Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 30 september:
Slapen gaat goed. Opstaan is lastiger. Op de fiets naar de nieuwe werkplek is het wat grijs en zacht. De werkplek zelf heeft weer een mooie stapel klussen voor me klaar liggen. Die handel ik af. Om een uur fiets ik naar de biowinkel en daarna ga ik naar huis. Samen met De Vrouw rijd ik dan naar het centrum om een appartement aan het kanaal te bezichtigen. We zijn leuk bezig, niet? Het appartement is ook leuk. Schitterend uitzicht over Apeldoorn en het kanaal, een zeer ruime slaapkamer en badkamer, en naar verhouding een krappe woonkamer en kleine keuken. Nee, dus. Maar leuk om gezien te hebben. Op de terugweg doen we weekendboodschappen bij de Turkse supermarkt, de supermarkt en de Turkse winkel. Zo. Ik maak bamisoep. Half zeven is De Zoon er en eten we die bamisoep op. Een uurtje later hebben we het nagerecht – meerdere smaken bio-ijs – ook afgerond en ga ik mijn ronde hardlopen. Het gaat lekker; ik heb er flink de vaart in. De laatste twee uur van vandaag lees en luister ik aan de keukentafel tot het half elf is.
Muziek vandaag:Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), Defector en het daarbij meegekomen bonusplaatje Live at Reading Festival 1981 (Steve Hackett), het instrumentale bonusplaatje dat meekwam met Music inspired by The Life And Times Of Scrooge (Tuomas Holopainen)

See what I found while cleaning up the house. Tickets for the grand @yesofficial show 25 years ago! #dinosaur #yes pic.twitter.com/5JzQWk9qRf

— Bas Langereis (@balangereis) 30 september 2016

–

Donderdag 29 september:
Ik schrik wakker. Dan sta ik op. Soms zit de wereld zo logisch in elkaar. Soms ook niet. Bij de bushalte komt een meneer staan. Hij zegt: ‘Wat waait het hard, hè?’ Of hij is niets gewend (mietje!) of hij zoekt toenadering (homo!). Ik zeg niets. Het waait helemaal niet hard. Voor ik het weet ben ik op de werkplek. Daar gebeurt van alles. Ik werk veel af en heb twee gesprekken. Het eerste met Peter (en Marcelle); hij vertelt de achtergronden van zijn behoefte aan een goed communicatieteam. We spreken af dat ik hem laat weten wat mijn mogelijkheden zijn en in welke vorm ik het liefst voor hem zou willen werken. Ik denk aan twee tot maximaal vier uur in de week en het liefst in loondienst. Na dit eerste gesprek wandel ik door het bos. De lucht is grijs, maar verder is het zacht. Het tweede gesprek is met Margo, mijn ‘ouwe’ coach. Het is niet echt een coachgesprek, maar ik benoem wel allerlei zaken. Zo kies ik nu echt ervoor dat om prioriteit te geven aan thuis en huis; dat mag ook zo zijn. De ontwikkelingen rondom werk laat ik even voor wat ze zijn; tegen de tijd dat ze echt spannend worden, bekijk ik welke betekenis ik eraan geef. Kortom: ik kies voor mijzelf en daar sta ik voor. Ha, coach John van de workshops van de afgelopen weken stuurt mijn mantra. Die is ook zoiets: Ik ben de moeite waard, ben trouw aan mijn keuzes en daar sta ik voor. Zijn advies is overigens: Je hoeft alleen maar te zijn, zonder woorden. Mooi. En bedankt. Zes uur ben ik thuis. De Vrouw zet raapstelenstamppot met vegaballen op tafel. Ze leert het heus wel. Gedrieën eten we alles op. We praten bij. Kwart over zeven blijf ik aan de keukentafel zitten. Buiten regent het nogal, dus stel ik mijn ronde hardlopen uit tot morgen. Ik lees en luister tot tien uur.
Muziek vandaag: Machina Viva (Wolverine), … and I know … (We Are Kin), Scintilla (Nosound)

Zie hier het volledige artikel ‘Een koninklijke kinderwagen’ in de @ds_Apeldoorn van gisteren. Met foto van @FotoRobVoss #bar pic.twitter.com/iOK9NRqlaE

