rust plannen en doen. Tussen de middag regent het; ik blijf kalm doorwerken tot ik om vijf uur naar huis ga. Daar ben ik om half zeven, maar niet voordat ik op het busstation en in de bus zelf overweldigd word door een vlaag van spanning, druk op mijn hoofd, angst en wat al dies meer zij. Met gerichte aandacht weet ik: het mag er zijn. Dat maakt het draaglijker. De oorzaak is lastiger te duiden, maar ik vermoed dat het de vermoeidheid van de afgelopen intense dagen is. Geen ramp. Bij thuiskomst is genoemde vlaag weg. Ik word zelfs vrolijk. Wat blijkt? De Vroyw draait muziek en om precies te zijn: Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson). Daarbij heeft ze een uitstekende maaltijd gemonteerd: een greontenschotel van witte kool, ui, ham en kruidenkaas, een bijgerecht van kastanjechampignons, bosui en spek, plus een salade van veldsla, kaki, gele paprika en komkommer. Kwart voor acht lopen De Zoon en ik buiten. Het is gelukkig helemaal droog, maar de vermoeidheid speelt me parten. Ik kan een volle ronde (dat is een kwartier lang) in ferm tempo rennen, maar moet dan een pauze inlassen. Het mag. Probleem is dan wel dat ik geheel uit mijn ritme ben. Ik red het nog om bijna een halve ronde te rennen, maar dan geef ik op. De rest wandel ik stevig. Om half negen kan ik ontspannen: ik lees en luister aan de keukentafel en om kwart voor elf ga ik naar boven om een oefening te doen en om te gaan slapen.
Muziek vandaag: Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), The Way Up (Pat Metheny Group), Playing In A Room With People (Jansen Barbieri & Karn)
–
Woensdag 14 oktober:
Ik verslaap mij niet. Mooi op tijd (iets na half acht) ben ik op de werkplek. Op zich is het er rustig, dat wil zeggen: er zijn niet al te veel mensen en prikkels. Ik kan veel doen en schiet mooi op. Ook heb ik contact met gemeente Apeldoorn voor het maken van een afspraak voor een gesprek waarin we een indicatie gaan aanvragen voor De Zoon. Ze bellen terug voor het maken van de afspraak. Ach zo. Tussen de middag kan ik mooi een rondje buiten door de regen lopen. Het is herfst. Ik word niet eens heel nat. In de middag spreek ik coach Margo. Ze is zeer verrast én blij voor mij als ik vertel van de vraag die ik van Erna krijg. ‘Ze vraagt je écht niet alleen maar omdat ze met je te doen heeft.’ Zo is het. Half zeven ben ik weer thuis. De Vrouw is er nog even, maar gaat aan het werk. Ik maak eten voor De Zoon en mijzelf: van de bonenprut van maandag maak ik een pastasaus door er verse worst, tomaten en peper aan toe te voegen, de kaassaus van zondag warm ik op en ik maak een salade van komkommer en kaki’s. Pas om acht uur zijn we van tafel. Het is de hele dag regenachtig geweest, dus we stellen onze portie hardlopen uit tot morgen in de hoop dat de omstandigheden dan beter zijn. Ik ruim de keuken op, lees de krant en zak in elkander. De pijp is leeg. Geeft niet. Zo om tien uur ga ik naar boven voor een enkele oefening en een behoorlijke hoeveelheid slaap die ik nodig heb.