— Bas Langereis (@balangereis) 29 september 2016

–

Woensdag 28 september:
Ik slaap redelijk. Als ik om half zeven opsta en de krant uit de brievenbus heb gehaald, zie ik dat het artikel over de kinderwagen is geplaatst vandaag. Er staat een kleine aankondiging op de voorpagina van de katern mét foto en dan een bijna paginagroot artikel verderop. En het is mooi geworden. Even na half acht zit ik op de fiets. Het is zacht weer. Eerste afspraak is bij de mondhygiëniste; zij doet haar werk grondig en een half uur later is mijn eetgat weer gereinigd. Kwart voor negen ben ik op de nieuwe werkplek en daar is mijn avontuur met de kinderwagen natuurlijk onderwerp van het koffiegesprek. De baas heeft een hectische ochtend en ik krijg een fikse portie werkzaamheden voor de schoongemaakte kiezen. Fijn. Kwart over een haal ik in het gemeentehuis mijn nieuwe identiteitskaart op. Thuis neem ik een snelle lunch en dan stappen De Vrouw en ik op de fiets voor de bezichtiging van een appartement in het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn. Leuk om te zien; op zich een mooie woning, goed onderhouden en veel ruimte in de keuken en woonkamer, maar ik vind slechts een slaapkamer toch wel wat karig. We houden ‘m zeker in gedachten. Eind van de middag zijn we weer terug. Ik bereid avondeten voor: de Turkse gehaktschotel met ui, tomaat en snijbiet, met daarnaast een salade van komkommer, bosui, augurk, walnoot, geitenkaas en druiven. Tussendoor lees en luister ik wat. De Vrouw stippelt een route uit voor de openhuizendag van zaterdag. En zowaar: we komen weer zo’n interessant appartement in het centrum tegen. Half zeven serveer ik het avondeten en een half uur later ruimen we alles weer op. Ik blijf aan de keukentafel zitten lezen en luisteren. Tien uur slaap ik bijna, dus ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Zappatite – Frank Zappa’s Tastiest Tracks (Frank Zappa), Invention Of Knowledge (Anderson/Stolt), The Elements – Tour Box 2016 (King Crimson)

Ik sta in @ds_Apeldoorn vandaag! Met een kinderwagen te koop … pic.twitter.com/h7iENegPoj

— Bas Langereis (@balangereis) 28 september 2016

–

Dinsdag 27 september:
Redelijk geslapen. Het is donker en koud als ik naar de bus loop. Veel werkzaamheden op de werkplek. Niet erg. Tussen de middag loop ik door bos en veld en zon. Te gapen, dat wel. Om zes uur ben ik thuis. De nieuwe schoenen zijn gearriveerd. Gaaf. De Vrouw serveert een schotel van chinese kook, chorizo, ui en paprika, met daarnaast biorundervinken en een fruitsalade van peer en wilde perziken. Als De Zoon weer naar huis is, zetten De Vrouw en ik allerlei zooi buiten dat morgen door de grofvuiljongens opgehaald kan. Tegen de tijd dat alles klaar is en ik kan gaan hardlopen, is het bijna donker. Het lopen gaat prima; ik ren weer een stukje verder en heb geen extra wandelpauze nodig. De laatste vijf kwartier van vandaag lees en luister ik aan de keukentafel. Tien uur zak ik echt in.
Muziek vandaag: The Köln Concert (Keith Jarrett)

#Schaarsbergen #Warnsborn today. pic.twitter.com/VXlnBFoEEA

— Bas Langereis (@balangereis) 27 september 2016

–

Maandag 26 september:
Slapen lukt maar een beetje. Ik ben vannacht een paar keer wakker, maar opstaan gaat goed. Op tijd op de werkplek. Na een half uur pak ik de fiets en rijd ik door de koude en door de zon naar een andere locatie. Daar is de laatste bijeenkomst van de serie workshops over Werkdruk en eigen keuzes maken. Die cursus bevestigt me in de keuzes die ik aan het maken ben. Ik leer in ieder geval dat ik er nog niet ben; ik heb nogal wat belemmerende overtuigingen. Tips krijg ik volop. Ik weet dat ik mijn eigen keuzes maak, dat ik ertoe doe, dat ik goed ben zoals ik ben en dat ik daarvoor mag staan. Waar ik nog wat over twijfel is of ik de hulp van trainer John verder ga inzetten. Aanstaande donderdag heb ik ook een gesprek met Margo, de eerdere coach en ik zal het eens aan haar voorleggen. Een en ander betekent ook dat ik het bij mijn leidinggevende bespreekbaar moet maken; tenminste, als ik wil dat de baas het (deels) gaat bekostigen, want de uren van de trainer zijn niet gratis. Het fietstochtje terug naar het kantoor is lekker; temperatuur is mooi en de zon schijnt. Over de leidinggevende: van mijn naaste collega hoor ik dat die andere taken gaat doen, dat de toekomst van ons kleine team niet zeker is, dat er ons van alles boven het hoofd gaat hangen en nou ja, alle reden voor bezorgdheid. In de middag is er overleg en een beetje tijd voor een heleboel werk. Veel krijg ik niet af en dat blijft mooi liggen voor morgen of donderdag. Half zeven thuis. De Zoon is er ook en De Vrouw heeft aardappelen uit de oven en biefstukken gebakken, met daarnaast een salade van eikenbladsla, tomaat, paprika, wortel en haring in dilledressing. Het is een aangenaam gesprek aan tafel. Kwart over zeven zijn we weer alleen. Ik ben moe; de energie voor vandaag is op. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel tot het het kwart voor tien is.
Muziek vandaag: Machina Viva (Wolverine), … and I know … (We Are Kin)

Mijn nieuwste #verhaal lees je hier op @apeldoorndirect :https://t.co/dgeAfkNtte

— Bas Langereis (@balangereis) 26 september 2016

–

Zondag 25 september:
Pas om half tien ben ik beneden. Koffie, klussen, webstek. Ook ruim ik een stapel kranten en knipsels op die in de boekenkast ligt; ik kom weer wat leuke dingen tegen. Eind van de ochtend loop ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De Zoon luncht om half twee mee. Daarna zijn we weer alleen en gaat Het Grote Opruimen verder. Zo gaat de kast vol gezelschapsspellen eraan en verdwijnen er jaargangen tijdschriften bij het oud papier. Ook vullen we allerlei gegevens over onze woning in op de webstek van de makelaar, zodat de informatie straks beschikbaar is voor potentiële kopers. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik prepareer een salade van komkommer, bosui en aardbeien. Daarnaast warm ik de pruttelpot van gisteren en de chipolataworsten van eergisteren op. Ook verwarm ik brood in de oven. We eten alles op. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel tot het tien uur is.
Muziek vandaag: Neroli (Brian Eno), The Zappa Album (Ensemble Ambrosius), Oh No! – Just Another Frank Zappa Memorial Barbecue (Le Bocal), 4 1/2 (Steven Wilson), Live in London – Under The Bridge (Lifesigns), The Next Day (David Bowie), het derde plaatje uit de set The Move (The Move), Music inspired by The Life And Times Of Scrooge (Tuomas Holopainen), Weir Keeper’s Tale (Damian Wilson & Adam Wakeman)

–

Zaterdag 24 september:
Kwart voor acht ga ik uit bed. Koffie, klussen, krant. Zo rond tien uur stap ik op de fiets voor een boodschappenronde langs de biowinkel en de Turkse winkel. Ik ben snel weer terug. Met De Vrouw drink ik nog wat koffie en tegen een uur is De Zoon er voor de lunch. In de middag gaan we verder met opruimen. Ik zet allerlei speelgoed op een verkoopsite en ruim nog drie dozen leeg. Opnieuw gaan er veel muziektijdschriften weg, maar ook komen er oude foto’s boven water. En het leukste: drie jaargangen van een tijdschrift over folkmuziek waarvan De Vrouw niet meer wist dat ze die ooit had gehad. Eind van de middag ga ik eten maken. Het wordt een pruttelpot van lamsbout, ui, knoflook, kaneel, pompoen, rozijnen en koriander. Ik serveer het met brood en een salade van komkommer, bosui, tomaat en aardbeien. Met z’n tweeën krijgen we veel op, maar die pruttelpot blijkt wel wat veel. Zo om half acht ga ik mijn ronde hardlopen. Vanavond gaat het iets minder: ik ben snel moe en heb een extra wandelpauze nodig. Daarna gaat het weer beter. Als ik thuis kom, is het donker. Ik douche en daarna lees en luister ik aan de keukentafel tot het kwart voor elf is geweest. Heb ik een angstaanval?
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Sampradaya – Raga Janasammohini (Pandit Shif Kumar Sharma), Volume Two: Release (Afro Celt Sound System), 11 Out Of 10 (van alles), Big Boy! (Dulfer), Roux-Ga-Roux (DeWolff), Blackstar (David Bowie), Do Nothing Till You Heat From Me (The Mute Gods), Charge Of The Tornadoes (The Tornadoes), het tweede plaatje uit de set The Move (2016 remastered) (The Move), Pretending 2 Run (Tiles)