Muziek vandaag: Live at Hull (The Who), Supertramp (Supertramp)
–
Dinsdag 13 oktober:
Stik. Ik verslaap mij. De wekker is gegaan en ik heb hem uitgezet. Als De Zoon iets voor zessen de badkamer in gaat, schrik ik wakker. Tien over zes kan ik de badkamer in. Beneden maak ik mijn lunchpakket en dan ga ik de deur uit. Gewoon op de gebruikelijke tijd. Kijk aan. Ook op de gebruikelijke tijd wandel ik de werkplek op. Eerst maar eens die beëindigingsovereenkomst doornemen. Hij klopt; het is zoals we hebben afgesproken. Ik onderteken hem en zal hem vanmiddag aan mijn leidinggevende overhandigen. Vandaag is het onrustig om me heen, maar ik weet mijn aandacht bij mijn taken te houden. Tussendoor werk ik aan mijn opdrachten voor het traject en bereid ik het netwerkgesprek van vrijdagmorgen voor. Rond het middaguur loop ik weer buiten door het bos. Het is herfst en in het bos is het goed paddenstoelen zoeken. Later heb ik een gesprek met de leidinggevende. Ze is benieuwd naar hoe het met mij gaat en wat het oriëntatietraject me oplevert. Veel en dat leg ik uit. Ze wordt er bijna net zo enthousiast van als ik. Zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft bamisoep gemaakt en die is snel op en opgeruimd. Ik verstuur het persbericht voor Zappaloween naar verschillende dagbladen en sufferds. De rest van de avond kan ik lezen en luisteren aan de keukentafel. Even voor tien uur ga ik naar boven. Ik doe een paar oefeningen en ga dan slapen.
Muziek vandaag: Gallery Of Dreams – Live (Gandalf), stukjes van M. (div Jansen Barbieri Karn verzamel)
–
Maandag 12 oktober:
Slapen verloopt wat wisselend. Ik ben een paar keer wakker, maar slaap ook zeer diep. Dat laatste is het ook het geval als de wekker gaat. Maar een minuut later ben ik uit bed en gaat het goed. Buiten is het fiks koud; ik ben zeer blij dat ik mijn nieuwe winterjas aan heb. Hoe krijg ik Horizon uit mijn kop en wil ik dat eigenlijk wel? In de bus lees ik het boekje Netwerken werkt uit en de titel klopt. Op de werkplek komt er veel werk op tafel en ik heb verschillende overleggen waaruit ook weer klussen komen. Niet erg; ik heb overzicht. Tussen de middag loop ik een rondje door het bos en de zon. De herfst is in volle gang en ik ontdek echt veel paddenstoelen. Eind van de middag krijg ik de beëindigingsovereenkomst onder mijn neus. Die ga ik nu niet meer bekijken; morgen is er weer een dag. Onderweg in de bus doe ik een zitmeditatie en het gaat nog zo goed; ik ben wel heel veel afgeleid. Het mag; ik merk het op en richt mijn aandacht opnieuw. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft chili gemaakt en we kunnen zo goed als gelijk aan tafel. Om zeven uur lopen De Zoon en ik buiten. Het is koud, maar al snel merk ik dat niet meer. Ik loop mijn half uur in redelijk tempo. Op drievijfde heb ik het wel moeilijk, maar ook dat mag. Ik loop het volledig uit. Weer thuis ben ik alleen beneden. De Vrouw is nog weg om te werken en ik lees de krant, doe wat aan de webstek en lees en luister aan de keukentafel. Na half tien is De Vrouw nog niet thuis. Ik ga naar boven voor de laatste oefeningen voor vandaag en even na tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Love, Fear And The Time Machine (Riverside)
–
Zondag 11 oktober:
Half tien ga ik uit bed. Eerst maar eens wat korte klussen, koffie, website, wc poetsen, enzovoorts. Dan, eind van de ochtend, wandel ik naar buiten voor mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De zon schijnt fel, maar het is ook allemachtig koud. Niet erg; het is fijn een stuk buiten te lopen. Als ik thuis kom, is De Vrouw beneden. We drinken samen koffie en ik prepareer lunch. Na die lunch stappen we op de fiets. In het centrum kopen we bij ‘de nieuwe Plato’ mijn winterjas voor de komende jaren. Redelijk snel zijn we ook weer thuis: half vier. Tijd zat om ook nog even het gras van ons weitje te maaien, de laatste keer dit jaar. Ik maak het persbericht voor Zappaloween af en begin met het avondeten in elkander zetten. Eerst een salade van rode eikenbadsla, komkommer, tomaat en bosui, dan wortelen en een knolselderijtje schillen, snijden en stomen, een kaassaus monteren en ten slotte de mooie kabeljauwfilets bakken. Alles lukt en smaakt goed. Na hey eyen kan ik ruim ontspannen door te lezen en luisteren aan de keukentafel tot het half tien is. Ik ga naar boven, doe een paar aandachtsoefeningen of wat en val in slaap.
Muziek vandaag: Arvo Pärt – Complete Works For Violin And Piano And For Piano Solo (Ursula Schoch & Marcel Worms), Zodiaque (Rick Wakeman & Tony Fernandez), Private Collection (Jon & Vangelis), Alexandrine (Grice), Big Time (Tom Waits), Bongo Fury (Frank Zappa & Captain Beefheart), Double Live (Glass Hammer), _ism (Jansen Barbieri & Karn)
–
Zaterdag 10 oktober:
Kwart over acht ben ik echt goed wakker en ga ik uit bed. Beneden doe ik wat klussen, neem ik koffie en ga ik mail en andere zaken zitten regelen. Halverwege de ochtend fiets ik naar het centrum voor wat boodschappen in de Turkse supermarkt, de biowinkel en op de terugweg een andere supermarkt. Ook loop ik even bij de ‘nieuwe Plato’ (Jaja!) naar binnen. Het aanbod in de zaak is niet heel groot, maar ik hoop dat-ie het redt. Zelf koop ik overigens niets, dus ik moet mijn grote mond dicht houden. Erna nóg een rondje supermarkt en Turkse winkel. We lunchen laat, ik lees een deel van de krant en bereid me voor op het gesprek van later in de middag. Vier uur ben ik bij Reinier voor mijn eerste netwerkgesprek. Hij vertelt hoe hij is geworden wat hij nu is, wat hem heeft geholpen. Ook geeft hij mij advies over scholing en training, over houding en netwerken. Al vrij snel weet ik dat zijn gekozen vorm – hij noemt zichzelf eerder ‘ondernemer’ dan tekstschrijver – niet goed bij mij past. Het inhoudelijk schrijven vind ik leuk en Reinier ziet me dat ook zeker goed doen, maar het onderdeel ondernemen trekt me niet, het is niet waar ik goed in ben en ook Reinier twijfelt of dat iets voor mij zou zijn. Aan het eind van het gesprek vraag ik hem of hij mensen weet met wie ik verder in gesprek zou kunnen, die mij verder zouden kunnen helpen. Die heeft hij wel. Ik krijg een mooi lijstje. Ik bedank hem hartelijk voor zijn tijd en moeite. Kortom: ik ben verder geholpen. We kletsen nog wat ouderwets en spreken af dat we binnenkort elkaar weer ontmoeten. Ik ga hem op de hoogte houden, dat ook. Na bijna twee aangename uren neem ik afscheid van hem. Kwart over zes ben ik thuis en De Vrouw maakt in korte tijd haar nasi-achtige gerecht. Best goed! Na het eten lees ik de krant uit. Dan ga ik achter de pc zitten voor een dvd’tje. Hm, een fysieke dvd krijg ik afgespeeld, maar videobestanden van de harde schijf niet. Dat moet ik dus nog een keer uitzoeken. Niet nu. Ik vouw was en lees nog iets aan de keukentafel. Dan is het bijna elf uur en tijd voor een paar oefeningen en een poging tot slapen.
Muziek vandaag: Gallery Of Dreams (Gandalf), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Cover Version (Steven Wilson), Myths And Legends Of King Arthur And The Knights Of The Round Table (Rick Wakeman), Letter From Home (Pat Metheny Group), de dvd die meekwam met Better Late Than Never (Anderson Ponty Band), Not The Weapon But The Hand (Steve Hogarth & Richard Barbieri)
